Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/423-1559/14/MO
z 24 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 22 grudnia 2014 r. (data wpływu do tut. BKIP 30 grudnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prawo ochronne nabyte przez Wnioskodawcę jako prawo wspólne, w związku z likwidacją Spółki stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 grudnia 2014 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy prawo ochronne nabyte przez Wnioskodawcę jako prawo wspólne, w związku z likwidacją Spółki stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w likwidacji („Spółka”) jest spółką mającą siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegającą w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów.

Wspólnikiem Spółki jest Wnioskodawca - spółka mająca siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Wnioskodawca posiada 57,5% udziałów w kapitale Spółki. Drugim ze wspólników Spółki jest „X” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, który posiada 42,5% udziałów w kapitale Spółki - spółka mająca siedzibę na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, podlegająca w Rzeczpospolitej Polskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. W skład majątku Spółki wchodzi m.in. prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy „A”, zarejestrowane w Urzędzie Patentowym RP. Prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy „A” zostało udzielone Spółce decyzją Urzędu Patentowego RP z dnia 18 czerwca 2013 r. Spółka nie nabyła tego prawa.

Umowa Spółki w związku z art. 286 § 3 Kodeksu spółek handlowych przewiduje, że w przypadku likwidacji Spółki, majątek Spółki pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli dzieli się między wspólników w ten sposób, że Wnioskodawca otrzyma 99% tego majątku, a drugi wspólnik Spółki „X” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością otrzyma 1 % tego majątku.

Prawo ochronne na słowno-graficzny znak towarowy „X” będzie przeniesione w związku z likwidacją Spółki ze Spółki na Wnioskodawcę i drugiego wspólnika, jako wspólne prawo ochronne, gdzie Wnioskodawca nabędzie udział we wspólnym prawie ochronnym w 99/100 części (w 99%), a drugi wspólnik nabędzie udział we wspólnym prawie ochronnym w 1/100 części (w l%).

Przewidywany okres używania wspólnego prawa ochronnego przez Wnioskodawcę będzie dłuższy niż rok. Wspólne prawo ochronne będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą używanie znaku towarowego będzie polegać w szczególności na:

i.umieszczaniu tego znaku na towarach objętych prawem ochronnym lub ich opakowaniach, oferowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu, ich imporcie lub eksporcie oraz składowaniu w celu oferowania i wprowadzania do obrotu, a także oferowaniu lub świadczeniu usług pod tym znakiem;

ii. umieszczaniu znaku na dokumentach związanych z wprowadzaniem towarów do obrotu lub związanych ze świadczeniem usług;

iii. posługiwaniu się nim w celu reklamy).

W dniu przyjęcia do używania wspólne prawo ochronne będzie nadawać się do gospodarczego wykorzystania przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy prawo ochronne nabyte przez Wnioskodawcę jako prawo wspólne, w związku z likwidacją Spółki stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, wspólne prawo ochronne nabyte przez Wnioskodawcę jako prawo wspólne w związku z likwidacją Spółki stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji.

Zgodnie z art. 16b ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze. zm., dalej: „ustawa o CIT”), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz.U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.) - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

Zgodnie z art. 153 ust. 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 1410, dalej: „Pwp”) przez uzyskanie prawa ochronnego nabywa się prawo wyłącznego używania znaku towarowego w sposób zarobkowy lub zawodowy na całym obszarze Rzeczypospolitej Polskiej. Zgodnie z art. 154 Pwp, używanie znaku towarowego polega w szczególności na:

1. umieszczaniu tego znaku na towarach objętych prawem ochronnym lub ich opakowaniach, oferowaniu i wprowadzaniu tych towarów do obrotu, ich imporcie lub eksporcie oraz składowaniu w celu oferowania i wprowadzania do obrotu, a także oferowaniu lub świadczeniu usług pod tym znakiem;
2. umieszczaniu znaku na dokumentach związanych z wprowadzaniem towarów do obrotu lub związanych ze świadczeniem usług;
3. posługiwaniu się nim w celu reklamy.
   
   

Zgodnie z art. 162 ust. 3 Pwp, prawo ochronne na wspólny znak towarowy może być przeniesione jako wspólne prawo ochronne na przedsiębiorców zrzeszonych w organizacji, o której mowa w art. 136. Umowa o przeniesienie prawa powinna określać zasady używania takiego znaku w takim zakresie, jaki jest przewidziany dla regulaminu, o którym mowa w art. 122 ust. 2. Zgodnie z art. 162 ust. 2 Pwp, prawo ochronne na znak towarowy może być przeniesione na kilku przedsiębiorców jako wspólne prawo ochronne.

Zgodnie z art. 159 Pwp, współuprawniony z prawa ochronnego na znak towarowy może, bez zgody pozostałych współuprawnionych, używać znaku towarowego we własnym zakresie oraz dochodzić roszczeń z powodu naruszenia prawa ochronnego. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do wspólnego prawa ochronnego stosuje się, o ile umowa o wspólności prawa ochronnego nie stanowi inaczej, przepisy Kodeksu cywilnego o współwłasności w częściach ułamkowych.

Mając na względzie, że:

1. prawo ochronne zostanie nabyte przez Wnioskodawcę;
2. prawo ochronne jest prawem określonym w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej;
3. prawo ochronne będzie wykorzystywane przez Wnioskodawcę na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą;
4. okres używania prawa ochronnego przez Wnioskodawcę będzie dłuższy niż rok;
5. w dniu przyjęcia do używania prawo ochronne będzie nadawać się do gospodarczego wykorzystania przez Wnioskodawcę;

prawo ochronne, nabyte przez Wnioskodawcę jako prawo wspólne w związku z likwidacją Spółki stanowi wartość niematerialną i prawną podlegającą amortyzacji. Powyższe potwierdza, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z 10 listopada 2014 r., IBPBI/2/423-983/14/MO wydanej dla Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.