Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/2/4511-211/15/MMa
z 13 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku

z 12 lutego 2015 r. (data otrzymania 16 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lutego 2015 r. otrzymano ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 1995 r. Wnioskodawca wraz z małżonkiem na zasadzie wspólności majątkowej nabył działkę budowlaną, na której małżonkowie wybudowali dom. W dniu 7 października 2010 r. wyrokiem Sądu Okręgowego orzeczony został rozwód. Na rozprawie w Sądzie Rejonowym 9 września 2013 r. nastąpił podział majątku wspólnego poprzez zawarcie ugody. Zgodnie z protokołem Sądu z 9 września 2013 r. cały majątek małżonków, na który składała się jedynie wybudowana na zakupionej w 1995 r. działce nieruchomość mieszkalna został przyznany na wyłączną własność Wnioskodawcy przy zobowiązaniu dokonania spłaty na rzecz małżonka w wysokości 100.000,00zł. Tym sposobem podział majątku został w pełni rozliczony. Zgodnie z zobowiązaniem wynikającym z zawartej przed sądem ugody Wnioskodawca dokonał spłaty na rzecz małżonka w wysokości 100.000,00 zł. W dniu 11 lutego 2014 r. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomość.

W związku z powyższym stanem faktycznym zadano następujące pytanie.

Czy spłata byłego małżonka stanowi koszt uzyskania przychodu ze zbycia w 2014 r. nieruchomości nabytej w wyniku podziału majątku?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie nieruchomości, jakie miało miejsce w 2014 r., stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychód podatkowy powstanie jednak tylko w stosunku do części nieruchomości nabytej w wyniku podziału majątku we wrześniu 2013 r. Nieruchomość została przez Wnioskodawcę nabyta w dwóch datach:

• w 1995 r. w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w majątku wspólnym,
• w 2013 r. tj. w dniu podziału majątku dorobkowego w części przekraczającej udział Wnioskodawcy w majątku dorobkowym.
  
  

Opodatkowanie przychodu będzie miało miejsce tylko w stosunku do tej części nieruchomości, której zbycie dokonane zostało przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Zatem sprzedaż tej części budynku, którą Wnioskodawca nabył w wyniku podziału majątku tj. w 2013 r., będzie stanowiła przychód podatkowy.

Dochód ze sprzedaży budynku mieszkalnego w części odpowiadającej udziałowi nabytemu w 2013 r. będzie podlegał opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym, według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy. Na jego podstawie za koszty uzyskania przychodu ze sprzedaży nieruchomości uważa się udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które powiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Wobec powyższego przepisu stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości ponad udział w majątku dorobkowym, kosztem uzyskania przychodu może być m.in. udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka, ponieważ mieści się w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem kwota spłaty na rzecz byłego małżonka może stanowić koszt nabycia części zbywanej nieruchomości.

Spłata faktycznie poniesiona i dokonana na rzecz byłego małżonka była warunkiem nabycia części nieruchomości ponad udział Wnioskodawcy, a tym samym warunkiem uzyskania własności całego budynku. Jego późniejsza sprzedaż przez Wnioskodawcę była zatem możliwa tylko po wcześniejszym nabyciu tej nieruchomości, a za tę transakcję Wnioskodawca musiał zapłacić – ponieść udokumentowany koszt nabycia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) – źródłem przychodu jest, z zastrzeżeniem ust. 2, odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów

–jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego przepisu każda czynność prawna, której przedmiotem jest odpłatne zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy, stanowi źródło przychodów w rozumieniu tego przepisu, jeżeli zostanie dokonana w określonym czasie, tj. przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej. Tym samym odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw następujące po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1995 r. w trakcie trwania związku małżeńskiego Wnioskodawca wraz z małżonkiem nabył działkę budowlaną, na której małżonkowie wybudowali dom. W dniu 7 października 2010 r. małżonkowie rozwiedli się a 9 września 2013 r. dokonali podziału majątku wspólnego. W ramach podziału majątku Wnioskodawca otrzymał na własność działkę nabytą w 1995 r. z wybudowanym na niej domem i został zobowiązany do spłaty byłego małżonka w kwocie 100.000,00 zł. Wnioskodawca sprzedał ww. nieruchomość 11 lutego 2014 r.

Aby móc zatem ustalić czy w omawianej sprawie sprzedaż w 2014 r. nieruchomości stanowi źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym trzeba ustalić, od jakiego momentu należy liczyć bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w przywołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy tj. czy od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie do majątku wspólnego małżonków ww. nieruchomości (od końca 1995 r.), czy też od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpił podział majątku dorobkowego małżonków (od końca 2013 r.).

Kwestie stosunków majątkowych w małżeństwie reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2012 r. poz. 788 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego – z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa. Wspólność ta charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą zatem rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością – art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólności ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w przypadku zniesienia tej wspólności przez sąd bądź w przypadku ustania małżeństwa między małżonkami (byłymi małżonkami) ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Natomiast – w myśl art. 501 Kodeksu – w razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.

Z przywołanych przepisów wynika zatem, że z chwilą ustania wspólności majątkowej między małżonkami, współwłasność łączna zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego jest nabyciem tych rzeczy. Natomiast mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem – w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego tylko wówczas, jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.
  
  

Za datę nabycia nieruchomości lub prawa, które przypadły danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę ich nabycia w czasie trwania związku małżeńskiego (do majątku wspólnego), ale tylko pod warunkiem, że podział taki jest ekwiwalentny w naturze i odbył się bez spłat i dopłat lub wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub praw w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast podział odbył się w naturze, lecz w sposób, który był nieekwiwalentny i towarzyszyły mu spłaty lub dopłaty lub gdy wartość otrzymanych przez małżonka nieruchomości lub praw przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tego udziału w nieruchomości lub w prawie, który przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat). Bowiem wszelkie przypadki gdy udział danej osoby ulega powiększeniu, traktowany być musi w kategorii nabycia, gdyż w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad rzeczą (prawem) jak też stan jej majątku osobistego. W tym udziale bowiem, w którym przyznana na wyłączną własność nieruchomość lub prawo przekracza wartość udziału w majątku wspólnym, podatnik niewątpliwie nabywa prawo własności w rozumieniu analizowanego przepisu. Przez pojęcie „nabycie” użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Zatem nie ma wątpliwości, że nabycie własności nieruchomości lub praw w drodze podziału majątku wspólnego, w przypadku gdy wartość otrzymanego majątku jest nieekwiwalentna lub przekracza udział, jaki przysługiwał małżonkowi w majątku wspólnym, zawiera się w pojęciu „nabycie”, jakim posługuje się przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przenosząc przywołane powyżej uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że podział majątku dorobkowego małżonków dokonany w 2013 r. nie był ekwiwalentny w naturze. O ekwiwalentnym podziale w naturze mówić bowiem można jedynie wówczas, gdy w wyniku podziału majątku dorobkowego każdy z małżonków otrzymuje na wyłączną własność majątek o tej samej wartości. Tymczasem na mocy ugody z 2013 r. Wnioskodawca został zobowiązany do spłaty w kwocie 100.000,00 zł byłego małżonka tytułem wyrównania udziałów w majątku wspólnym, co jednoznacznie przesądza o braku ekwiwalentnego podziału majątku dorobkowego małżonków.

Wnioskodawca wskazał także, że na mocy ugody cały majątek, który stanowiła zabudowana domem nieruchomość przyznany został Wnioskodawcy. Zatem z powyższych wyjaśnień wynika, że udział Wnioskodawcy w nieruchomości zwiększył się o ½, gdyż udział takiej wysokości do daty podziału majątku posiadał były małżonek Wnioskodawcy, a po podziale udział ten zyskał Wnioskodawca.

Mając na uwadze powyższe wyjaśnienia należy ocenić, że nabycia udziału w omawianej nieruchomości Wnioskodawca dokonał w różnych datach i w różny sposób:

• udział ½ odpowiadający udziałowi w majątku wspólnym nabył w 1995 r.,
• udział przekraczający jego udział w majątku wspólnym (½) nabył w wyniku podziału majątku dorobkowego w 2013 r. – podział ten był bowiem w sposób oczywisty nieekwiwalentny i przekraczał udział w majątku dorobkowym małżeńskim do jakiego prawo miał Wnioskodawca.
  
  

Ponieważ od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości w ramach wspólności ustawowej małżeńskiej, a więc od końca 1995 r., pięcioletni termin o jakim mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych upłynął z 31 grudnia 2000 r., to ½ przychodu uzyskana z odpłatnego zbycia nieruchomości w 2014 r. nie stanowi źródła przychodu a tym samym nie podlega w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Oznacza to, że po stronie Wnioskodawcy nie powstał obowiązek zapłaty podatku dochodowego od przychodu uzyskanego ze zbycia przypadającego na udział w ww. nieruchomości nabyty w 1995 r.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlega natomiast przychód z tytułu odpłatnego zbycia przypadający na udział w nieruchomości nabyty w 2013 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego, ponieważ zbycie nastąpiło w 2014 r. – dokonane zostało więc przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nabyto udział od byłego małżonka.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy – podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć np.: koszty wyceny sprzedawanej nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Podkreślić jednak należy, że poniesione przez Wnioskodawcę koszty odpłatnego zbycia dotyczą całej sprzedanej nieruchomości, czyli również przychodu, który przypada na udział nabyty w 1995 r. niestanowiący źródła przychodu. Skoro sprzedaż udziału nabytego w 1995 r. nie jest źródłem przychodu i nie podlega opodatkowaniu, to odliczeniu nie podlegają też koszty przypadające na ten udział. Wnioskodawca może zatem ewentualnie poniesione koszty odpłatnego zbycia odliczyć od przychodu w wysokości proporcjonalnie przypadającej na udział w nieruchomości, który nabył w 2013 r. czyli w wysokości ½ kosztów odpłatnego zbycia.

Z kolei ustalenie kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia odbywa się zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie. W niniejszej sprawie nabycie miało charakter odpłatny, gdyż w zamian za udział w nieruchomości Wnioskodawca przekazał spłatę na rzecz byłego

małżonka.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W tym miejscu wyjaśnić należy, że kosztem nabycia udziału ½ w nieruchomości będzie kwota udokumentowanej spłaty dokonana na rzecz byłego małżonka, gdyż kwota ta stanowiła wydatek jaki Wnioskodawca musiał ponieść aby stać się właścicielem udziału, który do daty podziału majątku był własnością małżonka Wnioskodawcy. Kwotę tę Wnioskodawca może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu pomniejszając tym samym przypadający na niego przychód.

Jak wynika z art. 22 ust. 6e ustawy – wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Wobec powyższych przepisów stwierdzić należy, że w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości odpowiadającego udziałowi nabytemu w wyniku podziału majątku dorobkowego, kosztem uzyskania przychodu może być udokumentowana kwota faktycznej spłaty na rzecz byłego małżonka, ponieważ mieści się ona w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z uwagi na okoliczność, że składnikiem majątku dorobkowego małżonków podlegającym podziałowi była wyłącznie sprzedana nieruchomość, to cała kwota spłaty będzie stanowiła dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu.

W myśl art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Podsumowując, Wnioskodawca udziały w sprzedanej nieruchomości nabył odpowiednio w ½ w 1995 r. na zasadzie wspólności ustawowej oraz w ½ w 2013 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego małżeńskiego. Ponieważ od końca roku, w którym nabyto udział ½ na zasadzie wspólności ustawowej, a więc od końca 1995 r. minęło pięć lat, zatem ta część przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości w 2014 r. nie będzie stanowić źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie będzie podlegała w ogóle opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 30e ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlega natomiast pozostała część przychodu odpowiadająca udziałowi ½ nabytemu w 2013 r. w wyniku podziału majątku dorobkowego. Z uwagi na okoliczność, że nabycia udziału ½ od byłego małżonka Wnioskodawca dokonał za spłatą, to udokumentowana kwota spłaty będzie stanowiła koszt uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie – w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.