2014.12.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-866/14/AZb
z 11 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 września 2014 r. (data wpływu 2 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 1 września 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń w zakresie doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 września 2014 r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku szkoleń w zakresie doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Wniosek ten został uzupełniony pismem z 1 września 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 listopada 2014 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest Stowarzyszeniem, które działa w oparciu o Prawo o Stowarzyszeniach oraz statut.

Głównym celem Wnioskodawcy jest dążenie do stworzenia profesjonalnej obsługi rynku nieruchomości, jego rozwoju i sprawnego funkcjonowania oraz przestrzegania na tym rynku zasad etyki zawodowej.

Wnioskodawca swój główny cel realizuje między innymi poprzez dbałość o wysoki poziom etyczny i kwalifikacje.

Celem Wnioskodawcy jest również reprezentowanie potrzeb członków Stowarzyszenia wobec władz państwowych, samorządowych, gospodarczych, organizacji społecznych i zawodowych oraz doskonalenie zawodowe i integracja członków Stowarzyszenia.

Cel Wnioskodawcy realizowany jest poprzez:

1.Organizowanie zebrań, zajęć warsztatowych, seminariów, szkoleń, kursów specjalistycznych i konferencji.

2.Organizowanie imprez kulturalnych i turystycznych (pod warunkiem przestrzegania przepisów ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych).

3.Wydawanie skryptów, periodyków i innych materiałów pomocniczych dla celów szkoleniowych i informacyjnych.

4.Pracę w powołanych klubach i zespołach problemowych.

5.Nawiązywanie i utrzymywanie łączności z pokrewnymi organizacjami krajowymi i zagranicznymi.

6.Przekazywanie organom administracji rządowej i samorządowej opinii, wniosków i postulatów.

7.Egzekwowanie od członków Stowarzyszenia przestrzegania Kodeksu Etyki Zawodowej.

8.Prowadzenie działalności gospodarczej dla uzyskania środków na działalność statutową Stowarzyszenia a przede wszystkim:

PKD 58.11.Z - wydawanie książek,
PKD 58.14.Z - wydawanie czasopism i pozostałych periodyków,
PKD 82.30.Z - działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów,
PKD 85.59.B - pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane,
PKD 94.99.Z - działalność pozostałych organizacji członkowskich, gdzie indziej niesklasyfikowana,
PKD 62.01.Z - działalność związana z oprogramowaniem.

9.Organizowanie i prowadzenie praktyk zawodowych dla kandydatów na rzeczoznawców majątkowych.

10.Ocenianie i opiniowanie operatów szacunkowych.

11.Prowadzenie działalności mediacyjnej między uczestnikami rynku nieruchomości.

12.Prowadzenie działań związanych z celami dobroczynnymi.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT od dnia 28 lutego 1995 r.

Zauważyć należy, że Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku przesłanym za pismem z 26 listopada 2014 r. (data wpływu 28 listopada 2014 r.) zawarł dodatkowe informacje w części przeznaczonej na własne stanowisko Wnioskodawcy, jednak ze względu na fakt, że odpowiadają one pytaniom zadanym przez tut. organ w wezwaniu z 18 listopada 2014 r., organ podatkowy przyjął, że stanowią one opis stanu faktycznego.

Wnioskodawca w ww. uzupełnieniu wniosku wskazał, że celem Wnioskodawcy jest organizowanie szkoleń dla rzeczoznawców majątkowych - § 9 i § 10 pkt 1 Statutu Wnioskodawcy oraz art. 175 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zmianami).

Wnioskodawca wybiera tematy szkoleń pozostające w aktualnych zainteresowaniach rzeczoznawców majątkowych, zapewnia salę szkoleniową oraz dobiera specjalistyczną kadrę wykładowców, a także dystrybuuje materiały dydaktyczne dla uczestników szkolenia, wydaje zaświadczenia o ukończeniu szkolenia na podstawie sporządzonej listy obecności. Wnioskodawca odpowiada za cały proces logistyczny związany z realizacją szkolenia.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty, nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej PAN ani jednostki badawczo — rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Usługi szkoleniowe pozostają w bezpośrednim związku z branżą i mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych zgodnie z art. 175 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zmianami).

Szkolenia dotyczą szeroko pojętej tematyki z zakresu szacowania nieruchomości i mogą to być zagadnienia prawne, ekonomiczne, techniczne związane z wyceną nieruchomości, maszyn i urządzeń oraz przedsiębiorstw, procedury, podejścia, metody i techniki wyceny nieruchomości, maszyn i urządzeń oraz przedsiębiorstw, badania i analiza rynku nieruchomości oraz doradztwo na rynku nieruchomości, certyfikacja energetyczna budynków, etyka i standardy zawodowe rzeczoznawców majątkowych, umiejętności interpersonalne rzeczoznawcy majątkowego w tym kształcenie z języków obcych w dziedzinie gospodarki nieruchomościami, zagadnienia związane z rozwiązaniami legislacyjnymi i metodologicznymi w wycenie nieruchomości maszyn i urządzeń oraz przedsiębiorstw.

Po zrealizowaniu szkolenia jego uczestnicy otrzymują zaświadczenie, podpisane przez uprawnionego członka zarządu Stowarzyszenia (Prezesa lub Wiceprezesa). Zaświadczenie zawiera następujące informacje: nazwisko i imię uczestnika szkolenia, numer uprawnień zawodowych, temat szkolenia, datę szkolenia, liczbę godzin wykładowych. Stowarzyszenie prowadzi rejestry szkolonych zawierające dane jak na zaświadczeniach. Rejestry przechowywane są przez okres 5 lat. Raz w roku w terminie do 15 stycznia Stowarzyszenie składa w Federacji informację o liczbie przeprowadzonych szkoleń, ich tematyce, wykładowcach i liczbie uczestników.

Rzeczoznawcy majątkowi wykorzystują nabytą wiedzę w swoim warsztacie pracy, w sporządzaniu prawidłowych operatów szacunkowych, zgodnie z aktualnymi przepisami prawa wykonując pracę samodzielnie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej lub jako biegli sądowi oraz w innych obszarach działalności związanej z ustalaniem wartości nieruchomości. Nabyta wiedza wpływa na utrzymanie poziomu i jakości wykonywanego zawodu rzeczoznawcy majątkowego. Rzeczoznawcy majątkowi prowadzący własną działalność gospodarczą w zakresie szacowania nieruchomości sami zgłaszają swój udział w szkoleniu. Rzeczoznawcy wykonujący swój zawód w zakładach pracy kierowani są przez pracodawców.

Istnieje brak przepisów szczegółowych (rozporządzenie zawierające szczegółowe wytyczne dotyczące ilości godzin i tematyki przestało obowiązywać 1 stycznia 2014 r.) zalecane do stosowania xxx.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty.

Usługi szkoleniowe dla rzeczoznawców majątkowych nie są finansowane w całości ze środków publicznych ani nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych. Również usługi szkoleniowe nie są finansowane ze środków publicznych.

W przypadku usług szkoleniowych zleceniodawcą jest każdy rzeczoznawca majątkowy zainteresowany tematyką szkolenia. Z kontrahentami nie są podpisywane umowy, warunkiem skorzystania ze szkolenia jest przesłanie formularza zgłoszenia oraz dokonanie opłaty.

Dla rzeczoznawców majątkowych szkolenia są niezbędne w celu wykonywania zawodu zgodnie z aktualnymi przepisami prawa. Szkolenia mają na celu utrwalenie i przypomnienie metodologii i zasad wycen nieruchomości, maszyn i urządzeń oraz przedsiębiorstw, a także aktualizację wiedzy dotyczącej przepisów prawnych, na których wycena się opiera. Odbycie szkoleń jest niezbędne, jeżeli dotyczą one specjalistycznych wycen, których rzeczoznawca do tej pory nie wykonywał lub wykonuje po bardzo długiej przerwie.

Usługi będące przedmiotem wniosku będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego. Świadczone usługi będą prowadzone na zasadach wymogu art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zasady organizowania szkoleń opracowała Federacja, zostały one zatwierdzone uchwałą Rady Krajowej xxx. Zarząd Stowarzyszenia organizuje szkolenia realizując wskazane zasady. Statut Wnioskodawcy zawiera wymóg ustawicznego kształcenia przez każdego członka Wnioskodawcy a organizowanie szkoleń stanowi realizację zakresu statutowego działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca organizując szkolenia w zakresie doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT może korzystać ze zwolnienia w zakresie organizowania szkoleń?

Zdaniem Wnioskodawcy, Stowarzyszenie zgodnie z art. ustawy jak wyżej prowadząc usługi kształcenia zawodowego oraz przekwalifikowania zawodowego korzysta ze zwolnienia z podatku VAT w związku z tym, że szkolenia takie spełniały przesłanki zawarte w cytowanym wyżej przepisie tj. zaliczały się do usług kształcenia zawodowego prowadzonego w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Były to dwa rozporządzenia:

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie wierzytelnościami oraz zarządców nieruchomości (Dz.U. Nr 140/2010 poz. 945),
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń, seminariów - mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz.U. Nr 127/2010 poz. 859).

Ustawą z dnia 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Ustawa deregulacyjna) - wprowadzono liczne zmiany w ustawie o gospodarce nieruchomościami.

Ustawodawca zrezygnował w tych przepisach (obowiązujących od 1 stycznia 2014 r.) z delegacji ustawowej do wydania przez ministra właściwego - rozporządzeń określających zarówno sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, jak również określających wymogi programowe dla kursów specjalistycznych, szkoleń i seminariów.

Zakres szkoleń odpowiada ustawie o gospodarce nieruchomościami. Stosownie do art. 175 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami rzeczoznawcy majątkowi mają obowiązek stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Z przepisów ustawy wynika, że rzeczoznawcy majątkowi są zobowiązani do wykonywania swoich czynności zgodnie z zasadami wynikającymi z przepisów prawa i standardami zawodowymi, ze szczególną starannością właściwą dla zawodowego charakteru tych czynności.

Dokumentację przebiegu szkolenia lub kursu specjalistycznego stanowią m.in. program szkolenia, lista obecności uczestników szkolenia, rejestr wydanych zaświadczeń.

Wnioskodawca nie jest i nie będzie jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i nie posiada zaświadczenia o wpisie do ewidencji wg art. 82 ustawy o systemie oświaty.

Świadczone usługi będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku VAT. Nabyte w trakcie przedmiotowych szkoleń umiejętności pozostaną w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń i będą miały na celu uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Usługi będące przedmiotem wniosku będą usługami w zakresie kształcenia zawodowego. Świadczone usługi będą prowadzone na zasadach wymogu art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zasady organizowania szkoleń opracowała Federacja, zostały one zatwierdzone uchwałą Rady Krajowej xxx. Zarząd Wnioskodawcy organizuje szkolenia realizując wskazane zasady. Statut Wnioskodawcy zawiera wymóg ustawicznego kształcenia przez każdego członka Wnioskodawcy a organizowanie szkoleń stanowi realizację zakresu statutowego działalności.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Może się zdarzyć, że w przypadku jeśli uczestnikiem szkolenia będzie pracownik organu administracji, to ten organ jako podmiot kupujący usługę szkoleniową od Wnioskodawcy złoży oświadczenie o finansowaniu usługi ze środków publicznych.

Wnioskodawca nie posiada środków publicznych na prowadzenie usług szkoleniowych. Wnioskodawca każdemu uczestnikowi szkolenia wystawi imienne zaświadczenie opatrzone indywidualnym numerem zawierające temat, program, termin, nazwisko prowadzącego i czas trwania szkolenia. Ponadto Wnioskodawca prowadzi rejestr odbytych szkoleń przez każdego z członków Stowarzyszenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, organizując szkolenia dla uprawnionych rzeczoznawców majątkowych - spełniając wymogi art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami spełnia równocześnie wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT i może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych szkoleń i kursów.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca powtórzył, że jego zdaniem organizując szkolenia dla uprawnionych rzeczoznawców majątkowych spełniając wymogi art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami spełnia równocześnie wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT i może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych szkoleń i kursów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże w myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Jak stanowi art. 43 ust. 17 ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W myśl art. 43 ust. 17a ustawy o VAT, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Wskazać należy, że w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – Wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011 r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty. Zatem Wnioskodawca nie może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT. Ponadto Wnioskodawca nie ma statusu uczelni, jednostki naukowej PAN ani jednostki badawczo — rozwojowej, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, zatem również nie może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT.

Dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, istotne jest – w pierwszej kolejności - uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca organizuje szkolenia dla rzeczoznawców majątkowych na podstawie § 9 i § 10 pkt 1 Statutu Wnioskodawcy oraz art. 175 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy organizując szkolenia w zakresie doskonalenia zawodowego rzeczoznawców majątkowych w myśl art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy VAT może korzystać ze zwolnienia.

Jak wynika z opisu sprawy, przedmiotowe usługi szkoleniowe pozostają w bezpośrednim związku z branżą i mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych zgodnie z art. 175 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Wobec powyższego uznać należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe świadczone na rzecz rzeczoznawców majątkowych dotyczące szeroko pojętej tematyki z zakresu szacowania nieruchomości stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz stanowią nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestników szkoleń. Tym samym uznać należy, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, tym samym zostanie spełniona pierwsza z przesłanek wynikająca wprost z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Jednakże, jak zaznaczono powyżej, powołany przepis art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy przewiduje zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją oraz finansowane w całości ze środków publicznych.

Należy jednak zwrócić uwagę, że Wnioskodawca wskazał w opisie stanu faktycznego, że nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Ponadto Wnioskodawca podał, że usługi szkoleniowe dla rzeczoznawców majątkowych nie są finansowane w całości ze środków publicznych ani nie są finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że przedmiotowe usługi szkoleniowe nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. b oraz lit. c ustawy, gdyż nie zostały spełnione warunki wynikające z ww. przepisu tj. usługi te nie są świadczone przez podmiot, który uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, oraz nie są to usługi finansowane w całości ze środków publicznych.

Natomiast w celu dokonania oceny, czy przedmiotowe usługi szkoleniowe korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy, konieczne jest stwierdzenie, czy jest spełniona druga z przesłanek wskazanych w ww. przepisie, tj. czy usługi te są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

W opisie stanu faktycznego Wnioskodawca wskazał, że brak jest przepisów szczegółowych (rozporządzenie zawierające szczegółowe wytyczne dotyczące ilości godzin i tematyki przestało obowiązywać 1 stycznia 2014 r.).

Wnioskodawca zaznaczył jednocześnie, że świadczone usługi będą prowadzone na zasadach wymogu art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Zasady organizowania szkoleń opracowała Federacja, zostały one zatwierdzone uchwałą Rady Krajowej xxx. Zarząd Wnioskodawcy organizuje szkolenia realizując wskazane zasady. Statut Wnioskodawcy zawiera wymóg ustawicznego kształcenia przez każdego członka Wnioskodawcy a organizowanie szkoleń stanowi realizację zakresu statutowego działalności.

Z powyższego wynika zatem, że przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest sytuacja, w której rozporządzenie zawierające szczegółowe wytyczne dotyczące ilości godzin i tematyki utraciło moc obowiązującą i brak jest przepisów szczegółowych w tym zakresie, a Wnioskodawca zwolnienia dla świadczonych przez siebie usług upatruje w art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami oraz w zasadach organizowania szkoleń opracowanych przez Federację.

Jak wynika z treści wniosku, świadczone usługi będą prowadzone na zasadach wymogu art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami. Jak podał Wnioskodawca, przedmiotowe usługi szkoleniowe mają na celu uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych zgodnie z art. 175 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Należy w tym miejscu przytoczyć przepis art. 174 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 518 ze zm.), zgodnie z którym rzeczoznawstwo majątkowe jest działalnością zawodową wykonywaną przez rzeczoznawców na zasadach określonych w niniejszej ustawie.

W myśl art. 174 ust. 2 ww. ustawy, rzeczoznawcą majątkowym jest osoba fizyczna posiadająca uprawnienia zawodowe w zakresie szacowania nieruchomości, nadane w trybie przepisów rozdziału 4 niniejszego działu.

Na podstawie art. 174 ust. 3 ww. ustawy, rzeczoznawca majątkowy dokonuje określania wartości nieruchomości, a także maszyn i urządzeń trwale związanych z nieruchomością.

Jak stanowi art. 174 ust. 3a ww. ustawy, rzeczoznawca majątkowy może sporządzać opracowania i ekspertyzy, niestanowiące operatu szacunkowego, dotyczące:

rynku nieruchomości oraz doradztwa w zakresie tego rynku;
efektywności inwestowania w nieruchomości i ich rozwoju;
skutków finansowych uchwalania lub zmiany planów miejscowych;
oznaczania przedmiotu odrębnej własności lokali;
bankowo-hipotecznej wartości nieruchomości;
określania wartości nieruchomości na potrzeby indywidualnego inwestora;
wyceny nieruchomości zaliczanych do inwestycji w rozumieniu przepisów o rachunkowości;
wyceny nieruchomości jako środków trwałych jednostek w rozumieniu ustawy o rachunkowości.

Stosownie do art. 174 ust. 3b ww. ustawy, z dniem wpisu do centralnego rejestru rzeczoznawców majątkowych osoba, o której mowa w ust. 2, nabywa prawo wykonywania zawodu oraz używania tytułu zawodowego „rzeczoznawca majątkowy”. Tytuł zawodowy „rzeczoznawca majątkowy” podlega ochronie prawnej.

Zgodnie z art. 175 ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, rzeczoznawca majątkowy jest zobowiązany do stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych.

Jak wynika z powyższego, wskazany przez Wnioskodawcę przepis art. 175 ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami nakłada na rzeczoznawcę majątkowego obowiązek stałego doskonalenia kwalifikacji zawodowych. Jednocześnie, jak wskazał Wnioskodawca, zasady organizowania szkoleń opracowała Federacja, zostały one zatwierdzone uchwałą Rady Krajowej xxx. Zarząd Wnioskodawcy organizuje szkolenia realizując wskazane zasady. Statut Wnioskodawcy zawiera wymóg ustawicznego kształcenia przez każdego członka Wnioskodawcy a organizowanie szkoleń stanowi realizację zakresu statutowego działalności.

Tak więc w przedmiotowej sprawie organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia dla rzeczoznawców majątkowych są realizowane zgodnie z wymogiem art. 175 ust. 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, jak również zgodnie z zasadami organizowania szkoleń opracowanymi przez Federację i zatwierdzonymi uchwałą Rady Krajowej xxx, a więc zgodnie z przepisami branżowymi.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia dla rzeczoznawców majątkowych na zasadach wymogu art. 175 ww. ustawy oraz realizowane zgodnie z zasadami organizowania szkoleń zatwierdzonymi ww. uchwałą Rady Krajowej xxx czyli zgodnie z odrębnymi przepisami branżowymi, stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT oraz są przeprowadzane w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, zatem korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT.

Dodatkowo należy zauważyć, że Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie wskazał na dwa rozporządzenia:

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie wierzytelnościami oraz zarządców nieruchomości (Dz.U. Nr 140, poz. 945),
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń, seminariów - mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz.U. Nr 127, poz. 859),

zaznaczając jednocześnie, że ustawą z 13 czerwca 2013 r. o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów (Ustawa deregulacyjna) - wprowadzono liczne zmiany w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawca wskazał, że ustawodawca zrezygnował w tych przepisach (obowiązujących od 1 stycznia 2014 r.) z delegacji ustawowej do wydania przez ministra właściwego - rozporządzeń określających zarówno sposoby doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, jak również określających wymogi programowe dla kursów specjalistycznych, szkoleń i seminariów.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że ww. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz.U. Nr 140, poz. 945 ze zm.) wydane zostało na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 197 pkt 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Art. 197 pkt 6 uchylony został ustawą o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów z dnia 13 czerwca 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 829), która weszła w życie 1 stycznia 2014 r.

Z kolei ww. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości (Dz.U. Nr 127, poz. 859) wydane zostało na podstawie art. 196 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Zgodnie z art. 196 ust. 3 pkt 2 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r., minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia wymogi programowe dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości, w tym grupy tematyczne tych kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, biorąc pod uwagę kwalifikacje i umiejętności, jakie powinni posiadać rzeczoznawcy majątkowi, pośrednicy w obrocie nieruchomościami oraz zarządcy nieruchomości, niezbędne dla prawidłowego i rzetelnego wykonywania działalności zawodowej w powyższych zakresach.

Natomiast zgodnie z art. 196 ust. 3 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., minister właściwy do spraw budownictwa, lokalnego planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa określi, w drodze rozporządzenia, minimalne wymogi programowe dla studiów podyplomowych w zakresie wyceny nieruchomości, w tym czas trwania tych studiów, program ogólny i program szczegółowy studiów podyplomowych, z uwzględnieniem tematyki wykładów oraz minimalnej liczby godzin ich trwania, biorąc pod uwagę kwalifikacje i umiejętności, jakie powinni posiadać absolwenci tych studiów, niezbędne dla prawidłowego i rzetelnego wykonywania działalności zawodowej w powyższym zakresie.

Zgodnie z art. 49 ust. 3 ww. ustawy o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów, dotychczasowe akty wykonawcze wydane na podstawie upoważnień zawartych w art. 191 ust. 8, art. 196 ust. 3 i art. 197 ustawy zmienianej w art. 8 oraz w art. 21 ust. 4 i art. 34 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 10, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 191 ust. 8, art. 196 ust. 3 i art. 197 ustawy zmienianej w art. 8 oraz art. 34 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 10, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż do dnia 1 lipca 2014 r.

Wskazane wyżej rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 30 lipca 2010 r. w sprawie doskonalenia kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości obowiązywało zatem do dnia 1 lipca 2014 r.

Również ww. rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 14 lipca 2010 r. w sprawie wymogów programowych dla kursów specjalistycznych, szkoleń lub seminariów, mających na celu doskonalenie kwalifikacji zawodowych przez rzeczoznawców majątkowych, pośredników w obrocie nieruchomościami oraz zarządców nieruchomości obowiązywało do dnia 1 lipca 2014 r.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, że organizując szkolenia dla uprawnionych rzeczoznawców majątkowych spełniając wymogi art. 175 ustawy o gospodarce nieruchomościami spełnia równocześnie wymogi art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT i może korzystać ze zwolnienia z podatku VAT w zakresie organizowanych szkoleń i kursów, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin