Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-754/14-7/EN
z 14 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. w upadłości likwidacyjnej, przedstawione we wniosku z 8 lipca 2014 r. (data wpływu 11 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu 29 sierpnia 2014 r.) oraz pismem z 22 września 2014 r. (data wpływu 24 września 2014 r.) i pismem z 7 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu 29 sierpnia 2014 r.) oraz pismem z 22 września 2014 r. (data wpływu 24 września 2014 r.) i pismem z 7 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego oraz o postanowienie Sądu Rejonowego wyznaczające syndyka oraz o informację, czy w przedmiotowej sprawie organ podatkowy wszczął postępowanie podatkowe.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” Spółka z o.o. (Wnioskodawca, Spółka) prowadzi działalność gospodarczą od 17.06.1988 roku – wykonywała przede wszystkim roboty związane: z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych oraz z wykonywaniem instalacji elektrycznych. W dniu 09.12.1998 roku aktem notarialnym Spółka zakupiła za łączną kwotę 68.600,00 zł nieruchomość położoną w Z. składającą się z działki oznaczonej numerem 2/6, o łącznej powierzchni 1320 m² stanowiącej użytkowanie wieczyste do 2098 roku (wartość 29.500 zł) wraz z częściami składowymi i ze znajdującym się na tym gruncie budynkiem po byłej kotłowni stanowiącym odrębną nieruchomość (wartość 39.100 zł). Transakcja ta była zwolniona od podatku VAT. W latach 1999-2001 nieruchomość ta została przebudowana z budynku kotłowni na budynek magazynowo-biurowy, na gruncie dodatkowo zostały wybudowane wiaty garażowe oraz został ogrodzony cały teren nieruchomości. W tym celu spółka poniosła nakłady na ulepszenie nieruchomości i budowę wiat garażowych w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej i odliczyła z tego tytułu podatek VAT. Następnie w roku 2011 Spółka dokonała kolejnych przebudowań w budynku biurowym zwiększając wartość tej nieruchomości o kwotę 86.720,82 zł i odliczyła z tego tytułu podatek VAT. W kolejnych latach Spółka nie dokonywała już żadnych nakładów na ww. nieruchomości. W ww. kompleksie obiektów wraz z wyposażeniem znajdowała się siedziba Spółki oraz wykonywana była działalność projektowa, warsztatowa itp. W dniu 25.10.2013 roku Sąd Rejonowy ogłosił upadłość z likwidacją majątku Spółki. Syndyk zamierza sprzedać grunt w użytkowaniu wieczystym wraz z posadowioną na nim nieruchomością w postaci budynku biurowego wraz z wiatą garażową i ogrodzeniem w przetargu, osobie, która zaoferuje najwyższą cenę.

W uzupełnieniu do wniosku z 22 września 2014 r. wskazano, że:

• Spółka zakupiła przedmiotową nieruchomość 09.12.1998 roku za kwotę 68.600,00 zł. W latach 1999-2001 nieruchomość została przebudowana, tj. poniesione zostały nakłady w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej. Wartość przedmiotowej nieruchomości po poniesionych nakładach w latach 1999-2001 wynosiła na dzień 31.12.2007 roku łącznie 950.382,30 zł. W 2011r. spółka dokonała kolejnych przebudowań w budynku biurowym zwiększając wartość tej nieruchomości o kwotę 86.720,82 zł co stanowi 9,12% kwoty 950.382,30 zł, tj. wartości na dzień 31.12.2007 roku (wartość nabycia nieruchomości w dniu 09.12.1998 roku, tj. 68.600,00 zł plus nakłady poniesione w latach 1999-2001 w wysokości 881.782,30 zł) i ponad 30% wartości, za którą została nabyta nieruchomość w dniu 09.12.1998 roku,
• Spółka nie wynajmowała nieruchomości po dokonaniu ulepszeń nieruchomości w 2011 roku.
  
  

W uzupełnieniu do wniosku z 7 października 2014 r. na zadane przez Organ pytania Zainteresowany udzielił następujących odpowiedzi:

• Czy po poniesieniu nakładów w latach 1999-2001 została ustalona nowa wartość początkowa nieruchomości uwzględniająca przedmiotowe nakłady? Jeżeli tak to należy wskazać kiedy i w jakiej wysokości.
  Wartość początkowa przedmiotowej nieruchomości po poniesionych nakładach w latach 1999-2001 została ustalona w roku 2002 na kwotę 270.042,72 zł. W maju 2004 roku Spółka dokonała oszacowania majątku przez rzeczoznawcę na podstawie którego wartość nieruchomości została zwiększona do kwoty 587.900,00 zł. W 2007 roku Spółka dokonała kolejnego przeszacowania wartości majątku na podstawie operatu szacunkowego, na podstawie którego wartość nieruchomości została zwiększona do kwoty 932.912,40 zł. W 2011 roku Spółka dokonała przebudowań w budynku biurowym zwiększając wartość tej nieruchomości o kwotę 86.720,82 zł, tj. do kwoty 1.019.633,22 zł.
• Czy poniesione wydatki w 2011 roku na ulepszenie nieruchomości, od których został odliczony podatek VAT przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości ustalonej po dokonaniu nakładów w latach 1999-2001?
  Wydatki poniesione w 2011 roku na ulepszenie nieruchomości, od których został odliczony podatek VAT przekroczyły 30% wartości początkowej ustalonej w 2002 roku po dokonaniu nakładów w latach 1999-2001.
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wyżej wymieniona transakcja sprzedaży nieruchomości będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca zwolnił od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części z wyjątkiem, gdy:

• dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
• pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli i ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
  
  

Kluczową rolę w rozwiązaniu przedstawionego wyżej problemu odgrywa przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT. Aby stwierdzić, czy przedmiotowa nieruchomość będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT w pierwszej kolejności należy ustalić, kiedy miało miejsce pierwsze zasiedlenie oraz jaki okres upłynął od niego do momentu dokonania dostawy nieruchomości. W tym celu należy odwołać się do brzmienia art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Aby można mówić o pierwszym zasiedleniu, zgodnie ze wskazanym art. 2 pkt 14 ustawy, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Zatem pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie przyjęty do użytkowania.

W związku z powyższym, pierwsza z przesłanek niezbędnych do zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy jest spełniona, tj. dostawa nie będzie odbywać się w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim gdyż Spółka ostatnie nakłady na ulepszenie nieruchomości poniosła w 2011 roku, które przyjęła do ewidencji środków trwałych w dacie 31.12.2011 roku.

Druga z przesłanek uzależniona jest od czasu, jaki upłynął między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków. Między pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zatem dostawa przedmiotowej nieruchomości wraz z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem nie zachodzą wyjątki w nim przedstawione, tzn. dostawa ww. nieruchomości zabudowanej nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, budynek i grunt spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy – sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a przez taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu VAT. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), bowiem przez czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych – korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Podkreślić w tym miejscu należy, że termin „ulepszenie” zawarty w ustawie o podatku od towarów i usług odwołuje się do przepisów o podatku dochodowy.

I tak stosownie do art. 16g ust. 13 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851), jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę wydatków na ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych kosztami ich eksploatacji.

Z ulepszeniem środków trwałych mamy do czynienia, gdy następuje ich:

• przebudowa, tj. zmiana (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny,
• rozbudowa, tj. powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, w szczególności budynków i budowli, linii technologicznych itp.,
• adaptacja, tj. przystosowanie (przerobienie) składnika majątkowego do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony albo nadania mu nowych cech użytkowych,
• rekonstrukcja, tj. odtworzenie (odbudowanie) zużytych całkowicie lub częściowo składników majątkowych,
• modernizacja, tj. unowocześnienie środka trwałego.
  
  

Tym samym nakłady na ulepszenie środków trwałych zmierzają do podjęcia bądź rozszerzenia działalności w drodze budowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, powodującą istotną zmianę cech użytkowych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Warunku, o którym mowa w 43 ust. 1 pkt 10a lit. b – stosownie do art. 43 ust. 7a – nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.
   
   

Ponadto w świetle art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z danych zawartych we wniosku wynika, Spółka prowadzi działalność gospodarczą od 1988 roku – wykonywała przede wszystkim roboty związane: z budową linii telekomunikacyjnych i elektroenergetycznych oraz z wykonywaniem instalacji elektrycznych. W dniu 09.12.1998 roku Spółka zakupiła za łączną kwotę 68.600,00 zł nieruchomość składającą się z działki oznaczonej numerem 2/6, o łącznej powierzchni 1320 m² stanowiącej użytkowanie wieczyste do 2098 roku (wartość 29.500 zł) wraz z częściami składowymi i ze znajdującym się na tym gruncie budynkiem po byłej kotłowni stanowiącym odrębną nieruchomość (wartość 39.100 zł). Transakcja ta była zwolniona od podatku VAT. W latach 1999-2001 nieruchomość ta została przebudowana z budynku kotłowni na budynek magazynowo-biurowy, na gruncie dodatkowo zostały wybudowane wiaty garażowe oraz został ogrodzony cały teren nieruchomości. W tym celu spółka poniosła nakłady na ulepszenie nieruchomości i budowę wiat garażowych w wysokości przekraczającej 30% wartości początkowej i odliczyła z tego tytułu podatek VAT. Następnie w roku 2011 Spółka dokonała kolejnych przebudowań w budynku biurowym zwiększając wartość tej nieruchomości o kwotę 86.720,82 zł i odliczyła z tego tytułu podatek VAT.

W kolejnych latach Spółka nie dokonywała już żadnych nakładów na ww. nieruchomości. W ww. kompleksie obiektów wraz z wyposażeniem znajdowała się siedziba Spółki oraz wykonywana była działalność projektowa, warsztatowa itp.

W uzupełnieniu Zainteresowany wskazał, że wartość początkowa przedmiotowej nieruchomości po poniesionych nakładach w latach 1999-2001 została ustalona w roku 2002 na kwotę 270.042,72 zł. W maju 2004 roku Spółka dokonała oszacowania majątku przez rzeczoznawcę na podstawie którego wartość nieruchomości została zwiększona do kwoty 587.900,00 zł. W 2007 roku Spółka dokonała kolejnego przeszacowania wartości majątku na podstawie operatu szacunkowego, na podstawie którego wartość nieruchomości została zwiększona do kwoty 932.912,40 zł. W 2011 roku Spółka dokonała przebudowań w budynku biurowym zwiększając wartość tej nieruchomości o kwotę 86.720,82 zł, tj. do kwoty 1.019.633,22 zł. Po dokonaniu ulepszeń w 2011 roku Spółka nie wynajmowała nieruchomości.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży gruntu w użytkowaniu wieczystym wraz z posadowioną na nim nieruchomością w postaci budynku biurowego wraz z wiatą garażową i ogrodzeniem.

W analizowanej sprawie kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do ww. nieruchomości, nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak to w którym momencie.

Odnosząc treść przytoczonych przepisów do opisu sprawy stwierdzić należy, że do pierwszego zasiedlenia przedmiotowych nieruchomości doszło w 1998 r. w momencie jej zakupu przez Wnioskodawcę, bowiem sprzedaż stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu, nawet jeżeli korzystała ze zwolnienia od podatku. W latach 1999-2001 Wnioskodawca poniósł nakłady na ulepszenie przedmiotowej nieruchomości w wysokości przekraczającej 30% jej wartości początkowej, od których został odliczony podatek VAT. Wartość ulepszeń podniosła wartość początkową środka trwałego (budynku) w roku 2002, a następnie wartość ta została przeszacowana w roku 2004 i 2007.

Podkreślić w tym miejscu należy, że biorąc pod uwagę fakt, że Wnioskodawca w 2007 r. dokonał kolejnego przeszacowania wartości majątku na podstawie operatu szacunkowego, na podstawie którego wartość początkowa nieruchomości została zwiększona do kwoty 932.912,40 zł, to poczynione w 2011 roku nakłady na przedmiotową nieruchomość w wysokości 86.720,82 zł, od których odliczono podatek naliczony – w ocenie tut. Organu – nie przekraczają 30% wartości początkowej nieruchomości. Tym samym nie zachodzi tutaj warunek zawarty w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż ww. nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy – w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli (art. 29 ust. 9 ustawy).

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Zatem obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. art. 29a ust. 8 ustawy, ma również zastosowanie w przypadku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz z zabudowaniami. Powyższe wynika z faktu, że zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu uznawane jest za dostawę towaru oraz z tego, że grunt dzieli stawkę zabudowań na nim posadowionych.

Reasumując: z tytułu dostawy przedmiotowej nieruchomości, Wnioskodawca winien zastosować zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Skutkiem powyższego względem dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym posadowiona jest przedmiotowa nieruchomość, Wnioskodawca winien także zastosować zwolnienie od podatku VAT, o czym mowa w art. 29a ust. 8 ustawy.

Dodatkowo tut. Organ wskazuje, że z uwagi na stwierdzenie Wnioskodawcy, że: „(…) dostawa przedmiotowej nieruchomości wraz z gruntem będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (…)” – stanowisko uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie zdarzenia przyszłego oraz własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.