INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 lutego 2012r. (data wpływu 6 lutego 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 maja 2012r. (data wpływu 7 maja 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• nieprawidłowe w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie na rzecz członków zarządu usług gastronomicznych, hotelowych,
• nieprawidłowe w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie na rzecz członków zarządu usług transportowych,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług gastronomicznych, hotelowych, transportowych i najmu mieszkania oraz ich dokumentowania fakturą wewnętrzną.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 6 lutego 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie skutków podatkowych nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz członków zarządu.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 4 maja 2012r. (data wpływu 7 maja 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-149/12/AL z dnia 26 kwietnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca (dalej także Spółka) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Członkami Zarządu Spółki są obywatele X, którzy wykonują swoją funkcję na podstawie powołania uchwałą Wspólników Spółki za wyjątkiem jednej osoby (nie będącej prezesem), z którą podpisano umowę o pracę. Członkowie Zarządu (za wyjątkiem ww. osoby, która jest pracownikiem Spółki i posiada status rezydenta w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) nie przebywają na stałe w Polsce i nie posiadają statusu rezydenta.

Na rzecz członków zarządu Spółki, w związku z wykonywaną przez nich funkcją, Wnioskodawca świadczy nieodpłatne usługi w postaci:

• usług gastronomicznych – Spółka zapewnie wyżywienie (jeden posiłek) w swojej siedzibie; – gotowy posiłek dostarcza zewnętrzna firma gastronomiczna i wystawia na te usługi fakturę na Spółkę (usługa jest świadczona na rzecz wszystkich członków Zarządu bez względu na podstawę sprawowania funkcji);
• usługi hotelowe – Spółka zapewnia członkom zarządu zakwaterowanie podczas ich pobytu w Polsce w hotelach (nie będących własnością Spółki); Faktura VAT jest wystawiona na Spółkę;
• usługi taxi – Spółka gwarantuje transport pomiędzy lotniskiem-hotelem-siedzibą Spółki przy czym transport jest wykonywany przez firmę zewnętrzną, która wystawia fakturę na Spółkę.
  
  

Natomiast dla członka Zarządu posiadającego w Polsce status rezydenta podatkowego Spółka wynajmuje mieszkanie prywatne (lokal mieszkalny). Stroną umowy najmu jest Spółka oraz osoba prywatna. Czynsz najmu Spółka rozlicza miesięcznie przy czym nie otrzymuje ona faktury VAT (wynajmujący nie jest podatnikiem VAT).

Jak do tej pory Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych za zakupione na rzecz członków zarządu usługi. Metodą w stu wykazuje podatek należny i wystawia fakturę wewnętrzną traktując wymienione usługi jako nieodpłatne świadczenie na cele osobiste podatnika.

W dniu 7 maja 2012r. wpłynęło uzupełnienie z dnia 4 maja 2012r.

Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem działalności Spółki jest produkcja części i akcesoriów do pojazdów silnikowych i ich silników, sprzedaż części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, magazynowanie o przechowywanie towarów.

Wszelkie wydatki na usługi gastronomiczne, hotelowe, najmu mieszkania Wnioskodawca traktuje jako na cele osobiste członków zarządu i wobec tego była wystawiana faktura wewnętrzna i naliczany podatek należny od towarów i usług.

Usługi świadczone na rzecz członków zarządu nie są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą (spółka zajmuje się działalnością wyszczególnioną wyżej). Nabycie ww. usług było niezbędne do prowadzenia działalności Wnioskodawcy, ponieważ osoby prowadzą przedsiębiorstwo Wnioskodawcy w związku z czym koniecznym było poniesienie tych kosztów (zakwaterowanie w Polsce, przejazdy na spotkania służbowe itp.).

Zakup wymienionych usług dokonywany był w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą opodatkowaną produkcją części i akcesoriów do pojazdów silnikowych i ich silników, sprzedażą części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, magazynowaniem i przechowywaniem towarów.

W stosunku do osób pełniących funkcję członków zarządu z powołania nie można wskazać przepisów, z których wynika obowiązek pracodawcy, zapewnienia pracownikowi świadczenia, w postaci wynajmu mieszkania, nie są to bowiem pracownicy Spółki (wynika to jedynie z zawartych umów cywilnoprawnych).

Odnośnie jednego z członków zarządu, który jest pracownikiem Spółki obowiązek zapewnienia wynajmu mieszkania nie wynika także z przepisów prawa a jedynie z ustaleń poczynionych między Stronami.

Na pytanie Wnioskodawcy zawarte w wezwaniu cyt.: „Czy usługi gastronomiczne są nieodpłatnie świadczone wyłącznie w zakresie posiedzeń zarządu Spółki czy obligatoryjnie” Wnioskodawca wskazał, iż cyt.: „Usługi gastronomiczne są świadczone przez Spółkę obligatoryjnie.”

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo nie odliczając podatku naliczonego z faktur VAT za usługi a jedynie wykazuje podatek należny i wystawia fakturę wewnętrzną...

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo wykazując podatek należny za najem mieszkania prywatnego (loka) mieszkalny) i wystawiając fakturę wewnętrzną...

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone na rzecz Członków Zarządu stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy VAT. Zgodnie z powołanym przepisem za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni (ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Usługi świadczone na rzecz członków zarządu służą ich celom osobistym (zapewnienie wyżywienia, mieszkania, dojazdu) oraz nie są związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością.

W związku z przyjęciem, że usługi stanowią nieodpłatne usługi na cele podatnika to zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 5b ustawy o VAT wnioskodawca nie jest uprawniony do odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego. Dokumentacja usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy o VAT następuje poprzez wystawienie faktury wewnętrznej (art. 106 ust 7 ustawy o VAT).

Postępowanie wnioskodawcy jest więc prawidłowe.

2. Usługi świadczone na rzecz członka zarządu będącego pracownikiem Spółki stanowią odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust 2 pkt b) ustawy o VAT (definicja w pkt 1). Wnioskodawca winien więc wystawić fakturę wewnętrzną na zakup takiej usługi zgodnie z art. 106 ust 7 ustawy VAT oraz wskazać podatek należny. Zasady wystawiania faktur wewnętrznych są w zasadzie identyczne jak w przypadku standardowych faktur VAT oraz zostały określone w rozporządzeniu o fakturach. Zasad wystawiania faktur wewnętrznych dotyczy § 23 rozporządzenia o fakturach stanowiący o odpowiednim stosowaniu § 5, 9-14, 16, 17 i 21 rozporządzenia (a więc większości przepisów regulujących zasady wystawiania faktur) w przypadku faktur wewnętrznych. Przepis ten stanowi jednak, że w przypadku:
   • czynności określonych w art. 7 ust 2 i art. 8 ust. 2 ustawy o VAT (a więc przy nieodpłatnym przekazaniu towarów i nieodpłatnym świadczeniu usług), gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy ani kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności,
   • dostawy towarów, dla której podatnikiem jest nabywca, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów oraz importu usług, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

Faktury wewnętrzne można wystawić w jednym egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku.

W fakturze wewnętrznej należy więc wskazać m.in:

• cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
• wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
• stawki podatku;
• sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
• kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
• kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.
  
  

Wnioskodawca prawidłowo więc rozpoznaje odpłatne świadczenie usług i wystawia fakturę VAT wewnętrzną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie na rzecz członków zarządu usług gastronomicznych, hotelowych,
• nieprawidłowe w zakresie braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących nabycie na rzecz członków zarządu usług transportowych,
• prawidłowe w zakresie opodatkowania nieodpłatnego świadczenia usług gastronomicznych, hotelowych, transportowych i najmu mieszkania oraz ich dokumentowania fakturą wewnętrzną.
  
  

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2014r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

W myśl natomiast art. 86 ust. 8 pkt 2 ww. tej ustawy, podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary dotyczą czynności, o których mowa w art. 7 ust. 3-7 (przekazywanie drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek).

Analizując powyższe należy stwierdzić, że podatnik w momencie nabycia towarów oraz usług określa, czy nabywane przez niego towary i usługi będą wykorzystywane w prowadzonej przez niego działalności opodatkowanej. W konsekwencji należy stwierdzić, iż podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku VAT lub czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ustawodawca stworzył więc podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony. W szczególności należy wskazać, że zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT obniżenia lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób.

Natomiast art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. a i b ustawy o VAT stanowi, iż obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, których nabycie:

1. zostało udokumentowane fakturami otrzymanymi przed dniem utraty zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 lub 9 albo przed dniem rezygnacji z tego zwolnienia, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 113 ust. 5 i 7,
2. nastąpiło w wyniku darowizny lub nieodpłatnego świadczenia usługi.
   
   

Ponadto w myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Należy zauważyć, że dla realizacji prawa do odliczenia podatku naliczonego niezbędne jest istnienie związku między dokonywanymi zakupami towarów i usług, a prowadzoną działalnością. Przy czym związek dokonywanych zakupów z działalnością podatnika może mieć charakter pośredni lub bezpośredni.

O związku bezpośrednim dokonywanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy nabywane towary służą np. dalszej odsprzedaży – towary handlowe lub też nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia towarów lub usług będących przedmiotem dostawy; bezpośrednio więc wiążą się z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika.

Natomiast o pośrednim związku nabywanych towarów i usług z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa, mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym osiąganymi przez podatnika obrotami. Aby jednak można było wskazać, iż określone zakupy mają chociażby pośredni związek z działalnością podatnika, istnieć musi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług a powstaniem obrotu.

O pośrednim związku dokonanych zakupów z działalnością podatnika można mówić wówczas, gdy zakup towarów i usług nie przyczynia się bezpośrednio do uzyskania obrotu przez podatnika, np. poprzez ich odsprzedaż, lecz poprzez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości, przyczynia się do generowania przez podatnika obrotów. Najczęściej do wydatków mających pośredni wpływ na wykonywanie czynności opodatkowanych zalicza się koszty reklamy, wydatki związane z udziałem w targach, konferencjach, koszty doradztwa podatkowego, obsługi prawnej.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
   
   

Z powyższego wynika, że za czynności zrównane z odpłatnym świadczeniem usług uważa się nieodpłatne świadczenie, niebędące dostawą, na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia. Powyższe świadczenie podlega opodatkowaniu, o ile zostało wykonane na osobiste – a nie związane z prowadzoną działalnością – cele wymienionych w przepisie osób. Badając, czy świadczenie ma charakter osobisty, czy związany z działalnością opodatkowaną, należy przede wszystkim odnosić się do statusu osoby otrzymującej to świadczenie i jej funkcji w schemacie działalności opodatkowanej.

Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podlegają te nieodpłatne usługi, które nie mają związku z działalnością gospodarczą, a więc nie mają wpływu na przyszłe obroty przedsiębiorstwa, jego zyski, wizerunek, odbiór przez kontrahentów.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W myśl art. 106 ust. 7 ustawy o VAT w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Jak stanowi § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360) zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Natomiast zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

1. imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;
2. numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11;
3. numer kolejny faktury oznaczonej jako „FAKTURA VAT”;
4. dzień, miesiąc i rok wystawienia faktury, a w przypadku, gdy data ta różni się od daty sprzedaży, również datę sprzedaży; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży, pod warunkiem podania daty wystawienia faktury;
5. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
6. miarę i ilość sprzedanych towarów lub zakres wykonanych usług;
7. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
8. wartość towarów lub wykonanych usług, których dotyczy sprzedaż, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
9. stawki podatku;
10. sumę wartości sprzedaży netto towarów lub wykonanych usług z podziałem na poszczególne stawki podatku i zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu;
11. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto towarów (usług), z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
12. kwotę należności ogółem wraz z należnym podatkiem.

Natomiast § 24 ust. 1 cyt. rozporządzenia stanowi, iż przepisy § 5, 9-14, 16, 17, 21 i 22 stosuje się odpowiednio do faktur wewnętrznych, o których mowa w art. 106 ust. 7 ustawy, z tym że w przypadku:

1. czynności określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, gdy brak jest konkretnego nabywcy towaru lub usługi, faktura nie zawiera danych dotyczących tego nabywcy oraz kwoty należnej z tytułu wykonania tych czynności;
2. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, faktury mogą nie zawierać numeru identyfikacji podatkowej kontrahenta.
   
   

Faktury, o których mowa w ust. 1, można wystawić w 1 egzemplarzu i należy przechowywać wraz z całą dokumentacją dotyczącą podatku (§ 24 ust. 2 cyt. rozporządzenia).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarcza w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych i ich silników, sprzedaż części i akcesoriów do pojazdów samochodowych, magazynowanie o przechowywanie towarów.

Członkami zarządu Spółki są obywatele X, którzy wykonują swoją funkcję na podstawie powołania uchwałą Wspólników Spółki za wyjątkiem jednej osoby (nie będącej prezesem), z którą podpisano umowę o pracę. Członkowie zarządu (za wyjątkiem ww. osoby, która jest pracownikiem Spółki i posiada status rezydenta w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym) nie przebywają na stałe w Polsce i nie posiadają statusu rezydenta.

Na rzecz członków zarządu Spółki, w związku z wykonywaną przez nich funkcją, Wnioskodawca świadczy nieodpłatne usługi w postaci:

• usług gastronomicznych – Spółka zapewnie wyżywienie (jeden posiłek) w swojej siedzibie; -gotowy posiłek dostarcza zewnętrzna firma gastronomiczna i wystawia na te usługi fakturę na Spółkę (usługa jest świadczona na rzecz wszystkich członków Zarządu bez względu na podstawę sprawowania funkcji).
• usługi hotelowe – Spółka zapewnia członkom zarządu zakwaterowanie podczas ich pobytu w Polsce w hotelach (nie będących własnością Spółki). Faktura VAT jest wystawiona na Spółkę.
• usługi taxi – Spółka gwarantuje transport pomiędzy lotniskiem-hotelem-siedzibą Spółki przy czym transport jest wykonywany przez firmę zewnętrzną, która wystawia fakturę na Spółkę.
  
  

Natomiast dla członka zarządu posiadającego w Polsce status rezydenta podatkowego Spółka wynajmuje mieszkanie prywatne (lokal mieszkalny). Stroną umowy najmu jest Spółka oraz osoba prywatna. Czynsz najmu Spółka rozlicza miesięcznie przy czym nie otrzymuje ona faktury VAT (wynajmujący nie jest podatnikiem VAT)

Wnioskodawca nie dokonywał odliczenia podatku naliczonego z faktur otrzymanych za zakupione na rzecz członków zarządu usług. Metodą w stu wykazuje podatek należny i wystawia fakturę wewnętrzną traktując wymienione usługi jako nieodpłatne świadczenie na cele osobiste podatnika.

Jak wskazał Wnioskodawca zakup usług gastronomicznych, hotelowych, (transportowych) taxi był związany z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy.

Wnioskodawca wskazał, iż usługi świadczone na rzecz członków zarządu nie są bezpośrednio związane z zakresem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, jednakże nabycie ww. usług było niezbędne do prowadzenia działalności Wnioskodawcy. Osoby – członkowie zarządu prowadzą przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, w związku z czym koniecznym było poniesienie tych kosztów.

Wnioskodawca wskazał ponadto, iż w odniesieniu do członka zarządu, który jest pracownikiem Spółki obowiązek zapewnienia wynajmu mieszkania nie wynika z przepisów prawa a jedynie z ustaleń poczynionych między Stronami.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT dokumentujących zakup ww. usług gastronomicznych, hotelowych, taxi (transportowych) oraz konieczności uznania za nieodpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT czynności nieodpłatnego przekazania ww. usług członkom zarządu Spółki.

Odnośnie kwestii nieodpłatnego świadczenia usług gastronomicznych, hotelowych, transportowych czy najmu mieszkania dla członków zarządu stwierdzić należy, iż zdaniem tut. organu zapewnienie wyżywienia, noclegu czy transportu leży zawsze w interesie bezpośrednio pracownika lub osoby, która w danej instytucji wykonuje określoną funkcję. Zatem to, iż osoby będące członkami zarządu przyjeżdżają do pracy z zagranicy lub też są podmiotami prowadzącymi Spółkę pozostaje bez znaczenia dla sprawy. Osoby te są bowiem świadome czasu jaki będą potrzebowały na sprawowanie określonej w Spółce funkcji. Zatem to na tych osobach spoczywa obowiązek odpowiedniego zorganizowania sobie miejsca i czasu pracy potrzebnych do ogólnego funkcjonowania, w tym w ramach wykonywania określonych w Spółce zadań.

Zatem nieodpłatne świadczenie przez Wnioskodawcę usług gastronomicznych, hotelowych, najmu mieszkania czy transportowych na rzecz członków zarządu, którzy na własna rękę powinni dotrzeć do miejsca pracy, zdaniem tut. organu nie stanowi usług związanych z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, lecz stanowi nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste członków zarządu.

Zatem nieodpłatne świadczenie usług gastronomicznych, hotelowych, najmu mieszkania czy transportowych (taxi) świadczone na rzecz członków zarządu uznać należy za odpłatne świadczenie usług opodatkowane podatkiem VAT na mocy cyt. art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, z zastosowaniem stawek VAT właściwych dla poszczególnych usług.

Powyższe czynności, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o VAT winny być udokumentowane fakturami wewnetrznymi z wykazanym w nich podatkiem należnym.

Tym samym stanowisko, w zakresie opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego świadczenia ww. usług gastronomicznych, hotelowych, najmu mieszkania, transportowych (taxi) oraz konieczności dokumentowania ww. czynności wewnętrzną fakturą VAT należy za prawidłowe.

Dodać w tym miejscu należy, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT usługi w zakresie wynajmowania i wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe są zwolnione od podatku.

Jednocześnie tut. organ pragnie Wnioskodawcy zwrócić uwagę, że na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT fakturą wewnętrzną dokumentuje się czynności wykonane na podstawie art. 8 ust. 2, a nie ich zakup jak wskazał Wnioskodawca.

W kwestii natomiast prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupionych usług gastronomicznych, hotelowych i transportowych (taxi) stwierdzić należy, że skoro zakupy te zostały udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na rzecz Wnioskodawcy i jednocześnie służyły czynnościom opodatkowanym na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, to należy stwierdzić, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do odliczenia podatku na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Nie można jednak pominąć przepisów art. 88 ustawy o VAT wskazującego przypadki, w których prawo do odliczenia nie przysługuje.

Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia z tytułu nabycia usług gastronomicznych i hotelowych (noclegowych) zgodnie z wyłączeniem zawartym w art. 88 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o VAT.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, iż nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup usług gastronomicznych i hotelowych, zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b ustawy o VAT należy uznać za nieprawidłowe.

Wnioskodawca sformułował bowiem stanowisko, iż nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego na mocy art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b ustawy o VAT, z uwagi na fakt, że świadczone przez niego usługi stanowią nieodpłatne usługi na cale osobiste pracownika.

Należy jednak wskazać, iż przepis ten stanowi o braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego w stosunku do nabywanych przez podatnika np. usług jeżeli to nabycie nastąpiło w wyniku nieodpłatnego świadczenia usługi. Co oznacza, że to Wnioskodawca musiałby być nabywcą usługi, którą to usługę inny podmiot świadczyłby na jego rzecz nieodpłatnie.

Zatem w niniejszej sprawie powyższy przepis art. 88 ust. 1 pkt 5 lit. b ustawy o VAT nie ma zastosowania.

Natomiast stanowisko Wnioskodawcy, iż nie przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT dokumentujących zakup usług transportowych (taxi) należy uznać za nieprawidłowe, gdyż jak już wskazano wyżej zakup ten jest związany z usługą opodatkowaną na mocy art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT.

Końcowo należy nadmienić, iż przy świadczeniu usług z udziałem podmiotów zagranicznych koniecznym jest również wzięcie pod uwagę przepisów dotyczących miejsca gdzie usługi te są świadczone.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28 ust. 2 ustawy o VAT).

W przypadku gdy usługobiorca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu. (art. 28 ust. 2 ustawy o VAT)

W przypadku świadczenia usług na rzecz podatników, gdy usługi te przeznaczone są na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych lub członków stowarzyszenia, do określenia miejsca świadczenia stosuje się odpowiednio przepisy art. 28c. (art. 28 ust. 3 ustawy o VAT).

W myśl art. 28c ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d-28f, art. 28g ust. 2, art. 28h-28n.

W przypadku gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28 ust. 2 ustawy o VAT)

W przypadku gdy usługodawca nie posiada siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności, o którym mowa w ust. 2, miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym zwykle prowadzi on działalność lub w którym ma on miejsce zwykłego pobytu. (art. 28 ust. 3 ustawy o VAT).

Stosownie do postanowień art. 28e ustawy o VAT miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich jak ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Natomiast zgodnie z art. 28f ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług transportu pasażerów jest miejsce, gdzie odbywa się transport, z uwzględnieniem pokonanych odległości.

W myśl art. 28i ust. 1 ustawy o VAT miejscem świadczenia usług restauracyjnych i cateringowych jest miejsce, w którym usługi są faktycznie wykonywane, z zastrzeżeniem ust. 2.

W przypadku gdy usługi restauracyjne i cateringowe są faktycznie wykonywane na pokładach statków, statków powietrznych lub pociągów podczas części transportu pasażerów wykonanej na terytorium Unii Europejskiej, miejscem świadczenia usług jest miejsce rozpoczęcia transportu pasażerów (art. 28i ust. 2 ustawy o VAT).

Niniejszą interpretację wydano przy założeniu, że przedmiotowe nieodpłatne usługi dotyczące członków zarządu podlegają opodatkowaniu w kraju, tj. miejsce ich świadczenia znajduje się na terytorium Polski.

Kwestia ta nie była jednakże przedmiotem interpretacji, gdyż Wnioskodawca nie sformułował zapytania ani własnego stanowiska w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.