INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2011r. (data wpływu 22 grudnia 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT obligatoryjnych kursów w ramach kształcenia specjalizacyjnego lekarzy dentystów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT obligatoryjnych kursów w ramach kształcenia specjalizacyjnego lekarzy dentystów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 22 lipca 1993r.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie przedmiotowych szkoleń lekarzy dentystów.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi podyplomowe szkolenia dla lekarzy dentystów w zakresie kształcenia:

• specjalizacyjnego,
• ustawicznego,
• doskonalącego.
  
  

Świadczone przez Wnioskodawcę przedmiotowe usługi szkoleniowe lekarzy dentystów (szkolenia specjalizacyjne, ustawiczne i doskonalące) są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Przedmiotowe usługi szkoleniowe (specjalizacyjne i ustawiczne) są prowadzone w oparciu o Uchwałę nr xxx prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej z dnia 4 kwietnia 2007r. oraz na podstawie zaświadczenia z dnia 4 kwietnia 2007r. o wpisie do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów Okręgowej Izby Lekarskiej. Szkolenia doskonalące nie są prowadzone w oparciu o ww. przepisy.

Przedmiotowe usługi szkoleniowe nie są świadczone w ramach uzyskanej przez Wnioskodawcę akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Żadne z usług w przedmiotowym zakresie nie są finansowane w całości ze środków publicznych.

Żadne z usług w przedmiotowym zakresie nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Kursy kształcenia specjalizacyjnego lekarzy dentystów są dla nich kursami obligatoryjnymi, koniecznymi do uzyskania specjalizacji (rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów – Dz. U. Nr 213, poz. 1779 z 2007r., Nr 13, poz. 85 z 2008r., Nr 170, poz. 1050 oraz z 2010r. Nr 198, poz. 1320).

Jednym z warunków przystąpienia do egzaminu specjalizacyjnego jest zaliczenie kursów odbywających się według określonego programu kształcenia, realizowanego w określonych planem formach i trybie kształcenia, przez osoby stanowiące planowaną kadrę dydaktyczną, prowadzonego we wskazanej, posiadanej bazie do kształcenia. Uchwałą nr xxx prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej z dnia 4 kwietnia 2007r. Wnioskodawca został wpisany do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów Okręgowej Izby Lekarskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką należy opodatkować koszty udziału w obligatoryjnych kursach do specjalizacji...

Zdaniem Wnioskodawcy kursy w ramach kształcenia specjalizacyjnego lekarzy i lekarzy dentystów są dla nich kursami obligatoryjnymi, koniecznymi do uzyskania specjalizacji. Jednym z warunków przystąpienia do egzaminu specjalizacyjnego jest między innymi odbycie takich kursów, które są zapisywane i potwierdzane przez podmiot organizujący w kartach do specjalizacji. Z uwagi na powyższy fakt dla celów podatku VAT przyjęto, iż ww. kursy jako, iż są prowadzone przez podmiot wpisany do rejestru podmiotów uprawnionych do kształcenia podyplomowego lekarzy i lekarzy dentystów Okręgowej Izby Lekarskiej w Krakowie mogą korzystać ze zwolnienia z podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., a od 26 sierpnia 2011r. t.j. Dz. U. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – dodanego do tej ustawy od dnia 1 stycznia 2011r. - w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo – rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie szkoleń lekarzy dentystów. Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi podyplomowe szkolenia dla lekarzy dentystów w zakresie kształcenia specjalizacyjnego.

Przedmiotowe usługi szkoleniowe kształcenia specjalizacyjnego są prowadzone w oparciu o Uchwałę nr xxx prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej z dnia 4 kwietnia 2007r. oraz na podstawie zaświadczenia z dnia 4 kwietnia 2007r. o wpisie do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów Okręgowej Izby Lekarskiej.

Kursy kształcenia specjalizacyjnego lekarzy dentystów są dla nich kursami obligatoryjnymi, koniecznymi do uzyskania specjalizacji i wynikają z rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 października 2005r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213, poz. 1779 ze zm.).

Jednym z warunków przystąpienia do egzaminu specjalizacyjnego jest zaliczenie kursów odbywających się według określonego programu kształcenia, realizowanego w określonych planem formach i trybie kształcenia, przez osoby stanowiące planowaną kadrę dydaktyczną, prowadzonego we wskazanej, posiadanej bazie do kształcenia.

Świadczone przez Wnioskodawcę przedmiotowe usługi kształcenia specjalistycznego lekarzy dentystów są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie przedmiotowych szkoleń lekarzy dentystów, jak również przedmiotowe usługi szkoleniowe nie są świadczone w ramach uzyskanej przez Wnioskodawcę akredytacji w ramach przepisów o systemie oświaty.

Kursy nie są finansowane w całości ze środków publicznych lub w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa podatkowego wskazać należy, iż Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Wnioskodawca stwierdził bowiem, że nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, a ponadto z opisu przedstawionego we wniosku nie wynika, żeby Wnioskodawca był podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca realizowane usługi w ramach kursów specjalizacyjnych dla lekarzy dentystów są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego innymi niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż kursy kształcenia specjalistycznego są realizowane w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów z dnia 20 października 2005r. (Dz. U. Nr 213, poz. 1779 ze zm.).

Zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (t.j. Dz. U. z 2008r. Dz. U. Nr 136, poz. 857 ze zm.) lekarz może uzyskać tytuł specjalisty w określonej dziedzinie medycyny:

1. po odbyciu szkolenia specjalizacyjnego oraz
2. po złożeniu Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego, zwanego dalej „PES”, albo
3. po uznaniu za równoważny tytułu specjalisty uzyskanego za granicą.
   
   

W myśl art. 16 ust. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty szkolenie specjalizacyjne w określonej dziedzinie medycyny jest szkoleniem modułowym i składa się z:

1. modułu podstawowego, odpowiadającego podstawowemu zakresowi wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych z danej dziedziny medycyny lub wspólnego dla pokrewnych dziedzin medycyny, oraz
2. modułu specjalistycznego, odpowiadającego profilowi specjalizacji, w którym lekarz może kontynuować szkolenie specjalizacyjne po ukończeniu określonego modułu podstawowego, albo
3. modułu jednolitego, właściwego dla danej specjalizacji.
   
   

Zgodnie z art. 19 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:

1. podmioty uprawnione do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;
2. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe;
3. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane dalej „organizatorami kształcenia”.
   
   

Jak wynika z art. 19 ust. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty warunkami prowadzenia kształcenia podyplomowego są:

1. posiadanie planu kształcenia realizowanego w określonym czasie zawierającego w szczególności:
   1. cel (cele) kształcenia,
   2. przedmiot i zakres kształcenia, zgodny z aktualną wiedzą medyczną,
   3. formę (formy) kształcenia,
   4. wymagane kwalifikacje uczestników,
   5. sposób (sposoby) weryfikacji wyników kształcenia,
   6. sposób potwierdzania uczestnictwa i ukończenia kształcenia;
2. zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego rodzaju kształcenia;
3. zapewnienie odpowiedniej do realizacji programu kształcenia bazy dydaktycznej, w tym dla szkolenia praktycznego;
4. posiadanie wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniającego narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny;
5. zapewnienie udzielania świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres kształcenia przez uprawnione podmioty i osoby posiadające uprawnienia oraz właściwe kwalifikacje do ich wykonywania.
   
   

Jak stanowi art. 19 ust. 3 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty spełnienie warunków prowadzenia kształcenia określonych w ust. 2 przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju.

Na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty Minister Zdrowia wydał rozporządzenie z dnia 20 października 2005r. w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 213, poz. 1779 ze zm.) określające (§ 1):

1. wykaz specjalności lekarskich i lekarsko-dentystycznych;
2. ramowe programy specjalizacji;
3. sposób odbywania specjalizacji;
4. sposób i tryb składania Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego, zwanego dalej „PES";
5. warunki, jakie powinna spełniać jednostka organizacyjna prowadząca specjalizację;
6. warunki i tryb uznawania równoważności tytułu specjalisty uzyskanego za granicą.
   
   

Stosownie do postanowień § 11 ust. 1 rozporządzenia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów specjalizacja może być prowadzona przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 19:

1. ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty, zwanej dalej „ustawą”, po uzyskaniu przez te jednostki wpisu na listę prowadzoną przez ministra właściwego do spraw zdrowia,
2. ust. 1 pkt 3 ustawy, po uzyskaniu wpisu do rejestru podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów

-jeżeli spełniają warunki określone w ust. 2.

Jak wynika z § 9 ww. rozporządzenia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów program specjalizacji opracowuje i aktualizuje zespół ekspertów powołany przez ministra właściwego do spraw zdrowia. Program specjalizacji opiniuje Naczelna Rada lekarska, zwana dalej „NRL”, redaguje Centrum medyczne Kształcenia Podyplomowego, zwane dalej „CMKP”, i zatwierdza minister właściwy do spraw zdrowia.

Natomiast § 12 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów kursy szkoleniowe objęte programem danej specjalizacji mogą być prowadzone przez jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 19 ust. 1 ustawy, po uzyskaniu pozytywnej opinii konsultanta krajowego w odpowiedniej dziedzinie medycyny oraz:

1. wpisu na listę prowadzoną przez CMKP, o której mowa w ust. 5 - w przypadku jednostek, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy;
2. po uzyskaniu pozytywnej opinii CMKP, wydanej na podstawie danych, o których mowa w ust. 2 lub 3 - w przypadku jednostek, o których mowa w art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy.
   
   

Jak wynika z § 12 ust. 2 ww. rozporządzenia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów podmiot zamierzający prowadzić kurs szkoleniowy objęty programem danej specjalizacji przedstawia CMKP, w terminie do dnia 15 listopada każdego roku, informacje zawierające dane obejmujące:

1. nazwę i siedzibę jednostki organizacyjnej lub imię, nazwisko i adres osoby fizycznej zamierzającej prowadzić kurs;
2. imię i nazwisko oraz kwalifikacje zawodowe osoby mającej być kierownikiem kursu;
3. zakres i sposób organizacji szkolenia;
4. tryb szkolenia;
5. program kursu szkoleniowego określający.
   1. cel szkolenia,
   2. wymagane kwalifikacje uczestników kursu,
   3. okres i sposób realizacji programu szkolenia,
   4. zakres tematyczny oraz treść szkolenia teoretycznego i praktycznego;
6. regulamin kursu szkoleniowego określający:
   1. sposób organizacji szkolenia,
   2. zasady i sposób naboru uczestników,
   3. wzór karty przebiegu szkolenia,
   4. prawa i obowiązki uczestników szkolenia,
   5. zakres obowiązków wykładowców i innych prowadzących szkolenie teoretyczne i zajęcia praktyczne,
   6. sposób sprawdzania nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych,
   7. sposób oceny organizacji i przebiegu szkolenia przez uczestników kursu;
7. charakterystykę bazy dydaktycznej i szkolenia praktycznego;
8. kwalifikacje kadry dydaktycznej;
9. termin, miejsce oraz liczbę osób mogących uczestniczyć w kursie.
   
   

W myśl § 12 ust. 3 ww. rozporządzenia w sprawie specjalizacji lekarzy i lekarzy dentystów w przypadku kursów szkoleniowych, o których mowa w ust. 2, trwających nie dłużej niż 5 dni, podmiot zamierzający prowadzić ten kurs zgłasza corocznie CMKP, w terminie do dnia 15 listopada roku poprzedzającego rozpoczęcie kursu, następujące informacje:

1. nazwę i siedzibę jednostki organizacyjnej lub imię, nazwisko i adres osoby fizycznej zamierzającej prowadzić kurs;
2. imię i nazwisko oraz kwalifikacje zawodowe osoby mającej być kierownikiem kursu;
3. program kursu szkoleniowego określający:
1. cel szkolenia,
2. wymagane kwalifikacje uczestników kursu,
3. zakres tematyczny i treść szkolenia teoretycznego i praktycznego;
4. sposób sprawdzenia nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych;
5. sposób oceny organizacji i przebiegu szkolenia przez uczestników kursu;
6. termin, miejsce oraz liczbę osób mogących uczestniczyć w kursie.

Biorąc pod uwagę cytowane przepisy prawa oraz przedstawiony przez Wnioskodawcę opis stanu faktycznego stwierdzić należy, iż usługi realizowane przez Wnioskodawcę w ramach kursów specjalizacyjnych dla lekarzy dentystów stanowią usługi kształcenia zawodowego, które prowadzone są formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach tj. zgodnie z ustawą o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz rozporządzeniem w sprawie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

Zatem zostały spełnione warunki uprawniające do zwolnienia od podatku VAT przedmiotowych usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Usługi kształcenia specjalizacyjnego nie korzystają ze zwolnienia określonego art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b i c bowiem nie są realizowane w ramach akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, jak również nie są finansowane ze środków publicznych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT realizowanych kursów w ramach kształcenia specjalizacyjnego należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego, lub zmiany stanu prawnego.

W pozostałym zakresie objętym wnioskiem wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.