2014.10.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-806/14/AP
z 13 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 lipca 2014 r., który w tym samym dniu wpłynął do tut. Biura, uzupełnionym 29 września i 1 października 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej praw ochronnych do znaków towarowych, o których mowa we wniosku - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 lipca 2014 r. do tut. Biura wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej praw ochronnych do znaków towarowych, o których mowa we wniosku. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 19 września 2014 r. Znak: IBPBI/1/415-806/14/AP wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 29 września i 1 października 2014 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej. Drugim wspólnikiem jest jego syn. Prawa i obowiązki wspólników w spółce są równe. Udziały w zysku wynoszą po połowie. Dochody uzyskane z udziału w spółce wspólnicy opodatkowują według „stawki liniowej”.

Spółka jawna zamierza nabyć od spółki komandytowo-akcyjnej znaki towarowe za łączną kwotę 15.000.000 zł (piętnaście milionów złotych). Spółka jawna, której wspólnikiem jest Wnioskodawca nie wytworzyła znaku towarowego będącego przedmiotem obrotu. Znaki towarowe zostały zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP i podlegają ochronie prawnej. Znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie wydzierżawione w ramach prowadzonej przez spółkę osobową działalności gospodarczej za opłatą spółce komandytowej. Umowa dzierżawy zostanie zawarta na okres dłuższy niż rok.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 29 września 2014 r., wskazano, m.in. że przedmiotem działalności spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem jest m.in. dzierżawa własności intelektualnej i podobnych produktów, z wyłączeniem praw chronionych prawem autorskim.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca będzie mógł amortyzować nabyte i następnie wydzierżawione znaki towarowe a koszty amortyzacji będą stanowiły koszt podatkowy zgodnie z proporcją, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

(pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie uprawniony do amortyzowania nabytych przez spółkę jawną, której jest wspólnikiem (zgodnie z proporcją udziału w zysku spółki) znaków towarowych, które zostaną wydzierżawione innej spółce. Spółki jawne zgodnie z polskim prawem podatkowym nie są podatnikami podatku dochodowego. Przymiot podatnika przysługuje wspólnikom takiej spółki. Przychody wspólnika określa się proporcjonalnie do prawa wspólnika do udziału w zysku spółki. Art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „u.p.d.o.f.”) stanowi, że przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega, co do zasady dochód, a nie przychód. Dochód zazwyczaj jest rozumiany jako nadwyżka przychodów nad kosztami ich uzyskania. W sytuacjach opisanych w art. 8 u.p.d.o.f. ponoszone wydatki są de facto wydatkami spółki, jako takiej czy też ponoszone są wspólnie na dane źródło przychodów, bez wyszczególniania części podatników mających udział w źródle przychodu. Biorąc pod uwagę, że opodatkowaniu podlega dochód nie spółki, lecz wspólnika mającego udział w źródle przychodów, konieczne jest również określenie udziału poszczególnych podatników w kosztach uzyskania przychodów. Ustawodawca nakazuje stosować w tym wypadku zasady identyczne jak przy ustalaniu przychodów.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jak stanowi art. 22 ust. 8 u.p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23. Na mocy art. 22b u.p.d.o.f., amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, m.in. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1.

Jak wynika z cytowanego unormowania, podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, licencje i know - how, które spełniają następujące warunki:

zostały nabyte,
nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
przewidywany okres ich używania przekracza rok,
są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy wskazać, że prawa ochronne na znaki towarowe udzielane są na warunkach określonych w ustawie - Prawo własności przemysłowej (art. 6 ust. 1 tej ustawy). Znakiem towarowym może być przy tym każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa - w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy (art. 12 ust. 1 i 2 ww. ustawy). Zgodnie z art. 121 ustawy Prawo własności przemysłowej, na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne. Czas trwania prawa ochronnego na znak towarowy wynosi 10 lat od daty zgłoszenia znaku towarowego w Urzędzie Patentowym. Wobec powyższego, prawo ochronne na znak towarowy mieści się w kategorii praw określonych w ustawie Prawo własności przemysłowej, wskazanych w art. 22b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. Co do zasady zatem, po spełnieniu ww. warunków, prawa do znaków towarowych podlegają amortyzacji.

Pod pojęciem nabycia, o którym mowa w art. 22b u.p.d.o.f. rozumie się nabycie pierwotne (czyli wytworzenie) oraz nabycie wtórne. Nabycie prawa własności składnika majątku może zatem nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości, bądź w drodze sukcesji generalnej. W niniejszej sprawie spółka osobowa nabędzie prawa do znaków towarowych na podstawie umowy sprzedaży. Warunek dotyczący nabycia zostanie zatem spełniony.

Kolejną przesłanką amortyzacji jest to aby określone prawa majątkowe nadawały się do gospodarczego wykorzystywania w dniu przyjęcia ich do używania. Przesłankę niniejszą należy rozumieć dwojako. Po pierwsze, same prawa realnie mają się nadawać do gospodarczego wykorzystywania. Co prawda, charakter praw majątkowych wymienionych w katalogu art. 22a ust. 1 (winno być art. 22b ust. 1) u.p.d.o.f. jest tego rodzaju, że co do zasady nadają się one do gospodarczego wykorzystywania, jednakże ciążące na nich obciążenia, czy też związane z nimi ograniczenia mogą powodować, że nie będą one nadawać się do gospodarczego wykorzystywania. Ponadto sam przedmiot objęty prawami majątkowymi może być tego rodzaju, że nie nadaje się do gospodarczego wykorzystywania. Po drugie, przesłankę przydatności do gospodarczego wykorzystywania należy odnosić do stanu samego przedmiotu objętego danymi prawami. Może dotyczyć to tylko niektórych przypadków, wówczas gdy przedmiot praw ma charakter materialny. Przesłanka ta dotyczyć będzie w szczególności spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. W istocie bowiem wówczas na potrzeby działalności wykorzystuje się nie same prawa, lecz przedmiot objęty tymi prawami (A. Bartosiewicz, UPDOF Komentarz, 2013). Prawa do znaków towarowych będą wykorzystywane w działalności gospodarczej spółki osobowej. Charakter znaków pozwala na ich wykorzystanie z działalności gospodarczej, tj. wydzierżawienie ich innemu podmiotowi a decyzja w tym zakresie będzie wyłączną decyzją spółki osobowej (brak konieczności uzyskiwania zgody innych podmiotów). Okres używania znaków przekracza jeden rok. Ostatecznie znaki towarowe zostaną wydzierżawione innej spółce za odpłatnością. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, zakupione znaki towarowe przez spółkę osobową będą mogły być amortyzowane przez wspólników zgodnie z zasadą określoną w art. 8 u.p.d.o.f. i koszty amortyzacji będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części, wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Kosztami uzyskania przychodu są jednak odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23 (art. 22 ust. 8 ww. ustawy).

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera zamknięty katalog składników majątku, które mogą stanowić wartości niematerialne i prawne w rozumieniu tej ustawy, podlegające amortyzacji podatkowej. Katalog wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji podatkowej zawarty został w art. 22b ww. ustawy. Zgodnie z art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Przy czym, prawa, które mogą stanowić wartości niematerialne i prawne na podstawie art. 22b ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, to prawa określone w art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1410), tj. m.in. prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne. Zgodnie z art. 120 ust. 1 i 2 ww. Prawa własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym, w rozumieniu ust. 1, może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 121 Prawa własności przemysłowej). W myśl art. 147 ust. 1 ww. ustawy, Urząd Patentowy wydaje decyzję o udzieleniu prawa ochronnego, jeżeli nie stwierdzi braku ustawowych warunków wymaganych do uzyskania prawa ochronnego na znak towarowy. Udzielone prawa ochronne na znaki towarowe podlegają wpisowi do rejestru znaków towarowych (art. 149 ww. ustawy). Udzielenie prawa ochronnego na znak towarowy stwierdza się przez wydanie świadectwa ochronnego na znak towarowy (art. 150 ww. ustawy). Stosownie do art. 153 ust. 1 ww. ustawy, przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu. Przepisy art. 67 ust. 2-4 stosuje się odpowiednio (art. 162 ust. 1 ww. ustawy). Uprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może udzielić innej osobie upoważnienia do używania znaku, zawierając z nią umowę licencyjną. Do umowy tej stosuje się odpowiednio przepisy art. 76 oraz art. 78 i 79 (art. 163 ust. 1 ww. ustawy).

Jak wynika z powyższych przepisów, aby ww. prawa określone w Prawie własności przemysłowej mogły zostać uznane przez podatnika za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne muszą spełniać łącznie następujące przesłanki:

muszą zostać nabyte przez podatnika,
muszą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
muszą być wykorzystywane w prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 (umowy leasingu),
przewidywany okres ich wykorzystywania w ww. sposób powinien być dłuższy niż rok.

Oznacza to, że za wartość niematerialną i prawną, o której mowa w art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych może zostać uznane wyłącznie udzielone prawo ochronne na znak towarowy, nabyte przez podatnika na cele prowadzonej działalności gospodarczej od podmiotu trzeciego. Jak wynika z cyt. przepisów, prawo to powstaje wskutek wydania prawokształtującej decyzji Urzędu Patentowego. Prawo to nie istnieje zatem przed wydaniem takiej decyzji. Amortyzacji może podlegać wyłącznie istniejące, już w momencie jego nabycia przez podatnika, prawo ochronne na znak towarowy. Przy czym, nabycie prawa własności składnika majątku może nastąpić w formie sprzedaży, zamiany, wkładu niepieniężnego, darowizny, spadku, na podstawie innej umowy zobowiązującej do przeniesienia własności rzeczy oznaczonej co do tożsamości.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem dwuosobowej spółki jawnej. Spółka jawna zamierza nabyć na podstawie umowy sprzedaży od spółki komandytowo-akcyjnej znaki towarowe za łączną kwotę 15.000.000 zł. Ww. znaki towarowe zostały zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP i podlegają ochronie prawnej. Znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spółki jawnej, a następnie odpłatnie wydzierżawione w ramach prowadzonej przez spółkę działalności gospodarczej spółce komandytowej. Umowa dzierżawy zostanie zawarta na okres dłuższy niż rok. Prawa do ww. znaków towarowych będą wykorzystywane w działalności gospodarczej spółki jawnej. Charakter znaków pozwala na ich wykorzystanie w działalności gospodarczej, tj. wydzierżawienie ich innemu podmiotowi a decyzja w tym zakresie będzie wyłączną decyzją spółki jawnej. Okres używania znaków w prowadzonej działalności gospodarczej przekraczał będzie jeden rok.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skoro spółka jawna, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, nabędzie na podstawie umowy sprzedaży znaki towarowe, na które zostały udzielone przez Urząd Patentowy prawa ochronne przed ich nabyciem (zakupem) przez ww. spółkę, a w dniu przyjęcia ww. praw do używania, będą nadawały się do gospodarczego wykorzystania i ich przewidywany okres używania w prowadzonej przez Wnioskodawcę w formie spółki jawnej działalności gospodarczej będzie dłuższy niż rok, to prawa te mogą zostać uznane za podlegające amortyzacji wartości niematerialne i prawne, na podstawie art. 22b ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji Wnioskodawca będzie mógł dokonywać odpisów amortyzacyjnych od (prawidłowo ustalonej) wartości początkowej ww. praw i zaliczać je do koszów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku tej spółki. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 w. ustawy).

Wskazać przy tym należy, że stosownie do przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego oraz zadanego pytania (wyznaczających zakres wniosku) przedmiotem niniejszej interpretacji była wyłącznie kwestia możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki jawnej pozarolniczej działalności gospodarczej odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od wartości początkowej zakupionych praw ochronnych do znaków towarowych, o których mowa we wniosku. Nie była przedmiotem interpretacji ta część przedstawionego stanowiska, która odnosiła się do sposobów nabycia składników majątku (tj. nabicia pierwotnego), bowiem z opisu zdarzenia przyszłego wynika że ww. prawa ochronne do znaków towarowych zostały nabyte na podstawie umowy sprzedaży (tj. nabycie wtórne).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazać należy, że w pozostałym zakresie będącym przedmiotem wniosku ORD-IN tj. w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tj. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin