Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/415-1010/14/ASz
z 19 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) − Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2014 r. (data wpływu do Biura − 15 grudnia 2014 r.), uzupełnionym 26 lutego 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania dochodu uzyskanego we Włoszech:

• w części dotyczącej zastosowania metody wyłączenia z progresją − jest prawidłowe,
• w części dotyczącej wykazania w zeznaniu podatkowym dochodu uzyskanego we Włoszech po odliczeniu podatku zapłaconego za granicą – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych m.in. w zakresie zasad opodatkowania dochodu uzyskanego we Włoszech.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 16 lutego 2015 r. znak: IBPB II/1/415-1009/14/ASz, IBPB II/1/415-1010/14/ASz, IBPB II/1/415-1011/14/ASz oraz IBPB II/1/415-1012/14/ASz wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 26 lutego 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Wnioskodawca uzyskuje dochody zarówno w kraju jak i za granicą. W kraju Wnioskodawca osiąga dochody ze stosunku pracy, z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (otrzymuje honoraria za udział w występach scenicznych).

Wnioskodawca wskazał, że do osiąganych przychodów ze stosunku pracy oraz z praw autorskich mają zastosowanie 50% koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 1-3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychody osiągnięte za granicą Wnioskodawca również kwalifikuje jako przychody z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Są to również honoraria za udział w występach scenicznych.

W 2013 r. Wnioskodawca osiągnął przychody z pracy wykonywanej w Niemczech oraz we Włoszech. Przychody te zostały opodatkowane w krajach, gdzie zostały osiągnięte, zgodnie z zawartymi umowami między Polską a tymi krajami.

Przychody uzyskane za granicą Wnioskodawca rozliczył w zeznaniu podatkowym za 2013 r. z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją. Zapłacony podatek w Niemczech oraz we Włoszech nie został uwzględniony w złożonym zeznaniu podatkowym.

Ponadto w 2013 r. Wnioskodawca zawarł umowę z firmą austriacką, mającą siedzibę w Austrii, przedmiotem której był jego udział w występach scenicznych. Występy miały miejsce w Polsce, za które otrzymał od firmy austriackiej honorarium w euro na jego konto bankowe (wypłata honorarium nastąpiła w 2013 r.). Dochody otrzymane z firmy austriackiej nie zostały opodatkowane w Austrii.

Wnioskodawca nadmienił, że nie posiada placówki poza miejscem stałego zamieszkania, wobec powyższego osiągnięty dochód został opodatkowany w Polsce. Wnioskodawca nie odprowadził w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od tego dochodu.

Otrzymane honorarium od firmy austriackiej Wnioskodawca opodatkował dopiero w zeznaniu podatkowym za 2013 r. Dochód ten rozliczył jako dochód krajowy nie uwzględniając go w załączniku PIT/ZG.

Z uwagi na wykorzystanie w zeznaniu podatkowym za 2013 r. limitu zryczałtowanych 50% kosztów uzyskania przychodów w wysokości 42.764,00 zł dla przychodów osiągniętych w kraju, Wnioskodawca nie zastosował zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów dla przychodów osiągniętych za granicą (po przekroczeniu ww. limitu nie zastosował również 20% zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodów zarówno dla przychodów krajowych jak i zagranicznych). Przychody zagraniczne zostały pomniejszone o zapłaconą prowizję dla impresario.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że przychody uzyskane przez Wnioskodawcę w Niemczech są przychodami z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej na podstawie zawartego kontraktu. W czasie pobytu Wnioskodawcy w Niemczech pobyt ten był całkowicie opłacany z funduszy publicznych Niemiec (hotel, koszty podróży).

Przychody uzyskane przez Wnioskodawcę we Włoszech są przychodami z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej na podstawie zawartego kontraktu, które nie zostały uzyskane w ramach programu wymiany kulturalnej uzgodnionej pomiędzy Polską i Włochami.

Wnioskodawca uzyskał dochody w Niemczech i Włoszech na podstawie kontraktów, czyli bezpośrednio przez podmiot organizujący programy, w ramach których Wnioskodawca występował.

Z organizatorem programu umowę zawierał Wnioskodawca.

Dochody osiągnięte z tytułu działalności scenicznej Wnioskodawcy w każdym przypadku przypadają na rzecz Wnioskodawcy.

W przypadku działalności scenicznej w Niemczech i Włoszech kontrakty podpisywane były bezpośrednio z Wnioskodawcą. Natomiast kontakt i organizacja występów Wnioskodawcy były wykonywane przez impresario, który pobiera za organizację kontraktów 10-12,5% od ogólnej gaży (kwota brutto).

Umowa na występy sceniczne Wnioskodawcy jest zawierana w imieniu Wnioskodawcy (Włochy, Niemcy) i na jego rzecz i tym samym należności wynikające z jej postanowień są należnościami dla Wnioskodawcy.

Koszty poniesione tytułem prowizji dla impresario dotyczącą dochodów uzyskanych w Austrii, we Włoszech i w Niemczech.

Przychody uzyskane przez Wnioskodawcę z Austrii są przychodami z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej. Wnioskodawca uzyskał przychody od firmy austriackiej na podstawie umowy współpracy.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą na terenie Polski, która dotyczy występów scenicznych, tylko nie dotyczy opisanych we wniosku.

Do przychodów z działalności gospodarczej, dotyczących występów scenicznych, Wnioskodawca stosuje koszty uzyskania przychodów w wysokości 50%.

Prowizja wypłacana przez Wnioskodawcę impresario dotyczy przychodu uzyskanego z kontraktów (Włochy, Niemcy), gdzie są pobierane podatki, zgodnie z prawem tych państw, a z Austrii ta prowizja zostaje pobrana przez impresario i na konto Wnioskodawcy jest wysyłana kwota netto bez opodatkowania w Austrii. Firma austriacka podpisuje bezpośrednio umowę z instytucją państwową w Polsce, wystawiając fakturę na kwotę brutto. Minusując prowizję 10%, wysyła na konto Wnioskodawcy kwotę netto.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy po przekroczeniu 50% limitu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 42.764,00 zł przysługują zryczałtowane koszty uzyskania przychodów w wysokości 20%?
2. Czy po wykorzystaniu limitu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 42.764,00 zł dla przychodów krajowych przysługują 50% koszty uzyskania przychodów dla przychodów zagranicznych, czy też limit ten należy uwzględnić zarówno dla przychodów krajowych jak i zagranicznych?
3. Czy zapłacona prowizja dla impresario stanowi koszt uzyskania przychodu?
4. Czy dochody osiągnięte z pracy wykonywanej w Niemczech i Włoszech prawidłowo rozliczono z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją? Czy można przychód z tego tytułu pomniejszyć o zapłacony podatek za granicą, wówczas dochód stanowiłby przychód z kontraktu zagranicznego pomniejszony o zapłacony podatek (oraz prowizję dla impresario)?
5. Czy prawidłowo rozliczono przychód otrzymany z firmy austriackiej za występy, które miały miejsce w Polsce jak przychód krajowy? Czy należało z tego przychodu zapłacić zaliczkę na podatek dochodowy w ciągu roku?
   
   

Wnioskodawca uważa, że po przekroczeniu 50% limitu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 42.764,00 zł można uwzględnić 20% zryczałtowane koszty uzyskania przychodów, zarówno dla przychodów krajowych jak i zagranicznych.

Dochody osiągnięte z pracy wykonywanej w Niemczech oraz we Włoszech należy rozliczyć w zeznaniu podatkowym z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją i można wykazać dochód faktycznie osiągnięty, po odliczeniu zapłaconego podatku za granicą oraz prowizji dla impresario.

Otrzymane honorarium od firmy austriackiej za występy wykonywane w Polsce należy wykazać jako dochód krajowy i nie należy odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy w ciągu roku, bowiem tego rodzaju przychody nie zostały wymienione w art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normującym obowiązek „samodzielnego” wpłacania zaliczek na podatek dochodowy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zasad opodatkowania dochodu uzyskanego we Włoszech. W zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego w Niemczech wydano interpretację znak: IBPB II/1/415-1009/14/ASz, w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego od podmiotu austriackiego zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie, znak: IBPB II/1/415-1011/14/ASz, natomiast w zakresie kosztów uzyskania przychodów osiąganych z działalności scenicznej interpretację, znak: IBPB II/1/415-1012/14/ASz.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do treści art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca posiada miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce.

Wnioskodawca uzyskuje dochody zarówno w kraju jak i za granicą. W kraju Wnioskodawca osiąga dochody ze stosunku pracy, z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz z praw autorskich, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (otrzymuje honoraria za udział w występach scenicznych).

W 2013 r. uzyskał przychody we Włoszech z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej, które nie zostały uzyskane w ramach programu wymiany kulturalnej uzgodnionej pomiędzy Polską i Włochami. Przychody te uzyskał na podstawie kontraktu, czyli bezpośrednio od podmiotu organizującego program, w ramach którego Wnioskodawca występował. Z organizatorem programu umowy zawierał Wnioskodawca. Dochody z pracy (działalności) scenicznej Wnioskodawcy w każdym przypadku przypadają jemu.

Przychody uzyskane za granicą Wnioskodawca rozliczył w zeznaniu podatkowym za 2013 r. z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją. Wnioskodawca wskazał, ze przychody te zostały opodatkowane w kraju, gdzie zostały osiągnięte. Zapłacony podatek we Włoszech nie został uwzględniony w złożonym zeznaniu podatkowym.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 2 powyższej ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z kolei stosownie do treści art. 18 ww. ustawy za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Artykuł ten zatem obejmuje swym zakresem „wprost” przychody uzyskane z praw pokrewnych, o których mowa w ustawie z dnia 04 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r., Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Zakres praw pokrewnych określa rozdział 11 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 85 ww. ustawy każde artystyczne wykonanie utworu lub dzieła sztuki ludowej pozostaje pod ochroną niezależnie od jego wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Artystycznymi wykonaniami są w szczególności: działania aktorów, recytatorów, dyrygentów, instrumentalistów, wokalistów, tancerzy i mimów oraz innych osób w sposób twórczy przyczyniających się do powstania wykonania.

Na podstawie art. 86 ust. 2 ww. ustawy artyście wykonawcy służy prawo do wynagrodzenia za korzystanie z artystycznego wykonania lub za rozporządzanie prawami do takiego wykonania określone w umowie albo przyznane w przepisach ustawy.

Mając powyższe na uwadze w przypadku podatnika, którego działalność zarobkowa jest związana z korzystaniem z praw pokrewnych, uzyskane z tego tytułu przychody mogą być kwalifikowane do źródła przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis art. 18 jest bowiem przepisem szczególnym, a zawarty w nim katalog obejmuje między innymi prawa pokrewne.

W związku z faktem, że Wnioskodawca wykonywał działalność sceniczną we Włoszech, w niniejszej sprawie zastosowanie będą miały postanowienia umowy z dnia 21 czerwca 1985 r. miedzy Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Republiki Włoskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania (Dz.U. z 1989 r., Nr 62, poz. 374).

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. umowy polsko-włoskiej, bez względu na postanowienia art. 14 i 15 dochody osiągane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie (w Polsce) z tytułu działalności artystycznej, na przykład artysty scenicznego, filmowego, radiowego lub telewizyjnego, jak też muzyka lub sportowca, z osobiście wykonywanej w tym charakterze działalności w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie (we Włoszech).

Natomiast art. 17 ust. 2 tej umowy stanowi, że jeżeli dochód osiągnięty z osobiście wykonywanej działalności artysty lub sportowca nie przypada na rzecz artysty lub sportowca, lecz na rzecz innej osoby, dochód ten, bez względu na postanowienia art. 7, 14 i 15, może być opodatkowany w drugim Umawiającym się Państwie (we Włoszech), w którym działalność tego artysty lub sportowca jest wykonywana.

Wskazać należy, że użyte w art. 17 ust. 1 i ust. 2 umowy polsko-włoskiej określenie (w odniesieniu do dochodów) „może być opodatkowany” nie oznacza dowolności co do możliwości opodatkowania dochodów uzyskanych we Włoszech przez artystę z Polski, oznacza, że dochód ten jest opodatkowany w państwie gdzie osiągnął on dochód (wykonywał działalność), tj. we Włoszech oraz w państwie miejsca zamieszkania (we Włoszech).

Bez względu na postanowienia ust. 1 i 2 niniejszego artykułu, dochody z rodzajów działalności określonych w ust. 1, wykonywanych w ramach programu wymiany kulturalnej lub sportowej uzgodnionego pomiędzy Umawiającymi się Państwami, będą zwolnione od opodatkowania w tym Umawiającym się Państwie, w którym te rodzaje działalności są wykonywane (we Włoszech) − art. 17 ust. 3 umowy polsko-włoskiej.

W rozpatrywanej sprawie przepis art. 17 ust. 3 umowy polsko-włoskiej nie ma jednak zastosowania, ponieważ jak wynika z treści wniosku i jego uzupełnienia Wnioskodawca uzyskał we Włoszech dochody z tytułu osobiście wykonywanej działalności artystycznej nie wykonywanej w ramach wymiany/współpracy kulturalnej uzgodnionej pomiędzy oby państwami.

Zatem dochód Wnioskodawcy uzyskany z tytułu osobiście wykonywanej działalności scenicznej we Włoszech – zgodnie z powołanym powyżej art. 17 ust. 1 ww. umowy polsko-włoskiej − może być opodatkowany zarówno w Republice Włoskiej, jak i w państwie rezydencji, tj. w Polsce.

Jednocześnie, w Polsce − w celu zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu − należy zastosować określoną w art. 23 umowy polsko-włoskiej metodę zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu (tzw. metodę wyłączenia z progresją).

Jak stanowi przepis art. 23 ust. 2 ww. umowy, w przypadku Polski podwójnego opodatkowania unikać się będzie w sposób następujący:

1. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy może być opodatkowany we Włoszech, to Polska będzie, z zastrzeżeniem postanowień litery b) i c) niniejszego artykułu, zwalniać taki dochód od opodatkowania.
2. Jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułów 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany we Włoszech, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwotę równą podatkowi dochodowemu zapłaconemu we Włoszech. Takie potrącenie nie może jednakże przekroczyć tej części podatku, wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego we Włoszech.
3. Jeżeli zgodnie z jakimikolwiek postanowieniami umowy dochód uzyskany przez osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce będzie zwolniony od opodatkowania w Polsce, Polska może przy obliczaniu podatku od pozostałego dochodu takiej osoby zastosować stawkę podatku, która byłaby zastosowana, gdyby zwolniony dochód nie uzyskał takiego zwolnienia.
   
   

Stosownie do art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli podatnik, o którym mowa w art. 3 ust. 1 (mający miejsce zamieszkania na terytorium Polski), oprócz dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z ust. 1, osiągał również dochody z tytułu działalności wykonywanej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub ze źródeł przychodów znajdujących się poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych − podatek określa się w następujący sposób:

1. do dochodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym dodaje się dochody zwolnione od tego podatku i od sumy tych dochodów oblicza się podatek według skali określonej w ust. 1,
2. ustala się stopę procentową tego podatku do tak obliczonej sumy dochodów,
3. ustaloną zgodnie z pkt 2 stopę procentową stosuje się do dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
   
   

Zasadę opodatkowania przedstawioną w wyżej powołanym art. 27 ust. 8 ustawy stosuje się wyłącznie w przypadku, jeżeli podatnik oprócz dochodów zwolnionych z opodatkowania na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, osiągnął inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce na ogólnych zasadach albo chciał skorzystać z preferencyjnego rozliczenia rocznego, np: łącznie z małżonkiem.

W świetle powołanych powyżej przepisów stwierdzić należy, że dochód Wnioskodawcy, posiadającego miejsce zamieszkania w Polsce, z tytułu wykonywania działalności artystycznej we Włoszech nie wykonywanej w ramach wymiany (współpracy) kulturalnej uzgodnionej między Polską i Włochami, na podstawie zawartego kontraktu – z uwagi na fakt, że Wnioskodawca uzyskał również inne dochody podlegające opodatkowaniu w Polsce − należało rozliczyć w zeznaniu podatkowym z 2013 r. z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dochody uzyskane we Włoszech należało rozliczyć w zeznaniu podatkowym z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, że metoda wyłączenia z progresją polega na tym, że w Polsce wyłącza się z podstawy opodatkowania dochód osiągnięty za granicą, jednak dla ustalenia stawki podatku od pozostałego dochodu – osiągniętego w Polsce – stosuje się stawkę podatku właściwą dla całego dochodu, tzn. łącznie z dochodem osiągniętym za granicą. W przypadku tej metody nie odlicza się podatku zapłaconego za granicą.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w zeznaniu podatkowym można wykazać dochód faktycznie osiągnięty po odliczeniu podatku zapłaconego za granicą należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.