Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-579/14-4/JK3
z 30 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 sierpnia 2014 r. (data wpływu 6 sierpnia 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 20 października 2014 r. (data nadania 22 października 2014 r., data wpływu 23 października 2014 r.) na wezwanie z dnia 10 października 2014 r. Nr IPPB4/415-579/14-2/JK3 (data nadania 13 października 2014 r., data doręczenia 16 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury z USA – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury z USA.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-579/14-2/JK3 z dnia 10 października 2014 r. (data nadania 13 października 2014 r., data doręczenia 16 października 2014 r.) tutejszy organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku poprzez wskazanie przepisów prawa podatkowego będących przedmiotem interpretacji indywidualnej, doprecyzowanie zdarzenia przyszłego, sformułowanie pytania i przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego odnośnie sformułowanego pytania.

Pismem z dnia 20 października 2014 r. (data nadania 22 października 2014 r., data wpływu 23 października 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W w marcu 2014 r., po 32 latach pobytu i pracy w USA, Wnioskodawca przyjechał wraz z żoną na stałe do Polski. Jest w wieku emerytalnym. W Polsce od paru lat otrzymuje emeryturę ok. 600 zł miesięcznie. Obecnie Wnioskodawca posiada również emeryturę socjalną i nie socjalną w USA.

Wnioskodawca od marca 2014 r. mieszka w Polsce i tu jest aktualnie jego centrum interesów życiowych, w okresie zapytania także mieszkał już w Polsce.

Za granicą w USA Wnioskodawca oraz Jego żona nie posiadają nieruchomości ani ruchomości, aktualne centrum ich interesów życiowych jest w Polsce i w roku podatkowym 2014 wyniesie ponad 8 miesięcy, w USA Wnioskodawca posiada rachunek bankowy.

Wnioskodawca w związku z powrotem do Polski od marca 2014 r. - w całości - do Polski przeniósł swój ośrodek interesów życiowych.

Emerytura w USA jest wypłacana Wnioskodawcy w związku z pracą na amerykańskiej uczelni - na podstawie stałej umowy o pracę na czas nieokreślony (od 1 kwietnia 2006 r. jest na emeryturze), żonie Wnioskodawcy emerytura w USA jest wypłacana w związku z Jej pracą w prywatnej korporacji na podstawie stałej umowy o pracę na czas nieokreślony (od 1 października 2014 r. jest na emeryturze).

Wnioskodawca do marca 2014 r. mieszkał na stałe w USA , a ostatnie 2 lata w Oklahoma.

Przedmiotem zapytania jest zdarzenie przyszłe, tj. dotyczące dochodów w Polsce i USA uzyskanych w 2014 r., których obowiązek zeznania rocznego (rozliczenia) następuje w 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dochody z tytułu otrzymanej emerytury z USA zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z umową o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartą między Polską a USA - są w Polsce zwolnione z opodatkowania, a w Polsce tylko jest brana pod uwagę wysokość tych dochodów i wyłącznie do ustalenia wysokości podatku od przychodów uzyskanych w Polsce zgodnie z art. 27 ust. 1 (taryfy podatkowej)?

Zdaniem Wnioskodawcy, dochody z tytułu emerytury uzyskanej za granicą zwolnione są w Polsce z podatku, ponieważ podatek od tejże emerytury został zapłacony w USA. Dochody uzyskane w Polsce podlegają opodatkowaniu zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże dla ustalenia taryfy podatkowej (wysokości stawki) dochody te sumujemy, ale wyłącznie do tego celu. W Polsce Wnioskodawca zobowiązany jest od 2014 roku w ustawowym terminie do sporządzenia oraz składania rocznego zeznania tzw. PIT-37 oraz zapłaty podatku wynikającego z tego rozliczenia. W Polsce w związku z uzyskaniem emerytury w Polsce i USA Wnioskodawca nie ma żadnych innych obowiązków. W Polsce od dochodów uzyskanych w Polsce przysługuje Wnioskodawcy prawo ustawowych odliczeń od dochodu i podatku, o którym mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących w danym roku podatkowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika "lub" w sformułowaniu "centrum interesów osobistych lub gospodarczych" dla doprecyzowania, kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawianie hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium RP centrum interesów życiowych.

Uznanie osoby fizycznej za osobę mająca miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1a ustawy, nie przesądza o uznaniu tej osoby, za osobę podlegającą w Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b ustawy stosuje się bowiem z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Ocena czy podatnik podlega w Rzeczypospolitej Polskiej ograniczonemu czy nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu powinna być dokonana w każdym przypadku indywidualnie z uwzględnieniem postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia wynika, że Wnioskodawca w marcu 2014 r., po 32 latach pobytu i pracy w USA, przyjechał wraz z żoną na stałe do Polski. Jest w wieku emerytalnym. W Polsce od paru lat otrzymuje emeryturę. Obecnie Wnioskodawca posiada również emeryturę socjalną i nie socjalną w USA. Wnioskodawca od marca 2014 r. mieszka w Polsce i tu jest aktualnie jego centrum interesów życiowych, w okresie zapytania także mieszkał już w Polsce. Za granicą w USA Wnioskodawca oraz Jego żona nie posiadają nieruchomości ani ruchomości, aktualne centrum ich interesów życiowych jest w Polsce i w roku podatkowym 2014 wyniesie ponad 8 miesięcy, w USA Wnioskodawca posiada rachunek bankowy. Wnioskodawca w związku z powrotem do Polski od marca 2014 r. - w całości - do Polski przeniósł swój ośrodek interesów życiowych. Emerytura w USA jest wypłacana Wnioskodawcy w związku z pracą na amerykańskiej uczelni - na podstawie stałej umowy o pracę na czas nieokreślony (od 1 kwietnia 2006 r. jest na emeryturze).

W stosunku do przedstawionego powyżej zdarzenia przyszłego będącego przedmiotem niniejszej interpretacji znajdą zastosowanie odpowiednie uregulowania umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178),

Stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. b) ww. umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z polskim prawem jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Polski dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi polskiemu jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce.

Natomiast zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 8 lit. b) ww. umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych" oznacza jakąkolwiek osobę (oprócz spółki lub innej jednostki organizacyjnej, traktowanej zgodnie z prawem Stanów Zjednoczonych jako spółka) mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Stanów Zjednoczonych dla celów jej opodatkowania, lecz w przypadku udziałowca spółki prawa cywilnego lub zarządcy majątku tylko w takim zakresie, w jakim dochód uzyskany przez taką osobę z tego tytułu podlega podatkowi Stanów Zjednoczonych jako dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Stanach Zjednoczonych.

Definicja „osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie” odnosi się zatem bezpośrednio do określenia "miejsce zamieszkania” przyjętego w ustawodawstwach wewnętrznych państw i uwzględnia różne formy więzi osobistej z państwem, które we własnym ustawodawstwie ustala podstawę do nieograniczonego obowiązku podatkowego.

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania emerytury. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Ograniczenie takie wprowadza np. art. 19 ust. 1 umowy. Zgodnie z tym przepisem, płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Praca lub osobiście świadczone usługi, wykonywane przez obywatela jednego z Umawiających się Państw, będą traktowane przez drugie Umawiające się Państwo jako pełnienie funkcji rządowych, jeżeli taka praca lub osobiście świadczone usługi są tak traktowane przez wewnętrzne prawo obu Umawiających się Państw (art. 19 ust. 2 umowy).

Zatem, emerytury i renty wypłacane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, z wyjątkiem wskazanym w art. 19 ust. 1 umowy, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

Mając na uwadze opisane zdarzenie oraz przedstawiony powyżej stan prawny uznać należy, że emerytura otrzymywana przez Wnioskodawcę ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, podlega opodatkowaniu w Polsce, stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy w związku z art. 5 ust. 1 umowy. Przy czym do obliczenia podatku należnego za dany rok ma zastosowanie tzw. metoda proporcjonalnego odliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą).

W takim przypadku w Polsce dochody podlegać będą opodatkowaniu według skali podatkowej określonej w art. 27 ust. 1 ustawy i przy zastosowaniu zasady określonej w art. 27 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 27 ust. 9 ww. ustawy jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1, osiąga również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody określonej w ust. 8 (metody wyłączenia z progresją), lub z państwem, w którym dochody są osiągane, Rzeczpospolita Polska nie zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, dochody te łączy się z dochodami ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu w obcym państwie. Odliczenie to nie może jednak przekroczyć tej części podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w państwie obcym.

Uwzględniając powyższe, metodę unikania podwójnego opodatkowania określaną jako metoda proporcjonalnego odliczenia stosuje się w przypadku, gdy umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania nie stanowi o zastosowaniu metody wyłączenia z progresją.

Zgodnie z tą metodą, podatnik osiągający dochody z zagranicy ma obowiązek wykazać łączne dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej od ww. dochodów ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie.

Na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8.

Nie można zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że dochody z tytułu emerytury uzyskanej za granicą zwolnione są w Polsce z podatku, ponieważ podatek od tejże emerytury został zapłacony w USA. Dochód z tytułu emerytury z USA po przeliczeniu na złote należy zatem wykazywać w załączniku PIT/ZG w części C, tj. dotyczącej dochodów z zagranicy i zapłaconego podatku oraz w zeznaniu PIT-36 w części D.1 lub D.2.

Mając na względzie przedstawione we wniosku okoliczności zdarzenia przyszłego oraz przepisy obowiązującego prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca winien rozliczyć otrzymywane z USA świadczenie według metody proporcjonalnego odliczenia i złożyć stosowne zeznanie roczne na druku ustalonym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych, tj. wykazać je w zeznaniu PIT-36 oraz w załączniku do tegoż zeznania PIT/ZG.

Powyższe oznacza, że w przedmiotowej sprawie stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko wyłącznie adekwatnie do zadanego pytania (tylko odnośnie opodatkowania emerytury z USA). Tutejszy organ nie dokonywał oceny stanowiska Wnioskodawcy odnośnie ustawowych odliczeń od dochodu i podatku, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązujących w danym roku podatkowym, gdyż nie było to przedmiotem interpretacji indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.