Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/415-510/14-4/MP
z 8 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 1 września 2014 r. (data wpływu 3 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2014r. (data wpływu 17 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymanego jednorazowego odszkodowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania otrzymanego jednorazowego odszkodowania.

Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 5 listopada 2014 r., Nr IPTPB2/415-510/14-2/MP, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłane zostało w dniu 5 listopada 2014 r. (skutecznie doręczone 10 listopada 2014 r.). Natomiast w dniu 17 listopada 2014 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 14 listopada 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rolnikiem posiadającym gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381, z późn. zm.) o łącznej powierzchni 8,35 ha.

W dniu 28 października 2011 r. Wnioskodawca zawarł z przedsiębiorcą porozumienie i wyraził w nim zgodę na posadowienie elektrowni wiatrowej na granicy swojej działki (wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego), w taki sposób, że śmigła elektrowni zachodzić będą na nieruchomość Wnioskodawcy nie więcej niż 45 metrów od granicy przez okres 25 lat od posadowienia elektrowni wiatrowej na działce i w związku z tym, zajęta będzie przestrzeń powietrzna przez śmigło elektrowni wiatrowej posadowionej na tej działce. Na mocy tego porozumienia, w związku z jego realizacją Wnioskodawca otrzymał w dniu 15 maja 2013 r. jednorazowe odszkodowanie w wysokości 33 000 zł.

Nie doszło natomiast do podpisania aktu notarialnego, o którym mowa w porozumieniu. Planowane podpisanie aktu notarialnego miało na celu ujawnić obciążenie działu III księgi wieczystej nr x, w związku z zajęciem przestrzeni powietrznej przez śmigło elektrowni wiatrowej posadowionej na działce.

Dodatkowo Wnioskodawca podkreśla, że otrzymał faktycznie odszkodowanie, nie zaś wynagrodzenie, w związku z czym nie będzie mógł w pełni efektywnie korzystać z gruntu, dlatego że:

1. część infrastruktury zajmująca przestrzeń powietrzną nad działką obciąża ją w taki sposób, że podczas wykonywania prac rolniczych na działce ma to niekorzystny wpływ na zdrowie w związku z wytwarzaniem pola magnetycznego, ultra i infra dźwięków oraz wytwarzaniem przebłysków i cieni;
2. wysoka konstrukcja 120 metrów niszczy krajobraz;
3. działka około 6,5 ha znajdująca się w obrębie elektrowni wiatrowej nie nadaje się do zabudowy, gdyż w odległości do 500 metrów Urząd Gminy nie wydaje zezwoleń budowlanych.
   
   

W ocenie Wnioskodawcy powyższe argumenty przesądzają o tym, że otrzymał On odszkodowanie.

W uzupełnieniu wniosku pismem z dnia 14 listopada 2014 r. dodano: Wnioskodawca uważa, że wypłata odszkodowania otrzymanego w związku z zawartym porozumieniem z dnia 28 października 2011 r. nastąpiła z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, pomimo tego, że porozumienie nie zostało potwierdzone aktem notarialnym i nie jest napisane, że w związku z jego realizacją ustanowiono służebność przesyłu.

Celem zawarcia porozumienia było posadowienie elektrowni wiatrowej na granicy działki Wnioskodawcy w taki sposób, że śmigła elektrowni zachodzą na nieruchomość Wnioskodawcy i w związku z tym, zajęta jest przestrzeń powietrzna przez śmigło elektrowni wiatrowej posadowionej na działce, co miało być potwierdzone aktem notarialnym. Wypłata odszkodowania otrzymanego w związku z zawartym porozumieniem, nie nastąpiła z tytułu rekultywacji gruntów.

Wypłata odszkodowania otrzymanego w związku z zawartym porozumieniem, nie nastąpiła z tytułu szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie.

Wnioskodawca nie zawarł porozumienia, z podmiotem uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., poz. 651 z późn. zm.). Zasady i wysokość ustalenia odszkodowania otrzymanego przez Wnioskodawcę w związku z zawartym porozumieniem, nie wynikały wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy otrzymane odszkodowanie z tytułu posadowienia elektrowni wiatrowej na granicy działki Wnioskodawcy korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy Spółka, która wypłaciła odszkodowanie, postąpiła prawidłowo, wystawiając deklarację PIT-8C tytułem otrzymanego odszkodowania jako przychody z innych źródeł, nakładając tym samym obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanego odszkodowania przez Wnioskodawcę?
   
   

W uzupełnieniu wniosku pismem z dnia 14 listopada 2014 r., Wnioskodawca zaznaczył, że pozostawia tylko pierwsze pytanie i tym samym rezygnuje z pytania sformułowanego w kolejności jako drugie.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, która wypłaciła odszkodowanie postąpiła nieprawidłowo wystawiając deklarację PIT-8C tytułem otrzymanego odszkodowania, nakładając tym samym obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanego odszkodowania.

Według Wnioskodawcy, otrzymane odszkodowanie jest odszkodowaniem przyznanym i wypłaconym zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to znaczy, że podlega zwolnieniu przedmiotowemu od podatku jako odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

-w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Wnioskodawca podaje, że zgodnie z wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 września 2011 r., sygn. II FSK 651/10, z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 2131/11 oraz z dnia 1 czerwca 2011 r., sygn. II FSK 88/10, jak również Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2011 r., sygn. III SA/Wa 24593/10 i Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 29 maja 2013 r., sygn. I SA/Sz9/13 ulga podatkowa wypłacona na podstawie zawartych umów (ugód) posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo że odszkodowanie otrzymano na podstawie porozumienia i nie zawarto aktu notarialnego na tę okoliczność, w konsekwencji czego brak jest określenia, że to odszkodowanie zostało wypłacone z tytułu ustanowienia służebności gruntowej lub brak jest określenia, że to odszkodowanie zostało wypłacone z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, jak najbardziej może ono korzystać ze zwolnienia zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto, biorąc pod uwagę powołane powyżej orzecznictwo sądowo-administracyjne, w myśl którego zwolnienie dotyczące odszkodowania za ustanowienie służebności gruntowej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odnosi się także do wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 26 listopada 2013 r., sygn. akt II FSK 3050/11, z dnia 25 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 2131/11, z dnia 1 czerwca 2011 r., sygn. akt II FSK 88/10 oraz z dnia 29 września 2011 r., sygn. akt II FSK 654/10) oraz biorąc pod uwagę fakt, że stanowisko takie akceptuje Minister Finansów w piśmie z dnia 21 maja 2014 r. Nr DD3/033/126/CRS/14/RD-46264/14 zmieniającym interpretację ogólną z dnia 10 lipca 2013 r. Nr DD3/033/101/CRS/13/RWPD-48186/RD-70022/13 z powodu jej nieprawidłowości – według Wnioskodawcy - brak w porozumieniu, na podstawie którego wypłacono odszkodowanie określenia, że to odszkodowanie zostało wypłacone z tytułu ustanowienia służebności gruntowej lub z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, nie ma znaczenia i jak najbardziej daje prawo do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy pomimo tego, że porozumienie nie zostało potwierdzone aktem notarialnym i nie jest napisane, że w związku z jego realizacją ustanowiono służebność gruntową lub służebność przesyłu, to posadowienie elektrowni wiatrowej na granicy działki Wnioskodawcy w taki sposób, że śmigła elektrowni zachodzą na Jego nieruchomość i w związku z tym, zajęta jest przestrzeń powietrzna przez śmigło elektrowni wiatrowej posadowionej na działce, spełnia definicję wspomnianych wcześniej służebności gruntowej przesyłu zgodnie z Kodeksem cywilnym - art. 305 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm., dalej: Kodeks cywilny). Do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych, co zdaniem Wnioskodawcy wywodzi się z faktu, że zarówno służebności gruntowe (art. 285 Kodeksu cywilnego), jak i służebności przesyłu (art. 305 Kodeksu cywilnego), podstawę swoją mają w obciążeniu własnej nieruchomości gruntowej prawem przysługującym osobie trzeciej.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 14 listopada 2014 r., Wnioskodawca podtrzymuje swoje stanowisko, że otrzymane odszkodowanie jest zwolnione z podatku zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca podaje, że zrezygnował z pytania sformułowanego w kolejności jako drugie w związku z czym powyżej zajął stanowisko tylko do pytania pierwszego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji Podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, jak wynika z treści przepisu art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawiera katalog przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 10 ust. 9 ww. ustawy, źródłem przychodów są „inne źródła”.

Stosownie do art. 20 ust. 1 za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne, niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy.

O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Do przychodów z innych źródeł należy zatem zaliczyć każdy przychód, który spełnia łącznie dwa warunki: po pierwsze – nie jest zaliczany do źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 ustawy, a po drugie – nie jest wyłączony z przedmiotowego zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z kolei, w myśl art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Wskazać przy tym należy, że art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest przepisem, w którym ustawodawca sformułował katalog zwolnień podatkowych. Przepis ten, jako stanowiący odstępstwo od zasady równości opodatkowania, powinien być więc interpretowany w pierwszej kolejności według reguł wykładni językowej, gramatycznej.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.
   
   

Z kolei w myśl postanowień art. 21 ust. 1 pkt 3b powołanej ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Powołane uregulowania prawne wskazują jednoznacznie, że nie wszystkie odszkodowania otrzymane przez osoby fizyczne wolne są od podatku dochodowego. Ze zwolnienia przedmiotowego – na podstawie cytowanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy – korzystają bowiem jedynie te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów rangi ustawy lub aktów wykonawczych wydanych na ich podstawie. Natomiast art. 21 ust. 1 pkt 3b dotyczy tych świadczeń, które wynikają z wyroków czy ugód sądowych, z wyjątkiem wyłączonych ze zwolnienia wolą ustawodawcy.

Zgodnie z przepisem art. 21 ust. 1 pkt 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są odszkodowania otrzymane przez właściciela nieruchomości na podstawie przepisów prawa geologicznego i górniczego.

Natomiast na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

1. ustanowienia służebności gruntowej,
2. rekultywacji gruntów,
3. szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

-w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.).

Podkreślenia wymaga, że wszelkie zwolnienia i ulgi podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto, przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach opodatkowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Z przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 ww. ustawy wynika więc, że odszkodowanie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, gdy są spełnione następujące warunki:

• otrzymuje je posiadacz gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, za które zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969, z późn. zm.), uważa się obszar gruntów o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki nie posiadającej osobowości prawnej. Pojęcie grunty rolne nie jest tożsame z pojęciem gospodarstwa rolnego. W myśl przepisu art. 1 ww. ustawy o podatku rolnym, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. zatem samo posiadanie gruntów rolnych i płacenie podatku rolnego nie świadczy o posiadaniu gospodarstwa rolnego;
  

• odszkodowanie zostaje wypłacone z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, która w myśl art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), jest ograniczonym prawem rzeczowym, polegającym na korzystaniu z cudzej nieruchomości w oznaczonym zakresie. Nieruchomość może zostać obciążona na rzecz właściciela innej nieruchomości (tzw. nieruchomości władnącej) - bądź przez przyznanie mu prawa do korzystania w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej (np. przechodzenia lub przejazdu przez grunt, korzystania ze znajdującego się na nim lasu lub źródła wody itd.), bądź przez ograniczenie właściciela nieruchomości obciążonej w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań (np. wznoszenia budynków lub sadzenia drzew ponad pewną wysokość) albo wykonywania określonych uprawnień względem nieruchomości władnącej. Służebność może powstać w wyniku różnych zdarzeń prawnych m.in. orzeczenia sądu, decyzji administracyjnej oraz na podstawie umowy. Umowa taka, jest zawierana pomiędzy właścicielem nieruchomości obciążonej - jego oświadczenie musi być złożone w formie aktu notarialnego - a właścicielem nieruchomości władnącej. Tak jak użytkowanie, również służebność może być ustanowiona za wynagrodzeniem lub nieodpłatnie;
  

• podmiot uprawniony na podstawie odrębnych przepisów prowadzi na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego inwestycję związaną z budową infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej lub budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa jest w ww. ustawie o gospodarce nieruchomościami. Zgodnie z art. 143 ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się urządzenie albo modernizację drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych,
  

• źródłem odszkodowania jest wyrok sądowy lub umowa (ugoda) zawarta między stronami. w przypadku zawarcia umowy, powinna ona mieć charakter umowy wzajemnej tzn., że każda ze stron według treści umowy jest zobowiązana do świadczenia wobec drugiej, uznawanego za odpowiednik tego co sama otrzymuje.
  
  

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca jest rolnikiem posiadającym gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 2 ww. ustawy o podatku rolnym o łącznej powierzchni 8,35 ha.

W dniu 28 października 2011 r., Wnioskodawca zawarł z przedsiębiorcą porozumienie i wyraził w nim zgodę na posadowienie elektrowni wiatrowej na granicy swojej działki (wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego), w taki sposób, że śmigła elektrowni zachodzić będą na nieruchomość Wnioskodawcy nie więcej niż 45 metrów od granicy przez okres 25 lat od posadowienia elektrowni wiatrowej na działce i w związku z tym, zajęta będzie przestrzeń powietrzna przez śmigło elektrowni wiatrowej posadowionej na tej działce.

Na mocy tego porozumienia i w związku z jego realizacją Wnioskodawca otrzymał w dniu 15 maja 2013 r., jednorazowe odszkodowanie z tytułu posadowienia elektrowni wiatrowej na granicy Jego działki w wysokości 33 000 zł. Wypłata odszkodowania otrzymanego w związku z zawartym porozumieniem, nie nastąpiła z tytułu rekultywacji gruntów, ani też z tytułu szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie.

Ponadto, Wnioskodawca nie zawarł ww. porozumienia z podmiotem uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Zasady i wysokość ustalenia odszkodowania otrzymanego przez Wnioskodawcę w związku z zawartym porozumieniem, nie wynikały wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Mając na uwadze powyższe należy zatem rozważyć, czy uzyskane przez Wnioskodawcę na mocy porozumienia zawartego w dniu 28 października 2014 r., jednorazowe odszkodowanie stanowi świadczenie/odszkodowanie, które mieści się w katalogu ww. zwolnień przedmiotowych, w szczególności, czy stanowi ono jak twierdzi Wnioskodawca służebność przesyłu.

Służebność przesyłu jest instytucją prawa rzeczowego wprowadzoną do Kodeksu Cywilnego ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 roku, Nr 116, poz. 731), która weszła w życie z dniem 3 sierpnia 2008 r. Jest to ograniczone prawo rzeczowe, którego istota polega na tym, że nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia służące do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz inne urządzenia podobne, jeżeli wchodzą w skład przedsiębiorstwa, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (tak stanowi art. 3051 K. c.).

Ustanowienie służebności przesyłu może nastąpić na mocy umowy pomiędzy właścicielem (użytkownikiem wieczystym) a przedsiębiorcą przesyłowym, a także na mocy orzeczenia sądu lub też decyzji administracyjnej.

W celu umownego ustanowienia służebności przesyłu właściciel (użytkownik wieczysty) nieruchomości musi złożyć swoje oświadczenie woli w formie aktu notarialnego, co wynika z art. 245 § 2 K.c., natomiast oświadczenie woli przedsiębiorcy przesyłowego nie wymaga formy szczególnej (art. 60 K.c.).

Zgodnie z art. 245 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego stosuje się odpowiednio przepisy o przeniesieniu własności.

Przepis art. 245 § 2 Kodeksu cywilnego stanowi: jednakże do ustanowienia ograniczonego prawa rzeczowego na nieruchomości nie stosuje się przepisów o niedopuszczalności warunku lub terminu. Forma aktu notarialnego jest potrzebna tylko dla oświadczenia właściciela, który prawo ustanawia.

W umowie ustanawiającej służebność przesyłu (zawartej w formie aktu notarialnego), przede wszystkim określa się zakres służebności, okres, na jaki została ustanowiona oraz wysokość ewentualnego wynagrodzenia, choć ustanowienie służebności może nastąpić również bez wynagrodzenia. Po ustanowieniu służebności przesyłu konieczny jest wpis tego ograniczonego prawa rzeczowego do księgi wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, którą prawo to obciąża.

Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku podaje, że w zawartym porozumieniu nie jest napisane że w związku z jego realizacją ustanowiono służebność przesyłu. Ponadto, porozumienie z dnia 28 października 2011 r., pomiędzy Wnioskodawcą a przedsiębiorcą, nie zostało zawarte w formie aktu notarialnego.

Mając na uwadze opisany stan faktyczny, w świetle powołanych przepisów Kodeksu cywilnego, brak jest podstaw do przyjęcia, że pomiędzy Wnioskodawcą a przedsiębiorcą na podstawie zawartego na piśmie porozumienia z dnia 28 października 2011 r., doszło do ustanowienia służebności przesyłu, o której mowa w art. 3051 Kodeksu cywilnego, oraz że otrzymane odszkodowanie jest odszkodowaniem za ustanowienie na działce Wnioskodawcy służebności przesyłu.

Zatem, nie można zakwalifikować tego świadczenia/odszkodowania do zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na zakres objęty dyspozycją tego artykułu. Przedmiotowe odszkodowanie bowiem, Wnioskodawca otrzymał w związku z wyrażeniem zgody na posadowienie elektrowni wiatrowej na granicy Jego działki. Z przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego nie wynika również, by otrzymane odszkodowanie zostało wypłacone z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, rekultywacji gruntów, czy też szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie.

Ponadto, Wnioskodawca nie otrzymał przedmiotowego odszkodowania od podmiotu uprawnionego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Z treści wniosku wynika, że źródłem wypłaty przedmiotowego odszkodowania nie był przepis rangi ustawowej, lecz umowa zawarta z przedsiębiorcą. Odszkodowanie, o którym mowa we wniosku nie może więc zostać zakwalifikowane do odszkodowania objętego zwolnieniem, określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 i 3d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to również odszkodowanie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, bowiem nie zostało wypłacone na podstawie wyroku lub ugody sądowej.

Reasumując, odszkodowanie wypłacone Wnioskodawcy w dniu 15 maja 2013 r., nie mieści się w katalogu zwolnień przedmiotowych określonych w art. 21 ust. 1 pkt 3, pkt 3b, pkt 3d i pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego też, otrzymane przez Wnioskodawcę na mocy pisemnego porozumienia zawartego w dniu 28 października 2011 r., odszkodowanie z tytułu posadowienia elektrowni wiatrowej na granicy działki Wnioskodawcy, stanowi dla Wnioskodawcy przychód z innych źródeł, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ww. ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przychód z powyższego tytułu Wnioskodawca powinien wykazać w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy, w którym został uzyskany i opodatkować według skali podatkowej.

Końcowo, należy dodać, że dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji indywidualnej. Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby ocenę spełnienia przez Wnioskodawcę przesłanek zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia, czy to w postępowaniu prowadzonym w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, czy też w postępowaniu podatkowym. Różnica polega jedynie na tym, że w postępowaniu podatkowym organ podatkowy prowadzi postępowanie dowodowe w celu ustalenia dokładnego stanu faktycznego, zaś indywidualną interpretację wydaje jedynie w oparciu o stan faktyczny opisany przez Wnioskodawcę. Niemniej, w obu tych postępowaniach, dla zastosowania zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy, spełnione muszą być te same przesłanki określone w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.