Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-818/14-6/JK
z 10 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 8 października 2014 r. (data wpływu 21 października 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 29 grudnia 2014 r. (data nadania 29 grudnia 2014 r., data wpływu 2 stycznia 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 19 grudnia 2014 r. Nr IPPB4/415-818/14-2/JK (data nadania 19 grudnia 2014 r., data doręczenia 22 grudnia 2014 r.) oraz pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data nadania 4 lutego 2015 r., data wpływu 6 lutego 2015 r.) stanowiącym odpowiedź na wezwanie z dnia 26 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-818/14-4/JK (data nadania 26 stycznia 2015 r., data doręczenia 29 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości, jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej braku opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 1997 r.
  

• nieprawidłowe – w części dotyczącej braku opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w 2011 r. w wyniku podziału majątku wspólnego.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 21 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 19 grudnia 2014 r. Nr IPPB4/415-818/14-2/JK (data nadania 19 grudnia 2014 r., data doręczenia 22 grudnia 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 29 grudnia 2014 r. (data nadania 29 grudnia 2014 r., data wpływu 2 stycznia 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

W związku z dalszymi wątpliwościami, pismem z 26 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-818/14-4/JK (data nadania 26 stycznia 2015 r., data doręczenia 29 stycznia 2015 r.) wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez przedstawienie jednoznacznego własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 4 lutego 2015 r. (data nadania 4 lutego 2015 r., data wpływu 6 lutego 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła wniosek w terminie.

We wniosku i w uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Aktem notarialnym z dnia 25 marca 1997 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli 2/8 udziałów w nieruchomości składającej się z działki oraz z prawa własności budynków znajdujących się w W. Małżeństwo 2/8 udziału w nieruchomości nabyli do majątku wspólnego. Nabyta część 2/8 nieruchomości była przedmiotem najmu w działalności małżonka Wnioskodawczyni, z tym że nie została ona wykazana w księgach rachunkowych jako środek trwały, od której podatnik mógłby liczyć koszty amortyzacji. Natomiast Wnioskodawczyni nie prowadziła w tym zakresie żadnej działalności gospodarczej.

Wyrokiem z dnia 22 listopada 2011 r. orzeczono rozwód związku małżeńskiego małżonków wraz z dokonaniem podziału majątku wspólnego. W wyroku tym ustalono, że w skład majątku wspólnego stron wchodzi m.in. udział 2/8 we współwłasności nieruchomości położonej w W.. Sąd Okręgowy dokonał podziału majątku wspólnego w ten sposób, że udział 2/8 we własności nieruchomości otrzymała na wyłączną własność Wnioskodawczyni. W wyroku czytamy, że Sąd Okręgowy: „dokonuje podziału majątku wspólnego w ten sposób, że nieruchomości opisane w pkt 4a – k otrzymuje na wyłączną własność powódka Wnioskodawczyni, natomiast ruchomości opisane w pkt 4l – y otrzymuje na wyłączną własność pozwany – mąż Wnioskodawczyni, bez spłat i dopłat”.

Konsekwencją powyższego jest nabycie przez Wnioskodawczynię większego udziału w przedmiotowej nieruchomości niż pierwotnie miała podczas trwania małżeńskiej wspólności majątkowej (o 1/8). Oznacza to, że udział w ww. nieruchomości nabyty przez Wnioskodawczynię w wyniku podziału uległ powiększeniu o 1/8. Z uwagi na to, że podział majątku nie opierał się na wyliczeniach dokonanych na podstawie cen rynkowych na dzień podziału dorobkowego małżonków, trudno jest stwierdzić, czy wartość udziału (2/8) we własności nieruchomości przewyższała wartość w majątku wspólnym. Co za tym idzie nie można także stwierdzić, czy taki podział majątku, będący konsekwencją rozwodu jest ekwiwalentny w naturze, chociaż w omawianym przypadku, jak opisano wyżej, nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty. Obecnie Wnioskodawczyni zamierza sprzedać swój udział 2/8 we własności nieruchomości opisanej wyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dla Wnioskodawczyni bieg 5-letniego terminu, o którym mowa w treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w kontekście planowanej sprzedaży udziału 2/8 nieruchomości) rozpocznie się z końcem roku daty:

• pierwotnego nabycia własności przez małżonków w zakresie udziału 2/8 nieruchomości?
  

• pierwotnego nabycia własności przez małżonków w zakresie udziału 1/8 nieruchomości, zaś w zakresie pozostałej części udziału (1/8) z końcem roku daty orzeczenia rozwodu związku małżeńskiego?
  
  
  

Zdaniem Wnioskodawczyni:

Istota problemu sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy zbycie nieruchomości w części (1/8) przypadającej na udział nabyty przez M. (Wnioskodawczynię) w drodze podziału majątku po orzeczeniu rozwodu skutkuje powstaniem przychodu na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o pdof.

W omawianej sprawie istotne są dwa zdarzenia:

1. Nabycie (2/8) udziałów w nieruchomości składającej się z działki oraz z prawa własności budynków znajdujących się w W. przez małżonków (Akt notarialny z dnia 25 marca 1997r.).
2. Orzeczenie o rozwodzie małżonków (wyrok z dnia 22 listopada 2011 r.) na podstawie którego Wnioskodawczyni otrzymała ww. udział na wyłączną własność.
   
   

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o pdof, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem 5-ciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Z uwagi na to, że Wnioskodawczyni nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie najmu nieruchomości (udziału w części nieruchomości), to w przedmiotowej sprawie w zakresie ustalenia prawidłowej wysokości podatku dochodowego od osób fizycznych od sprzedaży udziału (1/8) części nieruchomości decydujące znaczenie ma właściwe ustalenie daty od jakiej należy liczyć bieg 5 – letniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o pdof. Czy termin ten należy liczyć od daty kiedy nastąpiło pierwotne nabycie części nieruchomości przez oboje małżonków, tj. w 1997 r., czy też kiedy nastąpił podział majątku wspólnego, czyli od 2011 roku?

Stosunki majątku między małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.) – dalej KRiO. Na podstawie treści art. 31 § 1 KRiO, z chwilą zawarcia małżeństwa między małżonkami z mocy prawa powstaje wspólność majątkowa obejmująca przedmioty nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich. Przedmioty nie objęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. W omawianej sprawie, małżonkowie nabyli (2/8) udziałów w nieruchomości do majątku wspólnego.

Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna bezudzialowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym. Wobec tego nie mogą rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością (art. 35 KRiO). Z chwilą ustania małżeństwa wspólność ta ulega przekształceniu i powstaje domniemanie prawne (formalne o charakterze wzruszalnym praesumptio iuris tantum), że małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek (art. 43 § 1 KRiO). Na skutek rozwodu ustało małżeństwo Wnioskodawczyni i został dokonany podział majątku na zasadach przedstawionych w opisie stanu faktycznego.

W ocenie Wnioskodawczyni, brak jest podstaw do przyjęcia, że nabyła Ona w 1997 r. udział w części nieruchomości jedynie w jednej drugiej udziału (1/8) części, a następnie w 2011 r. w wyniku orzeczenia rozwodu i podziału majątku stała się właścicielką drugiej części (1/8) udziału we współwłasności. Skoro małżonkowie nabyli raz udział w nieruchomości (2/8) do majątku wspólnego, to Wnioskodawczyni nie mogła nabyć jej powtórnie w dacie podziału majątku, który nastąpił na skutek rozwodu i ustalenia przez Sąd sposobu podziału majątku w ramach wyroku rozwodowego. Wobec powyższego, zdaniem Wnioskodawczyni nie można przyjąć, że 5-letni termin określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a) ustawy o pdof, biegnie od daty nabycia udziału (1/8) nieruchomości w drodze podziału majątku po rozwodzie. Za powyższym przemawia fakt, że gdyby Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem zbyli udział w części nieruchomości przed 2011 r., tj. przed orzeczeniem rozwodu, to transakcja ta nie byłaby opodatkowana podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ 5-letni termin upłynąłby z końcem 2002 r.

Wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że sprzedaż udziału (2/8) części nieruchomości położonej w Warszawie, przy ul. Wynalazek jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych z uwagi na upływ 5 – letniego terminu, w którym nastąpiło nabycie.

Na tle przedstawionego zdarzenia przyszłego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić czy w przedmiotowej sprawie planowana przez Wnioskodawczynię sprzedaż 2/8 udziału w nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r., poz. 788, z późn. zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Co do zasady, wspólność majątkowa trwa tak długo jak małżeństwo.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Z chwilą ustania wspólności ustawowej małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym stanowiącym ich dorobek, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej. Przepis ten nie wyłącza zastosowania art. 43 § 2 i 3 (art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Powyższe oznacza, że z datą ustania małżeństwa, a więc również wspólności majątkowej, współwłasność łączna jaka istnieje między małżonkami przekształca się we współwłasność w częściach ułamkowych. Zatem w chwili ustania małżeństwa co do zasady każdy z małżonków ma wynoszący 1/2 udział w majątku wspólnym, a więc w każdej rzeczy, jaka do tego majątku należy. W chwili ustania małżeństwa Wnioskodawczyni była więc właścicielem wynoszącego 1/2 udziału we wszystkich składnikach majątku wspólnego małżonków, podobnie jak Jej małżonek.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
  

• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  
  

Tym samym, za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego, ale tylko wówczas jeżeli podział był ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty lub jeżeli wartość otrzymanych przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku tego podziału mieściła się w udziale, jaki temu małżonkowi przysługiwał w majątku wspólnym.

Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki, gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (nieruchomością lub prawem) – jak też stan jej majątku osobistego.

Ustalenia wartości majątku należy dokonać w oparciu o obiektywne kryteria, czyli zgodnie z wyliczeniem dokonanym na podstawie cen rynkowych obowiązujących na danym obszarze w dniu zawarcia umowy lub wydania orzeczenia sądu, na mocy których doszło do podziału majątku dorobkowego małżonków, a nie według subiektywnego przekonania małżonków. Gdy przedmiotem podziału majątku wspólnego małżonków jest więcej niż jeden składnik majątku wchodzący w skład majątku dorobkowego małżonków wówczas, aby ustalić czy podział był ekwiwalentny w naturze lub czy wartość otrzymanych przez małżonka w wyniku podziału majątku rzeczy mieści się w udziale, jaki przysługiwał mu w majątku wspólnym należy w pierwszej kolejności zsumować wartość rynkową wszystkich składników majątku podlegających podziałowi i podzielić na pół oraz ustalić wartość rynkową składników majątku otrzymanych przez każdego z małżonków. Zatem skoro w niniejszej sprawie oprócz udziału w nieruchomości podział majątku małżonków obejmował również inne składniki wchodzące w skład majątku dorobkowego małżonków, to należy w pierwszej kolejności obliczyć jaką wartość miał cały majątek podlegający podziałowi, czyli zsumować wartość obu nieruchomości wchodzących w skład majątku wspólnego. Następnie należy obliczyć wartość udziału jaki Wnioskodawczyni przysługiwał w majątku wspólnym, czyli wartość całego majątku dorobkowego małżonków podzielić na pół. Otrzymana kwota odpowiadać będzie wartości udziału jaki przysługiwał Wnioskodawczyni w majątku wspólnym. Kolejnym krokiem jest porównanie wartości majątku, jaki Wnioskodawczyni otrzymała w drodze podziału majątku dorobkowego, czyli wartości nieruchomości do kwoty jaka jej przysługiwała pierwotnie w majątku wspólnym.

I wówczas, gdyby Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku wspólnego otrzymała nieruchomość bądź udział w niej o takiej samej wartości jak jej małżonek a podział odbył się bez spłat i dopłat lub gdyby Wnioskodawczyni otrzymała nieruchomość bądź udział w niej nieprzekraczającą wartości udziału jaki jej pierwotnie przysługiwał w majątku wspólnym, to należałoby uznać, że wartość otrzymanych na wyłączną własność rzeczy i praw mieści się w udziale, jaki jej przysługiwał w majątku wspólnym. Zatem za datę nabycia części nieruchomości otrzymanej w wyniku podziału majątku wspólnego, należałoby przyjąć datę jej nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego.

Natomiast, jeżeli Wnioskodawczyni w wyniku podziału majątku otrzymałaby rzeczy i prawa, których wartość przekracza wartość udziału pierwotnie jej przysługującego w majątku wspólnym, to należałoby uznać, że dzień, w którym dokonano tego podziału majątku jest datą nabycia udziału w nieruchomości otrzymanej na wyłączną własność w drodze podziału majątku wspólnego.

Z wniosku wynika, że w skład majątku dorobkowego małżonków wchodził udział 2/8 w nieruchomości nabyty przez małżonków w 1997 r. oraz ruchomości. Wnioskodawczyni wskazała, że w 2011 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego otrzymała udział 2/8 w nieruchomości, zaś jej małżonek nabył na wyłączną własność ruchomości bez spłat i dopłat. Konsekwencją powyższego jest nabycie przez Wnioskodawczynię większego udziału w przedmiotowej nieruchomości niż pierwotnie miała podczas trwania małżeńskiej wspólności majątkowej (o 1/8 udziału). Oznacza to, że udział w ww. nieruchomości nabyty przez Wnioskodawczynię w wyniku podziału uległ powiększeniu o 1/8.

Przenosząc zatem powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że w przedmiotowym przypadku podział majątku wspólnego małżonków dokonany w 2011 r. nie był faktycznie ekwiwalenty w naturze dla każdej ze stron. Każda ze stron nie otrzymała bowiem majątku o równiej wartości, a taki majątek winna otrzymać biorąc pod uwagę fakt, że udziały obojga małżonków z chwilą ustania małżeństwa były równe i wynosiły po 50% w majątku wspólnym. W wyniku podziału majątku wspólnego Wnioskodawczyni nabyła udział większy niż przysługiwał jej w majątku wspólnym.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczynię obowiązywać będą dwie daty nabycia, bowiem w niniejszym przypadku należy stwierdzić, że Wnioskodawczyni zarówno w 1997 r., jak i w 2011 r. nabyła prawo własności do udziału w nieruchomości, którą zamierza sprzedać. Nabycie przez Wnioskodawczynię udziału nieruchomości, którą zamierza sprzedać, nastąpiło zarówno w części w 1997 r. w dacie zakupu nieruchomości przez małżonków, jak również w części w 2011 r. w wyniku podziału majątku wspólnego byłych małżonków. Albowiem jak zostało wskazane powyżej, nabycie ponad udział przysługujący w majątku dorobkowym, przy podziale majątku dorobkowego również stanowi o nowej dacie nabycia.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że udział w nieruchomość (2/8), który Wnioskodawczyni zamierza sprzedać nabyła w dwóch datach i w różny sposób:

1. w 1997 r. – udział w przedmiotowej nieruchomości odpowiadający udziałowi Wnioskodawczyni w majątku wspólnym (1/8),
2. w 2011 r. – udział w przedmiotowej nieruchomości, przekraczający udział w majątku wspólnym małżonków (1/8).
   
   

Z uwagi na to, że nabycie przedmiotowej nieruchomości nastąpiło odpowiednio w części w 1997 r. oraz w 2011 r., pięcioletni termin o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 należy oddzielnie liczyć w stosunku do każdego udziału jaki Wnioskodawczyni nabyła.

Tym samym, przychód uzyskany ze sprzedaży udziału 1/8 w nieruchomości nabytego pierwotnie do majątku wspólnego małżonków w 1997 r., nie będzie podlegał w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ odpłatne zbycie nieruchomości w tej części nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym ją nabyto.

W odniesieniu do udziału nabytego w 2011 r., należy wskazać, że sprzedaż tego udziału przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, tj. przed końcem 2016 r., będzie stanowiła źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Ustawą z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316, z późn. zm.) zmieniono m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy).

Koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie jej posiadania (art. 22 ust. 6c ww. ustawy).

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Zgodnie z art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30 ust. 5 ww. ustawy).

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Reasumując należy stwierdzić, że przychód jaki Wnioskodawczyni uzyska ze sprzedaży udziału (1/8) w nieruchomości nabytego w 1997 r. w ramach wspólności małżeńskiej nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym, zbycie nastąpi po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie. Natomiast dochód ze sprzedaży udziału (1/8) w nieruchomości nabytego w 2011 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego przed upływem 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, tj. przed końcem 2016 r., będzie podlegał opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym od osób fizycznych, o czym stanowi art. 30e ust. 1 tejże ustawy. Uzyskany dochód będzie mógł korzystać ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli zostaną spełnione wszystkie warunki, o którym mowa w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię  i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.