Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-587/14/MO
z 13 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 7 maja 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 13 maja 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat produktowych oraz opłat za korzystanie ze środowiska za lata 2008-2012 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 maja 2014 r. wpłynął do tut. Organu wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów opłat produktowych oraz opłat za korzystanie ze środowiska za lata 2008-2012.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie szycia i malowania plandek samochodowych. Spółka jest związana w zakresie prowadzonej działalności umową kooperacyjną z niemiecką spółką X. Spółka wykonuje usługi z powierzonych przez Spółkę X materiałów niezbędnych do wykonania usługi. Część materiałów Spółka kupuje na rynku polskim. Spółka otrzymuje od spółki X zlecenia, które realizuje na bazie wyżej opisanych materiałów i zwraca wykonane plandeki zamawiającej spółce. W wyniku przeprowadzonej w lutym 2014 r. kontroli Urzędu Marszałkowskiego, stwierdzono że Spółka nie wywiązuje się ze wszystkich obowiązków sprawozdawczych wynikających z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, a jest podmiotem korzystającym ze środowiska, w myśl art. 3 pkt 20 cytowanej wyżej ustawy, jak również z ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej. W zaleceniach pokontrolnych nałożono na Spółkę obowiązek sporządzenia brakujących informacji i deklaracji za lata 2008-2012 i uiszczenia należnych opłat wynikających z dokonanych przez Spółkę wyliczeń w terminie do 30 kwietnia 2014 r. Spółka sporządziła brakujące deklaracje i zestawienia oraz wyliczono należne opłaty za poszczególne lata: opłaty za korzystanie ze środowiska za lata 2008-2012 wyniosły łącznie 203.961,00 zł, natomiast obliczona opłata produktowa za lata 2008-2012 wyniosła łącznie 33.029,00 zł (opłata produktowa, o której mowa w art. 12 ust. 2 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej).

W okresie 2008-2012 Spółka nie tworzyła rezerw i rozliczeń międzyokresowych kosztów z tytułu opłat środowiskowych i opłaty produktowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów roku 2014, opłaty produktowe oraz opłaty za korzystanie ze środowiska za lata 2008-2012?

Zdaniem Wnioskodawcy, zadeklarowane i uiszczone za lata 2008-2012 opłaty środowiskowe i opłaty produktowe powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów roku 2014. Za stanowiskiem takim przemawia fakt, że wymienione wyżej opłaty nie stanowią kosztu bezpośredniego związanego z konkretnym przychodem, zatem stanowią one koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, zatem w celu ustalenia momentu zaliczenia ich do kosztów należy posłużyć się treścią art. 15 ust 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie ze wskazanymi wyżej przepisami koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami są potrącalne w dacie ich poniesienia. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych, jako koszt rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Wyjątek ten nie dotyczy Spółki.

Zarówno opłaty za korzystanie ze środowiska, jak również opłata produktowa mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, gdyż zostały ujęte w katalogu wydatków niestanowiących ustawowo kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Opłaty te Spółka ponosi niewątpliwie w celu osiągnięcia przychodu podatkowego, a konieczność ich poniesienia jest ustawową konsekwencją prowadzenia określonego typu działalności gospodarczej. Poniesienie kosztów na gruncie prawa podatkowego oznacza obciążenie podatnika kosztami określonymi co do rodzaju i kwoty, zatem momentem poniesienia kosztu tj. opłat za korzystanie ze środowiska i opłaty produktowej, jest dla Spółki moment obciążenia jej tymi opłatami na podstawie sporządzonych i przesłanych UMWŚ deklaracji.

Reasumując, poniesione przez Spółkę wydatki nie są związane z żadnym konkretnym przychodem, gdyż wynikają z ustawowo nałożonych obowiązków ich ponoszenia w związku z rodzajem prowadzonej działalności, powinny być zatem zaliczone do kosztów uzyskania z chwilą ich poniesienia (zarachowania).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

Z powyższego wynika, że ustawodawca dokonał podziału kosztów uzyskania przychodów na koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy i wywiązywaniem się przez niego z obowiązków nałożonych innymi przepisami prawa. Mogą one również stanowić koszty podatkowe jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Powyższy podział jest istotny z punktu widzenia momentu obciążenia kosztów uzyskania przychodów. Tym samym, w celu ustalenia momentu potrącalności wydatków należy prawidłowo określić ich charakter, tj. czy stanowią koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem, czy też koszty pośrednie.

Nie każdy koszt związany z działalnością podatnika może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Takimi kosztami nie mogą być wydatki wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy. W myśl art. 16 ust. 1 pkt 19 lit. a tej ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z tytułu nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska. Natomiast zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 19a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej (Dz.U. z 2007 r. Nr 90, poz. 607 oraz z 2009 r. Nr 79, poz. 666 i Nr 215, poz. 1664), z tym że kosztem uzyskania przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o której mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w wyniku przeprowadzonej w lutym 2014 r. kontroli Urzędu Marszałkowskiego stwierdzono, że Wnioskodawca nie wywiązuje się ze wszystkich obowiązków sprawozdawczych wynikających z ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska, a jest podmiotem korzystającym ze środowiska, w myśl art. 3 pkt 20 cytowanej wyżej ustawy, jak również z ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej. W zaleceniach pokontrolnych nałożono na Spółkę obowiązek sporządzenia brakujących informacji i deklaracji za lata 2008-2012 i uiszczenia należnych opłat wynikających z dokonanych przez Spółkę wyliczeń w terminie do 30 kwietnia 2014 r. Wnioskodawca sporządził brakujące deklaracje i zestawienia oraz wyliczył należne opłaty za korzystanie ze środowiska i opłaty produktowe, o których mowa w art. 12 ust. 2 ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej za ww. okres. W tych latach Spółka nie tworzyła rezerw i rozliczeń międzyokresowych kosztów z tytułu ww. opłat środowiskowych i produktowej.

Stwierdzić należy, że opłata za korzystanie ze środowiska (niemająca charakteru sankcyjnego) oraz ww. opłata produktowa są kosztami związanymi z całokształtem prowadzonej działalności (z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa). Opłat tych nie można bowiem odnieść do konkretnego przychodu, stąd też należy je zakwalifikować, do kosztów pośrednich.

W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 4e ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4f – 4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Ujęcie (zaksięgowanie) kosztu w księgach rachunkowych określa datę powstania kosztu podatkowego. Przepisy o rachunkowości decydują, na który dzień ujmuje się w księgach rachunkowych koszt, a tym samym przesądzają o dacie poniesienia kosztu podatkowego, z zastrzeżeniem rezerw i biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Koszt podatkowy powstaje zatem w dniu faktycznego zaksięgowania kosztu w księgach rachunkowych, a nie w dniu przeprowadzenia operacji gospodarczej, np. w dniu wystawienia faktury.

Wskazać również należy, że podatnicy, w myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, są obowiązani do prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, uiszczone w 2014 r. opłaty środowiskowe i opłaty produktowe dotyczące lat 2008-2012 mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów 2014 r. w momencie ich poniesienia (zarachowania).

Tym samym stanowisko Spółki należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.