Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-339/14/MS
z 14 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 marca 2014 r., który wpłynął do tut. Biura 1 kwietnia 2014 r. za pismem Naczelnika Urzędu Skarbowego z 28 marca 2014 r. znak ..., uzupełnionym pismem 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania przez Wnioskodawcę w zamian za odszkodowanie działki zabudowanej fragmentem drogi w części utwardzonym trylinką - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z 7 marca 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania przez Wnioskodawcę w zamian za odszkodowanie działki zabudowanej fragmentem drogi w części utwardzonym trylinką.

Wniosek został uzupełniony pismem z 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-339/14/MS z 20 czerwca 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca w najbliższym czasie planuje zawrzeć z Miastem Gminą R. porozumienie w sprawie wypłaty odszkodowania za przejętą z mocy prawa na własność Gminy Miasta R. nieruchomość drogową, wydzieloną w trakcie podziału geodezyjnego.

Ostateczną decyzją Prezydenta Miasta R. znak: aaa z 14 grudnia 2012 r. został zatwierdzony podział nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawcy, położonej w R., w obrębie ..., oznaczonej jako działka nr 4142/41.

W trakcie przedmiotowego podziału została m.in. wydzielona geodezyjnie działka nr 4248/41 o powierzchni 0,1748 ha, przeznaczona w planie zagospodarowania przestrzennego jako teren komunikacji kołowej - teren publicznego ciągu pieszojezdnego o symbolu C KDX.

Działka powyższa przeszła z mocy prawa na własność Gminy Miasta R., gdyż zgodnie z art. 98 ust.1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna, co nastąpiło w dniu 4 stycznia 2013 r. Gmina R. ujawniła swoją własność w stosunku do działki nr 4248/41 w księdze wieczystej KW nr bbb.

Zgodnie z art. 98 ust. 3 ww. ustawy, za przejęte działki gruntu przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem a właściwym organem. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczeniu nieruchomości. Na zlecenie Wnioskodawcy rzeczoznawca majątkowy dokonał wyceny działki nr 4248/41 określając jej wartość na kwotę 91630,00 zł netto.

Wnioskodawca zamierza zawrzeć z Miastem Gminą R. porozumienie w sprawie wypłaty należnego Wnioskodawcy odszkodowania w kwocie odpowiadającej wartości nieruchomości netto 91 630,00 zł.

Wnioskodawca nabył nieruchomość położoną w R. przy ul. ..., obejmującą m.in. obecną działkę nr 4248/41 z mocy prawa, nieodpłatnie, z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 60 i art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133 poz. 872 z późn. zm.), co zostało potwierdzone decyzją Wojewody Nr bbb z 1 sierpnia 2003 r. Umową notarialną z 31 maja 2004 r. nieruchomość powyższa została przekazana w nieodpłatne użytkowanie jednostce SP ZOZ, która dotychczas nią władała, tj. P. w R. Przekazanie nieruchomości w nieodpłatne użytkowanie SP ZOZ związane było z realizacją ustawowych zadań samorządu województwa, wynikających z ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jednolity: Dz.U z 2013 r. poz. 596 z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 1991 r. Nr 91 poz. 408 z późn. zm.)

Z dniem 30 czerwca 2010 r. część ww. nieruchomości, w skład której wchodziła obecna działka nr 4248/41 przejęta została do wojewódzkiego zasobu nieruchomości jako zbędna na działalność statutową SP ZOZ i przekazana została do zarządzania do Z. N..

Zarówno SPZOZ jak i ZN są zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT odrębni od wnioskodawcy i posiadają NIP.

W dniu jej przejęcia z mocy prawa przez Miasto Gminę R., działka nr 4248/41 o powierzchni 0,1748 ha, użytek dr - droga, stanowiła fragment drogi częściowo utwardzonej trylinką, a częściowo nieutwardzonej.

W stosunku do ww. działki Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

W piśmie z 1 lipca 2014 r. Wnioskodawca stwierdził, że:

1. Zarząd Województwa x wykonuje zadania województwa przy pomocy Urzędu Marszałkowskiego Województwa x w K., który jest czynnym podatnikiem w zakresie podatku od towarów i usług. Rejestracja jednostki nastąpiła 26 października 1999 r. zgłoszeniem w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego VAT-R. Urząd Skarbowy potwierdził zgłoszenie rejestracyjne 27 października 1999 r.
   
2. Jak wskazano we wniosku z 7 marca 2014 r. Wnioskodawca przekazał Gminie R. działkę nr 424B/41 w oparciu o przepis art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, który stanowi, że „działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą z mocy prawa odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna”. Na wniosek Wnioskodawcy został wykonany podział nieruchomości Województwa, w trakcie którego wydzielona została m.in. działka nr 4248/41. Podział ten został zatwierdzony decyzją Prezydenta Miasta R. z dnia 14 grudnia 2012 r., która stała się ostateczna w dniu 4 stycznia 2013 r.
   
3. Konieczność ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości na rzecz samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej wynikała z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (obecnie art. 54 ust. 1 ustawy dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej). Użytkowanie, zgodnie z art. 244 § 1 ustawy - Kodeks cywilny jest ograniczonym prawem rzeczowym. Oddanie nieruchomości zabudowanej fragmentem drogi w użytkowanie SP Z0Z nastąpiło na mocy umowy zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 31 maja 2004 r. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Prawo użytkowania zostało ujawnione w księdze wieczystej nr. Do czasu ustanowienia prawa użytkowania SP ZOZ władał nieruchomością bez tytułu prawnego.
   
4. Przekazanie nieruchomości, której część stanowiła wydzielona później działka nr 4248/41, do zarządzania ZN nastąpiło protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 30 czerwca 2010 r. i było czynnością nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. ZN jest jednostką organizacyjną Wnioskodawcy, której zadaniem jest zarządzanie w imieniu Wnioskodawcy nieruchomościami wchodzącymi w skład wojewódzkiego zasobu nieruchomości.
   
5. Posadowiony na działce nr 4248/41 fragment drogi częściowo utwardzonej trylinką jest budowlą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2013 r. poz. 1409) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB), wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz.U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.).
   
6. Zgodnie z oświadczeniem SP ZOZ, posadowiony na działce nr 4248/41 fragment drogi częściowo utwardzonej trylinką ma symbol PKOB 2112, zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r.
   
7. Zgodnie z oświadczeniem SP ZOZ, budowla znajdująca się na ww. działce jest trwale z gruntem związana.
   
8. SP ZOZ nie zna dokładnej daty wybudowania przedmiotowego fragmentu drogi, został on prawdopodobie wybudowany przed 1990r.
   
9. Zdaniem Wnioskodawcy do tej pory nie doszło do pierwszego zasiedlenia fragmentu drogi znajdującego się na przedmiotowej działce dokonanego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j.: Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).
   
10. W okresie pomiędzy 1 lipca 1993 r. a 1 stycznia 1999 r. władał przedmiotową nieruchomością SP ZOZ P. w R. bezumownie. Władanie bezumowne oznacza, iż SP ZOZ jest posiadaczem nieruchomości i ten stan faktyczny nie został ujawniony w księdze wieczystej. Nie zostało tez ustanowione żadne prawo (ani ograniczone prawo rzeczowe w postaci prawa użytkowania ani też prawo obligacyjne w postaci dzierżawy czy najmu), potwierdzające ten stan faktyczny. SP ZOZ nie udostępniał też przedmiotowego fragmentu drogi innemu podmiotowi w ramach umowy najmu lub dzierżawy, w związku z czym, zdaniem Wnioskodawcy, nie doszło do pierwszego zasiedlenia fragmentu drogi znajdującego się na przedmiotowej działce u poprzedniego właściciela drogi, dokonanego w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
    
11. W chwili nabycia przez Wnioskodawcę przedmiotowej działki była ona już zabudowana fragmentem drogi. Nabycie to nastąpiło z mocy prawa, nieodpłatnie, z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 60 i art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133 poz. 872 z późn. zm.). Wnioskodawca nie wybudował też przedmiotowej drogi, w związku z tym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
    
12. Przedmiotowa działka zabudowana fragmentem drogi była wykorzystywana jako droga dojazdowa do budynków znajdujących się na terenie całego kompleksu SP ZOZ.
    
13. Zarówno Wnioskodawca jak i SP ZOZ, zgodnie z jego oświadczeniem, nie udostępniał przedmiotowego fragmentu drogi innemu podmiotowi w ramach umowy najmu lub dzierżawy.
    
    

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy spełnione są przesłanki do skorzystania ze zwolnienia z art. 43. ust. 1 pkt 10 ustawy w razie otrzymania uzgodnionego odszkodowania za przejęcie z mocy prawa przez Gminę R. działki nr 4248/41 w trybie art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami?
2. Czy w świetle przedstawionych faktów otrzymane w przyszłości odszkodowanie za przejęcie z mocy prawa przez Gminę R. działki nr 4248/41 w trybie art. 98 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, które podlega opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23% (gdyż zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, natomiast art. 7 ust. 1 precyzuje, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie, które pełni funkcję wynagrodzenia, czyniąc ją - dostawą płatną) będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie 1. W przedmiotowej sprawie nie zachodzą wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, by dostawę działek do tej pory wykorzystywanych przez SPZOZ, a następnie przez ZN potraktować jako pierwsze zasiedlenie. Pierwszą przesłanką jest oddanie do użytkowania, które tu faktycznie nie nastąpiło, gdyż SPZOZ funkcjonował na nieruchomości w sposób ciągły od wielu lat. SPZOZ wykorzystywał przedmiotową działkę już przed powstaniem Województwa samorządowego (tj. przed 1 stycznia 1999 r.) i dlatego też faktycznie nie było tutaj „oddania”. Drugą przesłanką jest „wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu”. Zdaniem Wnioskodawcy taka okoliczność tu nie nastąpiła, gdyż SPZOZ użytkował nieruchomość nieodpłatnie. Udostępnienie (tj. przekazanie nieruchomości w nieodpłatne użytkowanie SPZOZ) związane było z realizacją ustawowych zadań samorządu województwa, wynikających z ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. (t.j.: Dz.U. z 2013 r. poz. 596 z późn. zm.) - art. 14 ust. 1 pkt 2 oraz ustawy o zakładach opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2007 r. Nr 14, poz. 89 z późn. zm.) - art. 8 ust. 1 pkt 3 i st. 2, art. 53 ust. 1. Przejęcie nieruchomości do zarządzania przez Zarząd Nieruchomości również nastąpiło nieodpłatnie.

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa ww. nieruchomości wpisuje się zatem w ustawową definicję „pierwszego zasiedlenia”, dlatego też nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10.

Pytanie 2. Działka nr 4248/41 jest zabudowana. Znajduje się na niej fragment drogi utwardzonej trylinką - jest to obiekt liniowy, o którym mowa w art. 3 pkt 3a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane; zgodnie z art. 3 pkt 3 przywołanej ustawy, obiekt liniowy jest budowlą). Z uwagi na fakt, iż Województwo nie ma pewności, czy zachodzą przesłanki do traktowania dostawy jako dokonywanej w ramach pierwszego zasiedlenia (pytanie nr 1), przyjęto, iż nie można skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W przypadku, w którym nie są spełnione przesłanki zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy rozważyć możliwość zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Działkę gruntu nr 4248/41 Wnioskodawca nabył nieodpłatnie. W stosunku do ww. nieruchomości Wnioskodawcy nie przysługiwało więc prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Dokonujący dostawy nie poniósł przy tym żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości (Wnioskodawca udzielał SPZOZ dotacji i pożyczek na działania remontowe i inwestycyjne, jednak inwestorem i stroną wszelkich umów był SPZOZ). W konsekwencji, dostawa działki nr 4248/41 będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, pod pojęciem dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z przywołanego przepisu art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wynika, iż przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie jest objęte podatkiem od towarów i usług. W takiej sytuacji uznać należy, że ma miejsce dostawa towarów w zamian za odszkodowanie, zaś odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną. Ponadto zaznaczyć należy, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nie podlega samo odszkodowanie, lecz stanowiące dostawę towarów przeniesienie własności towaru np. nieruchomości w zamian za wynagrodzenie przyjmujące formę odszkodowania.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym do 31 marca 2013 r. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. I tak, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – (Dz. Urz. UE. L. Nr 347 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Z powyższych przepisów wynika, że organy władzy publicznej są co do zasady podatnikami podatku VAT w zakresie czynności wykonywanych przez te podmioty w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży zamiany, wynajmu, dzierżawy.

W myśl art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651, ze zm.), działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości (art. 98 ust. 3 ww. ustawy).

Z wniosku wynika, że przedmiotem przekazania w zamian za odszkodowanie jest własność działki nr 4248/41 oraz prawo własności posadowionego na niej fragmentu drogi częściowo utwardzonego trylinką będącego budowlą i sklasyfikowanego przez Wnioskodawcę pod symbolem PKOB 2112.

Na mocy art. 5a ustawy o VAT towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz.U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonany z materiałów budowlanych i elementów składowych będący wynikiem prac budowlanych.

W myśl art. 3 pkt 1, 2 i 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;

2.budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

3.budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Pod symbolem 2112 w PKOB ujęte są ulice i drogi pozostałe i klasa ta obejmuje: drogi na obszarach miejskich i zamiejskich, w tym: skrzyżowania, węzły komunikacyjne i parkingi, np.: drogi, ulice, aleje, ronda, drogi gruntowe, drogi boczne, drogi dojazdowe, drogi wiejskie i leśne, ścieżki dla pieszych, ścieżki rowerowe, ścieżki dojazdy konnej, drogi i strefy dla pieszych, wraz z: instalacjami do oświetlenia dróg i sygnalizacji, nasypami, rowami, słupkami bezpieczeństwa, przepustami pod drogami i urządzeniami odwadniającymi drogi.

W świetle powyższego przedmiotowy fragment drogi częściowo utwardzony trylinką mający być przedmiotem przekazania w zamian za odszkodowanie jest jak stwierdza Wnioskodawca budowlą objętą PKOB, spełnia zatem definicję towaru w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT. Przy czym również działka na której ten fragment drogi jest posadowiony spełnia definicję towaru w rozumieniu ww. przepisu.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że przekazanie z mocy prawa w zamian za odszkodowanie działki nr 4248/41 wraz z posadowionym na niej fragmentem drogi, stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Podstawowa stawka podatku – na mocy art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Dana nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała czy używana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie danego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto, za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku lub budowli do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10a tej ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b – zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jednocześnie należy zauważyć, iż stosownie do obowiązującego do dnia 31 grudnia 2013 r. art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Natomiast w myśl obowiązującego od 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Odnosząc powołane przepisy prawa do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że analizując zagadnienie pierwszego zasiedlenia w odniesieniu do fragmentu drogi częściowo utwardzonej trylinką posadzonego na działce nr 4248/41 tut. organ zauważa, że jego sprzedaż nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia.

Jak Wnioskodawca stwierdził we wniosku przedmiotowy fragment drogi, został prawdopodobnie wybudowany przed 1990 r.

W okresie pomiędzy 1 lipca 1993 r. a 1 stycznia 1999 r. władał przedmiotową nieruchomością SP ZOZ P. w R. bezumownie. Władanie bezumowne oznaczało, iż SP ZOZ jest posiadaczem nieruchomości i ten stan faktyczny nie został ujawniony w księdze wieczystej. Nie zostało też ustanowione żadne prawo (ani ograniczone prawo rzeczowe w postaci prawa użytkowania ani też prawo obligacyjne w postaci dzierżawy czy najmu), potwierdzające ten stan faktyczny. SP ZOZ nie udostępniał też przedmiotowego fragmentu drogi innemu podmiotowi w ramach umowy najmu lub dzierżawy. Nabycie przez Wnioskodawcę przedmiotowej działki zabudowanej fragmentem drogi nastąpiło z mocy prawa, nieodpłatnie, z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 60 i art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133 poz. 872 z późn. zm.). Czynność ta nie podlegała zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Oddanie przez Wnioskodawcę nieruchomości zabudowanej fragmentem drogi w użytkowanie SP ZOZ nastąpiło na mocy umowy zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 31 maja 2004 r. Konieczność ustanowienia prawa użytkowania nieruchomości na rzecz samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej wynikała z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej (obecnie art. 54 ust. 1 ustawy dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej). Użytkowanie, zgodnie z art. 244 § 1 ustawy - Kodeks cywilny jest ograniczonym prawem rzeczowym. Czynność ta nie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Prawo użytkowania zostało ujawnione w księdze wieczystej nr... .

Przekazanie nieruchomości, której część stanowiła wydzielona później działka nr 4248/41, do zarządzania ZN nastąpiło protokołem zdawczo-odbiorczym z dnia 30 czerwca 2010 r. i było czynnością nie podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Wnioskodawca nie udostępniał przedmiotowego fragmentu drogi innemu podmiotowi w ramach umowy najmu lub dzierżawy.

Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

W konsekwencji powyższego uznać należy, że nie doszło do pierwszego zasiedlenia fragmentu drogi utwardzonego trylinką.

Należy zatem dokonać analizy możliwości zwolnienia od podatku VAT sprzedaży tej budowli na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu działki z której następnie wydzielono działkę nr 4248/41 oraz przy nabyciu posadowionego na niej fragmentu drogi.

Wnioskodawca podał bowiem, że nabycie przez niego przedmiotowej działki zabudowanej fragmentem drogi nastąpiło z mocy prawa, nieodpłatnie, z dniem 1 stycznia 1999 r. na podstawie art. 60 i art. 47 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz.U. Nr 133 poz. 872 z późn. zm.). Wnioskodawca nie wybudował tej drogi w związku z tym nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie Wnioskodawca nie poniósł żadnych wydatków na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości.

W związku z powyższym sprzedaż budowli w postaci fragmentu drogi w części utwardzonej trylinką posadowionej na działce nr 4248/41, spełnia warunki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a i lit. b ustawy o VAT dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT tej dostawy.

W związku z powyższym, również dostawa działki nr 4248/41 na której posadowiony jest przedmiotowy fragment drogi w części utwardzony trylinką, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że dostawa ww. nieruchomości wpisuje się w ustawową definicję „pierwszego zasiedlenia”, dlatego też nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT a w konsekwencji będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.