INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2011r. (data wpływu 23 listopada 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 31 stycznia 2012r. (data wpływu 1 lutego 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 listopada 2011r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku świadczonych przez Wnioskodawcę usług szkoleniowych.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 31 stycznia 2012r. (data wpływu 1 lutego 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 23 stycznia 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz Projektodawców (podmiotów, które otrzymały dofinansowanie na realizację projektów i występują w roli usługodawcy dla beneficjentów- uczestników szkolenia) usługi kształcenia zawodowego w kilku projektach szkoleniowych realizowanych w ramach Poddziałania 8.1.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013.

Usługi szkoleniowe realizowane przez firmę Wnioskodawcy na rzecz Projektodawców są finansowane w co najmniej 80% ze środków UE oraz mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowanie zawodowe kadry pracowniczej polskich przedsiębiorstw.

Z umowy, na podstawie której Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe na zlecenie Projektodawcy wynika zawsze, iż Wnioskodawca uczestniczy w realizacji usług kształcenia zawodowego finansowanych w co najmniej 80% ze środków UE. Wynagrodzenie za realizację usługi szkoleniowej przekazywane jest na konto Wnioskodawcy bezpośrednio z konta projektowego (konta dotacji), wyodrębnionego na potrzeby dokonywania płatności związanych z realizacją projektu, obsługiwanego przez Projektodawcę.

Wnioskodawca nie jest placówką oświaty, nie posiada akredytacji na usługi szkoleniowe świadczone Projektodawcy. Realizacja szkoleń nie odbywa się również na podstawie szczególnych przepisów prawa.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazuje, że jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Wnioskodawca świadczy usługi szkoleniowe na podstawie umowy Podwykonawstwa, na rzecz podmiotu, który otrzymał dofinansowanie na realizację projektu szkoleniowego, tj. na rzecz Projektodawcy.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe mają na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowanie zawodowe uczestniczących w nich osób.

Realizacja usług szkoleniowych wymaga od Wnioskodawcy zakontraktowania trenera szkolenia, przygotowania i dostarczenia materiałów metodyczno-dydaktycznych, zapewnienia odpowiednio wyposażonych sal szkoleniowych oraz innych pomieszczeń do przeprowadzenia zajęć praktycznych, zapewnienia wyżywienia podczas trwania szkolenia, prowadzenia dziennika zajęć, wydania certyfikatów potwierdzających nabycie kwalifikacji zawodowych.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Jest to nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkolenia. Jest to nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Na szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę kierować będą uczestników pracodawcy. Uczestnicy szkolenia będą wykorzystywać w wykonywanej pracy zdobyte uprawnienia w pełnym zakresie.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego osób tego potrzebujących.

Finansowanie tych usług odbywa się w ten sposób, że Zleceniodawca otrzymuje środki publiczne w wysokości co najmniej 70%. Następnie środki te są przekazywane Wnioskodawcy jako wynagrodzenie za wykonane usługi. Przekazanie środków następuje w sposób i na zasadach opisanych we wniosku oraz poniżej. W opinii Wnioskodawcy – wyrażając własne stanowisko w sprawie – usługi Wnioskodawcy są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Środki, którymi Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za realizację usług szkoleniowych, są środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usług świadczonych przez Wnioskodawcę.

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę wraz z dokumentami potwierdzającymi realizację usługi szkoleniowej stanowią dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego przez niego projektu.

Jeżeli usługi szkoleniowe są finansowane w co najmniej 80% ze środków UE, to wynika to z regulacji prawnych dotyczących udzielania przedsiębiorcom (uczestnikom szkolenia) pomocy publicznej na szkolenia. Pozostała część kosztów udziału w szkoleniu pokrywana jest przez przedsiębiorcę (uczestnika szkolenia) w formie:

• wkładu własnego w postaci wynagrodzeń pracowników delegowanych do udziału w szkoleniach (wkład niepieniężny) lub
• wpłaty gotówkowej przedsiębiorcy, uiszczanej na wyodrębniony rachunek bankowy, służący do obsługi płatności projektowych.
  
  

Wskazane wyżej formy mogą występować jednocześnie w sytuacji, gdy wartość wynagrodzenia pracownika jest niższa niż wysokość wkładu własnego, który powinien zostać wniesiony przez przedsiębiorcę uczestniczącego w projekcie szkoleniowym. Wysokość wkładu własnego wynika z zapisów umowy pomiędzy Zleceniodawcą (Projektodawcą) i przedsiębiorcą (uczestnikiem szkolenia).

Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za wykonaną usługę szkoleniową środkami znajdującymi się na wyodrębnionym rachunku bankowym, służącym do obsługi środków publicznych, tj. ze środków dotacji na realizację projektu szkoleniowego.

Zleceniodawca nie płaci Wnioskodawcy za wykonaną usługę częściowo środkami własnymi, tj. wygospodarowanymi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Fakt dokonywania płatności z konta projektowego (konta dotacji) uwzględniony jest w umowie na realizację usług szkoleniowych, podpisanej pomiędzy Zleceniodawcą i Wnioskodawcą.

Jeżeli uczestnicy szkoleń wnoszą wkłady własne, to mają one postać wkładów własnych w postaci wynagrodzeń pracowników (wkłady niepieniężne) lub wkładów gotówkowych, uiszczanych na wyodrębnionych rachunek projektowy Zleceniodawcy (Projektodawcy).

W przypadku dokonywania wpłat gotówkowych, wpłacane kwoty nie stanowią więcej niż 30% kosztów szkolenia przypadających na danego uczestnika (w przypadku średnich przedsiębiorstw), zgodnie z regulacjami dotyczącymi udzielania pomocy publicznej (pomoc publiczna na szkolenia dla średnich przedsiębiorstw wynosi 70%).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego świadczonej przez Wnioskodawcę na rzecz Projektodawcy w opisanym zdarzeniu przyszłym znajduje zastosowanie zwolnienie od podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawcy usługi opisane w zdarzeniu przyszłym są usługami kształcenia zawodowego. Jednocześnie z uwagi na to, iż są to usługi finansowane w 80% ze środków UE (środków publicznych), wykonując usługę kształcenia zawodowego na rzecz Projektodawcy, Wnioskodawca powinien zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011r.

Zwolnienie usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego jest uzależnione od źródła finansowania takich czynności. Ani rozporządzenie z dnia 4 kwietnia 2011r., ani ustawa z dnia 11 maca 2004r. o podatku od towarów i usług (w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c) nie ogranicza stosowania tego zwolnienia poprzez sformułowanie warunku, iż obejmuje ono wyłącznie usługę świadczoną na rzecz beneficjenta, nie obejmuje zaś poprzednich faz obrotu. Zgodnie z ugruntowanym orzecznictwem sądów administracyjnych, a także art. 14e Ordynacji podatkowej przy wykładni przepisów prawa podatkowego konieczne jest uwzględnianie prawa wspólnotowego oraz orzecznictwa ETS. Powyższe przepisy nie mają bezpośredniego odpowiednika w Dyrektywie 112. Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit i) państwa członkowskie zwalniają od podatku kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie. Jednak jak wskazano w wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 28 stycznia 2010r. C-473/08 (Eulitz) „Pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 szóstej dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika. Jednakże interpretacja tych pojęć powinna być zgodna z celami, do jakich dążą owe zwolnienia, oraz powinna spełniać wymogi zasady neutralności podatkowej, na której zasadza się wspólny system podatku VAT. Zatem powyższa zasada ścisłej interpretacji nie oznacza, że pojęcia użyte w celu opisania zwolnień z art. 13 powinny być interpretowane w sposób, który uniemożliwiałby osiągnięcie zakładanych przez nie skutków (zob. ww. wyroki: w sprawie Horizon College, pkt 16; w sprawie Haderer, pkt 181 przytoczone tam orzecznictwo; wyrok z dnia 19 listopada 2009r. w sprawie C-461/08 Don Bosco Onroerend Goed, dotychczas nieopublikowany Zbiorze, pkt 25 i przytoczone tam orzecznictwo)".

Celem zwolnienia usług edukacyjnych było obniżenie ich ceny, a przez to zwiększenie ich dostępności dla konsumentów. Polska zrealizowała opisane wyżej zwolnienie w prawie krajowym w ten sposób, iż za podobne do usług publicznych w dziedzinie kształcenia uznawane są usługi prywatne, ale finansowane ze środków publicznych. Dla wykładni przepisów rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011r. istotne znaczenie mają również tezy ETS zawarte w wyroku z dnia 14 czerwca 2007r. sygn. C-434/05. W orzeczeniu tym ETS stwierdził: „W związku z tym na pytania drugie i trzecie, rozpatrywane łącznie, należy odpowiedzieć, że art. 13 część A ust 1 lit i) w związku z art. 13 część A ust. 2, szóstej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, iż odpłatne udostępnianie nauczyciela instytucji edukacyjnej, w której nauczyciel ten tymczasowo prowadzi nauczanie w ramach jej zakresu odpowiedzialności, może stanowić czynność zwolnioną od podatku VAT, jako świadczenie usług ściśle związanych z działalnością edukacyjną w rozumieniu tego przepisu, jeśli jest ono środkiem do lepszego korzystania z nauczania traktowanego jako świadczenie główne, o ile jednak sąd krajowy stwierdzi spełnienie następujących warunków:

• zarówno to świadczenie główne, jak i ściśle z nim związane udostępnienie nauczyciela dokonywane są przez podmioty, o których mowa w przywołanym art. 13 część A ust. 1 lit. i), z uwzględnieniem ewentualnych warunków, jakie dane państwo członkowskie mogło wprowadzić na podstawie ust. 2 lit a) tego przepisu,
• omawiane świadczenie – polegające na udostępnieniu nauczyciela – ma taki charakter lub taką jakość, że bez odwołania się do tej usługi nie byłoby gwarancji, iż nauczanie prowadzone przez instytucję przejmującą, czyli nauczanie, z którego korzystają jej uczniowie lub studenci, miałoby równoważną wartość, oraz
• udostępnienie nauczyciela nie ma głównie na celu osiągnięcia dodatkowego dochodu poprzez dokonywanie transakcji stanowiących bezpośrednią konkurencję w stosunku do działalności przedsiębiorstw wykonujących działalność gospodarczą, objętej podatkiem VAT".
  
  

Powyższe należy brać pod uwagę również przy wykładni prawa krajowego. W art. 43 ust. 1 pkt 29 lit c) oraz 2 § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011r., ustawodawca określił jako przesłankę zwolnienia od podatku jedynie źródło finansowania usługi kształcenia zawodowego. Nie określił ani czy musi być ono bezpośrednie, ani czy pośrednie. Nie określił również żadnych dodatkowych warunków formalnych (w tym dotyczących szczególnej dokumentacji), poza zakwalifikowaniem wynagrodzenia usługodawcy do środków publicznych.

W opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca otrzyma wynagrodzenie za świadczoną usługę kształcenia zawodowego z rachunku bankowego projektu (prowadzonego przez Projektodawcę), na którym są wyodrębnione środki dofinansowania (środki publiczne). Warunek sfinansowania usługi Wnioskodawcy ze środków publicznych jest spełniony.

Zastosowanie zwolnienia jest uwarunkowane łącznym spełnieniem dwóch warunków: 1) świadczeniem usługi kształcenia zawodowego (dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle z nimi związanych); 2) źródłem finansowania. Oba te warunki będą spełnione. Jednocześnie, dzięki udokumentowanym przepływom pieniężnym, nie zachodzi ryzyko, iż zwolnienie zostanie rozszerzone niezgodnie z celem dyrektywy (np. nie może zwolnić od podatku na tej podstawie dostawca np. cateringu na rzecz Wnioskodawcy, bowiem nie świadczy on usługi w zakresie kształcenia).

Biorąc powyższe pod uwagę Wnioskodawca – wykonując usługi kształcenia zawodowego, finansowane ze środków publicznych w odpowiedniej wysokości – będzie uprawniony do zastosowania zwolnienia od podatku dla świadczonej na rzecz Projektodawcy usługi. Pogląd taki znajduje również odzwierciedlenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez Ministra Finansów (interpretacja indywidualna z dnia 21 marca 2011r. Izba Skarbowa w Poznaniu sygn. ILPP2/443-39/11-2/SJ).

Należy również zwrócić uwagę na treść art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004r. Zgodnie z tym przepisem w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi. W przedmiotowej sprawie Projektodawca sam nie wykonuje usługi kształcenia – nabywa taką usługę dla beneficjenta od Wnioskodawcy. Charakter tej usługi w stosunku prawnym między Wnioskodawcą i Projektodawcą nie ulega zmianie w porównaniu do tej usługi świadczonej w ramach stosunku prawnego między Projektodawcą a beneficjentem. Powszechnie zaś przyjmuje się, iż gdy zwolnienie od podatku nie ma charakteru podmiotowego, refakturowanie nie skutkuje zmianą wysokości opodatkowania. Skoro zatem ze zwolnienia korzystać będzie usługa Projektodawcy na rzecz beneficjenta (ze względu na jej przedmiot i źródło finansowania), to logicznie rozumując zwolnieniem takim w świetle art. 8 ust. 2a ustawy z dnia 11 marca 2004r. w zw. z § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011r., musi być objęta również usługa Wnioskodawcy na rzecz Projektodawcy. Zważywszy na przekazywanie środków z wyodrębnionego dla projektu rachunku bankowego na rzecz Wnioskodawcy zachowany jest również warunek źródła finansowania. Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

– oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

– oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 i 20 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku:

• usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane,
• usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.
  
  

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Ponadto należy zauważyć, że w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   • ze sprzedaży papierów wartościowych,
   • z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   • ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   • z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   • z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa wskazać należy, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991r. o systemie oświaty, jak również nie jest uczelnią, jednostką naukową polskiej akademii nauk, oraz jednostką badawczo-rozwojową, nie jest zatem podmiotem korzystającym ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług.

W niniejszej sprawie prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia będą spełniały jednak definicję kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego (ich celem jest podniesienie kwalifikacji zawodowych lub przekwalifikowanie zawodowe kadry pracowniczej polskich przedsiębiorstw), o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, jednakże nie jest to wystarczające dla skorzystania ze zwolnienia od podatku, gdyż równocześnie musi być spełniona jedna z pozostałych przesłanek wskazanych w tym przepisie tj. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia albo finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych. Jak wskazał Wnioskodawca przedmiotowe szkolenia nie będą prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach, Wnioskodawca na świadczone usługi nie uzyskał też akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika jednak, że na realizację projektu szkoleniowego Zleceniodawca otrzymuje środki publiczne, które następnie są przekazywane Wnioskodawcy jako wynagrodzenie za wykonane usługi szkoleniowe. Środki, którymi Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za realizację usług szkoleniowych, są środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za wykonaną usługę szkoleniową środkami znajdującymi się na wyodrębnionym rachunku bankowym, służącym do obsługi środków publicznych, tj. ze środków dotacji na realizację projektu szkoleniowego. Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę wraz z dokumentami potwierdzającymi realizację usługi szkoleniowej stanowią dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego przez niego projektu.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż szkolenia prowadzone przez Wnioskodawcę będą finansowanie w całości ze środków publicznych, bowiem finansowanie całego projektu zrealizowanego przez Zleceniodawcę (i wpłat własnych wnoszonych przez uczestników na rzecz Zleceniodawcy) pozostaje bez znaczenia dla przedmiotowej sprawy. W tym przypadku ważne jest finansowanie usługi świadczonej przez Wnioskodawcę, a z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że usługa ta będzie finansowana w 100% ze środków publicznych, skoro Wnioskodawca otrzymuje zapłatę środkami z dotacji.

Zatem należy wskazać, że zostanie spełniona przesłanka wynikająca z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26 finansowane w całości ze środków publicznych.

W świetle powyższego w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje zwolnienie wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego finansowanych w całości ze środków publicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, iż świadcząc przedmiotowe usługi powinien zastosować zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011r., należało uznać za nieprawidłowe.

Ponadto należy zauważyć, że kwestia ewentualnego opodatkowania lub zwolnienia z opodatkowania usług świadczonych przez Zleceniodawcę Wnioskodawcy na rzecz uczestników nie może być przedmiotem niniejszego rozstrzygnięcia, gdyż nie zadano pytania w tym zakresie, a ponadto jest to indywidualna sprawa podatkowa Zleceniodawcy a nie Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.