Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-1211/14-2/AJ
z 2 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania oraz obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności na rzecz kontrahenta z siedzibą we Francji z tytułu nabycia praw do transmisji/retransmisji wydarzeń sportowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie opodatkowania oraz obowiązku pobrania podatku u źródła w związku z wypłatą należności na rzecz kontrahenta z siedzibą we Francji z tytułu nabycia praw do transmisji/retransmisji wydarzeń sportowych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej S.A. zawiera różnego rodzaju umowy z kontrahentami zagranicznymi. Zawierane przez Spółkę umowy dotyczą m.in. zakupu praw do transmisji wydarzeń sportowych, zarówno na żywo, jak i do odtworzeń zarejestrowanych wcześniej wydarzeń sportowych. W związku z powyższym Spółka współpracuje z różnymi kontrahentami, w tym konkretnym stanie faktycznym Spółka zamierza zawrzeć umowę na zakup praw do transmisji wydarzeń sportowych, od kontrahenta który ma siedzibę we Francji.

Prawa nabywane przez T od kontrahenta obejmują prawo do transmisji na żywo wydarzeń sportowych jak i do retransmisji tych wydarzeń i ich części.

Nabywając prawa do transmisji/retransmisji wydarzeń sportowych od kontrahenta z Francji T nie uzyskuje uprawnień do samodzielnego (tj. z wykorzystaniem własnych zasobów), rejestrowaniu określonych wydarzeń sportowych, a nabywa jedynie prawo do transmisji na żywo lub retransmisji zarejestrowanych już wydarzeń sportowych (w całości lub ich fragmentów), komentowania emitowanych wydarzeń sportowych w języku polskim oraz tworzenia sprawozdań z przebiegu wydarzeń sportowych.

Stroną umowy jest firma z siedzibą we Francji zarejestrowana w rejestrze spółek. Ze względu na swoją siedzibę, zgodnie z przepisami prawa Francji, spółka jest rezydentem podatkowym i płatnikiem podatku dochodowego w tym państwie.

W związku z tym, dla celów uniknięcia podwójnego opodatkowania, do rozliczeń podatkowych (podatek u źródła) T stosuje umowę między Rzeczypospolitą Polską a Republiką Francuską w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 30 czerwca 1992 r.

Stosownie do umowy, Spółka ma przekazać kwoty należne na podstawie faktury wystawionej przez kontrahenta z siedzibą we Francji.

Spółka posiada certyfikat rezydencji kontrahenta z Francji.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz kontrahenta z siedzibą we Francji z tytułu nabycia praw do transmisji/retransmisji wydarzeń sportowych stanowią należności licencyjne w rozumieniu umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Rzeczpospolitą Polską o Republiką Francji, a tym samym, czy przy ich wypłacie na Spółce ciąży obowiązek potrącania podatku u źródła ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz Kontrahenta z Francji z tytułu nabycia praw do transmisji/retransmisji wydarzeń sportowych, na podstawie art. 12 ust. 3 w związku z art. 12 ust. 4 w rozumieniu postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Francuską, są wyłączone z podatku u źródła w Polsce, a tym samym na Spółce nie ciąży obowiązek potrącenia podatku u źródła przy dokonywaniu ich wypłat.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm., dalej: ustawa o CIT) podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Polski. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT stanowi, iż podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przychodów przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z należności licencyjnych ustala się w wysokości 20% przychodów. Na podstawie art. 26 ust. 1 (sprostowano oczywistą pomyłkę pisarską - Wnioskodawca wskazał art. 21 ust. 1) ww. ustawy podatnik dokonujący wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT ma obowiązek pobrania w dniu dokonania wypłaty zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła) od tych wypłat.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, opodatkowaniu podatkiem u źródła w Polsce podlegają m.in. przychody z praw autorskich lub pokrewnych, w tym ze sprzedaży praw. Zatem w celu ustalenia, czy przychody rezydenta z Francji, który nie posiada w Polsce siedziby (zarządu) ani zakładu, z tytułu zbycia praw do transmisji/retransmisji telewizyjnych wydarzeń sportowych podlegają opodatkowaniu w Polsce, należy rozważyć czy prawa te można zakwalifikować do praw autorskich lub praw pokrewnych. Ustawa o CIT nie zawiera definicji praw autorskich ani definicji praw pokrewnych.

W świetle ustawy o prawie autorskim oraz zgodnie z interpretacjami organów podatkowych (interpretacja z dnia 25 lipca 2014 r. Nr IPPIB5/423-513/14-2/AJ), nabycie prawa do transmisji wydarzeń sportowych, co do zasady uznawane są za utwór podlegający ochronie praw autorskich, jako że zapis widowiska sportowego ma cechy indywidualności artystyczne ujęcie kamer, artystyczny wybór sekwencji zdarzeń.

Na podstawie art. 21 ust. 2 ustawy o CIT, przepisy art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Polska (pod warunkiem posiadania certyfikatu).

Zgodnie z definicją należności licencyjnych zawartą w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Francją, określenie „należności licencyjne” oznacza wszelkiego rodzaju należności, które są płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania prawa autorskiego do dzieła literackiego .artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami i dziełami zarejestrowanymi dla radia i telewizji, do patentu, znaku przemysłowego lub handlowego, rysunku, modelu, planu formuły, technologii produkcyjnej i za informacje związane z doświadczeniem zdobytym w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej albo z umiejętnością (know-how).

Biorąc pod uwagę definicję „należności licencyjnych” określoną w art. 12 ust. 4 umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Francją, zdaniem Spółki należy uznać, że należności za nabycie praw do telewizyjnej transmisji wydarzeń sportowych wchodzą w zakres należności licencyjnych. Jednak stosownie do przepisu art. 12 ust. 3 w umowie Francja - Polska określone zostało swoiste wyłączenie z obowiązku poboru podatku u źródła dla pewnych kategorii należności, tj. należności z praw autorskich z tytułu twórczości literackiej, artystycznej lub naukowej.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 umowy Polska - Francja, należności te podlegają opodatkowaniu tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym osoba otrzymująca te należności ma miejsce zamieszkania. Tym samym stosownie do art. 12 ust. 3 umowy Polska - Francja, należności z praw autorskich dotyczące transmisji wydarzeń sportowych są objęte wyłączeniem z obowiązku poboru podatku u źródła w Polsce.

W konsekwencji, takie należności jako zaliczające się do należności z praw autorskich z tytułu twórczości artystycznej (wydarzenia i imprezy sportowe) podlegają opodatkowaniu jedynie w Państwie siedziby otrzymującego należności (Francja). Powyższa wykładnia została potwierdzona w interpretacji Ministra Finansów z dnia 25 maja 2010 r., sygn. DD4/033/028/RMU/09/PK-1234.

Reasumując Spółka uważa, że wynagrodzenie dla kontrahenta z Francji za prawa do transmisji/retransmisji wydarzeń, imprez sportowych w telewizji mieszczą się w definicji należności licencyjnych umowy między Polską a Francją, ale podlegają wyłączeniu z poboru podatku u źródła w Polsce, stosownie do przepisu art. 12 ust. 3 umowy. Tym samym w dacie wypłaty przedmiotowych należności na rzecz kontrahenta z Francji, na Spółce nie ciąży obowiązek potrącenia podatku u źródła.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.