Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-976/14-2/AJ
z 17 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 6 października 2014 r. (data wpływu 9 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania w Polsce wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę oraz obowiązku pobrania podatku u źródła od wartości wypłaconego wynagrodzenia z tytułu nabycia oprogramowania przeznaczonego do dalszej odsprzedaży - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania w Polsce wynagrodzenia wypłacanego przez Wnioskodawcę oraz obowiązku pobrania podatku u źródła od wartości wypłaconego wynagrodzenia z tytułu nabycia oprogramowania przeznaczonego do dalszej odsprzedaży.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej X. świadczy na rzecz swoich klientów usługi telekomunikacyjne. Mając na względzie poszerzenie i wzbogacenie oferty, Spółka oferuje im także usługi dodatkowe. Jednymi z rodzajów usług dodatkowych dostarczanych klientom X. są usługi bezpiecznego Internetu (obejmujące w szczególności ochronę antywirusową, antyspamową, kontrolę rodzicielską, itp., wirtualny dysk, czy backup online. Świadczenie ww. usług realizowane jest we współpracy z kontrahentem, będącym rezydentem podatkowym Finlandii. Współpraca stron polega na tym, że kontrahent dostarcza X. swoje usługi i produkty, w szczególności oprogramowanie komputerowe, w celu ich dostarczenia przez X. użytkownikom końcowym. Z zawartej z nim Umowy wynika, że X. nabywa od kontrahenta usługi i produkty informatyczne w celu dalszej odsprzedaży użytkownikom końcowym. W związku z nabyciem egzemplarzy programów komputerowych lub innych produktów kontrahenta w celu ich odsprzedaży użytkownikom końcowym X. nie nabywa praw autorskich ani licencji do tych programów. Prawa do utworów przysługują nadal wyłącznie kontrahentowi i dopiero użytkownik końcowy dokonując instalacji oprogramowania iub mobilnej aplikacji, dokonuje rejestracji wyrażając zgodę na warunki, na jakich kontrahent X. umożliwia mu korzystanie z programu (warunki licencji kontrahenta), X. nabywa faktycznie jedynie niewyłączne prawo zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do oprogramowania użytkownika końcowego.

Zgodnie z warunkami licencji udzielanej użytkownikowi końcowemu przez kontrahenta uzyskuje on wyłącznie nieprzenoszalne i niewyłączne prawo do używania oprogramowania niezbędnego do korzystania z usług kontrahenta.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wynagrodzenie wypłacane przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta na podstawie Umowy podlega w Polsce i opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych oraz w konsekwencji, czy Wnioskodawca dokonując wypłaty w w. wynagrodzenia zobowiązany jest, jako płatnik, do poboru tego podatku ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wynagrodzenie wypłacane przez niego na rzecz kontrahenta na podstawie Umowy nie podlega w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych i w konsekwencji, wnioskodawca dokonując wypłaty ww. wynagrodzenia nie jest zobowiązany do poboru tego podatku jako płatnik.

Kontrahent wnioskodawcy wystąpił do Ministra Finansów, jako podatnik, z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie opodatkowania wynagrodzenia otrzymywanego przez niego od polskich rezydentów na podstawie umów analogicznych, jak łącząca go z wnioskodawcą.

W odpowiedzi, w interpretacji indywidualnej z 28 sierpnia 2014 roku, sygn. akt IPPB5/423-655/14-2/AM, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów, zgodził się ze stanowiskiem wyrażonym przez kontrahenta we wniosku i uznał ww. wynagrodzenia za nie podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych w Polsce.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej jako: updop) podatnicy, jeżeli nie mają na terenie Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 updop z tytułu uzyskanych w Polsce przychodów z odsetek, praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury łub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) pobierany jest podatek dochodowy w wysokości 20% przychodów.

Ww. regulacja stosowana jest z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania, których Polska jest stroną. Biorąc pod uwagę to, że kontrahent jest rezydentem Finlandii, wzięcia pod uwagę wymagają zapisy Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Finlandii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w dniu 8 czerwca 2009 r. (Dz. U. z 2010 r., Nr 37, poz. 205, dalej jako: uupo).

Art. 7 ust. 1 uupo przewiduje opodatkowanie zysków z przedsiębiorstw wyłącznie w państwie siedziby przedsiębiorstwa. Reguła ta nie dotyczy szczególnych rodzajów dochodów uregulowanych odrębnie w konwencji. Dochodami takimi są między innymi należności licencyjne. Zgodnie z art. 12 uupo należności licencyjne powstałe w Polsce wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Finlandii podlegają co do zasady opodatkowaniu w Finlandii, ale mogą być też opodatkowane w Polsce, jednak w wysokości nie przekraczającej 5% wypłacanych kwot.

W regulacji tej sformułowana została dodatkowo definicja należności licencyjnych, obejmująca różnego rodzaju należności uzyskiwane w związku z korzystaniem lub prawem do korzystania z wszelkiego rodzaju praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin oraz filmami lub taśmami transmitowanymi w radiu lub telewizji, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru, modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za korzystanie lub prawo korzystania z urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje związane z doświadczeniem zawodowym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej.

Zgodnie z treścią Umowy Wnioskodawca uzyskuje prawo zapewnienia użytkownikom końcowym dostępu do oprogramowania kontrahenta, nie nabywając jakichkolwiek praw autorskich, czy licencji do tego oprogramowania,

Wszelkie prawa autorskie związane z przedmiotem urnowy pozostają własnością kontrahenta i (lub) stron trzecich, od których kontrahent mógł uzyskać takie prawa, a prawo do korzystania z niego, licencja na korzystanie z oprogramowania udzielana jest bezpośrednio przez kontrahenta użytkownikowi końcowemu i obejmuje wyłącznie zgodę na używanie przez użytkownika oprogramowania kontrahenta w celu korzystania z jego usług.

W związku z powyższym należy przyjąć, że wynagrodzenie otrzymywane przez kontrahenta na podstawie Umowy nie mieści się w katalogu należności wskazanych w art. 12 uupo, w szczególności nie stanowi ono opłaty za korzystanie lub prawo korzystania z praw autorskich, a w konsekwencji nie ma charakteru opłaty licencyjnej w rozumieniu uupo.

Brak kwalifikacji ww. opłat jako należności licencyjnych oznacza, że zastosowanie znajdzie do nich ogólna reguła wyrażona w art. 7 ust. 1 określająca wyłączne miejsce ich opodatkowania na miejsce siedziby kontrahenta.

Takie stanowisko znajduje potwierdzenie nie tylko w ww. interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek kontrahenta, ale też w szeregu innych interpretacji wydanych w analogicznych stanach faktycznych (np. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 7 stycznia 2014 roku, sygn. akt IPPB5/423-823/13-2/IŚ, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 20 listopada 2012 roku, sygn. akt IBPBI/2/423-1049/12/PC, interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 10 stycznia 2014 roku, sygn. akt ILPB4/423-409/13-3/MC).

Jeżeli więc wynagrodzenie kontrahenta wypłacane na podstawie Umowy nie podlega opodatkowaniu w Polsce, wnioskodawca nie jest zobowiązany do potrącenia z wynagrodzenia należnego kontrahentowi zryczałtowanego podatku na podstawie art. 26 ust. 1 updop.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1  Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie tut. Organ podatkowy informuje, że w Dzienniku Ustaw z 2014 r. pod poz. 851 opublikowano tekst jednolity ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.