2015.01.02 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1007/14-5/MN
z 2 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 11 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) uzupełnionym pismem z 22 grudnia 2014 r. (data wpływu 29 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na organizację festiwalu z faktur otrzymanych od Agencji artystycznej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na organizację festiwalu z faktur otrzymanych od Agencji artystycznej. Wniosek uzupełniono 29 grudnia 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Na terenie Gminy odbywa się co roku impreza biletowana pod nazwą „(…)” (dalej: festiwal, impreza). Organizatorem festiwalu jest podmiot zewnętrzny specjalizujący się w organizacji imprez masowych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 62, poz. 504, z późn. zm.). W szczególności, organizator imprezy (dalej: Agencja lub Agencja artystyczna) jest odpowiedzialny za program artystyczny, w tym przede wszystkim: wybór artystów, nagłośnienie imprezy, przygotowanie i wprowadzenie do sprzedaży biletów na festiwal, jak również reklamę imprezy. Agencja artystyczna czerpie we własnym imieniu i na własną rzecz zasadniczą część przychodów z festiwalu, w tym pochodzących ze sprzedaży biletów, umów barterowych z media-patronami oraz od sponsorów. Przychody z tego tytułu, w tym przede wszystkim opłaty z tytułu sprzedaży biletów i karnetów, Agencja traktuje jako czynności opodatkowane VAT, ujmuje je w swoich rejestrach sprzedaży i rozlicza z tego tytułu VAT należny.

Co roku Gmina zawiera z Agencją artystyczną umowę cywilnoprawną na realizację usługi organizacji festiwalu przez Agencję. Na podstawie zawartej umowy, w zamian za określone wynagrodzenie, Gmina zobowiązuje Agencję artystyczną do organizacji imprezy o zdefiniowanych w umowie parametrach progowych, dotyczących minimalnej ilości artystów/koncertów w trakcie festiwalu, minimalnej ilości poszczególnych rodzajów biletów i karnetów wprowadzanych do sprzedaży oraz minimalnej wielkości budżetu imprezy. Kluczowym zobowiązaniem Agencji artystycznej wobec Gminy jest uwzględnienie w programie artystycznym występów młodych artystów, wybranych w trakcie konkursu.

Wynagrodzenie wypłacane Agencji artystycznej przez Gminę na podstawie zawartej umowy stanowi niewielką część budżetu festiwalu. Wynagrodzenie Agencji jest dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę.

Gmina jest właścicielem logo „(…)” (dalej: logo festiwalu) i nazwy „(…)” (dalej: nazwa festiwalu). Logo festiwalu i nazwa festiwalu są słowno-graficznymi znakami towarowymi w rozumieniu art. 120 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1410, z późn. zm.; dalej: ustawa Prawo własności przemysłowej) i na te znaki towarowe Gminie zostało udzielone prawo ochronne na mocy decyzji Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polski.

W ramach zawieranej umowy na organizację imprezy, Gmina udziela Agencji artystycznej odpłatnie licencji o charakterze licencji wyłącznych, na czas określony oraz bez ograniczeń terytorialnych, na korzystanie z logo festiwalu oraz z nazwy festiwalu na wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy polach eksploatacji, w tym w szczególności na: (i) utrwalanie i zwielokrotnianie logo i nazwy jakimikolwiek środkami, formą, techniką, w tym także wprowadzenie jej do pamięci komputerowej, (ii) rozpowszechnianie logo i nazwy poprzez ich publiczne upowszechnienie, jak również w sieciach komputerowych włącznie z siecią Internet, reklamę w mediach, na pojazdach, komunikacji miejskiej, w formie książek, broszur itp. Agencja artystyczna wykorzystuje logo festiwalu i nazwę festiwalu do promowania imprezy, tj. umieszcza je na materiałach promocyjnych dotyczących imprezy. Organizacja festiwalu jest praktycznie niemożliwa bez uzyskania praw przede wszystkim do nazwy festiwalu. Gdyby bowiem Gmina nie udzieliła Agencji licencji w tym zakresie, Agencja artystyczna nie byłaby w stanie zorganizować imprezy o nazwie znanej w skali kraju.

W zamian za udzielenie powyższych licencji Gmina otrzymuje opłatę od Agencji artystycznej, zdefiniowaną w zawartej umowie jako określona wartość kwoty netto uzyskanej przez Agencję artystyczną ze sprzedaży biletów i karnetów na festiwal. Wynagrodzenie z tego tytułu jest rozliczane przez Gminę po finansowym zamknięciu projektu przez Agencję artystyczną w terminie kilku tygodni po festiwalu.

Zawierana przez Gminę umowa z Agencją artystyczną nie spełnia warunków tzw. umowy konsorcjum. W szczególności bowiem wartość wkładów Gminy i Agencji artystycznej nie odpowiada udziałom w rezultatach z organizacji festiwalu obu podmiotów.

Ponadto, na podstawie odrębnych umów cywilnoprawnych Gmina udostępnia również odpłatnie nieruchomości gruntowe, które służą jako zaplecze techniczne festiwalu. Gmina traktuje te czynności jako opodatkowane podstawową stawką VAT, ujmuje je w swoich rejestrach sprzedaży i odprowadza z tego tytułu VAT należny.

W ramach złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnych intencją Gminy jest potwierdzenie, czy wynagrodzenie Gminy za odpłatne udzielenie licencji wyłącznych na korzystanie przez Agencję artystyczną z logo festiwalu i z nazwy festiwalu stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług opodatkowanych VAT oraz czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone na organizację festiwalu, w tym z faktur od Agencji artystycznej.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano:

Wszelkie czynności, jakie podejmuje Gmina stanowią realizację zadań własnych Gminy, wskazanych w art. 8 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. 2013 r. poz. 594 z późn. zm., dalej jako ustawa o samorządzie gminnym) – przy czym wykonywanie części tych zadań odbywa się na podstawie umów cywilnoprawnych. W takim przypadku Gmina występuje jako podatnik VAT, a w konsekwencji rozlicza VAT należny z tytułu otrzymanych w związku z tym dochodów i przysługuje jej prawo od odliczenia VAT od wydatków związanych z przedmiotowymi dochodami. Stanowi o tym art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm., dalej: ustawa o VAT), na podstawie którego nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.
Mając na uwadze powyższe na postawione pytanie należy odpowiedzieć, że w związku z organizacją festiwalu Gmina wykonuje przede wszystkim zadania własne – w szczególności w zakresie promocji Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym – przy czym wykonuje je w opisywanej sytuacji wyłącznie na podstawie umów cywilnoprawnych, w oparciu o które działa jako podatnik VAT.
Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Wydatki Gminy na organizację festiwalu, o których mowa w złożonym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, są wykorzystywane po stronie Gminy wyłącznie do działalności opodatkowanej 23% stawką VAT, jako że zarówno udzielenie licencji na logo i nazwę festiwalu, jak i najem nieruchomości gruntowych stanowią świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT. Poza tym, Gmina nie wykonuje w związku z ponoszonymi wydatki innych czynności, w tym przede wszystkim czynności nieodpłatnych.
Gmina pragnie wskazać, że jej zdaniem próba oceny związku ponoszonych przez Gminę wydatków na organizację festiwalu poprzez pryzmat wpisywania się podejmowanych przez Gminę czynności w tym zakresie w katalog zadań własnych Gminy, a nie poprzez pryzmat związku tych wydatków z działalnością opodatkowaną VAT Gminy, jest niezasadna – w szczególności bowiem sprzeciwia się podstawowym zasadom działania Gminy jako podatnika VAT na podstawie art. 15 ust. 6 w związku z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.
Organizacja festiwalu jest w Gminie istotnym wydarzeniem o charakterze kulturalnym. Festiwal stanowi niejako dziedzictwo kulturowe Gminy. Jednocześnie festiwal jest jednym z najważniejszych w Gminie wydarzeń, które generuje ogromny obrót komercyjny – u jednostek organizacyjnych Gminy, spółek komunalnych Gminy i lokalnej społeczności. W trakcie festiwalu bowiem jedna ze spółek komunalnych Gminy wynajmuje główny plac festiwalowy i świadczy usługi hotelowo-gastronomiczne w swoim obiekcie dla gwiazd i gości festiwalu, jednostki organizacyjne Gminy świadczą usługi wstępu do muzeum (…) i świadczą usługi noclegowe w schroniskach. Lokalna społeczność wynajmuje dodatkowo pola namiotowe i sprzedaje towary i usługi na rzecz przyjezdnych gości. Tym samym festiwal, choć w sposób oczywisty jest wydarzeniem kulturalnym, to z perspektywy Gminy i celowości ponoszenia wydatków jest wydarzeniem komercyjnym (i nie stanowi realizacji zadań własnych Gminy w zakresie kultury na rzecz lokalnej społeczności – w przeciwieństwie przykładowo do nieodpłatnie realizowanych dla lokalnej społeczności Dni Gminy).
Odnosząc się do przedstawionego zapytania należy pierwszorzędnie wskazać, że pojęcie zysku jest pojęciem charakterystycznym dla podatku dochodowego i w żaden sposób nie stanowi terminu związanego z rozliczeniami podatników w zakresie VAT. W szczególności, w ramach systemu VAT prawa i obowiązki podatników nie wynikają w żaden sposób z osiągania zysków. Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są m.in. osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (podkreślenie Gminy). Tym samym, status podatnika, a jednocześnie idące za tym prawa i obowiązki, w żaden sposób nie są uzależnione od celu czy rezultatu (a zatem niejako zysku) z działalności. Ponadto Gmina nie jest podatnikiem podatku dochodowego i nie osiąga zysków. W przypadku Gminy można jedynie mówić o nadwyżce dochodów na wydatkami lub nadwyżce wydatków nad dochodami.
Organizując festiwal Gmina nie upatruje w tej działalności możliwości osiągnięcia po swojej stronie nadwyżki dochodów nad wydatkami – a tym samym Gmina organizuje festiwal mając pełną świadomość tego, że Gmina nie osiągnie nadwyżki dochodów nad wydatkami z tego tytułu. Nie ma to znaczenia dla stosowania przepisów ustawy o VAT w tym przypadku oceniając obowiązek rozliczenia VAT należnego z tytułu sprzedaży Gminy i prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych z tą sprzedażą.
Gmina przywołuje analogiczną sytuację jednostek samorządu terytorialnego prowadzących działalność w zakresie świadczenia usług wodno-kanalizacyjnych – żadna gmina świadcząc usługi użyteczności publicznej w tym zakresie nie upatruje możliwości osiągnięcia nadwyżki dochodów nad wydatkami (czyli tzw. zysku).
W przypadku gmin, które samodzielnie (tj. nie przez spółkę komunalną czy jednostkę organizacyjną ale w ramach Urzędu Gminy) świadczą usługi wodno-kanalizacyjne wykonywanie przedmiotowych zadań własnych odbywa się tylko i wyłącznie na podstawie umów cywilnoprawnych zawartych z odbiorcami, z których obrót jest opodatkowany 8% stawką VAT. Przedmiotowe dochody w sposób oczywisty są wynikiem działalności opodatkowanej VAT Gminy – czyli tzw. działalności komercyjnej – ale w żaden sposób nie można powiedzieć, że Gmina wykonuje ją celem realizacji zysków – czy też, że wykonuje je mając na względzie cele komercyjne. Biorąc pod uwagę bowiem wydatkowane przez gminę środki na budowę infrastruktury wodno-kanalizacyjnej oraz koszty utrzymania i obsługi tej infrastruktury do uzyskiwanych przez gminę dochodów z tytułu opłat za wodę i ścieki, Gmina nie jest w stanie wygenerować zysków jak podmiot komercyjny. Wysokość uzyskiwanych opłat jest bowiem niewspółmiernie niska do wydatkowanych środków.
Niezależnie jednak od nierentowności świadczonych przez gminy usług wodno-kanalizacyjnych, gminom takim przysługuje pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na budowę i utrzymanie infrastruktury wodnokanalizacyjnej, jako że Gmina wykorzystuje ją do czynności opodatkowanych VAT. Zgodnie bowiem z podstawową zasadą odliczenia VAT, sformułowaną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT od wydatków związanych z działalnością opodatkowaną VAT. Tym samym, rezultat finansowy w żaden sposób nie wpływa na prawo do odliczenia VAT.
Tak jak w podanym przykładzie jednostki samorządu terytorialnego mają możliwość odliczenia pełnych kwot VAT od wydatków na infrastrukturę wodno-kanalizacyjną z uwagi na to, że służy ona jedynie działalności opodatkowanej VAT, tak również Gmina ma pełne prawo do odliczenia VAT od wydatków na organizację festiwalu z uwagi na to, że wydatki te służą Gminie do wykonywania zadań własnych jedynie w oparciu o zawierane umowy cywilnoprawne, a zatem wydatki te służą Gminie wyłącznie do czynności opodatkowanych VAT.
Gmina ponownie wskazuje, że na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są m.in. osoby prawne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności (podkreślenie Gminy). Tym samym, status podatnika, a jednocześnie idące za tym prawa i obowiązki, w żaden sposób nie są uzależnione od celu czy rezultatu (a zatem niejako obrotu) z tej działalności. Tym samym próba oceny prawa Gminy do odliczenia VAT od wydatków na organizację festiwalu w oparciu o skalę dochodów w odniesieniu do wszystkich dochodów Gminy stanowi jawne naruszenie podstawowej zasady systemu VAT.
Gmina pragnie przy tym wskazać, że znany jest Gminie projekt zmian do ustawy o VAT, w świetle którego jednostkom samorządu terytorialnego będzie proponowało się stosowanie tzw. prewspółczynnika kalkulowanego na podstawie dochodów gminy, niemniej przedmiotowe przepisy są w fazie projektu, nie weszły w życie i próba stosowania ich jeszcze przed wejściem w życie jest jawnym naruszeniem zasady praworządności i zaufania do organów podatkowych.
W tym miejscu Gmina pragnie po raz kolejny przywołać analogiczną sytuację do sytuacji gminy, związaną z wykonywaniem zadań własnych w zakresie świadczenia usług doprowadzania wody i odprowadzania ścieków. W przypadku, w którym Gmina buduje wodociąg lub kanalizację, a następnie dzierżawi ją do swojej spółki komunalnej, skala otrzymywanych dochodów opodatkowanych VAT do poniesionych wydatków inwestycyjnych jest minimalna. W tej sytuacji jednak klarownym jest, że ocena prawa takiej gminy do odliczenia VAT od wydatków na budowę infrastruktury wodnokanalizacyjnej w oparciu o skalę dochodów z dzierżawy sieci do wszystkich dochodów budżetu gminy stanowiłaby oczywiste naruszenie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Tym samym, nie wolno również w taki sposób oceniać prawa Gminy do odliczenia VAT od wydatków na organizację festiwalu, która dla Gminy wiąże się z zawieraniem umów cywilnoprawnych na udzielenie licencji na logo i nazwę festiwalu oraz dzierżawę placu.
Gmina może ponosić dodatkowo wydatki na bilbordy reklamujące festiwal i Gminę jak również przekazywać dotacje do jednostek organizacyjnych Gminy na realizację zadań związanych z odbywaniem się festiwalu w Gminie, jednak przedmiotowe wydatki nie są przedmiotem zapytania (tj. Gmina nie uznaje ich za związane z wykonywaniem działalności gospodarczej w postaci organizacji festiwalu i nie wnioskuje o potwierdzenie prawa do odliczenia VAT od tych wydatków jako wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi VAT).
Przyglądając się relacji uzyskiwanych przez Gminę dochodów z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z logo i nazwy festiwalu oraz z najmu nieruchomości do wydatków na organizację festiwalu przez Agencję artystyczną wyniesie ona ok. kilku procent (11 tys. PLN brutto do 340 tys. PLN brutto). Niemniej, gdyby wziąć pod uwagę jaki obrót opodatkowany VAT generuje organizowany festiwal w jednostkach organizacyjnych Gminy i spółkach komunalnych do wydatków Gminy na festiwal, relacja byłaby zupełnie inna – obrót w podmiotach powiązanych z Gminą (jednostkach organizacyjnych i spółkach komunalnych) sięga bowiem kilkuset tys. PLN brutto. A zatem relacja ta kształtowałaby się na poziomie zbliżonym do działalności podmiotów komercyjnych.
Ponownie należy posłużyć się analogią z Gminą, która dzierżawi wybudowaną infrastrukturę wodnokanalizacyjną do swojej spółki komunalnej – obrót opodatkowany VAT po stronie gminy z tytułu dzierżawy infrastruktury w stosunku do wydatków na budowę infrastruktury jest minimalny. Niemniej gdyby wziąć pod uwagę relację obrotu gminy z tytułu dzierżawy oraz obrotu w spółce komunalnej z tytułu sprzedaży wody i ścieków do wydatków inwestycyjnych na infrastrukturę – kształtowałaby się ona na zupełnie innym poziomie (również bliższym biznesowym relacjom w tym zakresie).
W odpowiedzi na pytanie: „Czy Gmina zorganizowałaby festiwal, gdyby nie osiągała obrotu z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z logo festiwalu i nazwy festiwalu?” wskazano, że: Zapewne tak, z uwagi na fakt, że festiwal ten jest dziedzictwem kulturowym Gminy oraz mając na uwadze obrót gospodarczy, jaki generuje to wydarzenie w Gminie po stronie spółek komunalnych i jednostek organizacyjnych Gminy. Jakkolwiek w ocenie Gminy przedstawione pytanie organu podatkowego jest nieuzasadnione. W szczególności niezrozumiałym dla Gminy jest pytanie o hipotetyczny stan rzeczy w przypadku wniosku o wydanie interpretacji indywidulanej, którą organ podatkowy wydaje na wniosek podatnika w jego indywidualnej sprawie na podstawie przedstawionego stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego. Jak wskazała Gmina we wniosku w opisie sprawy, Gmina uzyskuje obrót opodatkowany VAT z tytułu udzielenia licencji, w związku z czym Gmina wnioskuje również o wydanie interpretacji indywidualnej na podstawie faktycznego, a nie hipotetycznego opisu sprawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na organizację festiwalu z faktur otrzymanych od Agencji artystycznej?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na organizację festiwalu z faktur otrzymanych od Agencji artystycznej.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 tej ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego – z pewnymi zastrzeżeniami niemającymi zdaniem Gminy zastosowania w sprawie.

Z treści powyższej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Dla oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku istotne jest więc ustalenie, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono VAT:

zostały nabyte przez podatnika oraz
pozostają w bezspornym związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi, przy czym związek ten może być pośredni.

Odnosząc się do pierwszej z powyższych przesłanek Gmina w uzasadnieniu do pytania dotyczącego opodatkowania odpłatnego udzielenia przez Gminę na rzecz Agencji artystycznej licencji na korzystanie z logo festiwalu i nazwy festiwalu wskazała, że na mocy zawartej umowy z Agencją artystyczną występuje w roli podatnika VAT, jako że działa w zakresie relacji kształtowanych w oparciu o umowę cywilnoprawną.

Jednocześnie, w odniesieniu do drugiej z ww. przesłanek, w ocenie Gminy istnieje bezsprzeczny związek pomiędzy wydatkami Gminy na organizację festiwalu, a otrzymywanymi dochodami, które podlegają opodatkowaniu VAT z tytułu udostępnienia licencji na korzystanie z logo festiwalu i nazwy festiwalu oraz odpłatnego udostępnienia nieruchomości gruntowych na cel zaplecza technicznego festiwalu.

Należy podkreślić, że festiwal jest biletowaną imprezą masową, a zatem wstęp na festiwal mają jedynie te osoby, które zakupiły bilety i karnety (z tytułu sprzedaży których Agencja artystyczna odprowadziła podatek VAT należny). Tym samym, w tej sytuacji mamy do czynienia z łatwo identyfikowalnym konsumentem ostatecznym usług związanych z organizacją festiwalu. Wszystkie czynności dokonywane przez organizatora festiwalu i partnerów, w tym Gminę, stanowią czynności przygotowawcze, których ostatecznym celem jest wyświadczenie usług na rzecz uczestników festiwalu, którzy zakupili bilety.

Mając na uwadze zapisy umowy cywilnoprawnej, na podstawie której Gmina zobowiązuje Agencję artystyczną do organizacji imprezy o zdefiniowanych w umowie parametrach progowych, dotyczących minimalnej ilości artystów/koncertów w trakcie festiwalu, minimalnej ilości poszczególnych rodzajów biletów i karnetów wprowadzanych do sprzedaży oraz minimalnej wielkości budżetu imprezy, w sposób klarowany można zidentyfikować związek pomiędzy organizacją festiwalu przez Agencję i czynnościami opodatkowanymi VAT po stronie Gminy. Po pierwsze, dzięki zdefiniowanej wielkości imprezy, w tym określonej minimalnej ilości biletów udostępnionych do sprzedaży, Gmina może oszacować wielkość swoich przychodów z tytułu udzielenia licencji na korzystanie z logo festiwalu oraz nazwy festiwalu, jako że wynagrodzenie w tym zakresie stanowi określony odsetek kwoty netto sprzedanych biletów. Również dzięki określeniu minimalnej ilości artystów/koncertów, Gmina jest w stanie przewidzieć, jakie zaplecze będzie niezbędne do organizacji festiwalu, a dzięki temu ma możliwość wykreować po swojej stronie sprzedaż opodatkowaną VAT w postaci najmu nieruchomości gruntowych na ten cel.

Należy wskazać, że Gmina nie dysponuje zapleczem kadrowo-finansowym pozwalającym zorganizować samodzielnie festiwal. Tym samym, zlecenie organizacji festiwalu podmiotowi zewnętrznemu jest niezbędne, aby ten festiwal się odbył. Gdyby festiwal się nie odbywał, Gmina nie miałaby szansy przykładowo udostępnić odpłatnie logo festiwalu i nazwy festiwalu na rzecz podmiotu trzeciego, jako że nie byłoby w ogóle zainteresowana wykupieniem takiej licencji. Tym samym, nie doszłoby do sprzedaży opodatkowanej VAT po stronie Gminy z tego tytułu.

Należy też podkreślić, że jednym z kluczowych zobowiązań Agencji artystycznej wobec Gminy na podstawie zawieranej umowy jest uwzględnienie w programie artystycznym występów młodych artystów, wybranych w trakcie konkursu Rytmy Młodych. Obejrzenie tych występów jest możliwe jedynie przez osoby, które zakupiły bilety/karnety. Z kolei określony odsetek kwoty ze sprzedanych biletów i karnetów stanowi przychód Gminy opodatkowany VAT w postaci odpłatności za udzielenie licencji.

W ocenie Gminy, analizowaną sprawę Gminy można porównać do znanej na rynku praktyki w zakresie systemu sprzedaży bezpośredniej funkcjonującej np. w branży kosmetycznej lub ubezpieczeniowej i struktury ponoszonych wydatków przez poszczególnych partnerów jednego łańcucha dostaw. Podstawowym założeniem takiej techniki sprzedażowej jest istnienie wielu sprzedawców bezpośrednich, którzy zbierają zamówienia od nabywców towarów/usług i dostarczają je do nabywców. Nie działają oni jednak samodzielnie, ale są częścią większej grupy, obejmującej bardziej doświadczonych sprzedawców, którzy mają pod sobą grupę sprzedawców bezpośrednich, na średnim szczeblu łańcucha i tzw. lidera na czele, który tworzy najczęściej ramy organizacyjne systemu sprzedaży, obejmujące przygotowanie broszur informacyjnych czy organizację szkoleń dla sprzedawców etc. W zamian za to lider uzyskuje określony odsetek obrotu sprzedawców. Mimo, że wydatki lidera na organizację systemu sprzedaży nie służą bezpośrednio sprzedaży produktów czy usług końcowych na jego poziomie (tj. lider nie jest sprzedawcą bezpośrednim, który oferuje potencjalnym nabywcom kosmetyki czy ubezpieczenia, jako że również w ramach swoich struktur organizacyjnych nie ma zasobów do prowadzenia takich działań), to w sposób oczywisty poniesione przez niego wydatki na stworzenie ram organizacyjnych sprzedaży służą czynnościom opodatkowanym VAT po stronie lidera. Tym samym, liderowi przysługuje w takim przypadku prawo do odliczenia VAT od wydatków na stworzenie ram organizacyjnych systemu sprzedaży.

Powyższy przykład obrazuje, że fakt zaistnienia sprzedaży produktu czy usługi końcowej u innego podmiotu niż lider, który również ponosi wydatki w związku z tą sprzedażą nie ogranicza w żaden sposób prawa do odliczenia VAT od przedmiotowych wydatków po stronie lidera, o ile jego wydatki generują u niego również jakąkolwiek sprzedaż opodatkowaną VAT związaną ze sprzedażą towaru czy usługi końcowej.

Odnosząc powyższe do analizowanego przypadku Gminy, należy podkreślić, że gdyby Gmina nie zainicjowała zdarzenia w postaci zlecenia organizacji festiwalu, to omawiany festiwal w ogóle by się nie odbył i nie wystąpiłaby sprzedaż opodatkowana VAT po stronie Gminy. Dzięki zaistnieniu sprzedaży biletów i karnetów po stronie Agencji artystycznej, istnieje też sprzedaż opodatkowana VAT po stronie Gminy.

Mając na uwadze powyższy związek organizacji festiwalu przez Agencję artystyczną z czynnościami opodatkowanymi VAT po stronie Gminy, w ocenie Gminy, ma ona prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków na organizację festiwalu z faktur otrzymanych od Agencji artystycznej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.) – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (…).

Z kolei w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.) – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, na podstawie art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20 – art. 88 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2013 r.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wskazano wyżej, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przytoczonych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie wykonywane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany, wynajmu, dzierżawy.

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej. Zatem, w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. „niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego”. Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy również podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Z opisu sprawy wynika, że na terenie Gminy odbywa się co roku impreza biletowana. Organizatorem festiwalu jest podmiot zewnętrzny specjalizujący się w organizacji imprez masowych. W szczególności, Agencja artystyczna jest odpowiedzialna za program artystyczny, w tym przede wszystkim: wybór artystów, nagłośnienie imprezy, przygotowanie i wprowadzenie do sprzedaży biletów na festiwal, jak również reklamę imprezy. Agencja artystyczna czerpie we własnym imieniu i na własną rzecz zasadniczą część przychodów z festiwalu, w tym pochodzących ze sprzedaży biletów, umów barterowych z media-patronami oraz od sponsorów. Przychody z tego tytułu, w tym przede wszystkim opłaty z tytułu sprzedaży biletów i karnetów, Agencja traktuje jako czynności opodatkowane VAT, ujmuje je w swoich rejestrach sprzedaży i rozlicza z tego tytułu VAT należny. Co roku Gmina zawiera z Agencją artystyczną umowę cywilnoprawną na realizację usługi organizacji festiwalu przez Agencję. Na podstawie zawartej umowy, w zamian za określone wynagrodzenie, Gmina zobowiązuje Agencję artystyczną do organizacji imprezy o zdefiniowanych w umowie parametrach progowych. Wynagrodzenie wypłacane Agencji artystycznej przez Gminę na podstawie zawartej umowy stanowi niewielką część budżetu festiwalu. Wynagrodzenie Agencji jest dokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Gmina jest właścicielem logo festiwalu i nazwy festiwalu, które są słowno-graficznymi znakami towarowymi w rozumieniu ustawy Prawo własności przemysłowej i na te znaki towarowe Gminie zostało udzielone prawo ochronne na mocy decyzji Urzędu Patentowego Rzeczpospolitej Polski. W ramach zawieranej umowy na organizację imprezy, Gmina udziela Agencji artystycznej odpłatnie licencji o charakterze licencji wyłącznych, na czas określony oraz bez ograniczeń terytorialnych, na korzystanie z logo festiwalu oraz z nazwy festiwalu na wszystkich znanych w momencie zawarcia umowy polach eksploatacji. Agencja artystyczna wykorzystuje logo festiwalu i nazwę festiwalu do promowania imprezy, tj. umieszcza je na materiałach promocyjnych dotyczących imprezy. Organizacja festiwalu jest praktycznie niemożliwa bez uzyskania praw przede wszystkim do nazwy festiwalu. Gdyby bowiem Gmina nie udzieliła Agencji licencji w tym zakresie, Agencja artystyczna nie byłaby w stanie zorganizować imprezy o nazwie znanej w skali kraju. W zamian za udzielenie powyższych licencji Gmina otrzymuje opłatę od Agencji artystycznej, zdefiniowaną w zawartej umowie jako określona wartość kwoty netto uzyskanej przez Agencję artystyczną ze sprzedaży biletów i karnetów na festiwal. Wynagrodzenie z tego tytułu jest rozliczane przez Gminę po finansowym zamknięciu projektu przez Agencję artystyczną w terminie kilku tygodni po festiwalu.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że w związku z organizacją festiwalu Gmina wykonuje przede wszystkim zadania własne – w szczególności w zakresie promocji Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 18 ustawy o samorządzie gminnym – przy czym wykonuje je w opisywanej sytuacji wyłącznie na podstawie umów cywilnoprawnych, w oparciu o które działa jako podatnik VAT.

Gmina wskazała, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie, w jakim towary usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wydatki Gminy na organizację festiwalu, są wykorzystywane po stronie Gminy wyłącznie do działalności opodatkowanej 23% stawką VAT, jako że zarówno udzielenie licencji na logo i nazwę festiwalu, jak i najem nieruchomości gruntowych stanowią świadczenie usług opodatkowane podstawową stawką VAT. Poza tym, Gmina nie wykonuje w związku z ponoszonymi wydatki innych czynności, w tym przede wszystkim czynności nieodpłatnych.

Jak wskazano na wstępie, warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

W interpretacji indywidualnej z 12 grudnia 2014 r. nr ILPP2/443-1007/14-2/MN wskazano, że odpłatne udzielenie przez Gminę na rzecz Agencji artystycznej licencji na korzystanie z logo festiwalu i nazwy festiwalu – stanowi świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a w konsekwencji podlega opodatkowaniu tym podatkiem według podstawowej stawką podatku w wysokości 23%.

Jak wskazała Gmina, Agencja artystyczna czerpie we własnym imieniu i na własną rzecz zasadniczą część przychodów z festiwalu, w tym pochodzących ze sprzedaży biletów, umów barterowych z media-patronami oraz od sponsorów. Przychody z tego tytułu, w tym przede wszystkim opłaty z tytułu sprzedaży biletów i karnetów, Agencja traktuje jako czynności opodatkowane VAT, ujmuje je w swoich rejestrach sprzedaży i rozlicza z tego tytułu VAT należny. Ponadto, Gmina podkreśla, że organizacja festiwalu jest praktycznie niemożliwa bez uzyskania praw przede wszystkim do nazwy festiwalu, bowiem w takiej sytuacji Agencja artystyczna nie byłaby w stanie zorganizować imprezy o nazwie znanej w skali kraju.

Zatem w przedmiotowej sprawie podatek naliczony – wynikający z faktur otrzymywanych od Agencji artystycznej na realizację usługi organizacji festiwalu – jest/będzie związany z czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, jaką jest odpłatne udzielenie przez Gminę na rzecz Agencji artystycznej licencji na korzystanie z logo festiwalu i nazwy festiwalu. Mając bowiem na uwadze uregulowania zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, Gmina, nabywając przedmiotową usługę, nabywa/będzie nabywać ją do działalności gospodarczej, działając w charakterze podatnika podatku VAT.

W konsekwencji, Gmina ma/będzie miała prawo do pełnego odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur otrzymanych od Agencji artystycznej dotyczących realizacji usługi organizacji festiwalu.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Gminy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – w wydanej interpretacji rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałym zakresie dotyczącym podatku od towarów i usług – 12 grudnia 2014 r. wydana została odrębna interpretacja indywidualna nr ILPP2/443-1007/14-2/MN.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin