Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1122/14/AZb
z 13 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2014 r. (data wpływu 3 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismem z 2 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie dotyczącym obowiązku nadania numerów NIP dla niepublicznych przedszkoli prowadzonych przez Wnioskodawcę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej zasad ewidencji i identyfikacji podatników i płatników w zakresie dotyczącym obowiązku nadania numerów NIP dla niepublicznych przedszkoli prowadzonych przez Wnioskodawcę.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 lutego 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 stycznia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (nazwa firmy, imię i nazwisko) podlegającą wpisowi do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i został mu nadany numer identyfikacyjny REGON - xxx. Na jego wniosek w 1996 r. został mu nadany numer identyfikacji podatkowej (NIP), którym posługiwał się prowadząc ww. działalność gospodarczą. Od sierpnia 2014 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym płatnikiem podatku od towarów i usług. Ponadto Wnioskodawca od 1 września 2011 r. prowadzi Niepubliczne Przedszkole H. w B., z kolei od dnia 22 października 2012 r. prowadzi Niepubliczne Przedszkole G. w K. Z tytułu prowadzenia ww. przedszkoli Wnioskodawca nie jest wpisany do CEiGD, gdyż zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej wpisowi do rejestru podmiotów nie podlega osoba fizyczna w zakresie prowadzonej działalności oświatowej obejmującej prowadzenie przedszkola, szkoły, placówki lub innej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, natomiast jest zarejestrowana w RSPO zgodnie z art. 7 ustawy o systemie informacji oświatowej. Wnioskodawca jako osoba prowadząca niepubliczne przedszkole otrzymała zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON (niepubliczne przedszkole H. - yyy, niepubliczne przedszkole G. - zzz), w którym zaświadcza się, że na podstawie złożonego wniosku ww. placówki tj.: niepubliczne przedszkole H. oraz niepubliczne przedszkole G. są jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej. Do ww. numerów w obu przypadkach przypisane są między innymi następujące informacje: Szczególna forma prawna: 82 Przedszkola Niepubliczne, Własność: 214 Własność Krajowych Osób fizycznych, Rodzaj przeważającej działalności: 8510Z Wychowanie przedszkolne, Liczba jednostek lokalnych: 1.

Wnioskodawca próbował złożyć wniosek o nadanie osobnego numeru NIP dla ww. placówek, jednak w Urzędzie Skarbowym odmówiono przyjęcia wniosku i podano informację, że placówki winny posługiwać się numerem NIP osoby prowadzącej przedszkole tj. numerem NIP Wnioskodawcy. Do tej pory placówki faktycznie posługiwały się indywidualnym numerem NIP Wnioskodawcy. Podczas przeprowadzanej we wrześniu br. kontroli przez Państwową Inspekcję Pracy - Inspektor przeprowadzający kontrolę oznajmił, że z informacji pozyskanych z Izby Skarbowej placówki tj. przedszkola niepubliczne prowadzone przez Wnioskodawczynię w ogóle nie mają numeru NIP. Wnioskodawca ponownie wskazuje, że przedszkole jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej. Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, jednostka taka może nabywać prawa, zaciągać zobowiązania, pozywać, być pozywana. Wnioskodawca co pozostaje bezsprzeczne jest organem założycielskim niepublicznego przedszkola H. jak również niepublicznego przedszkola G. Jednak ww. placówki nie są w żaden sposób czy to organizacyjnie, księgowo czy administracyjnie powiązane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Osoby pracujące w ww. przedszkolu (pracownicy, zleceniobiorcy) są zatrudnione przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca wskazuje, że umowa o korzystanie z usług przedszkola zawierana jest pomiędzy konkretną placówką a rodzicem/opiekunem dziecka. Umowy o pracę z pracownikami również zawierane są pomiędzy konkretną placówką a pracownikiem. Comiesięczne faktury wystawiane z tytułu zapłaty czesnego oraz kosztów wyżywienia wystawiane są przez konkretną placówkę. Ww. placówki są również podatnikami podatku oraz płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne.

W uzupełnieniu wniosku z 2 lutego 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1. Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadząc indywidualną działalność gospodarczą pod firmą (nazwa, imię i nazwisko) z siedzibą w B. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej jest zarejestrowanym płatnikiem podatku VAT od dnia 1 sierpnia 2014 r. Deklaracje VAT - 7 do grudnia 2014 r. nie były składane. Stosowne formularze wraz z czynnym żalem zostały przesłane do naczelnika urzędu skarbowego.

2. Odnosząc się do żądania określonego w pkt 2 wezwania tj. wyjaśnienia czy faktycznie prowadzone przez Wnioskodawcę niepubliczne przedszkola są odrębnymi płatnikami lub podatnikami podatku w rozumieniu przepisów wynikających z odrębnych ustaw oraz odrębnymi płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne, Wnioskodawca w pierwszej kolejności wskazał, że umowy o pracę jak również umowy cywilnoprawne zawierane są pomiędzy konkretną placówką przedszkola a danym pracownikiem. Zatem w przedmiotowej sprawie w zależności od placówki - pracodawcą jest Przedszkole H. bądź Niepubliczne Przedszkole G. Wnioskodawca jako dyrektor zarządzający wyłącznie reprezentuje daną placówkę - nie jest on pracodawcą. Zatem z całą stanowczością przyznać należy, że płatnikiem składek na ubezpieczenia społeczne jest pracodawca tj.: w odniesieniu do konkretnej sytuacji: Przedszkole H. bądź Niepubliczne Przedszkole G. Powyższe potwierdza również art. 4 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, płatnikami składek na ubezpieczenia społeczne jest pracodawca - w stosunku do pracowników i osób odbywających służbę zastępczą, oraz jednostka organizacyjna lub osoba fizyczna pozostająca z inną osobą fizyczną w stosunku prawnym uzasadniającym objęcie tej osoby ubezpieczeniami społecznymi, w tym z tytułu przebywania na urlopie wychowawczym albo pobierania zasiłku macierzyńskiego, z wyłączeniem osób, którym zasiłek macierzyński wypłaca ZUS. Ponadto zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami pracodawcę będącego płatnikiem obowiązek obliczenia i pobrania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od niego m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego (art. 31 ustawy).

3. Placówki przedszkola nie są powiązane organizacyjnie, księgowo i administracyjnie z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą. Odnosząc się do wyodrębnienia organizacyjnego wskazać należy, że każdy z ww. podmiotów stanowi strukturę organizacyjną pozwalającą w sposób zorganizowany wykonywać określone zadania. Placówki przedszkola nie są w stanie wykonywać zadań będących przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy, a Wnioskodawca w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej nie jest w stanie realizować zadań statutowych placówek. Ponadto każde z tych podmiotów posiada swój odrębny majątek. Placówki przedszkola otrzymują również dotacje z publicznych środków finansowych, które organ prowadzący placówkę jest zobowiązany rozliczyć zgodnie z zasadą celowości i rzetelności. Z kolei dochody uzyskiwane z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej zależą od wyników produkcyjnych i ekonomicznych firmy oraz ilości otrzymanych zleceń.
Odnosząc się do odrębności księgowej wskazać należy, że dla każdego podmiotu prowadzona jest odrębna księgowość.
Wyodrębnienie administracyjne z kolei oznacza, że poszczególni pracownicy zatrudniani są pod konkretnym podmiotem. Pracownicy Przedszkoli nie są pracownikami działalności gospodarczej Wnioskodawcy. Pracownicy danej placówki są wyłącznie pracownikami danej placówki. Pracownicy Przedszkola H. nie wykonują żadnych prac na rzecz Niepublicznego Przedszkola G. i odwrotnie. Nie ma również zastępstw poszczególnych pracowników danej placówki przez pracowników z drugiej placówki. Pracownicy nie są również delegowani do świadczenia pracy w innej placówce niż ta w której świadczą prace w ramach stosunku pracy bądź umowy cywilnoprawnej.

4 i 5. W odpowiedzi na pytanie nr 4 zawarte w wezwaniu tut. organu, cyt.: „Kto podejmuje decyzje dotyczące działalności ww. przedszkoli (z wyłączeniem kwestii pedagogicznych) tj. np. decyduje o zatrudnieniu i zwolnieniu pracowników, podpisuje (kto jest stroną) umowy cywilnoprawne (np. dotyczące najmu pomieszczeń, dostawy energii elektrycznej, wody), kto reprezentuje przedszkola na zewnątrz i kto ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działalność tych przedszkoli?” Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z § 3 ust. 1 Statutu Przedszkola G. decyzje dotyczące działalności przedszkola objęte zakresem pytania 4 podejmuje dyrektor zarządzający - tj. Wnioskodawca. Analogiczna sytuacja odnosi się do przedszkola H.

6. Nieruchomości w których zlokalizowane są placówki przedszkola stanowią własność osób trzecich nie związanych z prowadzonymi placówkami.

7. Przedszkole H. oraz Niepubliczne Przedszkole G. są jednostkami organizacyjnymi nie osobowości prawnej. Zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, jednostka taka może nabywać prawa, zaciągać zobowiązania, pozywać, być pozywana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w sytuacji gdy Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz dodatkowo jest osobą prowadzącą niepubliczne przedszkola, przedszkola powinny posługiwać się numerem NIP nadanym indywidualnie Wnioskodawcy czy dla każdego przedszkola oddzielnie powinien zostać nadany nowy nr NIP ewentualnie czy jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej jaką jest przedszkole niepubliczne zwolniona jest z obowiązku posiadania i posługiwania się numerem NIP?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wnioskodawca mając na uwadze przedstawiony w poz. 67 stan faktyczny oraz przepisy art. 2, 3, 5 i 11 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników, stoi na stanowisku, że dla prowadzonych przez niego placówek powinny być nadane nowe nr NIP oddzielnie dla każdego z przedszkoli. Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 2 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu. Obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków, jak również podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1995 r. o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 1314 ze zm.), ustawa określa zasady ewidencji podatników, płatników podatków, płatników składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenia zdrowotne, zwanych dalej „płatnikami składek ubezpieczeniowych”.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają również inne podmioty niż wymienione w ust. 1, jeżeli na podstawie odrębnych ustaw są podatnikami, oraz płatnicy podatków.

Jak wynika z art. 2 ust. 3 ww. ustawy, obowiązkowi ewidencyjnemu podlegają także podmioty będące, na podstawie odrębnych ustaw, płatnikami składek ubezpieczeniowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, identyfikatorem podatkowym jest:

1. numer PESEL - w przypadku podatników będących osobami fizycznymi objętymi rejestrem PESEL nieprowadzących działalności gospodarczej lub niebędących zarejestrowanymi podatnikami podatku od towarów i usług;
2. NIP - w przypadku pozostałych podmiotów podlegających obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2.
   
   

W myśl art. 5 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 2a, są obowiązani do dokonania zgłoszenia identyfikacyjnego do naczelnika urzędu skarbowego albo organu właściwego na podstawie odrębnych przepisów. Zgłoszenia identyfikacyjnego dokonuje się jednokrotnie, bez względu na rodzaj oraz liczbę opłacanych przez podatnika podatków, formę opodatkowania, liczbę oraz rodzaje prowadzonej działalności gospodarczej oraz liczbę prowadzonych przedsiębiorstw.

Zgodnie z art. 8a ust. 1 ww. ustawy, nadanie NIP następuje przy użyciu Centralnego Rejestru Podmiotów - Krajowej Ewidencji Podatników, zwanego dalej „CRP KEP”, po dokonaniu zgłoszenia identyfikacyjnego.

Jak stanowi art. 8c ust. 2 pkt 1 ww. ustawy, naczelnik urzędu skarbowego unieważnia z urzędu, w drodze decyzji, NIP nadany podmiotowi, w przypadku wielokrotnego nadania NIP, biorąc pod uwagę interes prawny i gospodarczy podmiotu.

Należy zatem podkreślić, że nie jest prawnie dopuszczalna sytuacja nadania jednego NIP dwóm podmiotom (z których jeden jest podatnikiem np. podatku od towarów i usług, a drugi płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych), jak również posługiwania się do identyfikacji NIP nadanym innemu podmiotowi, podatnik nie może również posiadać dwóch identyfikatorów podatkowych NIP.

Wobec tego, numer NIP nadany może być wyłącznie podatnikowi w przypadku, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, przy czym podatnik może posiadać tylko jeden numer NIP.

Należy zaznaczyć, że powszechny obowiązek ewidencyjny jest zasadniczo niezależny od statusu organizacyjno-prawnego, jaki zachowuje konkretny podmiot, w szczególności od tego, czy (poza osobami fizycznymi) funkcjonuje on jako osoba prawna czy jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Zasadnicze znaczenie ma tutaj zachowywanie statusu niezależnego podatnika w systemie opodatkowania co najmniej w jednym z obowiązujących podatków.

Z opisu stanu faktycznego sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (nazwa, imię i nazwisko) podlegającą wpisowi do centralnej ewidencji i informacji o działalności gospodarczej i został mu nadany numer identyfikacyjny REGON. Na jego wniosek w 1996 r. został mu nadany numer identyfikacji podatkowej (NIP), którym posługiwał się prowadząc ww. działalność gospodarczą. Od sierpnia 2014 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym płatnikiem podatku od towarów i usług.

Ponadto Wnioskodawca od 1 września 2011 r. prowadzi Niepubliczne Przedszkole H., z kolei od dnia 22 października 2012 r. prowadzi Niepubliczne Przedszkole G. Z tytułu prowadzenia ww. przedszkoli Wnioskodawca nie jest wpisany do CEiGD, gdyż zgodnie z art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej wpisowi do rejestru podmiotów nie podlega osoba fizyczna w zakresie prowadzonej działalności oświatowej obejmującej prowadzenie przedszkola, szkoły, placówki lub innej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, natomiast jest zarejestrowana w RSPO zgodnie z art. 7 ustawy o systemie informacji oświatowej. Wnioskodawca jako osoba prowadząca niepubliczne przedszkole otrzymała zaświadczenia o numerze identyfikacyjnym REGON (niepubliczne przedszkole H. – (…), niepubliczne przedszkole G. – (…)), w którym zaświadcza się, że na podstawie złożonego wniosku ww. placówki tj.: niepubliczne przedszkole H. oraz niepubliczne przedszkole G. są jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej. Do ww. numerów w obu przypadkach przypisane są między innymi następujące informacje: Szczególna forma prawna: 82 Przedszkola Niepubliczne, Własność: 214 Własność Krajowych Osób fizycznych, Rodzaj przeważającej działalności: 8510Z Wychowanie przedszkolne, Liczba jednostek lokalnych: 1.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwości, czy w sytuacji gdy prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą oraz dodatkowo jest osobą prowadzącą niepubliczne przedszkola, przedszkola powinny posługiwać się numerem NIP nadanym indywidualnie Wnioskodawcy czy dla każdego przedszkola oddzielnie powinien zostać nadany nowy nr NIP ewentualnie czy jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej jaką jest przedszkole niepubliczne zwolniona jest z obowiązku posiadania i posługiwania się numerem NIP.

W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o szkole - należy przez to rozumieć także przedszkole.

Natomiast w myśl art. 3 pkt 5 ww. ustawy o systemie oświaty, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa bez bliższego określenia o organie prowadzącym szkołę lub placówkę - należy przez to rozumieć ministra, jednostkę samorządu terytorialnego, inne osoby prawne i fizyczne.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka może być szkołą i placówką publiczną albo niepubliczną.

Jak wynika z art. 5 ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty, szkoła i placówka, z zastrzeżeniem ust. 3a-3e, może być zakładana i prowadzona przez:

1. jednostkę samorządu terytorialnego;
2. inną osobę prawną;
3. osobę fizyczną.
   
   

Zgodnie z art. 5f ww. ustawy o systemie oświaty, publiczne i niepubliczne jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2, oraz ich zespoły wpisuje się do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej jako podmioty, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.).

W myśl art. 42 ust. 1 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 591 ze zm.), krajowy rejestr urzędowy podmiotów gospodarki narodowej, zwany dalej „rejestrem podmiotów”, obejmuje osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą.

W myśl art. 42 ust. 2a ustawy o statystyce publicznej, wpisowi do rejestru podmiotów nie podlega osoba fizyczna w zakresie prowadzonej działalności oświatowej obejmującej prowadzenie przedszkola, szkoły, placówki lub innej jednostki organizacyjnej, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.).

Stosownie do art. 5 ust. 7 ww. ustawy o systemie oświaty, organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność. Do zadań organu prowadzącego szkołę lub placówkę należy w szczególności:

1. zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki;
2. wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie;
3. zapewnienie obsługi administracyjnej, finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz.U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694, z późn. zm.), i organizacyjnej szkoły lub placówki;
4. wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczych, przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych.
   
   

Zgodnie z art. 82 ust. 1 i ust. 1a ww. ustawy o systemie oświaty, osoby prawne i fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek.

Osoby prawne i fizyczne mogą zakładać niepubliczne szkoły artystyczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego.

W myśl art. 82 ust. 2 ww. ustawy o systemie oświaty, zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać:

1. oznaczenie osoby zamierzającej prowadzić szkołę lub placówkę, jej miejsca zamieszkania lub siedziby;
   
2. określenie odpowiednio typu i rodzaju szkoły lub placówki oraz daty rozpoczęcia jej funkcjonowania, a w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazw zawodów, w jakich szkoła będzie kształcić, zgodnych z nazwami zawodów występujących w klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego, o której mowa w art. 24 ust. 1, lub klasyfikacji zawodów i specjalności ustalanej na potrzeby rynku pracy przez ministra właściwego do spraw pracy;
   
3. wskazanie miejsca prowadzenia szkoły lub placówki oraz informację o warunkach lokalowych zapewniających:
   
   1. możliwość prowadzenia zajęć dydaktyczno-wychowawczych,
      
   2. realizację innych zadań statutowych,
      
   3. w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - możliwość realizacji praktycznej nauki zawodu,
      
   4. bezpieczne i higieniczne warunki nauki i pracy, zgodnie z odrębnymi przepisami;
   
   
4. statut szkoły lub placówki;
   
5. dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych i dyrektora, przewidzianych do zatrudnienia w szkole lub placówce;
   
6. zobowiązanie do przestrzegania wymagań określonych w art. 7 ust. 3 w przypadku szkoły podstawowej oraz gimnazjum, a także w przypadku szkoły ponadgimnazjalnej ubiegającej się o nadanie uprawnień szkoły publicznej z dniem rozpoczęcia działalności;
   
7. dane niezbędne do wpisania szkoły lub placówki do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki narodowej.

Stosownie do art. 82 ust. 3a ww. ustawy o systemie oświaty, zaświadczenie o wpisie do ewidencji, o którym mowa w ust. 2b i 3, zawiera:

1. nazwę organu, który dokonał wpisu do ewidencji szkoły lub placówki;
2. datę i numer wpisu do ewidencji;
3. nazwę oraz odpowiednio typ i rodzaj szkoły lub placówki;
4. osobę prawną lub fizyczną prowadzącą szkołę lub placówkę;
5. adres szkoły lub placówki;
6. w przypadku szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe - nazwy zawodów, w jakich szkoła kształci.
   
   

Jak wynika z art. 82 ust. 4 ww. ustawy o systemie oświaty, organ, o którym mowa w ust. 1 i 1a, wydaje decyzję o odmowie wpisu do ewidencji, jeżeli:

1. zgłoszenie nie zawiera danych wymienionych w ust. 2 i mimo wezwania nie zostało uzupełnione w wyznaczonym terminie;
2. statut szkoły lub placówki jest sprzeczny z obowiązującym prawem i mimo wezwania nie został zmieniony.
   
   

Zgodnie z art. 82 ust. 4 ww. ustawy o systemie oświaty, osoba prowadząca szkołę lub placówkę jest obowiązana zgłosić organowi, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w ciągu 14 dni zmiany w danych zawartych w zgłoszeniu, powstałe po wpisie do ewidencji. Przepisy ust. 2-4 stosuje się odpowiednio.

Z kolei, jak stanowi art. 83 ust. 1 ww. ustawy, wpis do ewidencji podlega wykreśleniu w przypadkach:

1. niepodjęcia działalności przez szkołę lub placówkę w terminie wskazanym w zgłoszeniu do ewidencji;
2. prawomocnego orzeczenia sądu zakazującego osobie fizycznej, prowadzącej szkołę lub placówkę, prowadzenia działalności oświatowej;
3. stwierdzenia, w trybie nadzoru pedagogicznego, że działalność szkoły lub placówki jest sprzeczna z przepisami ustawy lub statutem, a w szkole podstawowej lub gimnazjum są także niewypełniane zobowiązania, o których mowa w art. 82 ust. 2 pkt 6 - jeżeli osoba prowadząca szkołę lub placówkę w wyznaczonym terminie nie zastosowała się do poleceń organu sprawującego nadzór pedagogiczny;
4. dokonania wpisu z naruszeniem prawa;
5. zaprzestania działalności przez szkołę lub placówkę przez okres dłuższy niż trzy miesiące.
   
   

Wszelka zatem odpowiedzialność, w tym obowiązki rejestracyjne, ciąży na osobie zakładającej i prowadzącej placówkę, tak więc sama placówka nie jest w pełni samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od podmiotu, który ją założył.

Również fakt uzyskania odrębnego numeru REGON nie przesądza o tym, że dany podmiot staje się odrębnym od osoby założyciela podatnikiem.

W ocenie tut. organu ten właśnie brak całkowitej samodzielności jednostki oświatowej jak i odpowiedzialność jaka ciąży na Wnioskodawcy jako założycielu jednostki oświatowej przesądza, że w przedmiotowej sprawie to Wnioskodawca ma status podatnika i płatnika, a nie sama założona przez niego jednostka oświatowa.

Stosownie do treści art. 83a ust. 1 ustawy o systemie oświaty, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7, nie jest działalnością gospodarczą.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca wprawdzie stwierdził, że placówki przedszkola nie są powiązane organizacyjnie, księgowo i administracyjnie z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, wyjaśniając, że każdy z ww. podmiotów stanowi strukturę organizacyjną pozwalającą w sposób zorganizowany wykonywać określone zadania, dla każdego podmiotu prowadzona jest odrębna księgowość, zaś poszczególni pracownicy zatrudniani są pod konkretnym podmiotem.

Podkreślenia wymaga jednak, że – jak wprost wynika z powołanych wyżej przepisów ustawy o systemie oświaty - to organ prowadzący szkołę lub placówkę odpowiada za jej działalność, zaś do jego zadań należy w szczególności zapewnienie warunków działania szkoły lub placówki, w tym bezpiecznych i higienicznych warunków nauki, wychowania i opieki, wykonywanie remontów obiektów szkolnych oraz zadań inwestycyjnych w tym zakresie, zapewnienie obsługi administracyjnej, finansowej, w tym w zakresie wykonywania czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, i organizacyjnej szkoły lub placówki oraz wyposażenie szkoły lub placówki w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do pełnej realizacji programów nauczania, programów wychowawczych, przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów oraz wykonywania innych zadań statutowych.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że placówki przedszkola otrzymują dotacje z publicznych środków finansowych, które organ prowadzący placówkę jest zobowiązany rozliczyć zgodnie z zasadą celowości i rzetelności.

Z powyższego wynika, że to Wnioskodawca będąc organem prowadzący daną placówkę oświatową odpowiada za jej działalność i zapewnia prawidłowe warunki jej działania, w tym obsługę administracyjną, finansową i organizacyjną, jak również wyposaża placówkę w pomoce dydaktyczne i sprzęt niezbędny do wykonywania zadań statutowych.

Należy również zwrócić uwagę na zapis wynikający z cyt. wyżej art. 83 ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, stanowiący, że wpis do ewidencji podlega wykreśleniu w przypadku prawomocnego orzeczenia sądu zakazującego osobie fizycznej, prowadzącej szkołę lub placówkę, prowadzenia działalności oświatowej (pkt 2 ww. przepisu), czy też stwierdzenia, w trybie nadzoru pedagogicznego, że działalność szkoły lub placówki jest sprzeczna z przepisami ustawy lub statutem, a w szkole podstawowej lub gimnazjum są także niewypełniane zobowiązania, o których mowa w art. 82 ust. 2 pkt 6 - jeżeli osoba prowadząca szkołę lub placówkę w wyznaczonym terminie nie zastosowała się do poleceń organu sprawującego nadzór pedagogiczny (pkt 3). Powyższe jednoznacznie potwierdza, że sama placówka oświatowa nie jest w pełni samodzielnym podmiotem i nie może działać w oderwaniu od podmiotu, który ją założył.

Ponadto, odpowiadając na pytanie nr 4 zawarte w wezwaniu tut. organu, cyt.: „Kto podejmuje decyzje dotyczące działalności ww. przedszkoli (z wyłączeniem kwestii pedagogicznych) tj. np. decyduje o zatrudnieniu i zwolnieniu pracowników, podpisuje (kto jest stroną) umowy cywilnoprawne (np. dotyczące najmu pomieszczeń, dostawy energii elektrycznej, wody), kto reprezentuje przedszkola na zewnątrz i kto ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działalność tych przedszkoli?” Wnioskodawca sam wskazał, że zgodnie z § 3 ust. 1 Statutu Przedszkola G. decyzje dotyczące działalności przedszkola objęte zakresem pytania 4 podejmuje dyrektor zarządzający - tj. Wnioskodawca. Analogiczna sytuacja odnosi się do przedszkola H.

Tak więc brak jest całkowitej samodzielności jednostek oświatowych (przedszkoli), dla których Wnioskodawca jest organem prowadzącym. Wszelkie istotne decyzje dotyczące działalności ww. przedszkoli podejmuje Wnioskodawca.

Wnioskodawca podał w treści wniosku, że umowy o pracę jak również umowy cywilnoprawne zawierane są pomiędzy konkretną placówką przedszkola a danym pracownikiem, tak więc w zależności od placówki - pracodawcą jest Przedszkole H. bądź Niepubliczne Przedszkole G. Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, że jako dyrektor zarządzający wyłącznie reprezentuje daną placówkę - nie jest on pracodawcą. Należy jednak zauważyć, że z opisu sprawy wynika, że decyzje dotyczące działalności przedszkoli objęte zakresem pytania 4 a więc również decyzje dotyczące zatrudnienia i zwolnienia pracowników, podejmuje Wnioskodawca. Ponadto w myśl art. 82 ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne mogą zakładać szkoły i placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu publicznych szkół i placówek, zaś zgodnie z art. 82 ust. 2 pkt 5 ww. ustawy o systemie oświaty, zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych i dyrektora, przewidzianych do zatrudnienia w szkole lub placówce. Z kolei art. 82 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że organ, o którym mowa w ust. 1 i 1a, wydaje decyzję o odmowie wpisu do ewidencji, jeżeli zgłoszenie nie zawiera danych wymienionych w ust. 2 i mimo wezwania nie zostało uzupełnione w wyznaczonym terminie. Powyższe przepisy również potwierdzają fakt, że to Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za kwalifikacje pracowników pedagogicznych i dyrektora, przewidzianych do zatrudnienia w danej placówce przedszkolnej.

Odnosząc przestawiony opis sprawy do powołanych regulacji prawnych stwierdzić należy, że przedszkola niepubliczne prowadzone przez Wnioskodawcę nie podlegają obowiązkowi ewidencyjnemu, o którym mowa w art. 2 ustawy o zasadach ewidencji i identyfikacji podatników i płatników, i w konsekwencji utworzone przedszkola nie są zobowiązane do posiadania własnego NIP.

To Wnioskodawca jako osoba fizyczna jest płatnikiem podatków i składek ubezpieczeniowych, i winien posiadać numer NIP, nie zaś prowadzone przez Wnioskodawcę przedszkola niepubliczne. Tym samym nie ma możliwości nadania przedszkolu odrębnego od jego organu prowadzącego Numeru Identyfikacji Podatkowej.

Reasumując, nie ma prawnej możliwości nadania przedszkolu odrębnego od organu prowadzącego Numeru Identyfikacji Podatkowej. Tym samym dane przedszkole winno wykorzystywać NIP organu prowadzącego tj. Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego bądź zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.