INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011r. (data złożenia w tut. organie 28 września 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 grudnia 2011r. (data złożenia w tut. organie 18 grudnia 2011r.) oraz pismem z dnia 29 grudnia 2011r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup budynku – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 września 2011r. złożono w tut. organie ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej zakup budynku.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 grudnia 2011r. (data złożenia w tut. organie 18 grudnia 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 grudnia 2011r. oraz pismem z dnia 29 grudnia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od 1999r. prowadzi działy specjalne produkcji rolnej. Z tego tytułu płaci podatek na podstawie decyzji PIT 7/7 (decyzja w sprawie wymiaru zaliczek na podatek dochodowy od dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej). Ponadto od dnia 20 stycznia 2007r. Wnioskodawca wynajmuje prywatnie lokale, których jest właścicielem. Z tego tytułu wybrał opodatkowanie w formie ryczałtu 8,5%.

W sierpniu 2011r. dochód Wnioskodawcy z najmu przekroczył 150.000 zł (Wnioskodawca stracił zwolnienie z VAT) i złożył zgłoszenie rejestracyjne w urzędzie skarbowym (VAT-R) – jest podatnikiem podatku VAT.

Jednak w grudniu ubiegłego roku (6 grudnia 2010r.) Wnioskodawca zakupił budynek wolnostojący, który także wynajmuje na takich samych zasadach jak poprzednie. Na zakup tego budynku Wnioskodawca posiada fakturę VAT z dnia 6 grudnia 2010r.

W momencie zakupu nieruchomości (6 grudnia 2010r.) Wnioskodawca nie był podatnikiem VAT, jest nim dopiero od sierpnia 2011r.

Ponadto w uzupełnieniu Wnioskodawca podaje, że faktura VAT dokumentująca nabycie przedmiotowego budynku wystawiona jest na Wnioskodawcę.

Budynek w całości wynajmowany jest wyłącznie na cele użytkowe (działalność handlowa). Cały budynek wynajmowany jest na działalność handlową Budynek nabyty w dniu 6 grudnia 2010r. przeznaczony jest wyłącznie do działalności opodatkowanej.

Na pytanie tut. organu: Co oznacza stwierdzenie Wnioskodawcy, iż: „zakupił budynek wolnostojący, który także wynajmuje na takich samych zasadach jak poprzednie.” Wnioskodawca stwierdził, iż błędnie sprecyzował, miało być: zakupił budynek wolnostojący, który także przeznaczył na wynajem.

Zakupiony 6 grudnia 2010r. budynek został oddany do użytkowania w maju 2011r. Od momentu zakupu tego budynku do momentu rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego (sierpień 2011r.) przedmiotowy budynek był wykorzystywany w celach najmu na działalność handlową (od miesiąca maja 2011r.). Wcześniej (tj. od momentu zakupu do maja 2011r.) budynek ten nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę w jakikolwiek sposób do żadnej działalności (opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odliczenia podatku VAT z faktury grudniowej (6 grudnia 2010r.) na koniec 2011r. na zasadzie korekty po 1/10 przez 10 kolejnych lat...

Zdaniem Wnioskodawcy, (stanowisko przedstawione w uzupełnieniu z dnia 18 grudnia 2011r.) powinien mieć możliwość odliczenia podatku VAT z grudniowej 2010 faktury na koniec 2011r. na zasadzie korekty po 1/10 przez 10 kolejnych lat. Podatnikiem podatku VAT Wnioskodawca jest od sierpnia 2011r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od dnia 26 sierpnia 2011r. t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Art. 15 ust. 2 ww. ustawy stanowi, iż działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010r. kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r. kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że związek zakupu z czynnością opodatkowaną jest jednym z podstawowych warunków, które musi spełnić podatnik, aby mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. Powyższy przepis wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania np. do czynności zwolnionych od podatku.

Terminy, w których powstaje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego ustawodawca określił w art. 86 ust. 10-13 ustawy o VAT.

Stosownie do postanowień art. 86 ust. 10 pkt 1 ww. ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-5 oraz ust. 11, 12, 16 i 18.

Natomiast, zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 11 ustawy o VAT, jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Zatem, realizację prawa do odliczenia podatku naliczonego ustawodawca uzależnia i łączy ściśle ze spełnieniem warunku formalnego, jakim jest otrzymanie faktury. Czynności otrzymania faktury przypisano bowiem w ustawie charakter konstytuujący prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Natomiast, jeśli podatnik nie dokonał obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego – art. 86 ust. 13 ustawy o VAT.

Ponadto, w oparciu o art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy o VAT podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ww. ustawy, podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust. 4 cyt. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego rejestruje podatnika i potwierdza jego zarejestrowanie jako „podatnika VAT czynnego” (…).

Jednocześnie ustawodawca na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy o VAT nałożył na podatników, o których mowa w art. 15, obowiązek składania w urzędzie skarbowym deklaracji podatkowych za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu (…).

Z powyżej cytowanego art. 88 ust. 4 ustawy o VAT nie wynika jednakże, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupowej. W dacie otrzymania faktury koniecznym jest aby podmiot, który ją otrzymuje był podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, czyli podmiotem wykonującym samodzielnie działalność gospodarczą (zdefiniowaną w ust. 2 tegoż artykułu), bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Tak więc podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego (podatnik musi posiadać taki status w momencie realizacji uprawnienia).

W świetle przedstawionego stanu prawnego, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że zakupy będą związane z przyszłą działalnością opodatkowaną, a warunek rejestracji jest niezbędny wyłącznie do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego.

Należy rozróżnić moment powstania prawa do odliczenia od momentu skorzystania z tego prawa. Jak już wspomniano, jego realizacja następuje poprzez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia i aby skutecznie zrealizować już powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przesłanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako podatnika.

Tym samym należy stwierdzić, iż ustawa nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania bieżącej lub przyszłej działalności opodatkowanej. Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom, chcącym dokonać odliczenia podatku VAT od poczynionych nabyć, obowiązek rejestracji jako podatnika VAT czynnego.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca od dnia 20 stycznia 2007r. wynajmuje prywatnie lokale, których jest właścicielem.

W sierpniu 2011r. dochód Wnioskodawcy z najmu przekroczył 150.000 zł (Wnioskodawca stracił zwolnienie z VAT) i złożył zgłoszenie rejestracyjne w urzędzie skarbowym (VAT-R) – jest podatnikiem podatku VAT.

Jednak w dniu 6 grudnia 2010r. Wnioskodawca zakupił budynek wolnostojący, który także przeznaczył na wynajem. Zakup tego budynku udokumentowany jest fakturą VAT z dnia 6 grudnia 2010r., wystawioną na Wnioskodawcę.

Budynek w całości wynajmowany jest wyłącznie na cele użytkowe (działalność handlowa) i przeznaczony jest wyłącznie do działalności opodatkowanej.

Zakupiony w dniu 6 grudnia 2010r. budynek został oddany do użytkowania w maju 2011r. Od momentu zakupu tego budynku do momentu rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego (sierpień 2011r.) przedmiotowy budynek był wykorzystywany w celach najmu na działalność handlową (od miesiąca maja 2011r.). Wcześniej (tj. od momentu zakupu do maja 2011r.) budynek ten nie był wykorzystywany przez Wnioskodawcę w jakikolwiek sposób do żadnej działalności (opodatkowanej, zwolnionej lub niepodlegającej opodatkowaniu).

Odnosząc powołane wyżej regulacje prawne do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, iż zakupiony w dniu 6 grudnia 2010r. budynek ma bezpośredni związek z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, gdyż ma związek z uzyskaniem przez Wnioskodawcę obrotu opodatkowanego podatkiem od towarów i usług.

Z uwagi zatem na fakt, iż nabycie przedmiotowego budynku będzie służyło wyłącznie wykonywaniu czynności opodatkowanych – jak wskazał Wnioskodawca – w przedmiotowej sprawie znajdzie zastosowanie cytowany na wstępie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, ze względu na spełnienie pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie budynku w całości wynajmowanego wyłącznie na cele użytkowe (działalność handlowa), dokonanego przed uzyskaniem przez Wnioskodawcę statusu podatnika czynnego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 tej ustawy.

Wyrazem ścisłej zależności między uprawnionym odliczeniem podatku naliczonego, a wykonywaniem czynności opodatkowanych są regulacje zawarte w art. 90 ustawy o VAT, które w sposób technicznoprawny uzupełniają generalną zasadę wyrażoną w wyżej cyt. art. 86 ust. 1.

Stosownie do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Reguły dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do dokonania korekty zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 czerwca 2011r. do dnia 31 marca 2011r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Zgodnie natomiast z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub 10 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Zgodnie z art. 91 ust. 2a ustawy o VAT obowiązek dokonywania korekt w ciągu 10 lat, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy opłat rocznych pobieranych z tytułu oddania gruntu w użytkowanie wieczyste; w przypadku tych opłat przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy.

Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT przepisy ust. 1-6 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwot podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 2 zdanie pierwsze i drugie oraz ust. 3. Korekty tej dokonuje się przy każdej kolejnej zmianie prawa do odliczeń, jeżeli zmiana ta następuje w okresie korekty (art. 91 ust. 7a ustawy o VAT).

Artykuł 91 ust. 7b ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku towarów i usług innych niż wymienione w ust. 7a, wykorzystywanych przez podatnika do działalności gospodarczej, korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się na zasadach określonych w ust. 1, ust. 2 zdanie trzecie i ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 7c.

Zgodnie z art. 91 ust. 7c ustawy o VAT jeżeli zmiana prawa do obniżenia podatku należnego wynika z przeznaczenia towarów lub usług, o których mowa w ust. 7b, wyłącznie do wykonywania czynności, w stosunku do których nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, lub wyłącznie do czynności, w stosunku do których takie prawo przysługuje – korekty, o której mowa w ust. 7, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wystąpiła ta zmiana. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli od końca okresu rozliczeniowego, w którym wydano towary lub usługi do użytkowania, upłynęło 12 miesięcy.

Art. 91 ust. 7d ustawy o VAT stanowi, iż w przypadku zmiany prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony od towarów i usług, innych niż wymienione w ust. 7a i 7b, w szczególności towarów handlowych lub surowców i materiałów, nabytych z zamiarem wykorzystania ich do czynności, w stosunku do których przysługuje pełne prawo do obniżenia podatku należnego lub do czynności, w stosunku do których prawo do obniżenia podatku należnego nie przysługuje, i niewykorzystanych zgodnie z takim zamiarem do dnia tej zmiany, korekty podatku naliczonego dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za okresy rozliczeniowe, w których wystąpiła ta zmiana.

Stosownie do art. 91 ust. 8 ustawy o VAT korekty, o której mowa w ust. 5-7, dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru, o którym mowa w ust. 2, zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania.

Zatem na gruncie obowiązujących przepisów ustawy o VAT, obowiązek dokonania korekty podatku naliczonego powstaje gdy w okresie obowiązywania korekty w stosunku do nabytych towarów lub usług zmieni się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zmiana prawa do obniżenia kwoty podatku należnego może nastąpić z kilku przyczyn. Przede wszystkim jest to zmiana przeznaczenia towarów lub usług, dla których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego lub takie prawo nie przysługiwało, a w okresie korekty nastąpiło zdarzenie, które spowodowało, że to prawo uległo zmianie.

Druga przyczyna dokonania korekty istnieje dla podatników którzy wykonują czynności zwolnione i opodatkowane. Mają oni obowiązek, po zakończeniu roku podatkowego, skorygowania podatku naliczonego odliczonego od towarów i usług związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego i czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, z uwzględnieniem proporcji obliczonej zgodnie z powołanym wyżej art. 90 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Podsumowując, w sytuacji gdy Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w momencie zakupu przedmiotowego budynku, lecz w stosunku do którego zmieniło się uprawnienie do odliczenia podatku VAT, można dokonać korekty podatku naliczonego na podstawie art. 91 ust. 7 ustawy o VAT.

Mając na względzie przedstawiony we wniosku opis sprawy należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z okolicznością, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy o VAT (Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku w momencie zakupu przedmiotowego budynku w wyniku wyboru przez niego zwolnienia podmiotowego, natomiast z chwilą rejestracji Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego budynek został wykorzystany w działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług, która w myśl art. 86 ustawy o VAT daje prawo do odliczenia VAT).

W związku z tym, mając na względzie ww. przepisy (art. 91) ustawy o VAT stwierdzić należy, iż odnośnie zakupu opisanego we wniosku budynku zastosowanie znajdzie ww. przepis art. 91 ust. 7a w związku z ust. 2 zdanie drugie oraz ust. 3. Jeszcze raz należy wskazać, ze stosownie do tych przepisów korekty podatku odliczonego podatnik dokonuje w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym budynek został oddany do użytkowania. Roczna korekta dotyczy jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy jego nabyciu lub wytworzeniu. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty.

Jak wynika z wniosku w przedmiotowej sprawie Wnioskodawca od sierpnia 2011r. jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zatem od sierpnia 2011r. budynek, o którym mowa we wniosku, służył wyłącznie czynnościom opodatkowanym (najem na działalność handlową). Jak wynika zaś z ww. przepisu art. 91 ust. 2 ustawy o VAT okres korekty dla nieruchomości wynosi 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania, przy czym przedmiotowy budynek został oddany do użytkowania w miesiącu maju 2011r. Tym samym po zakończeniu 2011r. Wnioskodawca będzie mógł skorygować 1/10 naliczonej kwoty. Takiej samej korekty winien dokonać po zakończeniu kolejnych 9 lat. Korekty należy dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym (za styczeń lub pierwszy kwartał) za który dokonuje się korekty.

Reasumując ze względu na spełnienie pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupionego budynku z wykonywaniem czynności opodatkowanych, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie budynku w całości wynajmowanego wyłącznie na cele użytkowe (działalność handlowa), dokonanego przed uzyskaniem przez Wnioskodawcę statusu podatnika czynnego zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, z uwzględnieniem ograniczeń wskazanych w art. 88 tej ustawy.

Ponadto jak wynika z przepisu art. 91 ust. 2 ustawy o VAT okres korekty dla nieruchomości wynosi 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania, zatem w związku z zakupem w dniu 6 grudnia 2010r. przedmiotowego budynku oraz oddaniem go do użytkowania w miesiącu maju 2011r., po zakończeniu 2011r. Wnioskodawca będzie mógł skorygować 1/10 naliczonej kwoty. Takiej samej korekty winien dokonać po zakończeniu roku 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2018, 2019, 2020 ( tj. w sumie przez 10 kolejnych lat).

Skoro zgodnie z art. 91 ust. 3 ustawy o VAT korekty należy dokonać w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym za który dokonuje się korekty, Wnioskodawca winien dokonać korekty w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy 2012 roku.

Mając na względzie powyższe, stanowisko Wnioskodawcy, że powinien mieć możliwość odliczenia podatku VAT z grudniowej faktury na koniec 2011r. na zasadzie korekty po 1/10 przez 10 kolejnych lat, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.