Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-1385/14/KG
z 25 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 20 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na podstawie bonu podarunkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na podstawie bonu podarunkowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W związku z coraz większymi wymaganiami klientów i ogromną konkurencją, Wnioskodawca chciałby wprowadzić do swojej działalności Bony Podarunkowe. Taki Bon Podarunkowy będą kupować klienci, którzy chcą zakupić dla kogoś jakiś prezent a nie wiedzą co kupić, aby osoba obdarowana była zadowolona.

Na Bonie Podarunkowym będzie się znajdowała, pieczątka firmy Wnioskodawcy i dowolna kwota jaką kupujący zapłaci za ten Bon.

Osoba obdarowana, która będzie realizowała ten Bon będzie miała możliwość wybrania sobie dowolnego towaru lub usługi z oferty firmy Wnioskodawcy za kwotę znajdującą się na Bonie lub wyższą za dodatkową dopłatą.

W momencie realizacji Bonu Podarunkowego, osoba realizująca go (zdaniem Wnioskodawcy) powinna otrzymać dokument zakupu (paragon lub FV) po to aby wybrane przez nią towary i usługi były objęte gwarancją (do której niezbędny jest dowód zakupu – np. sprzęt fotograficzny, który posiada dwuletnią gwarancję, oraz podlegały reklamacji skórzane portfele, albumy które czasem się rozklejają i trzeba je zareklamować itd.). Podstawą reklamacji w prawie polskim jest dowód zakupu. Poza tym Wnioskodawca musi wystawić dowód sprzedaży po to aby ze stanu magazynowego zeszły towary wydane osobie realizującej Bon Podarunkowy. Podczas realizacji tego Bonu powinien być (zdaniem Wnioskodawcy) wystawiony szczegółowy dowód sprzedaży z uwzględnieniem różnych produktów, usług i stawek VAT. Wnioskodawca słyszał, że powinno się każde przyjęcie gotówki w tym samym momencie zaewidencjonować na kasie fiskalnej, czyli z tego wynika że w momencie przyjęcia gotówki za Bon Podarunkowy Wnioskodawca powinien zaewidencjonować ten przychód na kasie fiskalnej. I tu pojawia się problem bo klientowi który realizuje Bon też Wnioskodawca powinien wystawić dowód sprzedaży niezbędny do gwarancji i reklamacji. W momencie gdy wystawi paragon na Bon Podarunkowy (np. o wartości 100 zł) i zaewidencjonuje tą transakcję na kasie fiskalnej a potem wystawi paragon klientowi realizującemu Bon – paragon niezbędny do zachowania gwarancji, reklamacji – to kolejny raz zaewidencjonuje sprzedaż za którą nie przyjął należności. Podsumowując, Wnioskodawca jeden raz nabił kwotę 100 zł w momencie przyjęcia gotówki za Bon i drugi raz nabił 100 zł w momencie wydania towaru z magazynu i paragonu będącego dowodem sprzedaży osobie realizującej Bon Podarunkowy – czyli nabił łącznie na kasę fiskalną 200 zł i od tej kwoty Wnioskodawca zapłaci podatek VAT i dochodowy, a faktycznie przyjął tylko 100 zł.

Kasa fiskalna nie ma też możliwości sprzedaży towaru a potem zanulowania kwoty Bonem Podarunkowym do wartości 0 zł. Pojawia się też kolejny problem bo jeżeli Wnioskodawca zaewidencjonuje na kasie fiskalnej kwotę, np. 100 zł za Bon Podarunkowy, a osoba realizująca go wybierze sobie towar, np. za 150 zł w postaci jednego towaru to Wnioskodawca nie wie jak ma zaewidencjonować pozostałe przyjęte od klienta 50 zł skoro ten produkt kosztuje 150 zł a nie 50 zł. Jeżeli nie nabije towaru w momencie wydania go pozostaje na stanie magazynowym towar, który faktycznie został wydany z magazynu.

Zdaniem Wnioskodawcy na kasie fiskalnej powinna być zaewidencjonowana sprzedaż w momencie realizacji Bonu Podarunkowego i wydania towaru z magazynu zgodnie z faktycznie zapłaconą kwotą (chodzi o różnicę w wartości Bonu a rzeczywistą wartością towaru) i faktyczną stawką VAT za dany towar, a nie w momencie zakupu Bonu Podarunkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Kiedy ewidencjonować transakcję – w momencie przyjęcia należności i wydania Bonu Podarunkowego, czy w momencie wydania towaru z magazynu podczas realizacji Bonu Podarunkowego?
2. Jeżeli Wnioskodawca ma ewidencjonować przyjęcie gotówki w momencie wydania Bonu Podarunkowego to jak ma ściągnąć ze stanu magazynowego towar o różnych stawkach VAT, który wydam osobie realizującej Bon Podarunkowy?
3. Jeżeli Bon Podarunkowy będzie zaewidencjonowany ze stawką VAT 23%, a towar wydany osobie realizującej Bon jest sprzedawany, np. ze stawką 8% – to jak rozliczyć nadpłatę podatku od towaru i usług?
4. Czy Wnioskodawca może osobie realizującej Bon nie wydać dowodu sprzedaży?
5. Na jakiej podstawie osoba realizująca bon będzie mogła w przyszłości zrealizować reklamację i gwarancję, jeżeli nie wydam jej dowodu zakupu?
6. Jak nabić różnicę między wartością Bonu Podarunkowego, a realną wartością towaru wydanego za ten Bon?
7. Jak uniknąć podwójnego opodatkowania podatkiem VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien on zaewidencjonować na kasie fiskalnej transakcję nie w momencie przyjęcia należności za wydanie Bonu Podarunkowego, ale w momencie realizacji tego Bonu Podarunkowego i wydania towaru. Wnioskodawca uważa że wtedy powinna być zaewidencjonowana faktyczna kwota za wydany towar (również ewentualna dopłata za droższy towar niż wartość realizowanego Bonu) zgodna z jego wartością i należnymi stawkami VAT. Od tej zaewidencjonowanej przy realizacji Bonu Podarunkowego kwoty, Wnioskodawca zapłaci należny podatek VAT i dochodowy. To samo zdanie miał pracownik Urzędu Skarbowego i pracownik Krajowej Informacji Podatkowej w Warszawie, z którymi Wnioskodawca kontaktował się telefonicznie w tej sprawie. Pracownik Krajowej Informacji Podatkowej w Warszawie skierował mnie do Państwa jako instytucji odpowiedzialnej za wydanie wiarygodnej i jednoznacznej Interpretacji Podstawy Prawnej w tej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast zgodnie z art. 8 ust. 1 powołanej ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z tak szeroko sformułowanej definicji wynika, że przez świadczenie usług należy przede wszystkim rozumieć określone zachowanie podatnika na rzecz odrębnego podmiotu, które zasadniczo wynika z dwustronnego stosunku zobowiązaniowego, zakładającego istnienie podmiotu będącego odbiorcą (nabywcą usługi), jak również podmiotu świadczącego usługę.

Należy zauważy, że generalnie – poza wyjątkami wskazanymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają czynności odpłatne.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Przez towary zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy o rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż, stosownie do definicji zawartej w art. 2 pkt 22 ww. ustawy, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7–11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Stosownie do art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Ponadto zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Stosownie do treści art. 111 ust. 3a pkt 1 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani dokonywać wydruku paragonu fiskalnego lub faktury z każdej sprzedaży oraz wydawać wydrukowany dokument nabywcy.

W myśl art. 111 ust. 3a pkt 5 ustawy, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani używać kas rejestrujących zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie ust. 7a pkt 1.

Kwestie dotyczące prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 363).

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży (§ 2 pkt 12 ww. rozporządzenia).

Powołane przepisy określają generalną zasadę, z której wynika, że w przypadku transakcji dokonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, podatnik co do zasady obowiązany jest do prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej, a tym samym do dokumentowania każdej transakcji za pomocą paragonu fiskalnego, który musi wydać nabywcy towaru.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczą ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży realizowanej na podstawie bonu podarunkowego.

Należy zauważyć, że przepisy w zakresie podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia bonu towarowego. Natomiast Słownik Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN) definiuje „bon” jako „dowód uprawniający do otrzymania w oznaczonym terminie pewnych towarów, sumy pieniędzy lub usług”.

W świetle ww. okoliczności, a także przywołanego wcześniej przepisu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, bon towarowy, nazwany w omawianej sprawie przez Wnioskodawcę Bonem Podarunkowym, nie mieści się w definicji towaru w rozumieniu ww. przepisu ustawy o VAT, gdyż nie jest towarem, lecz jedynie dokumentem uprawniającym do odbioru towarów. Zastępuje on środki pieniężne, za które zwyczajowo nabywa się towary, natomiast wydanie tego bonu następuje w zamian za dokonanie wpłaty środków pieniężnych przez klienta na rzecz Wnioskodawcy. Konsekwentnie zatem, czynności sprzedaży Bonów Podarunkowych klientom nie można utożsamiać z dostawą towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Dokonania wpłaty środków pieniężnych przez nabywcę na rzecz Wnioskodawcy, a w konsekwencji wydania Bonu Podarunkowego nie można również uznać za świadczenie usług za odpłatnością.

A zatem, czynność odpłatnego przekazania karty podarunkowej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT.

Ponadto dokonana przez klientów Wnioskodawcy wpłata środków pieniężnych w związku z nabyciem Bonu Podarunkowego nie stanowi zaliczki ani przedpłaty w rozumieniu art. 19a ust. 8 ustawy o VAT.

Należy zauważyć, że ustawodawca nie zamieścił w treści ustawy o podatku od towarów i usług definicji zaliczki ani przedpłaty. Zgodnie ze „Słownikiem języka polskiego PWN”, zaliczka to część należności wpłacana lub wypłacana z góry na poczet należności. Zatem zaliczkę wpłaca się na poczet przyszłej dostawy towarów lub przyszłego wykonania usługi przed faktyczną dostawą lub faktycznym wykonaniem usługi. Natomiast przez przedpłatę należy rozumieć określoną sumę pieniędzy, stanowiącą część ceny towaru lub usługi, wpłacaną z góry w celu uzyskania gwarancji zakupu lub wykonania usługi w określonym terminie.

Stosownie do powyższej definicji, zaliczka jak również przedpłata jako zapłata na poczet przyszłej należności musi być powiązana z konkretną transakcją. Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, osoba obdarowana, która będzie realizowała ten Bon będzie miała możliwość wybrania sobie dowolnego towaru lub usługi oferty firmy Wnioskodawcy za kwotę znajdująca się na bonie lub wyższą za dodatkową dopłatą.

W konsekwencji, należy stwierdzić, że pobierana przez Wnioskodawcę opłata za Bon podarunkowy nie jest formą przedpłaty lub zaliczki, gdyż klienci nabywając przedmiotowy Bon wpłacają odpowiednią kwotę nie za z góry ustalony towar (usługę) lub z góry ustaloną ilość tego towaru (usług). Tym samym dokonana wpłata nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, art. 19a ust. 8 ustawy o VAT, w momencie wydania Bonu, a w konsekwencji nie podlega obowiązkowi zaewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej.

W omawianej sprawie zapłata, która ma miejsce przed dostawą towaru (usługi) nie spełnia definicji przedpłaty. Przyszła dostawa nie jest jeszcze w momencie zapłaty szczegółowo określona – nieznany jest przedmiot sprzedaży, ilość towaru oraz cena towaru. Dopiero z chwilą dokonania dostawy towarów (usług), a więc w momencie realizacji transakcji sprzedaży powstaje obowiązek podatkowy, o którym mowa w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT.

Reasumując, należy stwierdzić, że czynność sprzedaży przez Wnioskodawcę bonów podarunkowych, o których mowa we wniosku, nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, natomiast środki pieniężne, które otrzymuje Wnioskodawca w związku z odpłatnym przekazaniem tych bonów swoim klientom nie stanowią zaliczki ani przedpłaty. Z tych samych względów przedmiotowe odpłatne przekazanie bonu podarunkowego osobom fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub rolnikom ryczałtowym nie podlega również ewidencjonowaniu za pomocą kas rejestrujących, o którym mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, gdyż obowiązek stosowania kas rejestrujących związany jest z realizacją sprzedaży a więc wydaniem towaru. Należy podkreślić, że obowiązek ten dotyczy wyłącznie sprzedaży, która została dokonana na rzecz tych wyżej wymienionych podmiotów.

Dopiero realizacja bonu podarunkowego, czyli fizyczne nabycie towaru (usługi) przez klienta, regulującego zapłatę przez wręczenie bonu podarunkowego jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem tylko w momencie wydania towaru (wykonania usługi) wystąpi obowiązek zaewidencjonowania transakcji za pomocą kasy rejestrującej oraz wydania paragonu fiskalnego nabywcy. Wydanie towarów (świadczenie usług) za bony podarunkowe podlega opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych według stawek właściwych dla danego towaru. W konsekwencji w momencie wydania towaru lub wykonania usługi powinna być zaewidencjonowana faktyczna kwota za wydany towar (również ewentualna dopłata za droższy towar niż wartość realizowanego bonu) zgodna z jego wartością i należnymi stawkami VAT.

Tym samym w omawianej sprawie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

W konsekwencji, ze względu na uznanie, że Wnioskodawca dopiero wydając towar, za który zapłata nastąpiła Bonem Podarunkowym, a więc realizując sprzedaż towaru na rzecz klienta będzie obowiązany do zewidencjonowania sprzedaży dokonanej na rzecz osoby fizycznej tylko w odniesieniu do wydawanego towaru, wydanie interpretacji w zakresie pytań od nr 2 do 7 zawartego we wniosku jest bezprzedmiotowe. Natomiast w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 8 oraz w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.