2015.01.09 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/443-1130/14-2/SJ
z 9 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z 7 października 2014 r. (data wpływu 13 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, że planowana transakcja sprzedaży nieruchomości nie stanowi czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stwierdzenia, że planowana transakcja sprzedaży nieruchomości nie stanowi czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowo-akcyjna. (dalej jako: Spółka lub Wnioskodawca) jest użytkownikiem wieczystym zabudowanej parkingiem nieruchomości gruntowej, na którą składa się kilka wyodrębnionych geodezyjnie działek (dalej: Nieruchomość). Parking, o którym mowa powyżej, ma charakter stale związanego z gruntem, utwardzonego i ogrodzonego placu asfaltowo-betonowego, z wymalowanymi liniami rozdzielającymi poszczególne miejsca parkingowe (dalej: Parking), a co za tym idzie Parking jest budowlą w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz stanowi budowlę dla celów ustawy o VAT, a w szczególności art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT.

Nieruchomość gruntową, na której posadowiony jest Parking, Spółka nabyła w drodze transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2010 r. Z tytułu transakcji sprzedaży nieruchomości gruntowej sprzedający dokonał zapłaty podatku VAT według stawki 22%, natomiast Spółka dokonawszy zapłaty na rzecz sprzedającego ceny nabycia nieruchomości gruntowej powiększonej o podatek VAT według stawki 22%, wystąpiła następnie do organów podatkowych z wnioskiem o zwrot VAT na zasadzie art. 87 ustawy o VAT i przedmiotowy zwrot VAT uzyskała zgodnie z przepisami ustawy o VAT.

W 2013 r. na nabytej na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2010 r. nieruchomości gruntowej, co do której Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego, Spółka wybudowała Parking. Decyzja o pozwoleniu na użytkowanie Parkingu wydana została na rzecz Spółki dnia 13 listopada 2013 r.

Nieruchomość, o której mowa wyżej jest w całości wynajęta przez Spółkę na rzecz podmiotu trzeciego, tj. innej spółki G. (dalej: Najemca), na podstawie umowy najmu z dnia 28 listopada 2013 r., w oparciu o którą Najemca od dnia zawarcia umowy najmu nieprzerwanie korzysta z przedmiotowej Nieruchomości, uiszczając z tego tytułu na rzecz Spółki jako wynajmującego czynsz najmu w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Ustalony między Spółką a Najemcą czynsz najmu Nieruchomości podlega zwiększeniu o podatek VAT według właściwej stawki (Spółka wystawia w miesięcznych okresach rozliczeniowych faktury VAT dokumentujące należny czynsz najmu i odprowadza z przedmiotowego tytułu podatek VAT).

Spółka zamierza obecnie dokonać zbycia Nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży na rzecz podmiotu trzeciego (dalej: Nabywca). W efekcie zawarcia umowy sprzedaży, na podstawie nabytych praw rzeczowych do Nieruchomości Nabywca władać będzie Nieruchomością, w sensie prawnym i ekonomicznym, jak właściciel.

Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług i status taki posiadać będzie na dzień transakcji, jak również transakcja ma być dokonana na rzecz Nabywcy zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług, który zamierza wykorzystywać nabytą Nieruchomość do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu VAT.

Przedmiotem transakcji sprzedaży Nieruchomości będzie w szczególności:

prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, w skład której wchodzi kilka wyodrębnionych geodezyjnie działek, wraz z prawem własności usadowionego na tej nieruchomości gruntowej Parkingu;
ewentualnie związane z Nieruchomością prawa majątkowe (o ile będą istnieć i będą przenaszalne) dotyczące m.in.: (i) majątkowych praw autorskich do dokumentacji projektowej i powykonawczej związanej z Nieruchomością, (ii) prawa wynikające z ustawowej rękojmi za wady oraz prawa z gwarancji jakości wykonania prac.

Przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży nie będą natomiast:

prawa i obowiązki z umowy najmu Nieruchomości (zawarta przez Spółkę z podmiotem trzecim umowa najmu wygaśnie przed dokonaniem transakcji sprzedaży Nieruchomości; to samo dotyczy ewentualnych innych zawartych w przyszłości, przed dniem transakcji, umów najmu lub dzierżawy Nieruchomości);
żadne powstałe do dnia transakcji zobowiązania i wierzytelności pieniężne, w tym także te związane z wynajmem Nieruchomości, lub inną działalnością operacyjną, która jest wykonywana na Nieruchomości. Podmiotem uprawnionym do odbierania i przyjmowania wpłat z tytułu takich wierzytelności powstałych w tym zakresie do dnia transakcji będzie Spółka;
prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych oraz środków pieniężnych należących do Spółki,
prawa i obowiązki wynikające z umów o dostawę mediów (obecne umowy w przedmiotowym zakresie zostaną rozwiązane przez Spółkę przed dokonaniem transakcji sprzedaży Nieruchomości),
prawa i obowiązki z umowy ubezpieczenia Nieruchomości;
tajemnice handlowe, księgi i pozostała dokumentacja handlowa Spółki, firma Spółki;
zobowiązania na rzecz podmiotów trzecich powstałe do dnia transakcji sprzedaży Nieruchomości a związane z Nieruchomością.

Wskazać także należy, że Nieruchomość nie jest wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Spółki na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze, w szczególności nie tworzy ona oddziału w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Spółka od strony rachunkowej nie prowadzi odrębnej ewidencji księgowej dotyczącej Nieruchomości. Spółka nie prowadzi również oddzielnych rachunków bankowych przeznaczonych do rozliczeń związanych z działalnością związaną z przedmiotem planowanej transakcji.

Podsumowując, intencją Spółki oraz Nabywcy jest objęcie planowaną transakcją Nieruchomości, nie zaś całego przedsiębiorstwa Spółki, czy też zorganizowanej części tego przedsiębiorstwa.

Na dzień sporządzenia niniejszego wniosku nie została ustalona data planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości. Sprzedaż nastąpić może przy tym bądź w terminie krótszym niż dwa lata od dnia pierwszego zasiedlenia Nieruchomości, tj. jej oddania do korzystania Najemcy, bądź po upływie dwóch lat od wskazanego wyżej dnia.

Zarówno Spółka, jak i Nabywca rozważają w stosunku do planowanej transakcji dotyczącej Nieruchomości – w zakresie w jakim będzie to możliwe na gruncie obowiązujących przepisów Ustawy o VAT – złożyć oświadczenie na warunkach określonych w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT (rezygnacja ze zwolnienia od podatku).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z wyżej opisanym zdarzeniem przyszłym, Spółka wnosi o udzielenie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego, poprzez potwierdzenie, że w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT sprzedaż Nieruchomości na rzecz Nabywcy nie będzie stanowić transakcji podlegającej wyłączeniu z zakresu opodatkowania podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie podlegać na mocy art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT wyłączeniu z zakresu opodatkowania podatkiem VAT, z uwagi na fakt, że przedmiotem planowanej transakcji nie jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

Uzasadnienie

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. „odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”. Z kolei art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT stanowi, że „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel”.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT „przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Powyższy przepis wskazuje, że w każdym przypadku, gdy mamy do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, czynność taka nie podlega regulacjom ustawy o VAT.

Spółka wskazuje, że polski ustawodawca w przepisie w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT posłużył się pojęciem „zbycia”, które nie zostało zdefiniowane w Ustawie o VAT. Niemniej jednak, zdaniem Spółki pojęcie to powinno by odczytywane w sposób analogiczny do terminu „dostawa towarów” zdefiniowanego w art. 7 ust. 1 Ustawy o VAT. Mając powyższe na uwadze, „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, które prowadzą do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W szczególności termin „zbycie” obejmuje: sprzedaż, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego (aport), czy zamianę.

W świetle powyższego, przepisów Ustawy o VAT nie stosuje się w przypadku zbycia, w tym dostawy, zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z powyższym przy ustaleniu zastosowania przepisów Ustawy o VAT istotne znaczenie ma określenie, czy przedmiotem dostawy jest zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa „rozumie się (...) organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania”.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą oraz stanowiskiem organów podatkowych, z powyższej definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa wynika, że aby zespół składników majątkowych (materialnych i niematerialnych, w tym również zobowiązania) mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Zespół składników, w tym zobowiązań

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, przedmiotem dostawy będzie Nieruchomość, tj. prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, w skład której wchodzi kilka wyodrębnionych geodezyjnie działek, wraz z prawem własności usadowionego na tej nieruchomości gruntowej Parkingu oraz ewentualnie także związane z Nieruchomością prawa majątkowe. Niemniej jednak zgodnie z ustaleniami stron, przedmiotowa dostawa nie będzie obejmowała jakichkolwiek zobowiązań związanych z Nieruchomością. Co więcej, przedmiotem dostawy nie będą również środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych i w kasie Spółki, firma Spółki, jak również należności i zobowiązania wobec podmiotów trzecich powstałe przed dniem dokonania dostawy, czy prawa i obowiązki wynikające z umów, czy to z najemcą Nieruchomości, czy z umów z dostawcami usług związanych z Nieruchomością.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja nie obejmuje kluczowych składników, które zdaniem Spółki, mają istotne znaczenie dla funkcjonowania działalności w zakresie wynajmowania nieruchomości. Należy podkreślić, że zgodnie z definicją ustawową, zorganizowana część przedsiębiorstwa obejmuje m.in. zobowiązania odnoszące się do przenoszonych składników. Zatem, biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, w analizowanym przypadku nie sposób mówić o zespole składników materialnych i niematerialnych, który mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo, a konsekwentnie definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa wskazana w Ustawie o VAT nie będzie w przypadku przedmiotu planowanej transakcji spełniona.

Wyodrębnienie organizacyjne i finansowe

Aby określony zespół składników materialnych i niematerialnych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Oznacza to, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest tylko suma aktywów i pasywów, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewien zorganizowany zespół tych składników umożliwiający prowadzenie działalności gospodarczej, natomiast ocenie podlegać tutaj powinna rola, jaką poszczególne składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa. W ocenie Spółki, o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa tworzy odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze tego przedsiębiorstwa np. oddział, wydział, dział itp. Takie organizacyjne wydzielenie powinno być zasadniczo dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze. Natomiast odrębność finansowa powinna być, zdaniem Wnioskodawcy, rozpatrywana w szczególności na płaszczyźnie formalnej, np. prowadzenie odrębnej księgowości, która pozwalałaby na rozdzielenie przychodów i kosztów działalności zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do przedmiotu planowanej transakcji sprzedaży, nie można przyjąć, że odznacza się wystarczającą odrębnością organizacyjną i finansową, aby mogła samodzielnie funkcjonować w obrocie gospodarczym.

Samodzielność

Zdaniem Wnioskodawcy, samodzielność zorganizowanej części przedsiębiorstwa oznacza, że wyodrębnione składniki muszą posiadać pełną zdolność do niezależnego funkcjonowania jako samodzielne przedsiębiorstwo. Zdaniem Wnioskodawcy, wyłączenie z przedmiotu dostawy składników wskazanych powyżej, pozbawia przedmiot planowanej transakcji zdolności do samodzielnej realizacji zadań gospodarczych.

W konsekwencji, zdaniem Wnioskodawcy, nie można uznać przedmiotu planowanej transakcji za samodzielny zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, przedmiot transakcji nie wykazuje odrębności organizacyjnej, finansowej, ani nie stanowi zespołu składników materialnych i niematerialnych, wraz ze zobowiązaniami, który mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze. W konsekwencji powyższego, nie ma podstaw by przyjąć, że przedmiot planowanej transakcji ma cechy zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów Ustawy o VAT.

Mając zatem na uwadze, że przedmiot planowanej transakcji nie będzie spełniał przesłanek wskazanych w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawartej w art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, w szczególności nie znajdzie zastosowania przewidziane w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem VAT.

Powyższe stanowisko potwierdzają również interpretacje indywidualne:

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 16 lipca 2014 r. o sygn. ILPP1/443-319/14-5/AI, w której w stanie faktycznym Wnioskodawca zaznaczył, że w ramach transakcji nabycia nieruchomości nie wstąpi w szereg praw, obowiązków, zobowiązań i należności z umów, które są związane z obecnym wykonywaniem działalności gospodarczej przez dostawcę w zakresie wynajmowania pomieszczeń handlowych i usługowych na terenie nieruchomości, stwierdził iż: „należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że do sprzedaży nieruchomości nie będzie mieć zastosowania art. 6 ust. 1 ustawy. Sprzedawana nieruchomość nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, bowiem – jak wynika z opisu sprawy przedstawiony zespół składników majątkowych będący przedmiotem nabycia, nie został wyodrębniony na płaszczyźnie organizacyjnej, finansowej oraz funkcjonalnej”,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 1 sierpnia 2013 r. o sygn. IPPP1/443-698/13-2/PR, wskazał, że grunt zabudowany kompleksem budynków biurowo-magazynowych, oddanych do użytkowania na podstawie umów najmu, które zostaną dostarczone bez przenoszenia na nabywcę praw i obowiązków wynikających z umowy związanej z zarządzaniem nieruchomością, umowy agencyjnej w ramach usług związanych z zawieraniem umów najmu nieruchomości, umów z dostawcami mediów, ubezpieczycielem lub umów serwisowych związanych z dostarczaniem dla nieruchomości poszczególnych usług, nie będzie stanowiło zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W interpretacji wskazano, że taka dostawa dotyczy „zbycia składników majątku przedsiębiorstwa a nie przedsiębiorstwa rozumianego według art. 551 Kodeksu cywilnego. Opisana we wniosku transakcja nie obejmuje bowiem istotnych elementów przedsiębiorstwa rozumianego według art. 551 Kodeksu cywilnego, takich jak tajemnice przedsiębiorstwa, księgi związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, wierzytelności, zobowiązania i środki pieniężne Zbywcy”. Dalej podkreślono, że: „zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego”,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 27 sierpnia 2013 r. o sygn. IPPP1/443-712/132/MP potwierdził stanowisko wnioskodawcy, że dostawa dotychczas wynajmowanych nieruchomości bez przeniesienia na nabywcę m.in. należności i zobowiązań zbywcy związanych z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa zbywcy, zobowiązań związanych z finansowaniem działalności, środków pieniężnych zbywcy zgromadzonych na rachunkach bankowych i w kasie, ksiąg rachunkowych i innych dokumentów, nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o VAT,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 kwietnia 2013 r. o sygn. IPPP1/443-133/13-4/MP, potwierdził stanowisko wnioskodawcy będącego nabywcą, że nabycie od przedsiębiorcy nieruchomości wykorzystywanych w celu wynajmu biur, z zamiarem prowadzenia działalności w postaci najmu powierzchni lub dalszego obrotu nabytymi aktywami, bez przenoszenia na nabywcę m.in. umowy z zarządcą nabywanej nieruchomości, umów z dostawcami mediów, umowy o usługi księgowe, wymagalnych należności, zobowiązań z tytułu pożyczek udzielonych sprzedającemu, ksiąg oraz umowy dotyczącej siedziby sprzedającego nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2013 r. o sygn. IPPP1/443-504/13-2/MP, wskazał, że w przypadku dostawy nieruchomości, które nie stanowią wyodrębnionego i organizacyjnie (na bazie statutu, regulaminu, czy też innego aktu o podobnym charakterze) zespołu składników w postaci odrębnego oddziału, działu ani departamentu, a ponadto nie ma odrębnego zakładowego planu kont przyporządkowanego do tych nieruchomości, odrębnych planów finansowych oraz brak odrębnego rachunku (subrachunku) bankowego, na który wpływają należności i są spłacane zobowiązania związane z działalnością sprzedawanych nieruchomości, „nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedawana Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, bowiem transakcji dostawy Nieruchomości nie będzie towarzyszył transfer wszystkich kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Zbywcy. Przedmiotem zbycia będą tylko niektóre składniki tego przedsiębiorstwa, tj. niektóre z posiadanych Nieruchomości oraz niektóre prawa nierozerwalnie z nimi związane. Sprzedaż Nieruchomości nie będzie również stanowić zorganizowanej jego części, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e cyt. ustawy. Zbywane składniki majątku (Nieruchomości) nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot Transakcji nie spełnia ustawowych przesłanek zawartych w definicji tego pojęcia, tj. nie stanowi masy majątkowej wydzielonej finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako oddzielne przedsiębiorstwo”,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 14 czerwca 2013 r. o sygn. IPPP1/443-504/13-2/MP, wskazał, że w przypadku dostawy nieruchomości, które nie stanowią wyodrębnionego organizacyjnie (na bazie statutu, regulaminu, czy też innego aktu o podobnym charakterze) zespołu składników w postaci odrębnego oddziału, działu ani departamentu, a ponadto nie ma odrębnego zakładowego planu kont przyporządkowanego do tych nieruchomości, odrębnych planów finansowych oraz brak odrębnego rachunku (subrachunku) bankowego, na który wpływają należności i są spłacane zobowiązania związane z działalnością sprzedawanych nieruchomości, „nie będzie mieć zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedawana Nieruchomość nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, bowiem transakcji dostawy Nieruchomości nie będzie towarzyszył transfer wszystkich kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Zbywcy. Przedmiotem zbycia będą tylko niektóre składniki tego przedsiębiorstwa, tj. niektóre z posiadanych Nieruchomości oraz niektóre prawa nierozerwalnie z nimi związane. Sprzedaż Nieruchomości nie będzie również stanowić zorganizowanej jego części, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e cyt. ustawy. Zbywane składniki majątku (Nieruchomości) nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot Transakcji nie spełnia ustawowych przesłanek zawartych w definicji tego pojęcia, tj. nie stanowi masy majątkowej wydzielonej finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie, która umożliwiałaby funkcjonowanie jako oddzielne przedsiębiorstwo”,
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 29 kwietnia 2013 r. o sygn. ILPP1/443-81/13-4/AWa, wskazał, że w przypadku nabycia nieruchomości wraz ze składnikami majątkowymi, w tym przynależnościami związanymi z nabywanymi nieruchomościami (windy, klimatyzatory, przepompownie ścieków i wód odpadowych, transformatory itp.) wyłączając jednocześnie z dostawy takie składniki jak zawarte przez zbywającego umowy z dostawcami mediów, pośrednikami nieruchomości, podmiotami świadczącymi na rzecz zbywającego usługi serwisowe dotyczące elementów wyposażenia budynku, inne wierzytelności i inne prawa majątkowe związane z nabywanymi nieruchomościami, zobowiązania wynikające z zawartych przez zbywającego umów o pracę, umowy ubezpieczenia, środki pieniężne, umowa o rachunek bankowy zbywającego, księgi rachunkowe i podatkowe zbywającego, zawarte przez zbywającego umowy licencyjne oraz o oświadczenie usług marketingowych, jak również firma zbywającego, nie będzie stanowiło przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a wskazany powyżej „zespół składników majątkowych” obejmujących wyłącznie: Nieruchomości i ich przynależności, wraz z gwarancjami bankowymi i poręczeniami stanowiącymi zabezpieczenie należności Zbywającego oraz umowami najmu z najemcami powierzchni usługowo-handlowych, miejsc postojowych oraz lokali biurowych położonych w budynku posadowionym na ww. Nieruchomościach, nie uzyska samodzielności gospodarczej i nie będzie realizował jej w praktyce. Tym samym, zespół ten nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Opisane składniki majątkowe stanowią jedynie sumę tych składników, brak im bowiem w stopniu dostatecznym cech „zorganizowania”,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 15 kwietnia 2013 r. o sygn. IPPP1/443-133/13-4/MP, potwierdził stanowisko wnioskodawcy będącego nabywcą, że nabycie od przedsiębiorcy nieruchomości wykorzystywanych w celu wynajmu biur, z zamiarem prowadzenia działalności w postaci najmu powierzchni lub dalszego obrotu nabytymi aktywami, bez przenoszenia na nabywcę m.in. umowy z zarządcą nabywanej nieruchomości, umów z dostawcami mediów, umowy o usługi księgowe, wymagalnych należności, zobowiązań z tytułu pożyczek udzielonych sprzedającemu, ksiąg oraz umowy dotyczącej siedziby sprzedającego nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa,
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 22 lipca 2013 r. o sygn. IPPP1/443-392/13-4/JL potwierdził, że w przypadku dostawy prawa własności budynku wraz z wyposażeniem, prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym usytuowany jest budynek oraz parkingu, w sytuacji, gdy dodatkowe koszty wynikające z warunków umów najmu oraz koszty eksploatacyjne będą regulowane przez nabywcę i zbywcę odpowiednio do okresów, w których każdy z nich był lub będzie właścicielem budynku i stroną tych umów, przed dokonaniem dostawy nastąpi rozwiązanie wszystkich pozostałych umów związanych z budynkiem (m.in. umów z dostawcami mediów, umów o zarządzanie nieruchomością) których dotychczasową stroną był zbywca nie stanowi zorganizowanej części przedsiębiorstwa, organ potwierdził, że: „Budynek razem z przejmowanymi przez Spółkę tylko niektórymi składnikami majątku związanymi z Budynkiem nie będzie stanowić zatem przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT. Zbywany Budynek będący składnikiem majątku Zbywcy nie stanowi również ZCP, gdyż przedmiot Transakcji nie spełnia ustawowych przesłanek zawartych w definicji tego pojęcia, tj. nie stanowi masy majątkowej wydzielonej finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie, która umożliwiłaby funkcjonowanie jako oddzielne przedsiębiorstwo, nie jest także działem, oddziałem, ani wydziałem, nie jest również wydzielony w żaden inny sposób w wewnętrznej dokumentacji Zbywcy”.

Opodatkowanie dostawy budynków, budowli i ich części

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, lub gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

W świetle powyżej regulacji, oceniając opodatkowanie VAT planowanej transakcji, należy odrębnie ocenić dwie sytuacje, tj.:

sytuację, gdy do transakcji sprzedaży Nieruchomości dojdzie przed upływem co najmniej dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia (tj. od dnia oddania Nieruchomości do korzystania Najemcy na podstawie umowy najmu) oraz
sytuację, gdy do transakcji sprzedaży Nieruchomości dojdzie po upływie co najmniej dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia (tj. od dnia oddania Nieruchomości do korzystania Najemcy na podstawie umowy najmu).

Ad. a)

W przypadku, gdy do transakcji sprzedaży Nieruchomości dojdzie przed upływem co najmniej dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia (tj. od dnia oddania Nieruchomości do korzystania Najemcy na podstawie umowy najmu), do dostawy przedmiotowej Nieruchomości nie znajdzie zastosowania zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 Ustawy o VAT.

Ponadto, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a Ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że: w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, lub dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając na uwadze powyższą regulację oraz fakt, że Spółce przysługiwało w stosunku do zbywanej Nieruchomości prawo do odliczenia podatku VAT, w przedmiotowej sytuacji nie zostaną spełnione przesłanki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a. Zatem norma prawna zawarta w tym przepisie nie znajdzie zastosowania.

W związku powyższym transakcja dostawy Nieruchomości, w przypadku jej realizacji przed upływem co najmniej dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia (tj. od dnia oddania Nieruchomości do korzystania Najemcy na podstawie umowy najmu) będzie podlegała opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

Ad. b)

W przypadku, gdy do transakcji sprzedaży Nieruchomości dojdzie po upływie co najmniej dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia (tj. od dnia oddania Nieruchomości do korzystania Najemcy na podstawie umowy najmu), do dostawy Nieruchomości znajdzie zastosowanie zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Co za tym idzie, w przypadku gdy do transakcji sprzedaży Nieruchomości dojdzie po upływie co najmniej dwóch lat od dnia pierwszego zasiedlenia (tj. od dnia oddania Nieruchomości do korzystania Najemcy na podstawie urnowy najmu) zwolnienie z powołanego przepisu Ustawy o VAT znajdzie zastosowanie.

W przypadku, gdy Spółka i Nabywca w stosunku do planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości złożą oświadczenie, na warunkach określonych w art. 43 ust. 10 i 11 Ustawy o VAT o rezygnacji ze zwolnienia od podatku i spełnione zostaną inne przesłanki dla rezygnacji ze zwolnienia przewidziane przepisami Ustawy o VAT, planowana transakcja podlegać będzie opodatkowaniu VAT na zasadach ogólnych.

W świetle powyższego uzasadnienia, stanowisko przedstawione przez Spółkę w niniejszym wniosku należy uznać za w pełni uzasadnione zaś Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei jak wynika z art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów, czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej, w tym także w formie umowy sprzedaży.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”. Dlatego też, dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy posłużyć się definicją sformułowaną w art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121).

Zgodnie z powołanym wyżej przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W myśl art. 55² Kodeksu cywilnego – czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Zatem, składniki materialne i niematerialne, wchodzące w skład przedsiębiorstwa, powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

O tym, czy nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Natomiast stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług – przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W świetle powyższych rozważań należy uznać, że na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia na mocy art. 6 ustawy o VAT stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie miały zastosowania do zbywanego mienia musi ono – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca (zarejestrowany, czynny podatnik VAT) jest użytkownikiem wieczystym zabudowanej parkingiem nieruchomości gruntowej, na którą składa się kilka wyodrębnionych geodezyjnie działek (Nieruchomość). Parking, ma charakter stale związanego z gruntem, utwardzonego i ogrodzonego placu asfaltowo-betonowego, z wymalowanymi liniami rozdzielającymi poszczególne miejsca parkingowe (Parking), a co za tym idzie Parking jest budowlą w rozumieniu ustawy Prawo budowlane oraz stanowi budowlę dla celów ustawy o VAT, a w szczególności art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Nieruchomość gruntową, na której posadowiony jest Parking, Spółka nabyła w drodze transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2010 r. W 2013 r. na nabytej na podstawie aktu notarialnego z dnia 30 czerwca 2010 r. nieruchomości gruntowej, co do której Spółce przysługuje prawo użytkowania wieczystego, Spółka wybudowała Parking. Decyzja o pozwoleniu na użytkowanie Parkingu wydana została na rzecz Spółki dnia 13 listopada 2013 r.

Nieruchomość, o której mowa wyżej jest w całości wynajęta przez Spółkę na rzecz podmiotu trzeciego, tj. innej spółki G. (Najemca), na podstawie umowy najmu z dnia 28 listopada 2013 r., w oparciu o którą Najemca od dnia zawarcia umowy najmu nieprzerwanie korzysta z przedmiotowej Nieruchomości, uiszczając z tego tytułu na rzecz Spółki jako wynajmującego czynsz najmu w miesięcznych okresach rozliczeniowych. Ustalony między Spółką a Najemcą czynsz najmu Nieruchomości podlega zwiększeniu o podatek VAT według właściwej stawki (Spółka wystawia w miesięcznych okresach rozliczeniowych faktury VAT dokumentujące należny czynsz najmu i odprowadza z przedmiotowego tytułu podatek VAT). Spółka zamierza obecnie dokonać zbycia Nieruchomości na podstawie umowy sprzedaży na rzecz podmiotu trzeciego (Nabywca). W efekcie zawarcia umowy sprzedaży, na podstawie nabytych praw rzeczowych do Nieruchomości Nabywca władać będzie Nieruchomością, w sensie prawnym i ekonomicznym, jak właściciel. Przedmiotem transakcji sprzedaży Nieruchomości będzie w szczególności:

prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, w skład której wchodzi kilka wyodrębnionych geodezyjnie działek, wraz z prawem własności usadowionego na tej nieruchomości gruntowej Parkingu;
ewentualnie związane z Nieruchomością prawa majątkowe (o ile będą istnieć i będą przenaszalne) dotyczące m.in.: (i) majątkowych praw autorskich do dokumentacji projektowej i powykonawczej związanej z Nieruchomością, (ii) prawa wynikające z ustawowej rękojmi za wady oraz prawa z gwarancji jakości wykonania prac.

Przedmiotem planowanej transakcji sprzedaży nie będą natomiast:

prawa i obowiązki z umowy najmu Nieruchomości (zawarta przez Spółkę z podmiotem trzecim umowa najmu wygaśnie przed dokonaniem transakcji sprzedaży Nieruchomości; to samo dotyczy ewentualnych innych zawartych w przyszłości, przed dniem transakcji, umów najmu lub dzierżawy Nieruchomości);
żadne powstałe do dnia transakcji zobowiązania i wierzytelności pieniężne, w tym także te związane z wynajmem Nieruchomości, lub inną działalnością operacyjną, która jest wykonywana na Nieruchomości. Podmiotem uprawnionym do odbierania i przyjmowania wpłat z tytułu takich wierzytelności powstałych w tym zakresie do dnia transakcji będzie Spółka;
prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych oraz środków pieniężnych należących do Spółki,
prawa i obowiązki wynikające z umów o dostawę mediów (obecne umowy w przedmiotowym zakresie zostaną rozwiązane przez Spółkę przed dokonaniem transakcji sprzedaży Nieruchomości),
prawa i obowiązki z umowy ubezpieczenia Nieruchomości;
tajemnice handlowe, księgi i pozostała dokumentacja handlowa Spółki, firma Spółki;
zobowiązania na rzecz podmiotów trzecich powstałe do dnia transakcji sprzedaży Nieruchomości a związane z Nieruchomością.

Ponadto, planowana transakcja nie będzie wiązała się także z przejściem pracowników Spółki w ramach tzw. przejścia zakładu pracy stosownie do art. 231 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy. Wskazać także należy, że Nieruchomość nie jest wyodrębniona organizacyjnie w strukturze Spółki na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze, w szczególności nie tworzy ona oddziału w rozumieniu ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Spółka od strony rachunkowej nie prowadzi odrębnej ewidencji księgowej dotyczącej Nieruchomości. Spółka nie prowadzi również oddzielnych rachunków bankowych przeznaczonych do rozliczeń związanych z działalnością związaną z przedmiotem planowanej transakcji. Intencją Spółki oraz Nabywcy jest objęcie planowaną transakcją Nieruchomości, nie zaś całego przedsiębiorstwa Spółki, czy też zorganizowanej części tego przedsiębiorstwa.

Z wniosku wynika, że sprzedaż Nieruchomości nie stanowi przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ kodeksu cywilnego.

W świetle przywołanych uregulowań i przedstawionych okoliczności zgodzić się należy z Wnioskodawcą, że planowana sprzedaż składników majątku, czyli Nieruchomości na rzecz Nabywcy – nie będzie sprzedażą przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Nie dojdzie więc do zastosowania wyłączenia spod przedmiotowego zakresu opodatkowania VAT przewidzianego w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Przedmiotowa transakcja nie będzie stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedażą nie zostaną objęte prawa i obowiązki z umowy najmu Nieruchomości (zawarta przez Spółkę z podmiotem trzecim umowa najmu wygaśnie przed dokonaniem transakcji sprzedaży Nieruchomości; to samo dotyczy ewentualnych innych zawartych w przyszłości, przed dniem transakcji, umów najmu lub dzierżawy Nieruchomości); żadne powstałe do dnia transakcji zobowiązania i wierzytelności pieniężne, w tym także te związane z wynajmem Nieruchomości, lub inną działalnością operacyjną, która jest wykonywana na Nieruchomości. Podmiotem uprawnionym do odbierania i przyjmowania wpłat z tytułu takich wierzytelności powstałych w tym zakresie do dnia transakcji będzie Spółka; prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych oraz środków pieniężnych należących do Spółki, prawa i obowiązki wynikające z umów o dostawę mediów (obecne umowy w przedmiotowym zakresie zostaną rozwiązane przez Spółkę przed dokonaniem transakcji sprzedaży Nieruchomości); prawa i obowiązki z umowy ubezpieczenia Nieruchomości; tajemnice handlowe, księgi i pozostała dokumentacja handlowa Spółki, firma Spółki; zobowiązania na rzecz podmiotów trzecich powstałe do dnia transakcji sprzedaży Nieruchomości a związane z Nieruchomością.

W konsekwencji, zbywane składniki majątku – zabudowanej parkingiem nieruchomości gruntowej, na którą składa się kilka wyodrębnionych geodezyjnie działek – nie będą stanowić zorganizowanej części przedsiębiorstwa, gdyż przedmiot transakcji nie spełnia ustawowych przesłanek zawartych w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tj. nie stanowi masy majątkowej (zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań) wydzielonej finansowo, organizacyjnie i funkcjonalnie.

Reasumując, sprzedaż przez Spółkę Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku, nie będzie stanowić zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności stawki podatku dla sprzedaży Nieruchomości będącej przedmiotem wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin