Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-423/14-4/GG
z 24 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 grudnia 2014 r. (data wpływu 10 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 marca 2015 r. (data wpływu 12 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji znaku towarowego wniesionego w formie aportu do spółki komandytowej (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 24 lutego 2015 r., nr IPTPB3/423-423/14-2/GG (doręczonym w dniu 4 marca 2015 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie w dniu 12 marca 2015 r. wpłynęło do tutejszego Organu uzupełnienie wniosku nadane za pośrednictwem poczty z zachowaniem terminu oraz uiszczono brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

L Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Wnioskodawca) posiada status polskiego rezydenta podatkowego. Jest ona komplementariuszem w S spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej (dalej: Spółka).

Spółka osobowa z siedzibą w innym niż Polska kraju Unii Europejskiej (dalej: Spółka zagraniczna) wniosła wkład niepieniężny (dalej: Aport) w postaci prawa ochronnego na znak towarowy do L sp. z o.o. sp.k. Jest to znak towarowy zarejestrowany w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. W zamian za wniesienie wkładu niepieniężnego Spółka zagraniczna uzyskała status wspólnika w L sp. z o.o. sp.k., który uprawniony jest do udziału w zysku i stracie Spółki na zasadach określonych w umowie.

Znak towarowy został wprowadzony przez Spółkę zagraniczną do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i rozpoczęto jego amortyzację. Wartość początkowa tego znaku towarowego została ustalona w Spółce zagranicznej według wartości rynkowej, wynikającej z wyceny dokonanej przez biegłego rzeczoznawcę. Wniesiony znak towarowy cechuje kompletność i zdatność do używania, zaś przewidywalny okres jego używania będzie dłuższy od roku. Spółka komandytowa wykorzystuje znak towarowy na potrzeby związane z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą. W związku z tym prawo ochronne na znak towarowy zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, a następnie rozpoczęto jego amortyzację od wartości początkowej, wynikającej z wyceny, przeprowadzonej przez biegłego rzeczoznawcę, pomniejszonej o uprzednio dokonane przez Spółkę zagraniczną odpisy amortyzacyjne.

W przyszłości planowane jest rozwiązanie bez przeprowadzania postępowania likwidacyjnego Spółki komandytowej, skutkiem którego będzie przeniesienie na Wnioskodawcę majątku Spółki osobowej, pozostałego w Spółce po jej rozwiązaniu, z uwagi na fakt, że Wnioskodawca, na mocy postanowień umowy spółki osobowej, jest wyłącznie uprawnionym do majątku Spółki, pozostałego po jej rozwiązaniu. W efekcie w wyniku rozwiązania Spółki osobowej na Wnioskodawcę zostanie przeniesione, m.in. powyżej opisane prawo ochronne na znak towarowy, wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które następnie Wnioskodawca zamierza wykorzystywać w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, wprowadzić do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, i w efekcie dokonywać odpisów amortyzacyjnych od jego wartości.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca stwierdził, że:

1. Przedmiotem wniosku są trzy zaistniałe stany faktyczne.
2. Rok podatkowy Wnioskodawcy pokrywa się z rokiem kalendarzowym.
3. Wniesienie wkładu niepieniężnego w postaci prawa ochronnego na znak towarowy L Sp. z o.o. sp.k. nastąpiło w 2014 r.
4. Forma prawna zagranicznej spółki osobowej, to Limited Partnership (ετερόρρυθμη εταιρεία), która jest traktowana, jako spółka osobowa, będąca transparentną na cele podatku dochodowego.
5. Całość dochodów osiąganych przez L sp. z o.o. sp.k. opodatkowana jest w Polsce. Całość dochodów, osiąganych przez Spółkę zagraniczną opodatkowana jest w Republice Cypru.
6. Spółka zagraniczna nabyła prawo ochronne na znak towarowy L w drodze wniesienia wkładu niepieniężnego.
7. Ustalenie wartości początkowej według wartości rynkowej wprowadzonego do ewidencji prawa ochronnego na znak towarowy przez Spółkę zagraniczną nastąpiło na podstawie przepisów, obowiązujących w państwie jej siedziby.
8. L Sp. z o.o. sp.k. wprowadziła prawo ochronne na znak towarowy do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w dniu 29 września 2014 r. i rozpoczęła jego amortyzację od 1 października 2014 r.
9. Termin „Spółka komandytowa”, którym Wnioskodawca posługuje się w formułowanych przez siebie pytaniach, oznacza spółkę L Sp. z o.o. sp.k., określaną we wniosku o interpretację również, jako Spółka osobowa, bądź Spółka.
10. Wartość początkowa prawa ochronnego na znak towarowy została ustalona przez L sp. z o.o. sp.k. w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w Spółce zagranicznej, która to wartość została ustalona w wartości rynkowej, na podstawie wyceny przeprowadzonej przez biegłego rzeczoznawcę.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (ostateczne sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

1. Czy prawidłowym było, że nabyte przez Spółkę komandytową (L Sp. z o.o. sp.k.) prawo ochronne na znak towarowy, z uwagi na fakt, iż w momencie wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ta wykorzystywała go na potrzeby, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, podlegał amortyzacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji, czy odpisy amortyzacyjne od prawa ochronnego na znak towarowy stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj.począwszy od miesiąca, następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wprowadzenie znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych?
2. Czy prawidłowym było ustalenie wartości początkowej prawa ochronnego na znak towarowy, nabytego w formie wkładu niepieniężnego przez Spółkę komandytową, w wysokości wartości początkowej, od której dokonywane były odpisy amortyzacyjne w Spółce zagranicznej?
3. Czy w związku z rozwiązaniem Spółki komandytowej i przeniesieniem powyżej opisanego prawa ochronnego na znak towarowy na Wnioskodawcę prawidłowym było wprowadzenie go przez Wnioskodawcę do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w wysokości wartości początkowej, określonej w ewidencji podmiotu rozwiązywanego oraz kontynuowanie metody amortyzacji, przyjętej przez ten podmiot, z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów amortyzacyjnych?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi w zakresie pytania nr 1 wniosku, natomiast w pozostałym zakresie zostaną wydanę odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, (przedstawionym w uzupełnieniu wniosku) nabyte przez ….Sp. z o.o. sp.k. (dalej: Spólka komandytowa lub Spółka) prawo ochronne na znak towarowy, z uwagi na fakt, że Spółka przewidywała, że będzie używać go na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w okresie przekraczającym rok, mogło podlegać amortyzacji w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a w konsekwencji odpisy amortyzacyjne od znaku towarowego stanowią koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy od momentu rozpoczęcia amortyzacji (proporcjonalnie do przypadającego Wnioskodawcy udziału w zysku tej Spółki), tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wprowadzenie znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., poz. 397; z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.), przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych łączy się z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego prawa do udziału w zysku (udziału). W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 u.p.d.o.p., zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy opodatkowania lub podatku.

Art. 5 ust. 3 u.p.d.o.p. stanowi natomiast, że jeżeli działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 5 ust. 1, uznaje się za przychody z działalności gospodarczej.

Oznacza to, że Spółka komandytowa, jako spółka osobowa, jest transparentna na cele podatku dochodowego – podatnikiem nie jest Spółka, ale jej wspólnicy, czyli m.in. Wnioskodawca.

Wobec powyższego, kwestie związane z amortyzacją środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których nabycia dokonała Spólka komandytowa – istotne w kontekście rozliczeń podatkowych Wnioskodawcy (jako komplementariusza Spółki), będącego osobą prawną – powinny być rozpatrywane na gruncie przepisów u.p.d.o.p.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 u.p.d.o.p., przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 u.p.d.o.p. dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym; jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 u.p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne), dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 u.p.d.o.p.

W świetle art. 16b ust. 1 u.p.d.o.p. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5. licencje,
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7. wartość stanowiąca równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know- how)
   

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej (dalej: p.w.p.). Ustawa ta normuje m.in.: stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 p.w.p., na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Zgadnie z art. 120 p.w.p., znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towarów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art 153 p.w.p.). Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 p.w.p.).

Analiza przepisów p.w.p., prowadzi zdaniem Wnioskodawcy do wniosku, że prawa ochronne do znaków towarowych w rozumieniu ustawy p.w.p., spełniające przesłanki, wyrażone w art. 16b u.p.d.o.p., mogą, jako wartości niematerialne i prawne, podlegać amortyzacji podatkowej.

W przedmiotowym stanie faktycznym przepis ten znajdzie zastosowanie, ponieważ zgodnie z wyceną, dokonaną przez biegłego rzeczoznawcę, wartość początkowa znaku towarowego przekracza kwotę 3500 zł.

Z kolei zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p., „odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (...) począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (...)”.

Uwzględniając wskazane powyżej przepisy u.p.d.o.p., prawidłowym było działanie, zgodnie z którym prawo ochronne na znak towarowy zostało wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki komandytowej w miesiącu przekazania go do używania, natomiast Spółka zaczęła dokonywać odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym znak został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

Przepisy u.p.d.o.p. pozwalają zatem na uznanie, że dla określenia momentu rozpoczęcia dokonywania odpisów amortyzacyjnych od znaku towarowego bez znaczenia jest data przerejestrowania wchodzących praw do zarejestrowanych znaków towarowych na Spółkę komandytową.

Zgodnie z art. 67 ust. 2 w związku z art. 162 ust. 1 p.w.p. dla skutecznego przeniesienia prawa z rejestracji znaku towarowego wystarczy zachowanie formy pisemnej. Wniosek ten potwierdził Minister Finansów w piśmie „Skutki podatkowe otrzymania przez spółkę znaku towarowego, wchodzącego w skład przedsiębiorstwa, wniesionego do niej tytułem wkładu niepieniężnego” zamieszczonym w Biuletynie Skarbowym Ministra Finansów nr 4/2007. Minister Finansów wskazał, że skoro amortyzacji podlegają nabyte, nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu ich przyjęcia do używania prawa, o których mowa w p.w.p., to w przypadku zachowania formy pisemnej przy ich przenoszeniu „spółka, do której został wniesiony wkład obejmujący prawo do znaku towarowego, może (...) dokonywać amortyzacji tego prawa. Bez znaczenia w tym przypadku pozostaje to, czy i kiedy dokonany zostanie wpis w rejestrze patentowym przeniesienia prawa do znaku towarowego”.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, nabyty przez Spółkę komandytową znak towarowy, z uwagi na fakt, że Spółka w momencie wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych przewidywała, że będzie używać go na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, w okresie przekraczającym rok, mógł podlegać amortyzacji w rozumieniu u.p.d.o.p., a w konsekwencji prawidłowym było uznanie, że odpisy amortyzacyjne od znaku towarowego stanowiły koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wprowadzenie znaku towarowego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Spółki.

Nadmienia się ponadto, że obowiązuje tekst jednolity ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych opublikowany w Dzienniku Ustaw z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.