Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP2/443-738/14/WN
z 29 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 lipca 2014r. (data wpływu 29 lipca 2014r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane w budynku sklasyfikowanym w grupowaniu PKOB 1212 – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 grudnia 2013 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane w budynku sklasyfikowanym w grupowaniu PKOB 1212.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący zaistniały stan faktyczny:

Wnioskodawca jest wykonawcą robót dla zadania pn. "…" - nazwa całego zadania zgodna z dokumentacją techniczną i wydanym pozwoleniem.

Budynek - Dom Rekolekcyjny wg PKOB sklasyfikowany jest w klasie 1212 - budynki zakwaterowania turystycznego pozostałe. Zakres prac planowany do wykonania na tym obiekcie obejmuje przebudowę i rozbudowę - całość prac budowlanych i instalacyjnych w pełnym zakresie. Na podstawie projektu w Domu Rekolekcyjnym znajdować się będą następujące pomieszczenia: kuchnia z całym zapleczem, jadalnia, pomieszczenia socjalne, magazyny, pomieszczenia gospodarcze, zakrystia, kaplica, recepcja, sale spotkań, oddzielne łazienki i ubikacje, korytarze i klatka schodowa oraz pokoje dla uczestników wraz z łazienkami o łącznej powierzchni całego budynku 1254,77 m² p.u. przy czym pokoje z łazienkami dla uczestników zajmować będą powierzchnię 408,01 m² p.u. co stanowi 32,5% w całej powierzchni użytkowej przedmiotowego budynku.

Pokoi dla uczestników jest 21 i łazienek przy tych pokojach też 21 o średniej pow. pokoje 16,10 m² p.u. a łazienki 3,30 m² p.u. Powołując się na art. 41 ust. 12 i 12a ustawy o pod VAT mówiący, że stawkę podatku VAT 8% stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, a w art. 12a czytamy, że przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w PKOB w dziale 12., Wnioskodawca uważa że pokoje z łazienkami dla uczestników są lokalami mieszkalnymi w budynku niemieszkalnym działu 12 i stawka podatku VAT na roboty w tych pomieszczeniach winna wynosić 8%. Ponieważ nie ma możliwości skosztorysowania robót oddzielnie na wykonane prace w pokojach i łazienkach dla uczestników, bo jest to jeden budynek i poszczególne zakresy prac wykonywane będą sukcesywnie na całości obiektu, to zdaniem Wnioskodawcy fakturować powinien on procentowo do zaawansowania robót, a wysokość procentu powinna wynikać z podziału powierzchni użytkowej. Dlatego zdaniem Wnioskodawcy podatek VAT 8% powinien być naliczony do wykonanych robót 32,5%, a pozostałe prace czyli 67,5% stawką podatku VAT 23%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy można stosować stawkę podatku VAT 8%, na wykonane prace budowlane w pokojach wraz z łazienkami dla uczestników rekolekcji w budynku Domu Rekolekcyjnego traktując, że są one lokalami mieszkalnymi, przyjmując procentowy udział powierzchni użytkowej tych pomieszczeń do ogólnej powierzchni użytkowej całego budynku? Czy jednak należy traktować budynek Dom Rekolekcyjny, że jest budynkiem niemieszkalnym bez możliwości wydzielania lokali mieszkalnych w tym przypadku i stawka podatku VAT wynosi 23% na całość robót w tym obiekcie?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Na podstawie art. 41 ustawy o podatku VAT, stawką 8% podatku VAT winny być objęte prace wykonywane w pokojach wraz z łazienkami dla uczestników rekolekcji, traktując że są to lokale mieszkalne w budynku niemieszkalnym. Wnioskodawca uważa również, że w tym przypadku stawkę podatku VAT 8% stosować należy do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym - czyli powierzchni pokoi z łazienkami - do całkowitej powierzchni użytkowej (tak jak w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity ust. 12b art. 41 ustawy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast, przez świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednak, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2016r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%,
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy wynosi 8%.
  
  

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się – w myśl art. 41 ust. 12 ustawy o VAT - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się, w myśl art. 41 ust. 12a ustawy, obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w myśl ust. 12b ww. art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, określonego w ust. 12a, nie zalicza się:

• budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²,
• lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
  
  

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej ww. limity, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych uregulowań wynika, że czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, wykonywane w budynku mieszkalnym objętym społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z obowiązującymi od dnia 1 stycznia 2011r. przepisami, należy opodatkować 8% stawką podatku VAT (w myśl art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy).

Zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem. Budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Część „mieszkaniowa” budynku mieszkalnego obejmuje pomieszczenia mieszkalne (kuchnie, pokoje wypoczynkowe, sypialnie, pomieszczenia pomocnicze, piwnice oraz pomieszczenia ogólnego użytkowania, np. wózkarnie, suszarnie).

Wg podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

• Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
• Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
• Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.
  
  

Natomiast dział PKOB 12 obejmuje:

• hotele i budynki zakwaterowania turystycznego - 121,
• budynki biurowe - 122,
• budynki handlowo-usługowe - 123,
• budynki transportu i łączności - 124,
• budynki przemysłowe i magazynowe - 125,
• ogólnodostępne obiekty kulturalne, budynki o charakterze edukacyjnym, budynki szpitali i zakładów opieki medycznej oraz budynki kultury fizycznej - 126,
• pozostałe budynki niemieszkalne - 127.
  
  

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zarówno ustawa o podatku od towarów i usług, jak i przepisy wykonawcze do tej ustawy nie formułują definicji lokalu użytkowego ani lokalu mieszkalnego.

Definicję lokalu mieszkalnego zawiera art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Zgodnie z ww. przepisem, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Natomiast w myśl ust. 4 ww. przepisu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnice, strych, komórka, garaż, zwane dalej w ustawie "pomieszczeniami przynależnymi".

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują również pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” – według cytowanego Słownika języka polskiego (str. 474, kol. 2) – oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia, natomiast „montaż” to składanie, łączenie, ustawianie z poszczególnych części maszyn, urządzeń, budowli; zakładanie instalacji. Z kolei „instalować” oznacza zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne.

Montaż – wg powyższego słownika – to „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”.

W związku z przytoczoną definicją stwierdzić należy, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Analiza powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji budynków lub ich dostawy. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest wykonawcą robót dla zadania pn. „…”.

Budynek - Dom Rekolekcyjny wg PKOB sklasyfikowany jest w klasie 1212 - budynki zakwaterowania turystycznego pozostałe. Zakres prac planowany do wykonania na tym obiekcie obejmuje przebudowę i rozbudowę - całość prac budowlanych i instalacyjnych w pełnym zakresie. Na podstawie projektu w Domu Rekolekcyjnym znajdować się będą następujące pomieszczenia: kuchnia z całym zapleczem, jadalnia, pomieszczenia socjalne, magazyny, pomieszczenia gospodarcze, zakrystia, kaplica, recepcja, sale spotkań, oddzielne łazienki i ubikacje, korytarze i klatka schodowa oraz pokoje dla uczestników wraz z łazienkami o łącznej powierzchni całego budynku 1254,77 m2 p.u. przy czym pokoje z łazienkami dla uczestników zajmować będą powierzchnię 408,01 m2 p.u. co stanowi 32,5% w całej powierzchni użytkowej przedmiotowego budynku.

Pokoi dla uczestników jest 21 i łazienek przy tych pokojach też 21 o średniej pow. pokoje 16,10 m² p.u. a łazienki 3,30 m² p.u.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy można stosować stawkę podatku VAT 8%, na wykonane prace budowlane w pokojach wraz z łazienkami dla uczestników rekolekcji w budynku Domu Rekolekcyjnego traktując, że są one lokalami mieszkalnymi, przyjmując procentowy udział powierzchni użytkowej tych pomieszczeń do ogólnej powierzchni użytkowej całego budynku. Czy jednak należy traktować budynek Dom Rekolekcyjny, że jest budynkiem niemieszkalnym bez możliwości wydzielania lokali mieszkalnych w tym przypadku i stawka podatku VAT wynosi 23% na całość robót w tym obiekcie.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy zauważyć, że możliwość zastosowania obniżonej 8% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy o VAT wymaga spełnienia jednocześnie wszystkich warunków wskazanych w tym przepisie, tzn. wykonywane usługi muszą mieścić się w zakresie pojęciowym czynności wymienionych w tym przepisie – a zatem muszą dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Oczywistym jest, że budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym należy rozumieć w znaczeniu określonym w przywołanym wcześniej art. 41 ust. 12a ustawy, z uwzględnieniem ust. 12b tego artykułu oraz przepisu art. 2 pkt 12 ustawy.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że w przypadku usług mieszczących się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy wykonywanych w budynku sklasyfikowanym według PKOB do grupowania 1212, zastosowanie obniżonej 8% stawki podatku jest możliwe w sytuacji gdy są one wykonywane w lokalach mieszkalnych mieszczących się w takim budynku.

Z okoliczności sprawy wynika, że prace budowlane wskazane we wniosku wykonywane będą w budynku Domu Rekolekcyjnego sklasyfikowanego wg PKOB w klasie 1212 – budynki zakwaterowania turystycznego pozostałe, w tym również w pokojach wraz z łazienkami, które to pokoje są przeznaczone na pobyt uczestników organizowanych spotkań. Z powyższego wynika zatem, że pokoje te nie mogą być traktowane jako lokale mieszkalne, gdyż nie spełniają one cytowanej wyżej definicji lokalu mieszkalnego i nie są one przeznaczone na pobyt stały ludzi.

Tym samym nie stanowią one obiektów budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, o którym mowa w art. 41 ust. 12a ustawy o VAT.

Mając na uwadze wyżej przedstawiony stan prawny oraz opis stanu faktycznego, stwierdzić należy, że skoro przedmiotem robót jest przebudowa i rozbudowa budynku Domu Rekolekcyjnego jako całości zaklasyfikowanego wg PKOB do klasy 1212, a więc budynku niemieszkalnego, wszystkie czynności wymienione w harmonogramie robót łącznie z pracami budowlanymi w pokojach wraz z łazienkami znajdującymi się w Budynku Rekolekcyjnym, podlegają opodatkowaniu według podstawowej stawki VAT w wysokości 23%, gdyż przepisy o podatku od towarów i usług nie przewidują dla usług budowlanych, dotyczących tak sklasyfikowanych obiektów, preferencyjnej stawki podatku VAT.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznaczyć zatem należy, że obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania budynków do właściwego grupowania statystycznego spoczywa wyłącznie na wykonawcy usługi. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania budynków według Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, podatnik może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do uprawnionego organu statystycznego – Urzędu Statystycznego w Łodzi. Podkreślić należy że Minister Finansów nie jest upoważniony do wydawania opinii w tym zakresie jak również nie jest właściwy do weryfikacji poprawności dokonanej klasyfikacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.