Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-753/14-2/SM
z 21 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2014 r. (data wpływu 4 sierpnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości korzystania z usług magazynowania paliw świadczonych przez podmiot będący właścicielem składu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 sierpnia 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie możliwości korzystania z usług magazynowania paliw świadczonych przez podmiot będący właścicielem składu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

P. [dalej: „P.” lub „Spółka”] jest podatnikiem podatku akcyzowego posiadającym kilkanaście składów podatkowych własnych oraz korzystającym ze składów podatkowych podmiotów trzecich. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi m.in. działalność polegającą na usługowym magazynowaniu zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw ciekłych oraz utrzymywaniu zapasów na rzecz innych podmiotów gospodarczych zobowiązanych do utrzymywania takich zapasów.

Przedmiotową działalność w zakresie wyrobów akcyzowych Spółka prowadzi również z wykorzystaniem składu podatkowego podmiotu trzeciego - spółki I. SA [dalej: „I”].

Stronami umów magazynowania /utrzymywania zapasów/ obowiązkowych są: P. oraz klienci P., na rzecz których usługa jest wykonywana w oparciu o stosowne umowy.

W ramach świadczenia ww. usług w zakresie bazowego oleju napędowego (BON o kodzie CN 2710 19 41) oraz bazowego oleju napędowego grzewczego (BONG o kodzie CN 2710 19 45) zapasy są magazynowane w wyrobisku górniczym (w postaci kawern solnych) w miejscowości G., będącym składem podatkowym należącym do I..

I. jest zakładem górniczym, który prowadzi działalność w oparciu o przepisy ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. Nr 163, poz. 981) oraz posiada, wymaganą przepisami tej ustawy, koncesję na podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, udzielona przez Ministra Środowiska. I. jest właścicielem całej infrastruktury naziemnej oraz użytkownikiem górniczym wnętrza skorupy ziemskiej (kawern) na podstawie odrębnej umowy zawartej ze Skarbem Państwa.

Kawerny solne, w których magazynowane są przedmiotowe paliwa, są objęte składem podatkowym prowadzonym przez I., która to spółka świadczy na rzecz P. usługę fizycznego magazynowania przedmiotowych paliw dla klientów P..

P. posiada, zagwarantowane umowami z I., pojemności magazynowe oraz ma zagwarantowaną obsługę całego procesu związanego z magazynowaniem, tzn. od przyjęcia paliwa do składu podatkowego, poprzez magazynowanie w górotworze (kawernach solnych), aż do wydania paliwa ze składu podatkowego na zlecenie P. (termin wyprowadzenia oraz ilość określa P.).

W ramach tej usługi I. prowadzi również dokumentację magazynową oraz zapewnia sporządzanie wszelkich dokumentów, do których sporządzenia lub wygenerowania zobowiązany jest podmiot prowadzący skład podatkowy na mocy przepisów regulujących podatek akcyzowy oraz rozporządzeń wykonawczych.

Tak więc wszystkie czynności związane z fizycznym magazynowaniem oraz obowiązki nałożone na prowadzących składy podatkowe jako podatników akcyzy, przez przepisy prawa podatkowego, ciążą na I..

Cała infrastruktura związana ze świadczeniem usługi należy do I., również pracownicy I. są odpowiedzialni za wszystkie procesy składające się na to świadczenie.

I. posiada tytuł prawny do infrastruktury technicznej i do górotworu, niezbędnych do wykonania usługi magazynowania paliw ciekłych oraz posiada jak wspomniano powyżej, wymaganą prawem, koncesję Ministra Środowiska na przedmiotowe magazynowanie. Spółka w zakresie ww. działalności korzysta i zamierza korzystać ze składu podatkowego I. na podstawie zawartej umowy jak również nowej umowy, jeżeli zaistnieje taka okoliczność.

1. Planowane działanie
   
   

W związku ze zmianami w przepisach ustawy Prawo geologiczne i górnicze oraz zmianami w ustawie o zapasach ropy naftowej P. planuje przebudowę relacji wiążących go z I. poprzez zawarcie nowej umowy „podużytkowania zakładu górniczego”, na terenie którego przedmiotowe paliwa są magazynowane /utrzymywane są zapasy/. Wspomniany zakład górniczy funkcjonuje w ramach składu podatkowego.

Umowa taka wiązałaby się z poddzierżawą infrastruktury naziemnej (pompy, rurociągi, budynki administracyjne) stanowiącej integralną część magazynu służącej do podziemnego bezzbiornikowego magazynowania paliw (realizacja operacji zatłaczania i wytłaczania paliw do/z kawern). Właścicielem składu podatkowego nadal pozostawałby I., natomiast operacyjnie w zakresie pozyskiwania klientów byłaby Spółka.

W wyniku zakładanych zmian kontraktowych P. będzie wykorzystywał dzierżawiony magazyn kawernowy na potrzeby przechowywania w nich własnych paliw, jak i na potrzeby usługowego magazynowania paliw należących do innych przedsiębiorców stanowiących ich zapas obowiązkowy. Wszystkie czynności faktyczne na terenie magazynu w imieniu i na rzecz P. będzie realizowała spółka I.. To ona będzie faktycznie wykonywać wszelkie czynności służące do podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji (paliw ciekłych) w ramach funkcjonującego składu podatkowego.

Wszelkie prace związane z obsługą całego procesu magazynowania, tak jak na podstawie obecnie obowiązujących przepisów prawa, będą spoczywać w zakresie działalności I., tzn. odpowiedzialność za przyjęcie, składowanie, wydanie paliw oraz rozliczanie ilości tych paliw, rozliczenie należności podatkowych, wystawianie dokumentu e-AD w systemie EMCS, czy generowanie raportu odbioru w tym systemie. I. jako prowadzący skład podatkowy w ramach którego funkcjonować będzie magazyn paliw ciekłych Spółki oraz paliw ciekłych magazynowanych na rzecz klientów Spółki, będzie odpowiedzialny na podstawie przepisów podatkowych za wszelkie obowiązki wynikające z przepisów akcyzowych.

I. nadal będzie dysponować tytułem prawnym (tytuł własności) do tej infrastruktury naziemnej oraz prawem do użytkowania wyrobiska górniczego w oparciu o umowę zawartą ze Skarbem Państwa.

Fizyczne władztwo nad paliwami będącymi przedmiotem magazynowania będzie po stronie I. jako prowadzącego skład podatkowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 8 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r., poz. 752), [dalej: „ustawa o podatku akcyzowym”] Spółka będzie mogła korzystać z usług magazynowania paliw własnych oraz podmiotów trzecich (będących klientami Spółki) świadczonych przez I. jako podmiotu będącego właścicielem składu w sytuacji, gdy to P., na podstawie umowy podużytkowania górniczego i umowy dzierżawy części naziemnej magazynu, będzie prowadził w tym miejscu działalność gospodarczą jako podmiot magazynujący zapasy obowiązkowe paliw?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem P., nie ma przeciwskazań na gruncie obowiązujących przepisów podatkowych, aby w opisanym powyżej planowanym modelu biznesowym, I. kontynuował prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na magazynowaniu paliw w prowadzonym przez siebie składzie podatkowym i nadal będzie uprawniony do jego prowadzenia - pomimo zawarcia ze Spółką umowy podużytkowania górniczego.

W ocenie Spółki żadne inne przepisy ustawowe niż przepisy prawa podatkowego nie mogą nakładać na podmioty obowiązków podatkowych. W przedmiotowej sprawie, zdaniem P., z takimi właśnie obowiązkami mamy do czynienia, w szczególności przy prawie do korzystania z usług podmiotu prowadzącego skład podatkowy, co pozwala Spółce i w konsekwencji jej klientom na odroczenie terminu powstania zobowiązania w podatku akcyzowym. Poprzez przepisy prawa podatkowego zgodnie z art. 3 pkt 1 Ordynacji podatkowej należy rozumieć przepisy ustaw podatkowych, (...), a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast za ustawy podatkowe rozumie się ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. W zakresie wątpliwości Spółki zawartych w pytaniu wskazano przepisy prawa, które nie są zdaniem Spółki przepisami prawa podatkowego, tym samym nie mogą wywołać bezpośrednich skutków na gruncie przepisów prawa podatkowego i obowiązków z tym związanych.

Zgodnie z art. 52 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli:

1. po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego;
2. podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego łub uzyskanym zezwoleniem;
3. zabezpieczenie akcyzowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy utraciło ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty jego zobowiązania podatkowego, a w przypadku, gdy podmiot prowadzący skład podatkowy został zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego - jeżeli to zwolnienie utraciło ważność, a podmiot, we właściwym terminie, nie uzyskał nowego zwolnienia łub nie złożył zabezpieczenia akcyzowego w należnej wysokości;
4. został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48, z zastrzeżeniem ust. 3; w okresie trzech pierwszych miesięcy po uzyskaniu zezwolenia podmiot, o którym mowa w art. 48 ust. 4, nie osiągnął zadeklarowanych minimalnych wysokości obrotu.

Zdaniem Spółki w zakresie opisanego zdarzenia przyszłego nie zajdzie żadna z ww. przesłanek w stosunku do podmiotu prowadzącego skład podatkowy, którym jest I., bez znaczenia pozostaje również zawarcie umów, o których mowa w opisie zdarzenia przyszłego na gruncie obowiązujących przepisów prawa, ponieważ w żadnej z tych sytuacji nie dojdzie do utraty przez właściciela składu podatkowego, I., tytułu prawnego do korzystania z miejsca, w którym prowadzony jest skład podatkowy.

Tak więc wszystkie warunki określone w art. 48 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym będą nadal spełnione.

Podkreślenia wymaga fakt, że I. jako zakład górniczy, działający w oparciu o ustawę Prawo geologiczne i górnicze posiada koncesję na podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, co tylko temu podmiotowi daje prawo do prowadzenia tego rodzaju działalności, zdaniem Spółki na gruncie interpretowanych przepisów nie wywołuje to bezpośrednich konsekwencji, to jest nie przekłada się na obowiązki podatkowe wynikające z przepisów ustawy o podatku akcyzowym oraz rozporządzeń wykonawczych.

I. nie straci również tytułu prawnego do zakładu górniczego, pomimo zawarcia umowy ze Spółką na tzw. podużytkowanie górnicze. W żadnym przypadku nie dojdzie do utraty przez I. tytułu prawnego do miejsca, w którym funkcjonować będzie skład podatkowy. Zdaniem Spółki, zawarcie umowy podużytkowania górniczego z podmiotem, który pozostaje właścicielem składu podatkowego i nadal posiada tytuł prawny do miejsca, w którym prowadzony jest ten skład, nawet w przypadku jeśli przedmiotowa umowa umożliwia szeroki zakres działalności Spółce na gruncie przepisów z innych gałęzi prawa, między innymi w zakresie świadczenia usługi magazynowania paliw będących własnością podmiotów trzecich - nie pozbawi w żadnym przypadku I. prawa do prowadzenia składu podatkowego.

Dodatkowym argumentem przemawiającym za powyższym stanowiskiem Spółki jest to, że przez cały czas świadczenia usługi magazynowania paliw w kawernach (to jest od momentu wprowadzenia paliw do składu podatkowego, aż do momentu wydania tego paliwa na podstawie asygnaty P.) władztwo fizyczne (kontrolę) nad przedmiotowymi wyrobami akcyzowymi będzie sprawować I. jako prowadzący skład podatkowy mimo braku prawa własności do magazynowanego towaru.

I. będzie ponosił odpowiedzialność za powstałe ubytki ponadnormatywne i jako podmiot prowadzący skład podatkowy będzie płacić z tego tytułu podatek akcyzowy na rachunek właściwej izby celnej jako podatnik akcyzy.

Spółka będzie mogła realizować swoje obowiązki wynikające z ww. ustaw poza podatkowych względem właściwych organów oraz kontrahentów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 47 ust. 2 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r, o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 752), zwanej dalej „ustawą”, magazynowanie wyrobów akcyzowych w procedurze zawieszenia poboru akcyzy może odbywać się wyłącznie w składzie podatkowym.

W myśl art. 48 ust. 1 ustawy, zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane podmiotowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji, przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym będących również własnością innych podmiotów;
2. jest podatnikiem podatku od towarów i usług;
3. jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
4. nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe, z wyjątkiem postępowania upadłościowego z możliwością zawarcia układu;
5. złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1;
6. nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. nr 220, poz. 1447 i nr 239, poz. 1593 oraz z 2011 r. nr 85, poz. 459 i nr 106, poz. 622), w zakresie wyrobów akcyzowych;
7. posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy.

Zgodnie z art. 49 ust. 1 ustawy, zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje właściwy naczelnik urzędu celnego na pisemny wniosek podmiotu.

W myśl art. 52 ust. 2 ustawy, właściwy naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, jeżeli:

1. po uzyskaniu zezwolenia w terminie 3 miesięcy nie podjęto działalności lub ją przerwano na czas dłuższy niż 3 miesiące, bez powiadomienia właściwego naczelnika urzędu celnego;
2. podmiot prowadzący skład podatkowy prowadzi działalność niezgodnie z przepisami prawa podatkowego lub uzyskanym zezwoleniem;
3. zabezpieczenie akcyzowe podmiotu prowadzącego skład podatkowy utraciło ważność albo nie zapewnia już pokrycia w terminie lub w należnej wysokości kwoty jego zobowiązania podatkowego, a w przypadku gdy podmiot prowadzący skład podatkowy został zwolniony z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego - jeżeli to zwolnienie utraciło ważność, a podmiot, we właściwym terminie, nie uzyskał nowego zwolnienia lub nie złożył zabezpieczenia akcyzowego w należnej wysokości;
4. został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48, z zastrzeżeniem ust. 3; w okresie trzech pierwszych miesięcy po uzyskaniu zezwolenia podmiot, o którym mowa w art. 48 ust. 4, nie osiągnął zadeklarowanych minimalnych wysokości obrotu.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego posiadającym kilkanaście składów podatkowych własnych oraz korzystającym ze składów podatkowych podmiotów trzecich. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka prowadzi m.in. działalność polegającą na usługowym magazynowaniu zapasów obowiązkowych ropy naftowej i paliw ciekłych oraz utrzymywaniu zapasów na rzecz innych podmiotów gospodarczych zobowiązanych do utrzymywania takich zapasów.

Przedmiotową działalność w zakresie wyrobów akcyzowych Spółka prowadzi również z wykorzystaniem składu podatkowego podmiotu trzeciego.

W ramach świadczenia ww. usług zapasy są magazynowane m.in. w wyrobisku górniczym (w postaci kawern solnych).

Obecnie Spółka planuje przebudowę relacji wiążących go z ww. podmiotem trzecim poprzez zawarcie nowej umowy „podużytkowania zakładu górniczego”, na terenie którego przedmiotowe paliwa są magazynowane /utrzymywane są zapasy/. Wspomniany zakład górniczy funkcjonuje w ramach składu podatkowego.

Umowa taka wiązałaby się z poddzierżawą infrastruktury naziemnej (pompy, rurociągi, budynki administracyjne) stanowiącej integralną cześć magazynu służącej do podziemnego bezzbiornikowego magazynowania paliw (realizacja operacji zatłaczania i wytłaczania paliw do/z kawern).

W wyniku zakładanych zmian kontraktowych Spółka będzie wykorzystywała dzierżawiony magazyn kawernowy na potrzeby przechowywania w nich własnych paliw, jak i na potrzeby usługowego magazynowania paliw należących do innych przedsiębiorców stanowiących ich zapas obowiązkowy. Wszystkie czynności faktyczne na terenie magazynu w imieniu i na rzecz Spółki będzie realizował podmiot trzeci. To on będzie faktycznie wykonywać wszelkie czynności służące do podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji (paliw ciekłych) w ramach funkcjonującego składu podatkowego.

Wszelkie prace związane z obsługą całego procesu magazynowania, tak jak na podstawie obecnie obowiązujących przepisów prawa, będą spoczywać w zakresie działalności ww. podmiotu, tzn. odpowiedzialność za przyjęcie, składowanie, wydanie paliw oraz rozliczanie ilości tych paliw, rozliczenie należności podatkowych, wystawianie dokumentu e-AD w systemie EMCS, czy generowanie raportu odbioru w tym systemie). Podmiot ten jako prowadzący skład podatkowy, w ramach którego funkcjonować będzie magazyn paliw ciekłych Spółki oraz paliw ciekłych magazynowanych na rzecz klientów Spółki, będzie odpowiedzialny na podstawie przepisów podatkowych za wszelkie obowiązki wynikające z przepisów akcyzowych.

Podmiot trzeci nadal będzie dysponować tytułem prawnym (tytuł własności) do tej infrastruktury naziemnej oraz prawem do użytkowania wyrobiska górniczego w oparciu o umowę zawartą ze Skarbem Państwa.

Wątpliwości Spółki dotyczą możliwości korzystania przez nią z usług magazynowania paliw świadczonym przez ww. podmiot, w sytuacji gdy Spółka na podstawie umowy podużytkowania górniczego i umowy dzierżawy części naziemnej magazynu będzie prowadziła w tym miejscu działalność gospodarczą jako podmiot magazynujący zapasy obowiązkowe paliw.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz. U. z 2014 r., poz. 613, z późn. zm.), ustawa określa zasady i warunki podejmowania, wykonywania oraz zakończenia działalności w zakresie:

1. prac geologicznych;
2. wydobywania kopalin ze złóż;
3. podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji;
4. podziemnego składowania odpadów;
5. podziemnego składowania dwutlenku węgla w celu przeprowadzenia projektu demonstracyjnego wychwytu i składowania dwutlenku węgla.

W myśl art. 16 ww. ustawy, w granicach określonych przez ustawy oraz przez umowę o ustanowienie użytkowania górniczego użytkownik górniczy, w celu wykonywania działalności regulowanej ustawą, może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z przestrzeni objętej tym użytkowaniem. W szczególności może on odpowiednio wykonywać roboty geologiczne, wydobywać kopalinę ze złoża, wykonywać działalność w zakresie podziemnego bezzbiornikowego magazynowania substancji, podziemnego składowania odpadów lub podziemnego składowania dwutlenku węgla, a także wykonywać działalność określoną w art. 2 ust. 1.

Zgodnie z art. 17 ustawy Prawo geologiczne i górnicze, w sprawach nieuregulowanych w ustawie do użytkowania górniczego stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące dzierżawy.

W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Dzierżawa jest stosunkiem prawno-zobowiązaniowym, podlegającym zasadzie swobody umów, mocą którego jedna jej strona (wydzierżawiający) udostępnia odpłatnie korzystanie z rzeczy albo praw (art. 709 k.c.) drugiej stronie (dzierżawcy), przy czym aby umowa nabrała cech dzierżawy, osoba korzystająca z cudzej rzeczy (albo praw) - dzierżawca, uprawniona musi być także do pobierania z niej pożytków (Grzegorz Kozieł, Komentarz do art. 693 Kodeksu cywilnego, stan prawny: 2010.08.01, [w:] System Informacji Prawnej Lex).

W sytuacji opisanej we wniosku należy mieć na uwadze, że zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 7 ustawy, zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane podmiotowi, który posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy.

Fakt zawarcia przez Spółkę umowy „podużytkowania zakładu górniczego”, która wiązać się będzie z poddzierżawą infrastruktury naziemnej powoduje, że podmiotem, który posiada tytuł prawny do korzystania z tego miejsca w opisanej sytuacji będzie poddzierżawca, tj. Spółka, a nie ww. podmiot trzeci (art. 693 § 1 ustawy Kodeks cywilny w związku z art. 17 ustawy Prawo geologiczne i górnicze).

Wbrew twierdzeniom Spółki, może być to zatem powodem cofnięcia przez naczelnika urzędu celnego zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego. Zgodnie bowiem z art. 52 ust. 2 pkt 4 ustawy, naczelnik urzędu celnego cofa z urzędu zezwolenie na prowadzenie składu, jeżeli został naruszony którykolwiek z warunków określonych w art. 48 (w opisanej sytuacji będzie to naruszenie art. 48 ust. 1 pkt 7 ustawy), a co za tym idzie, Spółka nie będzie mogła w tym składzie magazynować paliw własnych oraz podmiotów trzecich w procedurze zawieszenia poboru akcyzy.

Stanowisko jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.