2015.03.10 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP2/4512-27/15-2/IR
z 10 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 stycznia 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej przez Wnioskodawcę kaucji gwarancyjnej i jej późniejszego zwrotu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej przez Wnioskodawcę kaucji gwarancyjnej i jej późniejszego zwrotu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

W toku prowadzonej działalności gospodarczej ….. S.A. (dalej: Spółka, Wnioskodawca) będąca zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, realizuje świadczenia związane z nieruchomościami na rzecz jednostek samorządu terytorialnego (dalej: Gmina). W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca, na podstawie zawieranej umowy cywilnoprawnej, nabywa od Gminy nieruchomości zabudowane lub niezabudowane (dalej: Nieruchomości), które następnie są przez niego oddawane Gminie w dzierżawę na określony okres czasu.

Z tytułu zawieranej umowy dzierżawy na rzecz Gminy, Wnioskodawcy przysługuje czynsz dzierżawny, którego terminy płatności oraz wysokość określone są zgodnie z ustalonym harmonogramem.

Zapisy zawieranej umowy dzierżawy przewidują, iż po zakończeniu trwania określonego okresu dzierżawy, Gmina zobowiązana będzie do nieodwołalnego i bezwarunkowego zawarcia z Wnioskodawcą umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Gminy (po cenie ustalonej z góry - dalej: Cena Odkupu).

Ponadto zapisy umowy przewidują, że niewykorzystana do dnia zapłaty Ceny Odkupu, część kaucji gwarancyjnej podlega zwrotowi na rzecz jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie, nie później jednak niż termin ustalony w umowie przez obie strony. Dodatkowo, zgodnie z zapisami zawieranych umów strony mogą postanowić na podstawie odrębnego porozumienia, że niewykorzystana kaucja gwarancyjna może podlegać potrąceniu z wierzytelnością Spółki z tytułu zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Gminy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Mając na uwadze przedstawiony powyżej stan faktyczny/zdarzenie przyszłe, w celu wyeliminowania wątpliwości w zakresie interpretacji przepisów o ustawy VAT Wnioskodawca pragnie potwierdzić rozumienie odpowiednich przepisów ustawy o VAT. W związku z powyższym Wnioskodawca wnosi o udzielenie odpowiedzi na poniższe pytanie:

Czy przedstawiona w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego kaucja gwarancyjna pozostawać będzie poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT, tj. w szczególności czy otrzymanie przez Wnioskodawcę przedmiotowej kaucji oraz jej późniejszy zwrot pozostawać będą poza zakresem rozliczeń VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego kaucja gwarancyjna pozostawać będzie poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Dodatkowo zgodnie z brzmieniem art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania (...) jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W ocenie Zainteresowanego, należy podkreślić, iż przedstawiona w opisie zaistniałego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego kaucja gwarancyjna nie jest zapłatą, jaką otrzymuje Wnioskodawca ani za jakąkolwiek dostawę towarów ani za świadczenie usług. Specyficzna funkcja kaucji oraz związane z nią traktowanie VAT znajduje odzwierciedlenie w piśmiennictwie: „Kaucji gwarancyjnej jako podlegającej zwrotowi nie można bowiem uznać za należnej Spółce, a tym samym nie można również zaliczyć jej do podstawy opodatkowania”. (Janusz Zubrzycki, „Leksykon VAT 2014”, tom I, str. 923).

Kwota jaką zobowiązana jest wpłacić Gmina na rzecz Wnioskodawcy stanowiąca kaucję gwarancyjną jest zabezpieczeniem potencjalnych roszczeń Spółki wobec Gminy w związku z użytkowaniem Nieruchomości przez Gminę na podstawie umowy dzierżawy. Dodatkowo, jak opisano powyżej, „niewykorzystana” cześć kaucji gwarancyjnej (bądź też całość) podlega zwrotowi na rzecz Gminy.

Otrzymanie przez Wnioskodawcę omawianej kaucji gwarancyjnej nie jest zatem otrzymaniem całości lub części zapłaty za jakiekolwiek świadczenie ze strony Wnioskodawcy (zapłatą jest czynsz dzierżawny w okresie trwania dzierżawy oraz Cena Odkupu w przypadku sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Gminy).

Mając na uwadze powyższe, w szczególności zaś fakt, że kaucja nie stanowi zapłaty za żadne świadczenie ze strony Wnioskodawcy, ma ona zwrotny charakter i służy zabezpieczeniu potencjalnych roszczeń Spółki, w ocenie Zainteresowanego należy uznać, że przedstawiona w opisie stanu faktycznego / zdarzenia przyszłego kaucja gwarancyjna pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT.

Wnioskodawca wskazał, iż prezentowane przez niego stanowisko znajduje potwierdzenie w wielu interpretacjach indywidualnych wydanych w imieniu Ministra Finansów w szczególności:

przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 11 stycznia 2013 r. o numerze ILPP1/443-962/12-2/AWa, w której organ wskazał, iż: „W świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że wpłacona kaucja, będąca zabezpieczeniem wykonania umowy dzierżawy, która ma być w przyszłości zwrócona Wnioskodawcy, nie stanowi zapłaty za świadczoną usługę nie jest obrotem w rozumieniu art. 29 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tym samym, wpłacona kaucja nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.”

przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w dniu 17 stycznia 2014 r. o numerze IPTPP4/443-729/13-4/ALN, w której organ wskazał, iż: „(…) na podstawie zawartej umowy nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT w momencie ich otrzymania, należy stwierdzić, że w dacie otrzymania przez Wnioskodawcę kaucji, kwota ta nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług a stanowi wyłącznie zabezpieczenie zapłaty rat do których zapłaty zobowiązał się Partner A w miejsce swoich klientów. Zatem otrzymana przez Wnioskodawcę kaucja od Partnera A w dacie jej otrzymania nie wiąże się z wykonaniem przez Wnioskodawcę świadczenia, tym samym nie podlega w dacie jej otrzymania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług a w konsekwencji również w tej dacie nie rodzi obowiązku podatkowego”.

przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 26 czerwca 2014 r. o numerze ITPP1/443-433/14/DM, w której organ wskazał, iż: „W świetle powołanych przepisów, odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku wskazać należy, że pobrana kaucja będąca zabezpieczeniem wykonania umowy najmu, która jest zwracana w terminie 7 dni od dnia jej rozwiązania - nie jest obrotem w rozumieniu art. 29a ustawy o podatku od towarów i usług i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.”

Dodatkowo, Wnioskodawca podkreślił, iż zgodnie z zapisami zawieranych z Gminami umów, strony mogą postanowić, na podstawie odrębnego porozumienia, że niewykorzystana część kaucji może podlegać potrąceniu z wierzytelnością Spółki z tytułu zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Gminy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zapisy takie nie zmieniają charakteru kaucji gwarancyjnej, bowiem w momencie wpłaty odpowiednich kwot kaucji przez Gminę kaucja ta ma, co do zasady, charakter zwrotny oraz zabezpieczający Wnioskodawcę. Dopiero po zawarciu umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Gminy może okazać się, że strony postanowią, iż niewykorzystana przez Wnioskodawcę kaucja gwarancyjna (która podlega zwrotowi na rzecz Gminy) nie będzie w rzeczywistości zwracana lecz będzie podlegała potrąceniu z Ceną Odkupu (niemniej jednak będzie to tylko stanowiło techniczne rozliczenie transakcji nie wpływające na traktowanie omawianej kaucji gwarancyjnej dla celów VAT).

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przedstawiona w opisie zaistniałego stanu faktycznego/ zdarzenia przyszłego kaucja gwarancyjna pozostawać będzie poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, iż usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Z kolei zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z powyższego wynika, że art. 29a ust. 1 ustawy odnosi się do wszystkiego, co stanowi zapłatę obejmując swym zakresem każdą formę zapłaty otrzymaną przez sprzedawcę z tytułu dostawy towarów lub wykonania usługi.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będący zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług realizuje świadczenia związane z nieruchomościami na rzecz jednostek samorządu terytorialnego (dalej: Gmina). W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca, na podstawie zawieranej umowy cywilnoprawnej, nabywa od Gminy nieruchomości zabudowane lub niezabudowane (dalej: Nieruchomości), które następnie są przez niego oddawane Gminie w dzierżawę na określony okres czasu. Z tytułu zawieranej umowy dzierżawy na rzecz Gminy, Wnioskodawcy przysługuje czynsz dzierżawny, którego terminy płatności oraz wysokość określone są zgodnie z ustalonym harmonogramem. Zapisy zawieranej umowy dzierżawy przewidują, iż po zakończeniu trwania określonego okresu dzierżawy, Gmina zobowiązana będzie do nieodwołalnego i bezwarunkowego zawarcia z Wnioskodawcą umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Gminy (po cenie ustalonej z góry - dalej: Cena Odkupu).

Dodatkowo, Wnioskodawca wskazał, iż na podstawie zapisów umów zawieranych przez Wnioskodawcę z Gminami, Wnioskodawca może pobierać kaucję gwarancyjną na zabezpieczenie wszelkich potencjalnych roszczeń Spółki wobec jednostki samorządu terytorialnego związanych z Nieruchomościami będącymi przedmiotem wspomnianych transakcji, w tym w szczególności na pokrycie ewentualnej szkody, jaka może wyniknąć z zawinionej przez Gminę utraty wartości Nieruchomości lub jaka może zostać wyrządzona przez Gminę wskutek eksploatacji Nieruchomości w sposób niezgodny z prawem, w szczególności z zawartą umową lub z przeznaczeniem Nieruchomości. Kaucja gwarancyjna jest/będzie wpłacana przez Gminę jednorazowo w określonym terminie lub w ratach, których wysokość i terminy płatności będą wynikały z uzgodnionego przez strony harmonogramu. Ponadto zapisy umowy przewidują, że niewykorzystana do dnia zapłaty Ceny Odkupu, część kaucji gwarancyjnej podlega zwrotowi na rzecz jednostki samorządu terytorialnego niezwłocznie, nie później jednak niż termin ustalony w umowie przez obie strony. Dodatkowo, zgodnie z zapisami zawieranych umów strony mogą postanowić na podstawie odrębnego porozumienia, że niewykorzystana kaucja gwarancyjna może podlegać potrąceniu z wierzytelnością Spółki z tytułu zawarcia umowy sprzedaży Nieruchomości przez Spółkę na rzecz Gminy.

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że przepisy podatkowe w zakresie podatku od towarów i usług nie zawierają definicji kaucji. Zgodnie ze znaczeniem słownikowym „kaucja” jest to suma pieniężna złożona jako gwarancja dotrzymania zobowiązania i stanowiąca odszkodowanie w razie niedopełnienia zobowiązania.

Cechą charakterystyczną kaucji jest to, że może ona zostać wykorzystana tylko w ściśle określonym przypadku, tj. w razie niedopełnienia zobowiązania. Zabezpieczenie wykonania umowy, poprzez ustanowienie kaucji ma charakter gwarancyjny, zabezpieczający, co oznacza, iż ustanowiona jest ona na wypadek, gdyby strona umowy, która złożyła kaucję nie wywiązała się z niej. Wówczas druga strona umowy może zaspokoić się ze złożonej kaucji.

Co do zasady kaucja, nie jest zaliczana na poczet ceny i podlega zwrotowi po zrealizowaniu warunków umowy. Nie jest to otrzymanie części należności, a zatem nie można uznać jej ani za zaliczkę, ani za zadatek, ani tym bardziej za przedpłatę lub ratę.

Mając zatem na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, iż kaucja gwarancyjna wpłacana przez Gminę na rzecz Wnioskodawcy w dacie jej otrzymania nie jest wynagrodzeniem za dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, oraz wynagrodzeniem za świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ustawy, gdyż – jak wynika z treści wniosku - kaucja ta stanowi zabezpieczenie wszelkich potencjalnych roszczeń Spółki wobec jednostki samorządu terytorialnego związanych z użytkowanymi Nieruchomościami, w tym w szczególności na pokrycie ewentualnej szkody, jaka może wyniknąć z zawinionej przez Gminę utraty wartości Nieruchomości lub jaka może zostać wyrządzona przez Gminę wskutek eksploatacji Nieruchomości w sposób niezgodny z prawem. Z uwagi na powyższe, stwierdzić należy, że przedmiotowa kaucja gwarancyjna wnoszona przez Gminę na rzecz Wnioskodawcy i jej późniejszy zwrot nie podlega/nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin