Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-883/14/WN
z 9 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 września 2014r. (data wpływu 9 września 2014r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży usług krótkoterminowego zakwaterowania w fakturze wystawianej na rzecz pośrednika w wynajmie nieruchomości - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 września 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla sprzedaży usług krótkoterminowego zakwaterowania w fakturze wystawianej na rzecz pośrednika w wynajmie nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem dwóch apartamentów. Apartamenty te stanowią środek trwały u Wnioskodawcy, który został nabyty jako jeden lokal użytkowy dla celów działalności gospodarczej, który został przerobiony, zmodernizowany na dwa apartamenty z pełną funkcjonalnością tj. (doprowadzone przyłącza wszystkich mediów, pomieszczenie sanitarne, aneks kuchenny, część dzienna i sypialna) tak aby zaspokoić potrzeby mieszkaniowe. Ponadto dla ww. nieruchomości została wyodrębniona księga wieczysta z ustanowionym udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. w gruncie i częściach wspólnych budynku ale z zapisem że jest to lokal użytkowy bez wyodrębnionych dwóch wytworzonych apartamentów. Przedsiębiorca wytworzył apartamenty z zamiarem czerpania korzyści ekonomicznych w formie otrzymywanych przychodów z najmu krótkoterminowego. Z uwagi na brak możliwości aktywnego pozyskiwania klientów oraz faktycznego zarządzania lokalami podjął decyzję o nawiązaniu współpracy z profesjonalną firmą zajmującą się zarządzaniem apartamentami. Na mocy zawartej umowy pośrednik zawiera we własnym imieniu z klientami umowy usług krótkoterminowego zakwaterowania w apartamentach właściciela, wystawia faktury z upoważnienia właściciela w swoim imieniu na klienta korzystającego z usługi zakwaterowania, pobiera od klientów przedpłaty na własne konto bankowe lub do swojej kasy, zajmuje się marketingiem, zapewnia obsługę gości korzystających z apartamentów, kontroluje i zapewnia obsługę konserwatorską w apartamentach, przygotowuje apartamenty po wyjeździe gości do kolejnego wynajmu, obsługuje rozliczenia z klientami, pobór zaliczek na pobyt, ostateczne rozliczenie wynagrodzenia za wynajem, wystawienie faktury lub paragonu sprzedaży. Wnioskodawca upoważnił pośrednika do udostępniania klientom w celu krótkotrwałego zakwaterowania apartamentów Wnioskodawcy. Wynagrodzeniem pośrednika za wyżej wymienione czynności jest ustalony % ceny brutto usługi za wynajem apartamentu pozyskanej od klienta. Po zakończeniu miesiąca kalendarzowego właściciel apartamentów i pośrednik dokonują wzajemnych rozliczeń finansowych z tytułu zawartej umowy. Pośrednik przedstawia terminy pobytów, kwoty sprzedaży brutto oraz przedstawia swoje koszty pośrednictwa tj. koszt sprzątania apartamentów, marketingu i wystawia swoją fakturę na właściciela apartamentów na w/w koszty własne. Zaś właściciel apartamentów jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT na pośrednika na miejsca krótkotrwałego zakwaterowania na całkowitą w skali miesiąca kwotę brutto. Pośrednik otrzymawszy fakturę od właściciela przelewa na jego konto kwotę wynikającą z faktury pomniejszoną o kwotę wynagrodzenia pośrednika.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że na wniosek złożony przez niego do Urzędu Statystycznego w Łodzi Urząd potwierdził, iż dla ww. usług właściwą klasyfikacją PKWIU jest 55.2.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy właściwe jest stosowanie stawki 8% podatku VAT dla sprzedaży usług krótkoterminowego zakwaterowania w fakturze wystawianej przez Wnioskodawcę na rzecz pośrednika w wynajmie nieruchomości, z którym jest związany „umową obsługi krótkotrwałego wynajmu turystycznego"?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, właściciel apartamentów przetworzył je z lokalu użytkowego do świadczenia usług krótkotrwałego zakwaterowania na rzecz klientów mających zamiar skorzystania z pobytu w miejscowości lokalizacji apartamentów. Wobec braku faktycznych możliwości realizacji samodzielnie przez właściciela apartamentów funkcji marketingowych i eksploatacyjnych związanych z prowadzeniem działalności (wynajmu krótkoterminowego) przedsiębiorca pozyskał partnera biznesowego i zawarł z nim umowę współpracy na warunkach opisanych w części G wniosku o interpretację.

Z „Umowy współpracy w celu krótkoterminowego wynajmu turystycznego” nie wynika, aby między stronami doszło do zawarcia umowy najmu lokalu. Zgodnie z paragrafem 2 ust. 1 ww. umowy umawiające się strony postanowiły, że:

„Właściciel upoważnia pośrednika do udostępniania klientom w celu krótkotrwałego zakwaterowania apartamentów oraz do pobierania w imieniu właściciela opłaty z tytułu udostępniania apartamentu. Wykonywanie przez pośrednika powyższych praw polegać będzie na odpłatnym udostępnianiu pozyskanym przez pośrednika gościom na podstawie zawieranych we własnym imieniu lecz na rzecz Właściciela umów najmu krótkoterminowego.”

Mając powyższe na uwadze Wnioskodawca twierdzi, że zawarł umowę o współpracę z firmą w celu realizacji ściśle określonych zadań (usługowych) w stosunku do celu głównego, jakim dla Wnioskodawcy jest świadczenie usług krótkoterminowego wynajmu apartamentów na rzecz klientów.

Zawarcie umowy z pośrednikiem nie pozbawia właściciela apartamentów do możliwości korzystania z uprawnień do stosowania obniżonej stawki podatku VAT (8% w stosunku do wynajmu lokalu), gdyż w dalszym ciągu celem jej działalności jest krótkotrwały najem lokalu. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone przez właściciela apartamentu usługi będą bowiem stanowiły usługi zakwaterowania, o których mowa w poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy. Zatem, na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy przedmiotowe usługi będą podlegały opodatkowaniu 8% stawką podatku od towarów i usług.

Fakt, że Wnioskodawca sam nie uczestniczy bezpośrednio w kontaktach z klientami, nie dokonuje ewidencjonowania przychodów pozyskiwanych bezpośrednio od osób korzystających z usługi zakwaterowania nie wpływa na zmianę kwalifikacji świadczonej przez niego „usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania" (PKWiU 55.2).

Obecność pośrednika została podyktowana względami organizacyjnymi i jego rola ogranicza się do zastąpienia właściciela lokalu mieszkalnego przeznaczonego do wynajmu krótkoterminowego w czynnościach materialno-technicznych.

Działanie pośrednika w imieniu i na rzecz osób trzecich polega na odnalezieniu i skontaktowaniu ze sobą dostawcy i nabywcy w celu zawarcia między nimi transakcji. Czynności wykonywane przez pośrednika mają doprowadzić do wykonania usługi główniej nie zmieniają zatem przedmiotu czynności głównej jakim jest usługa najmu krótkoterminowego. Zgodnie z art. 8 ust. 2a ustawy o podatku od towarów i usług „w przypadku, gdy podatnik działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że podatnik sam otrzymał i wyświadczył usługę". Zdaniem Wnioskodawcy taki przypadek zachodzi w sytuacji objętej wnioskiem o wydanie interpretacji. Wnioskodawca nie zawarł z pośrednikiem umowy najmu lub umowy dzierżawy lokalu tylko powierzył wykonywanie wskazanych statywnie w umowie czynności.

Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. W tym przypadku nie można mówić o oddaniu apartamentów pośrednikowi w celu osiągania przez niego korzyści ekonomicznych na jego rzecz i w jego imieniu. Umowa wyraźnie stanowi, że pośrednik może jedynie otrzymać wynagrodzenie w wysokości x% naliczane od faktycznie pozyskanych, dzięki jego staraniom, przychodów od klientów. Umowa nie stanowi o możliwości dochodzenia przez Wnioskodawcę jakichkolwiek kwot od pośrednika w przypadku braku realizacji usług krótkotrwałego zakwaterowania w trakcie trwania umowy współpracy stron. Wobec braku znamion przekazania lokalu mieszkalnego w najem pośrednikowi nie może on dokonywać czynności jego podnajmu osobom faktycznie korzystającym z usług krótkotrwałego zakwaterowania, zatem zasadne jest twierdzenie, że Wnioskodawca jest upoważniony do stosowania stawki 8% na sprzedaż usługi najmu krótkoterminowego, jaką stosuje w rozliczeniach z pośrednikiem z tytułu zawartej umowy współpracy. Zgodnie z art. 353 KC „Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego".

Strony zawarły umowę pośrednictwa, postanowiły o sposobie rozliczania wzajemnych należności i zobowiązań, a treść ich relacji umownych nie wyłącza możliwości zastosowania stawki 8% na sprzedaż usługi najmu krótkoterminowego, którą stosuje Wnioskodawca w rozliczeniach z pośrednikiem (poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zaistniałego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej również ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ww. ustawy. I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 tej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.

Na mocy art. 5a ustawy - towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia niejednokrotnie odwołują się do grupowań PKWiU przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Klasyfikacją statystyczną dotyczącą towarów i usług, która ma zastosowanie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług, od 1 stycznia 2011r., jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług wprowadzona rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) - (Dz.U. Nr 207, poz. 1293 ze zm.).

Jednocześnie należy wskazać, że to podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zdefiniowaniem i zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl natomiast przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednakże stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
   
   

W załączniku Nr 3 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 163 wymieniono „usługi związane z zakwaterowaniem” (PKWiU 55).

Jednocześnie z objaśnienia 1) do ww. załącznika Nr 3 do ustawy wynika, że wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i świadczenia usług zwolnionych od podatku VAT lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Powyższe oznacza, że jeżeli dany towar (lub usługa) wymieniony w załączniku Nr 3, na podstawie innych regulacji podlega opodatkowaniu niższą stawką podatku VAT lub zwolnieniu od podatku - zastosowanie ma ta niższa stawka podatku lub zwolnienie od podatku.

W opisie stanu faktycznego wskazano, że Wnioskodawca jest właścicielem dwóch apartamentów. Apartamenty te stanowią środek trwały u Wnioskodawcy, który został nabyty jako jeden lokal użytkowy dla celów działalności gospodarczej, który został przerobiony, zmodernizowany na dwa apartamenty z pełną funkcjonalnością tj. (doprowadzone przyłącza wszystkich mediów, pomieszczenie sanitarne, aneks kuchenny, część dzienna i sypialna) tak aby zaspokoić potrzeby mieszkaniowe. Ponadto dla ww. nieruchomości została wyodrębniona księga wieczysta z ustanowionym udziałem w nieruchomości wspólnej, tj. w gruncie i częściach wspólnych budynku ale z zapisem że jest to lokal użytkowy bez wyodrębnionych dwóch wytworzonych apartamentów. Przedsiębiorca wytworzył apartamenty z zamiarem czerpania korzyści ekonomicznych w formie otrzymywanych przychodów z najmu krótkoterminowego. Z uwagi na brak możliwości aktywnego pozyskiwania klientów oraz faktycznego zarządzania lokalami podjął decyzję o nawiązaniu współpracy z profesjonalną firmą zajmująca się zarządzaniem apartamentami. Na mocy zawartej umowy pośrednik zawiera we własnym imieniu z klientami umowy usług krótkoterminowego zakwaterowania w apartamentach właściciela, wystawia faktury z upoważnienia właściciela w swoim imieniu na klienta korzystającego z usługi zakwaterowania, pobiera od klientów przedpłaty na własne konto bankowe lub do swojej kasy, zajmuje się marketingiem, zapewnia obsługę gości korzystających z apartamentów, kontroluje i zapewnia obsługę konserwatorską w apartamentach, przygotowuje apartamenty po wyjeździe gości do kolejnego wynajmu, obsługuje rozliczenia z klientami, pobór zaliczek na pobyt, ostateczne rozliczenie wynagrodzenia za wynajem, wystawienie faktury lub paragonu sprzedaży. Wnioskodawca upoważnił pośrednika do udostępniania klientom w celu krótkotrwałego zakwaterowania apartamentów wnioskodawcy. Wynagrodzeniem pośrednika za wyżej wymienione czynności jest ustalony % ceny brutto usługi za wynajem apartamentu pozyskanej od klienta. Po zakończeniu miesiąca kalendarzowego właściciel apartamentów i pośrednik dokonują wzajemnych rozliczeń finansowych z tytułu zawartej umowy. Pośrednik przedstawia terminy pobytów, kwoty sprzedaży brutto oraz przedstawia swoje koszty pośrednictwa tj. koszt sprzątania apartamentów, marketingu i wystawia swoją fakturę na właściciela apartamentów na w/w koszty własne. Zaś właściciel apartamentów jest zobowiązany do wystawienia faktury VAT na pośrednika na miejsca krótkotrwałego zakwaterowania na całkowitą w skali miesiąca kwotę brutto. Pośrednik otrzymawszy fakturę od właściciela przelewa na jego konto kwotę wynikającą z faktury pomniejszoną o kwotę wynagrodzenia pośrednika.

Na wniosek Wnioskodawcy złożony do Urzędu Statystycznego w Łodzi Urząd potwierdził, iż dla ww. usług właściwą klasyfikacją PKWiU jest 55.2.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma wątpliwości czy właściwe jest stosowanie stawki 8% podatku VAT dla sprzedaży usług najmu lokalu mieszkalnego w celu krótkotrwałego zakwaterowania w fakturze wystawianej przez Wnioskodawcę na rzecz pośrednika w wynajmie nieruchomości, z którym jest związany „umową współpracy w celu krótkotrwałego zakwaterowania”.

W świetle przywołanych przepisów oraz przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, w szczególności zaklasyfikowania przez Wnioskodawcę ww. usług do grupowania PKWiU 55.2 „usługi obiektów noclegowych turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania” należy stwierdzić, że tak zaklasyfikowane usługi winny być opodatkowane stawką podatku w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 2 w związku z art. 146a pkt 2 oraz poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowych usług według PKWiU. Tut. Organ nie jest bowiem właściwy do weryfikacji poprawności dokonanego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania usług według PKWiU, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz.Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania sprzedawanego towaru.

Wobec powyższego, niniejsza interpretacja wydana została wyłącznie w oparciu o zaklasyfikowanie wskazane przez Wnioskodawcę.

Tut. organ pragnie również zauważyć, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji indywidualnej co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14 b § 1, 2 i 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

Z powyższych przepisów wynika, że organ rozpatrując wniosek o wydanie interpretacji nie podejmuje wyjaśnienia stanu faktycznego tj. nie przeprowadza dowodów oraz nie analizuje załączonych do wniosku dokumentów, lecz dokonuje oceny prawnej przedstawionych we wniosku okoliczności w kontekście zadanego pytania przyporządkowanego do danego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

W związku z powyższym tut. Organ w niniejszej interpretacji odniósł się wyłącznie do kwestii stawki podatku VAT dla sprzedaży usług najmu lokalu mieszkalnego w celu krótkotrwałego zakwaterowania. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie faktycznym oraz w własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, które nie zostały objęte pytaniem i nie dotyczą stosowania prawa podatkowego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawidłowości zawieranej umowy cywilnoprawnej między Wnioskodawcą a Pośrednikiem, a także prawidłowości rozliczeń wewnętrznych dokonywanych między stronami na podstawie tej umowy.

Należy też podkreślić, że wyrażona w niniejszej interpretacji ocena prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy została podjęta przy założeniu, że Wnioskodawca nie świadczy ww. usług krótkoterminowego wynajmu bezpośrednio na rzecz osób trzecich.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.