2014.06.16 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-339/14-2/MS
z 16 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 31 marca 2014 r. (data wpływu 3 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorygowania dotychczasowego rozliczenia rocznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorygowania dotychczasowego rozliczenia rocznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest radcą prawnym. Wnioskodawca wykonuje swój zawód na podstawie umowy o pracę w banku. Dodatkowo Wnioskodawca prowadzi własną działalność gospodarczą (jest płatnikiem podatku VAT, prowadzi książkę przychodów i rozchodów, podatek dochodowy rozlicza według skali podatkowej, do 2013 roku włącznie - podatek liniowy). W ramach przynależności do Okręgowej Izby Radców Prawnych, Wnioskodawca jest wyznaczany jako pełnomocnik do świadczenia pomocy prawnej z urzędu. Za wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielanej przez Wnioskodawcę z urzędu wystawia On dla sądów faktury VAT. Pomimo rozbieżnych interpretacji dotyczących rozliczania tzw. urzędówek, zgodnie z informacjami otrzymanymi w urzędzie skarbowym oraz korzystając z doświadczeń kolegów, Wnioskodawca odprowadza VAT z faktur, jednak nie ujmuje ich jako przychód w książce przychodów i rozchodów (wszelkie koszty związane ze sprawami z urzędu nie są w niej również ujmowane). Wynika to z tego, że sądy na koniec roku podatkowego wystawiają PIT-11 z informacją o potrąconych zaliczkach na podatek dochodowy od przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca może skorygować dotychczasowe rozliczenia roczne, w których wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej Wnioskodawcy z urzędu rozliczał na podstawie wystawianych przez sądy PIT-11, ponieważ zgodnie z interpretacją Ministra Finansów z 21 listopada 2013 r. nr DD3/033/181/CRS/13/RD-90955/13 ww. wynagrodzenia Wnioskodawca powinien kwalifikować do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy PIT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 40 ust. 2 ustawy o radcach prawnych, przynależność radców prawnych do samorządu zawodowego jest obowiązkowa, warunkuje ona możliwość wykonywania zawodu radcy prawnego, a w związku z tym prowadzenia własnej kancelarii. Jednocześnie, w myśl art. 22 cytowanej ustawy, radca prawny podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu zawodu. W comiesięcznych obowiązkowych składkach członkowskich wyodrębniona jest kwota, odprowadzana przez samorząd do ubezpieczyciela tytułem składki ubezpieczenia oc w zakresie wykonywania zawodu. Okręgowa Izba Radców Prawnych wyznacza Wnioskodawcę jako pełnomocnika do świadczenia pomocy prawnej z urzędu. Umocowanie do świadczenia pomocy prawnej z urzędu obliguje Wnioskodawcę do podejmowania stosownych czynności procesowych, w związku z którymi Wnioskodawca ponosi również określone koszty. Czynności te Wnioskodawca wykonuje w ramach swojej działalności gospodarczej. Obowiązki Wnioskodawcy wynikające ze stosunku pracy w banku nie są związane z obowiązkami nałożonymi na Wnioskodawcę z urzędu za pośrednictwem samorządu. Jeżeli Wnioskodawca nie prowadziłby własnej działalności, Jego składki odprowadzane do izby radców prawnych byłyby niższe o ubezpieczenie oc, czyli nie mógłby prowadzić spraw z urzędu. Za wynagrodzenia z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez Wnioskodawcę z urzędu, Wnioskodawca wystawia dla sądów faktury VAT. Choć w temacie rozliczania tzw. urzędówek zawsze były duże rozbieżności i różne interpretacje sądów administracyjnych oraz izb skarbowych, z ostrożności Wnioskodawca wykazuje w rozliczeniach rocznych dane z PIT-11 wystawianych przez sądy, czyli nie ujmuje ich w rozliczeniach z działalności gospodarczej. W związku z tym, że odprowadza do urzędu skarbowego należny VAT z faktur, to logiczne wydaje się również ujmowanie faktur w przychodach w księdze przychodów i rozchodów. Jeżeli zaś sądy potrącają zaliczki na podatek dochodowy i wystawiają PIT-11, to Wnioskodawca uważa, że po wykazaniu przychodów z informacji PIT-11 w zeznaniu rocznym, powinienem je skorygować wraz z wyjaśnieniem przyczyn korekty i z wnioskiem o zwrot nadpłaconego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłami przychodów są m.in.:

pkt 2 – działalność wykonywana osobiście,

pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyłączenie, o którym mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy, obejmuje więc m.in. przychody uzyskane z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 cytowanej powyżej ustawy. Poszczególne kategorie tych przychodów wymieniono w art. 13 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z kolei przepis art. 13 pkt 6 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody osób którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów o których mowa w pkt 9.

Świadczenie pomocy prawnej z urzędu regulują przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296 ze zm.), ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (t. j. Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 ze zm.) i ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 10, poz. 65 ze zm.).

O wyznaczenie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego sąd zwraca się do właściwej władzy korporacji zawodowej (okręgowej rady adwokackiej, rady okręgowej izby radców prawnych, Krajowej Rady Doradców Podatkowych lub Krajowej Rady Rzeczników Patentowych), a w sprawach karnych obrońcę z urzędu wyznacza prezes sądu właściwego do rozpatrzenia sprawy.

Umocowanie do świadczenia pomocy prawnej z urzędu obliguje pełnomocnika do podejmowania stosownych czynności procesowych na rzecz strony (oskarżonego), dla której został ustanowiony pełnomocnikiem (obrońcą) z urzędu, i jednocześnie stanowi zobowiązanie Skarbu Państwa do wypłaty ustanowionemu w tym trybie pełnomocnikowi wynagrodzenia nieopłaconej pomocy prawnej.

Kwalifikacja do źródła przychodów w podatku dochodowym od osób fizycznych wynagrodzenia z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez pełnomocnika ustanowionego z urzędu, jest zależna od formy prawnej wykonywania przez niego zawodu.

Jeżeli radca prawny działalność zawodową wykonuje w formie organizacyjnej, w ramach której osiąga dochody kwalifikowane do źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wówczas wynagrodzenie z tytułu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu należy zaliczyć do przychodów z tego źródła.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca wykonuje zawód radcy prawnego w ramach działalności gospodarczej, to wynagrodzenie z tytułu świadczenia pomocy prawnej z urzędu należy kwalifikować do źródła przychodów pozarolnicza działalność gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przy opodatkowaniu dochodów z wynagrodzenia z tytułu świadczenia usług adwokackich z urzędu należy zastosować zasady właściwe dla wybranej formy opodatkowania.

Uregulowania dotyczące korekty deklaracji zostały zawarte w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.).

Art. 81 § 1 ustawy ww. ustawy stanowi, iż jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty (art. 81 § 2 ww. ustawy).

Oznacza, że w obowiązującym stanie prawnym zasadą jest, że podatnik ma prawo skorygować deklarację, o ile nie zabrania tego przepis szczególny. W tym miejscu należy również zwrócić uwagę na przepis art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej, który stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W związku z powyższym, Wnioskodawca będzie mógł skorygować dotychczasowe rozliczenia roczne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin