Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-776/14/PC
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 26 czerwca 2014 r. (który wpłynął do tut. BKIP 30 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów usług doradczych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 czerwca 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów usług doradczych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także; „Spółka”) jest następcą prawnym powstałej w 2002 r. Spółki z o.o. W 2010 r. podjęto decyzję o wprowadzeniu Spółki na rynek giełdowy NewConnect . W efekcie realizacji powyższego zadania Spółka miała m.in. poprawić wizerunek i wiarygodność wśród kontrahentów, uzyskać szansę zdobycia nowych źródeł finansowania, a także zwiększyć prestiż i rozpoznawalność Spółki oraz jej produktów. Powyższe wiązało się także z koniecznością zakupu specjalistycznych usług doradczych. W kwietniu 2010 r. podpisano umowę o świadczenie usług doradczych, która obejmowała m.in.:

1. przeprowadzenie audytu i badania przedinwestycyjnego spółki - due dilligence,
2. przeprowadzenie badania czynników ryzyka rynkowego (w tym ryzyka konkurencyjności) związanego z popytem na produkty (usługi) Wnioskodawcy,
3. opracowanie strategii rozwoju, określającej zamierzenia i kierunki rozwoju Wnioskodawcy,
4. przeprowadzenie wyceny Spółki w celu określenia wartości spółki, liczby i wartości akcji oraz ich podziału na dzień przekształcenia spółki w spółkę akcyjną,
5. opracowanie planu przekształcenia w spółkę akcyjną,
6. powierzenie opracowania opinii biegłego rewidenta dotyczącej sprawozdań finansowych sporządzonych na dzień przekształcenia spółki w spółkę akcyjną,
7. opracowanie dokumentu ofertowego i listu intencyjnego prezentowanego potencjalnym inwestorom zewnętrznym zainteresowanym nabyciem akcji Wnioskodawcy,
8. opracowanie dokumentu informacyjnego,
9. opracowanie raportu z oferty prywatnej.
   

Istotne elementy stanu faktycznego zostały ujęte również we własnym stanowisku gdzie wskazano, że nie były to wydatki mające na celu tylko i jedynie zindywidualizowane podwyższenie kapitału zakładowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty wymienionych usług doradczych mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodu, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z postanowieniami uchwały Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej „NSA”) z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt II FPS 6/10 (...) Zgodzić należy się zatem z oceną, że wydatki związane z nabyciem usług w celu emisji akcji należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Są one typowymi kosztami pośrednimi związanymi z prowadzona działalnością gospodarczą, której efekty podlegają opodatkowaniu. (...) Podsumowując stwierdzić należy, że tylko wydatki związane z emisja nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 4 oraz art. 7 ust. 1 i 2 w związku z art. 15 ust. 1 UPDOP. Do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej objętych prospektem emisyjnym dodatkowo ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzenia, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe wydatki stanowiąc koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej stanowią zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP. koszty uzyskania przychodów. (...)

Należy przy tym zaznaczyć, że niezależnie od tego, że uchwała składu siedmiu sędziów NSA jest wiążąca w danej sprawie (art. 187 § 2 Ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, dalej „PPSA”), ma ona ponadto tzw. ogólną moc wiążącą, wynikającą z art. 269 § 1 PPSA. Przepis ten nie pozwala żadnemu składowi sądu administracyjnego rozstrzygnąć innej sprawy w sposób sprzeczny ze stanowiskiem zawartym w uchwale powiększonego składu NSA. W świetle prezentowanej uchwały NSA należy rozróżnić ponoszone przez Spółkę poszczególne koszty i dokonać ich kategoryzacji w sposób przyjęty we wspomnianej uchwale, tj. dokonać oceny charakteru wydatków pod kątem ich niezbędności dla podwyższenia kapitału zakładowego oraz pod kątem ich związku z możliwością pozyskania przychodów zaliczanych do podstawy opodatkowania.

Spośród wymienionych przez Wnioskodawcę kosztów jedynie sporządzenie dokumentu informacyjnego (punkt h) jest wymagane zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 regulaminu Alternatywnego Systemu Obrotu (http://www.newconnect.pl). Nie jest to jednakże wydatek warunkujący podwyższenie kapitału zakładowego, a jedynie wprowadzenie akcji Spółki do obrotu w alternatywnym systemie. Samo zaś wejście na rynek giełdowy (wprowadzenie akcji do obrotu na rynku giełdowym) wiązało się z:

1. uzyskaniem dla Spółki efektu marketingowego: zwiększeniem rozpoznawalności marki wśród potencjalnych klientów, zapoznaniem się potencjalnych klientów z portfelem oferowanych przez firmę produktów. Debiut i funkcjonowanie na rynku giełdowym wiąże się z codziennym podawaniem mediach o zasięgu krajowym i międzynarodowym nazwy firmy, wraz z aktualnym kursem akcji oraz raportami bieżącymi. Z pewnością służy to zachowaniu i zabezpieczeniu źródła przychodów - zwiększeniu obrotów osiąganych przez spółkę,
2. spółki notowane na rynku giełdowym, ze względu na obowiązki informacyjne, takie jak publikacja dokumentów korporacyjnych, publikacja raportów bieżących zawierających informacje na temat istotnych zdarzeń, publikacja raportów okresowych z danymi finansowymi, traktowane są jako bardziej wiarygodne. Przejrzystość i wiarygodność ma istotne znaczenie dla kontrahentów, a także instytucji finansowych. Pomaga w pozyskaniu nowych klientów oraz zdobywaniu finansowania z innych źródeł (w tym limitów kupieckich, kredytów bankowych). To zaś z pewnością wpływa na generowane przychody oraz ograniczenie kosztów prowadzonej działalności.
   

Wejście na rynek giełdowy, poprzez łatwiejsze pozyskiwanie nowych klientów, zwiększenie obrotów i łatwiejszy dostęp do (również pozagiełdowych) źródeł finansowania, wpływa z pewnością na zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodów. Tym samym wydatki z tym związane wypełniają definicje kosztów uzyskania przychodów zawartą w art. 15 ust. 1 UPDOP.

Z kolei wymienione w punktach d-f koszty dotyczą przekształcenia formy prawnej Wnioskodawcy (ze spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na spółkę akcyjną). Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki związane z przekształceniem formy prawnej wiążą się z ogólnym funkcjonowaniem firmy i są przejawem dążenia do rozwoju przedsiębiorstwa. Przekształcenie Spółki miało zintensyfikować dotychczasową działalność i wypracować nową korzystną strategię rozwoju. Ponadto sporządzenie planu przekształcenia, czy też wydanie opinii przez biegłego rewidenta wiązało się z wypełnieniem obligatoryjnych obowiązków nałożonych na podmioty przez przepisy Kodeksu spółek handlowych. Poniesione przez Wnioskodawcę koszty, jako związane z całokształtem działalności, nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również szczegółowo ocenić stopnia ich wpływu na przyszłe przychody. Ich poniesienie warunkuje jednak prawidłowe funkcjonowanie podmiotu, służy więc zachowaniu i zabezpieczeniu źródeł przychodów. Zatem należy uznać je za koszty uzyskania przychodów inne, niż bezpośrednio związane z przychodami. Również pozostałe wymienione wydatki nie dotyczyły bezpośrednio podwyższenia kapitału zakładowego, a pełniły jedynie funkcję pomocniczą w procesie przekształcania formy prawnej i wprowadzania Spółki na rynek giełdowy. Ich efektem było m.in. opracowanie strategii rozwoju, zbadanie kondycji handlowej, finansowej, prawnej i podatkowej, analiza czynników ryzyka prowadzonej działalności. Podobnie zatem wpływały na zachowanie i zabezpieczenie źródeł przychodów.

Wszystkie wskazane wydatki stanowiły zatem koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, zdeterminowane wyłącznie przesłankami gospodarczymi, mającymi na celu uzyskanie wyżej wymienionych efektów. Nie były to wydatki mające na celu tylko i jedynie zindywidualizowane podwyższenie kapitału zakładowego. Wydatki stanowiące koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, służące zachowaniu i zabezpieczeniu źródeł przychodów, stanowią natomiast, zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP, koszty uzyskania przychodów.

Biorąc powyższe pod uwagę, wskazane przez Wnioskodawcę wydatki mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 UPDOP.

Powyższe stanowisko jest ponadto zgodne z postanowieniami powołanej wyżej Uchwały Siedmiu Sędziów NSA z dnia 24 stycznia 2011 r. sygn. akt. II FPS 6/10.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm., dalej: „pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy.

Interpretacja pojęcia „koszty uzyskania przychodów” zawartego w art. 15 ust. 1 updop, prowadzi do wniosku, że podatnik ma prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, pod warunkiem że:

• są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów,
• są to koszty poniesione w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie są kosztami wymienionymi w art. 16 ust. 1 pdop.
  

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Koszty ponoszone przez podatnika należy oceniać pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów.

Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym wydatkiem a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu.

Oprócz rozstrzygnięcia czy dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodów istotna pod względem podatkowym pozostaje jeszcze kwestia, w jakim momencie podatnik może zaliczyć taki wydatek do kosztów uzyskania przychodów.

Koszty podatkowe ponoszone przez podmiot gospodarczy możemy podzielić na koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem i koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodem. Koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem to wydatki, których poniesienie przyczynia się wprost do osiągnięcia konkretnych przychodów składających się na całość przychodów osiąganych przez podatnika w roku podatkowym. Należą do nich koszty określonego rodzaju działalności prowadzonej przez podatnika także koszty związane z konkretnymi transakcjami składającymi się na tę działalność.

Jeśli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście, tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Z wniosku wynika, że Spółka wprowadziła akcje na rynek giełdowy NewConnect. Jednak aby wejść na NewConnect Spółka z o.o. musiała się przekształcić w spółkę akcyjną. Spółka twierdzi, że wydatki na usługi doradcze, związane z tym procesem oraz usługi związane z wprowadzeniem akcji na rynek NewConnect są pośrednio związane z przychodami, gdyż mają na celu poprawienie wizerunku i wiarygodności wśród kontrahentów, dzięki czemu Spółka może uzyskać szansę zdobycia nowych źródeł finansowania, a także zwiększyć prestiż i rozpoznawalność Spółki oraz jej produktów.

W przypadku kosztów wymienionych we wniosku zdaniem tut. Organu dotyczą one podwyższenia kapitału, co sama zresztą Spółka wskazała w swoim stanowisku. Gdyby Spółka nie podjela decyzji o wprowadzeniu akcji na rynek giełdowy NewConnect nie poniosłaby wymienionych we wniosku wydatków, zatem wszystkie wydatki dotyczące usług doradczych są bezpośrednio związane z podwyższeniem kapitału zakładowego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 pdop, do przychodów nie zalicza się przychodów otrzymanych na utworzenie lub powiększenie kapitału zakładowego, funduszu udziałowego albo funduszu założycielskiego, albo funduszu statutowego w banku państwowym, albo funduszu organizacyjnego ubezpieczyciela. Powyższe oznacza, że wartość wkładów zarówno pieniężnych, jak i niepieniężnych wnoszona na pokrycie kapitału zakładowego w związku z utworzeniem spółki, jak również z podwyższeniem tego kapitału, nie jest zaliczana do przychodów podatkowych spółki.

Skoro więc przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez Spółkę wydatki związane z przekształceniem Spółki w spółkę akcyjną oraz emisją nowych akcji i wprowadzeniem akcji do obrotu organizowanego przez Giełdę Papierów Wartościowych w alternatywnym systemie obrotu (NewConnect), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 pdop. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie stanowią kosztów podatkowych wydatki, co prawda nie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, ale związane z przysporzeniami nie uważanymi przez ustawodawcę za przychód (art. 12 ust. 4 pkt 4 pdop).

Przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego, w rozumieniu tego przepisu, mogą być zarówno pieniądze, jak i wkład niepieniężny. W rezultacie środki pieniężne jak i wkłady niepieniężne, stanowiące przysporzenie majątkowe, uznane zostały przez ustawodawcę za przychód nie zaliczany do przychodów podatkowych, jeżeli prowadzi do podwyższenia kapitału zakładowego. Przychód ten nie powstaje jako efekt bieżącej działalności gospodarczej podatnika.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że ponoszone przez niego koszty, o których mowa we wniosku stanowią koszty ogólne funkcjonowania spółki kapitałowej, bowiem jak już powyżej wskazano poniesione zostały w związku z podwyższeniem kapitału.

Jeśli określone wydatki w sposób jednoznaczny wiążą się z osiągnięciem przysporzenia zidentyfikowanego przez ustawodawcę jako konkretny rodzaj przychodu, to bez względu na możliwość wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów oceniane być musi w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane. Wydatki związane z uzyskaniem określonego przysporzenia pozostają z nim związane bez względu na to, czy stanowi ono przychód, czy też nie. Jeżeli przysporzenie to nie stanowi przychodu, to poniesione w związku z nim wydatki nie są kosztami uzyskania przychodu. Jak już wskazywano, nie czyni to ich natomiast kosztami uzyskania innego przychodu.

Dodatkowo wskazać należy, że zawarty w art. 12 ust. 4 pkt 4 pdop, zwrot normatywny „do przychodów nie zalicza się” odnosi się do przychodów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pdop, który stanowi w istotnym dla sprawy zakresie, że dochodem jest nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Przepis art. 12 ust. 4 pkt 4 pdop wyłącza określone w nim przychody z przychodów określonych w art. 7 ust. 2 pdop. Ponieważ art. 7 ust. 2 pdop mówi także o zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 pdop kosztach uzyskania przychodów jako kategorii współtworzącej dochód wskutek pomniejszenia przychodów o te koszty, staje się oczywiste, że koszty uzyskania przychodów nie mogą być wiązane z przychodami, które z przychodów w rozumieniu wynikającym z art. 7 ust. 2 pdop zostały wyłączone. Stwierdzone powyżej rozróżnienie przychodu podatkowego, a więc przychodu określonego w art. 7 ust. 2 pdop, do którego odnoszą się koszty jego uzyskania, o których mowa w art. 15 ust. 1 pdop, od przychodu (przysporzenia) określonego w art. 12 ust. 4 pkt 4 pdop, do którego zdefiniowane w art. 15 ust. 1 pdop koszty uzyskania nie mają zastosowania, ma decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia o zaliczeniu spornych wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle powyższego w opinii tut. Organu, wydatki związane z umową o świadczenie usług doradczych, pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego. Skoro zatem ww. wydatki są związane z pozyskaniem dodatkowego kapitału niestanowiącego przychodu podatkowego, to wydatki te nie mogą stanowić kosztu podatkowego w rozumieniu art. 15 ust. 1 pdop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów usług doradczych uznaje się za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.