INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 23 listopada 2011 r. (data wpływu 25 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania paragonu wydrukowanego z kasy rejestrującej za fakturę VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 listopada 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania paragonu wydrukowanego z kasy rejestrującej za fakturę VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

S.A. (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) jest spółką operatorską działająca na podstawie odrębnych umów zawartych z koncesjonariuszami – „A” S.A. oraz „B” S.A. (dalej: Koncesjonariusze). Głównym zadaniem Spółki jest bieżące utrzymanie płatnej autostrady (dalej: Autostrada). Wśród głównych czynności wykonywanych przez Spółkę na rzecz Koncesjonariuszy należy wymienić:

• zarządzanie ruchem i jego bezpieczeństwem (w tym np.: obsługa Centrum Kontroli przez 24 godziny na dobę, organizacja całodobowych patroli Autostrady w celu najszybszej wykrywalności wypadków, obsługa darmowej przydrożnej sieci łączności alarmowej, współpraca z policją, pogotowiem i pogotowiem drogowym, przeprowadzanie napraw sprzętu bezpieczeństwa);
• utrzymanie letnie i zimowe (w tym np.: bieżąca kontrola konstrukcji oraz urządzeń i wyposażenia Autostrady, sprzątanie elementów i wyposażenia Autostrady, przeprowadzanie prac ogrodniczych, ewidencjonowanie doniesień o wadach i działania naprawy wad, określanie programów działań naprawczych i prac konserwacyjnych oraz dokumentowanie zakończonych działań, usuwanie śniegu oraz posypywanie nawierzchni solą);
• bieżące zarządzanie i doradztwo (w tym np.: rozpatrywanie skarg użytkowników, monitorowanie i współpraca z operatorami terenów wypoczynkowych, doradzanie Koncesjonariuszom w sprawie generalnych remontów oraz ulepszeń Autostrady, doradzanie w sprawach ulepszenia systemu poboru opłat, ulepszenia programów komputerowych, wdrażanie najnowszych technologii i technik stosowanych na płatnych Autostradach, doradzanie w kwestii optymalizacji poziomu opłat);
• usługi informacyjne i konsultingowe (w tym np.: zbieranie informacji o ilości samochodów na placach poboru opłat, o kwocie pobranych opłat, o ilości pojazdów uprzywilejowanych).
  
  

Dodatkowo Spółka jest również odpowiedzialna za pobór opłat za przejazd płatnymi odcinkami Autostrady, przy czym obecne zapisy umów z Koncesjonariuszami przewidują, iż Spółka w tym zakresie ma działać jako agent Koncesjonariusza.

W celu właściwego wykonania postanowień umów koncesyjnych, w tym dotyczących zamknięcia systemu poboru opłat, przy jednoczesnym utrzymaniu wysokiego standardu obsługi planowane jest, aby Spółka, pobierając opłaty za przejazd działała w imieniu własnym, ale na rzecz Koncesjonariuszy, tj. na zasadzie tzw. „komisu usług”, gdzie Spółka działałaby jako quasi-komisant. Innymi słowy, Spółka dokonywałaby zakupu usługi udostępnienia autostrady od Koncesjonariuszy, odprzedając tę usługę na rzecz podmiotów korzystających z możliwości przejazdu określonym płatnym odcinkiem Autostrady. Rozważane jest przy tym rozwiązanie, w którym:

• z tytułu udostępnienia Autostrady Koncesjonariusze wystawialiby na Spółkę faktury VAT na kwotę odpowiadającą równowartości opłat za przejazd pobranych przez Spółkę (bez pomniejszania o wynagrodzenie należne Spółce z tytułu świadczenia komisu usług),
• Spółka ujmowałaby w fakturach wystawianych na każdego z Koncesjonariuszy kwotę wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu świadczenia komisu usług, tak jak ma to miejsce w przypadku świadczenia innych usług związanych w szczególności z bieżącym utrzymaniem Autostrady przez Spółkę świadczonych odrębnie na rzecz każdego z Koncesjonariuszy.
  
  

Przykładowo, jeśli wartość pobranych przez Spółkę opłat za przejazd wyniesie 100, a wynagrodzenie należne Spółce z tytułu komisu usług wyniesie 5, to dany Koncesjonariusz wystawi na Spółkę fakturę na 100 i jednocześnie Wnioskodawca ujmie w fakturze wystawianej na tego Koncesjonariusza kwotę 5 z tytułu wynagrodzenia należnego z tytułu komisu usług.

Dodatkowo, Spółka pobierając od użytkowników Autostrady stosowną opłatę będzie dokumentować każdą z opłat poprzez zaewidencjonowanie opłaty na kasie rejestrującej. W przypadku, gdy opłata pobrana będzie od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, udokumentowanie opłaty będzie miało formę paragonu z kasy rejestrującej, natomiast w sytuacji, gdy opłata pobierana jest od podmiotu, w stosunku do którego istnieje obowiązek udokumentowania usługi wystawieniem faktury VAT, paragon z kasy rejestrującej stanowi jednocześnie fakturę VAT, zgodnie z § 17 ust. 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy paragon wydrukowany z kasy rejestrującej z tytułu opłaty pobranej od użytkownika, w stosunku do którego Spółka zobowiązana jest udokumentować usługę wystawieniem stosownej faktury VAT, będzie stanowił jednocześnie fakturę VAT zgodnie z § 17 ust. 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z § 17 ust. 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. za fakturę uznaje się również dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

1. nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
2. numer kolejny i datę wystawienia,
3. informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, w szczególności nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,
4. kwotę należności wraz z podatkiem,
5. kwotę podatku.

Ponieważ paragony emitowane przez kasy rejestrujące stanowią jednocześnie dowód zapłaty za usługę i zawierają wszystkie elementy wskazane w treści § 17 ust. 4 rozporządzenia, Spółka stoi na stanowisku, iż paragony emitowane przez kasy rejestrujące stanowią jednocześnie faktury VAT wystawiane w stosunku do podmiotów, co do których Spółka ma obowiązek udokumentowania usługi wystawieniem takiej faktury.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, iż przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Co do zasady, sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą należy dokumentować za pomocą faktury VAT.

Przepisy dotyczące wystawiania faktur VAT uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), zwanym dalej rozporządzeniem.

Według § 4 ust. 1 rozporządzenia, zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

W myśl § 17 pkt 3 rozporządzenia, za fakturę uznaje się również dowody zapłaty za przejazdy autostradami płatnymi, jeżeli zawierają następujące dane:

1. nazwę i numer identyfikacji podatkowej sprzedawcy,
2. numer kolejny i datę wystawienia,
3. informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi, w szczególności nazwę autostrady, za przejazd którą pobierana jest opłata,
4. kwotę należności wraz z podatkiem,
5. kwotę podatku.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest spółką operatorską działająca na podstawie odrębnych umów zawartych z Koncesjonariuszami. Głównym zadaniem Spółki jest bieżące utrzymanie płatnej Autostrady. Dodatkowo Spółka jest również odpowiedzialna za pobór opłat za przejazd płatnymi odcinkami Autostrady, przy czym obecne zapisy umów z Koncesjonariuszami przewidują, iż Spółka w tym zakresie ma działać jako agent Koncesjonariusza. Spółka pobierając od użytkowników Autostrady stosowną opłatę będzie dokumentować każdą z opłat poprzez zaewidencjonowanie opłaty na kasie rejestrującej. W przypadku, gdy opłata pobrana będzie od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej lub rolnika ryczałtowego, udokumentowanie opłaty będzie miało formę paragonu z kasy rejestrującej, natomiast w sytuacji, gdy opłata pobierana jest od podmiotu, w stosunku do którego istnieje obowiązek udokumentowania usługi wystawieniem faktury VAT, paragon z kasy rejestrującej stanowi jednocześnie fakturę VAT, zgodnie z § 17 ust. 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. Z treści wniosku wynika również, iż paragony emitowane przez kasy rejestrujące stanowią jednocześnie dowód zapłaty za usługę i zawierają wszystkie elementy wskazane w treści § 17 ust. 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że jeżeli paragon wydrukowany z kasy rejestrującej z tytułu opłaty pobranej od użytkownika, w stosunku do którego Spółka zobowiązana jest udokumentować usługę wystawieniem stosownej faktury VAT, spełni wszystkie wymogi określone w § 17 pkt 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r., to dokument ten można uznać za fakturę VAT.

Tut. Organ informuje ponadto, iż rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 ze zm.), z dniem 1 kwietnia 2011 r. utraciło swoją moc. Rozporządzenie to zostało zastąpione przez rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360). Jednakże, przepis § 17 pkt 3 rozporządzenia z dnia 28 marca 2011 r., który zastąpił przepis § 17 pkt 4 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. – nie zmienił swojego brzmienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

W pozostałych zakresach dotyczących podatku od towarów i usług wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.