Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-487/14-2/BA
z 15 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 9 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe – w zakresie określenia miejsca świadczenia organizacji festiwalu,
• nieprawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług wstępu na festiwal.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca świadczenia organizacji festiwalu oraz zastosowania zwolnienia dla usług wstępu na festiwal.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Jest organizatorem festiwalu „A”. Jest to festiwal muzyki współczesnej powołany do życia przez Międzynarodowe Towarzystwo Muzyki Współczesnej (International Society for Contemporary Music) dalej: MTMW – jedną z najważniejszych międzynarodowych organizacji zrzeszającą członków z ponad pięćdziesięciu krajów, która zajmuje się promocją oraz prezentacją muzyki współczesnej – muzyki naszych czasów.

Każdego roku gospodarzem „A” jest jeden z krajów należących do „Ax”. Gospodarz posiada pewną dowolność w doborze tematów wiodących w programie festiwalu – może kierować się chęcią zaprezentowania projektów z całego świata lub wybrać inne kryterium selekcji i kompozycji programu. W ramach „A” każdego roku odbywa się również konferencja, podczas której delegaci „Ax” mają możliwość spotkania się i omówienia kwestii związanych z muzyką współczesną.

Festiwal ten po raz pierwszy zorganizowany został w S. w 1923 r. W październiku 2014 r. festiwal „A” odbędzie się we „c” i organizatorem będzie Gmina.

Festiwal jest platformą wymiany muzycznej prezentacji światowej muzyki współczesnej, w sposób wolny od uprzedzeń i stronniczości w stosunku do różnic w muzycznej ekspresji, stylach, gatunkach czy użytych środkach przekazu.

Celem międzynarodowych imprez muzycznych powinno być prezentowanie muzyki współczesnej z całego świata, zgodnie z artykułami 5 i 6 Statutu MTMW. Procedury, sposoby działania i wytyczne towarzyszące takim imprezom mają za zadanie pomagać w realizacji tego celu.

MTMW popiera organizację międzynarodowych imprez muzycznych przez jednego lub więcej ze swoich członków. Jedno z tego typu dorocznych wydarzeń będzie nosić nazwę „Światowe Dni Muzyki MTMW” lub zamiennie „Festiwal (…) MTMW”. Może on być zorganizowany przez pełnoprawną Sekcję MTMW lub Pełnoprawnego Członka Stowarzyszonego, dalej zwanego „Organizatorem”.

W ramach Festiwalu (…) MTMW odbywa się Walne Zgromadzenie MTMW (konferencja), w którym mają prawo uczestniczyć wszyscy reprezentanci organizacji będących pełnoprawnymi członkami MTMW, zgodnie ze swoimi prawami określonymi w Regulaminie dotyczącym kategorii członkostwa w MTMW.

Wszyscy delegaci są odpowiedzialni za swoje koszty podróży. Obowiązkiem Organizatora jest natomiast opłacenie zakwaterowania delegatów, co najmniej na czas trwania Walnego Zgromadzenia.

Członkowie MTMW aby uczestniczyć w festiwalu oraz w Walnym Zgromadzeniu MTMW – Konferencji „Ax”, muszą dokonać rejestracji swoich delegatów, uiścić opłatę wpisową (jeśli jest wymagana) oraz wypełnić formularz zgłoszeniowy uczestnika, zgodnie z którym rejestracja uprawnia:

• pierwszego delegata do 7 noclegów ze śniadaniem, lokalnego transportu publicznego, obecności na sesji Walnego Zgromadzenia MTMW, uczestnictwa w wybranych wydarzeniach festiwalowych, materiałów festiwalowych;
• drugiego delegata – po uiszczeniu opłaty wpisowej – do lokalnego transportu publicznego, obecności na sesji Walnego Zgromadzenia MTMW, uczestnictwa we wskazanych wydarzeniach festiwalowych i rabatu na pozostałe wydarzenia festiwalowe, materiałów festiwalowych;
• osobę towarzyszącą – po uiszczeniu opłaty wpisowej – do lokalnego transportu publicznego, uczestnictwa we wskazanych wydarzeniach festiwalowych i rabatu na pozostałe wydarzenia festiwalowe, materiałów festiwalowych;
• kompozytora do 3 noclegów ze śniadaniem, lokalnego transportu publicznego, uczestnictwa we wskazanych wydarzeniach festiwalowych i rabatu na pozostałe wydarzenia festiwalowe, materiałów festiwalowych.
  
  

Opłata wpisowa dotyczącą konferencji uzależniona jest od terminu dokonania rejestracji i kształtuje się następująco:

• rejestracja na konferencję do 30 czerwca pierwszy delegat – brak opłat,
• drugi delegat/osoba towarzysząca – 50 EUR do 15 września,
• pierwszy delegat – 50 EUR,
• drugi delegat/osoba towarzysząca – 100 EUR po 15 września,
• pierwszy delegat – 100 EUR,
• drugi delegat/osoba towarzysząca – 200 EUR.
  
  

Nabywcami powyższych usług będą zarówno podatnicy jak i podmioty niebędące podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów usług, dalej: ustawy, posiadający siedzibę działalności lub miejsce zamieszania poza terytorium Polski.

W związku z powyższym Gmina ma wątpliwości, jaką stawką podatku od towarów i usług powinny być opodatkowane opłaty wpisowe/rejestracyjne dokonywane przez uczestników festiwalu, oraz jakie jest miejsce świadczenia usług opisanych we wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Gdzie będzie znajdowało się miejsce świadczenia usługi opisanej we wniosku?
2. Czy opłata wpisowa/rejestracyjna dokonywana przez uczestników festiwalu korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania rozdziału miejsce świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Natomiast zgodnie z art. 28g ust. 2 ustawy, miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

W powyższym artykule zamieszczone zostały dwie reguły odnoszące się do miejsca świadczenia usług związanych z kulturą, sportem, nauką, rozrywką itp.

Pierwsza z nich odnosi się tylko do podatników i określa miejsce świadczenia usług wstępu na imprezy w ww. zakresie. Druga dotyczy wszystkich usług z ww. dziedziny (nie tylko usług wstępu), które są świadczone na rzecz konsumentów (osób niebędących podatnikami).

W myśl art. 32 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej. Przepis ma zastosowanie w szczególności do:

1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
   
   

Przepis nie obejmuje korzystania z obiektów, takich jak sale gimnastyczne i inne, w zamian za opłatę.

W ocenie Wnioskodawcy, opłaty uiszczane przez uczestników festiwalu mieszczą się w zakresie wymienionym w powyższych artykułach, gdyż stanowią przyznanie prawa do uczestnictwa w wydarzeniach, które będą miały miejsce w ramach festiwalu, tj.: w Walnym Zgromadzeniu, koncertach, imprezach, spotkaniach. Natomiast festiwal „A” bez wątpienia jest wydarzeniem kulturalnym, gdyż upowszechnia i promuje twórczość artystyczną w postaci muzyki współczesnej. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczenia dotyczące zakwaterowania lub transportu nie są świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu, mają charakter kompleksowy i stanowią dopełnienie usługi wstępu na wydarzenia kulturalne. Należy również zaznaczyć, iż nie jest celem Gminy Wrocław osiągnięcie dodatkowego dochodu z tytułu zapewnienia zakwaterowania oraz transportu publicznego uczestników festiwalu/delegatów. Opłata rejestracyjna jest opłatą za cały pakiet związany z uczestnictwem w wydarzeniu kulturalnym jakim jest festiwal „A”, w ramach którego odbywa się Walne Zgromadzenie założyciela tegoż festiwalu – Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej.

Tak więc w ocenie Wnioskodawcy miejscem świadczenia usług kulturalnych polegających na przyznaniu prawa do wstępu na wydarzenie kulturalne opisane we wniosku, zarówno na rzecz podatników jak i podmiotów niebędących podatkiem w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług jest terytorium Polski, czyli miejsce w którym impreza faktycznie będzie się odbywała oraz działalność ta faktycznie jest wykonywana.

Ad. 2

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają usługi kulturalne świadczone przez podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną.

Stosownie do art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 17a ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Stosownie do treści art. 43 ust. 18 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą,
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, opłata wpisowa/rejestracyjna za przyznanie prawa do wstępu na wydarzenie kulturalne opisane we wniosku korzystała będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i art. 43 ust. 17-19 ustawy, gdyż spełnione są przesłanki zarówno podmiotowe jak i przedmiotowe wymienione w powyższych przepisach.

Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest podmiotem prawa publicznego, zatem spełnia podmiotowy warunek do zastosowania zwolnienia, o którym mowa powyżej. Zwolnienie określone w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a i art. 43 ust. 17-19 ustawy stosuje się pod warunkiem, że podmioty wykonujące powyższe czynności, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług.

Powyższe zwolnienie nie ma zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi:

• jeżeli nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej (usługi kulturalnej), zwolnionej od podatku VAT na podstawie tego przepisu lub
• ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
  
  

Wspomnianego zwolnienia nie stosuje się również między innymi do wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego. W ocenie Wnioskodawcy usługa kulturalna polegająca na przyznaniu prawa do uczestnictwa w opisanym we wniosku wydarzeniu kulturalnym spełnia przesłanki przedmiotowe do zastosowania powyższego zwolnienia, gdyż nie mają do niej zastosowania wyłączenia od zastosowania zwolnienia wymienione w art. 43 ust. 17-19 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w zakresie określenia miejsca świadczenia organizacji festiwalu,
• nieprawidłowe – w zakresie zastosowania zwolnienia dla usług wstępu na festiwal.
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na mocy postanowień art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Biorąc pod uwagę opis sprawy należy wskazać, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia ze świadczeniem złożonym. Aby wskazać, że dana usługa jest usługą złożoną, winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Taka charakterystyka świadczenia złożonego jest wynikiem dorobku orzeczniczego TSUE, m.in. wyroku z dnia 15 maja 2001 r. w sprawie C-34/99 Primback Ltd, orzeczenia TSUE z dnia 27 października 2005 r. w sprawie C 41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV, wyroku z dnia 11 czerwca 2009 r. w sprawie 572/07 RLRE Tellmer Property sro.

Wymienione w opisie sprawy czynności służą wykonaniu czynności głównej, a ich realizacja prowadzi do jednego celu, jakim jest organizacja festiwalu.

W przypadku świadczenia usług, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług ważne jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależeć będzie, czy dana usługa będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Miejsce świadczenia przy świadczeniu usług regulują przepisy art. 28a do 28o ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy – na potrzeby stosowania niniejszego rozdziału:

1. ilekroć jest mowa o podatniku – rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 28a ustawy wprowadza drugą definicję podatnika do ustawy. Definicja ta ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Podatnikiem według tej regulacji, jest podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą. Ustawodawca odwołuje się w tym celu do definicji działalności gospodarczej ustalonej w art. 15 ust. 2 ustawy. Za podatników są uznawane również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich oraz państw trzecich.

Z informacji udzielonych przez Zainteresowanego wynika, że nabywcami wykonywanych przez niego usług są zarówno podatnicy jak i podmioty niebędące podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy.

Ogólna zasada dotycząca określania miejsca świadczenia usług wykonywanych na rzecz podatników zawarta została w art. 28b ust. 1 ustawy, zgodnie z którym – miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że w przypadku wykonywania usług na rzecz podatnika miejscem ich świadczenia jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, czyli opodatkowanie usług zostaje przeniesione do państwa, gdzie następuje faktyczna ich konsumpcja.

Jednakże do ogólnej zasady zawartej w powyższym przepisie ustawodawca przewidział szereg zastrzeżeń, na podstawie których miejsce świadczenia pewnych usług – ściśle określonych w przepisach ustawy – ustala się w sposób szczególny.

Jedno z zastrzeżeń wskazanych w ww. przepisie zawarte zostało w art. 28g ust. 1 ustawy – miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Stosownie do art. 53 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, z późn. zm.) – miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

W kontekście ustalenia miejsca świadczenia usług (w tym usług wstępu), konieczne jest także odwołanie się do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 77, str. 1), które w art. 32 zdefiniowało pojęcie usług wstępu poprzez m.in. wskazanie, jakie usługi wchodzą w zakres tego pojęcia.

I tak, w myśl art. 32 ust. 1 rozporządzenia – usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

Z kolei jak stanowi art. 32 ust. 2 tego rozporządzenia – ustęp 1 ma zastosowanie w szczególności do:

1. prawa wstępu na spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne;
2. prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody;
3. prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.
   
   

Zatem zgodnie z art. 32 ust. 2 lit. c w zw. z ust. 1 ww. rozporządzenia Nr 282/2011 – usługi wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, o których mowa w art. 53 dyrektywy 2006/112/WE, obejmują świadczenie usług, których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za bilet lub opłatę, w tym opłatę w formie abonamentu, biletu okresowego lub opłaty okresowej.

W zakresie natomiast usług pomocniczych do usług wstępu zastosowanie znajdzie art. 33 ww. rozporządzenia, zgodnie z którym – usługi takie obejmują usługi, które są bezpośrednio powiązane ze wstępem na wydarzenia kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, świadczone oddzielnie na rzecz osoby uczestniczącej w wydarzeniu za opłatą.

Art. 32 rozporządzenia Nr 282/2011 definiuje „usługi wstępu” odnosząc je w szczególności do przyznania prawa wstępu na imprezy takie jak spektakle, przedstawienia teatralne, występy cyrkowe, targi, do parków rozrywki, na koncerty, wystawy, jak również inne podobne wydarzenia kulturalne, a także przyznanie prawa wstępu na wydarzenia sportowe, takie jak mecze lub zawody oraz przyznanie prawa wstępu na wydarzenia edukacyjne i naukowe, takie jak konferencje i seminaria.

W przedmiotowej sprawie mamy niewątpliwie do czynienia z usługami wstępu na wydarzenie kulturalne, jakim jest festiwal „A”.

Usługi wstępu na tego typu imprezy obejmują – zgodnie z przytoczonymi wyżej przepisami – świadczenie usług których podstawową cechą jest przyznawanie prawa wstępu w zamian za opłatę. Podkreślenia wymaga, że opłata dotyczy zawsze udziału w danym wydarzeniu, nie zaś samego wstępu na organizowaną imprezę. Zatem usługa wstępu obejmuje – co do zasady – elementy, które z reguły zawierają się w tzw. opłacie wstępu, a podmiot nabywający usługę wstępu ma szeroki dostęp do wydarzenia kulturalnego, nie ograniczający się jedynie do fizycznego wstępu do miejsca gdzie odbywa się festiwal.

Tym samym uczestnictwo w festiwalu o którym mowa w opisie sprawy, należy uznać za sprzedaż usług wstępu, których miejsce świadczenia – w przypadku ich sprzedaży na rzecz podatników – znajdowuje się w miejscu (państwie), w którym festiwal się odbywa, zgodnie z art. 28g ust. 1 ustawy.

Natomiast w odniesieniu do ustalenia miejsca świadczenia ww. usług wykonywanych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, zastosowanie znajdzie art. 28g ust. 2 ustawy – miejscem świadczenia usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji, rozrywki oraz podobnych usług, takich jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych do tych usług, w tym świadczenia usług przez organizatorów usług w tych dziedzinach, świadczonych na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Tym samym miejscem świadczenia usług wstępu na wydarzenia kulturalne jakim jest festiwal, zarówno na rzecz podatników jak i podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy, jest terytorium Polski, czyli miejsce w którym festiwal będzie się faktycznie odbywał.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy – zwalnia się od podatku usługi kulturalne świadczone przez:

1. podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym lub wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną,
2. indywidualnych twórców i artystów wykonawców, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzane w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
   
   

Analizując powołaną wyżej regulację zauważyć należy, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku jest spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług kulturalnych, jak również przesłanki podmiotowej odnoszącej się do statusu usługodawcy. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie nie ma zastosowania.

Z powyższego wynika, że ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy korzystać mogą jedynie:

• podmioty prawa publicznego lub inne podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym, wpisane do rejestru instytucji kultury, prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej;
• indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.
  
  

Ustawa nie podaje definicji pojęcia „usług kulturalnych”. Jego znaczenie należy zatem ustalić w oparciu o dostępne metody wykładni. W prawie podatkowym pierwszorzędne znaczenie ma wykładnia językowa. Zatem zgodnie z jej regułami, odnosząc się do znaczenia terminu „usługi kulturalne” w języku potocznym, możemy stwierdzić, że pod pojęciem tym kryją się usługi odnoszące się do kultury, w zakresie kultury itp.

Natomiast kultura to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości, a także ogół wartości, zasad i norm współżycia przyjętych przez dane zbiorowości; wszystko to, co powstaje dzięki pracy człowieka, co jest wytworem jego myśli i działalności. Kultura dzieli się na: materialną, której zakres pokrywa się z pojęciem cywilizacja, i duchową – ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, nauki, moralności funkcjonujących w postaci dzieł artystycznych, wierzeń, obyczajów, a także uznanych wartości, takich jak: prawda, sprawiedliwość, wolność, równość itp. (Roman Smolski, Marek Smolski, Elżbieta Helena Stadtműller „Słownik Encyklopedyczny Edukacja Obywatelska” Wydawnictwo Europa, Warszawa 1999).

Encyklopedia Popularna w haśle „kultura” podaje, że jest to „całokształt materialnego i duchowego dorobku ludzkości gromadzony, utrwalany i wzbogacany w ciągu jej dziejów, przekazywany z pokolenia na pokolenie; w skład tak pojętej kultury wchodzą nie tylko wytwory materialne i instytucje społeczne, ale także zasady współżycia społecznego, sposoby postępowania, wzory, kryteria ocen estetycznych i moralnych przyjęte w danej zbiorowości i wyznaczające obowiązujące zachowania” (Encyklopedia Popularna PWN, Wydanie XV, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982).

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 17 ustawy – zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.
   
   

W świetle art. 43 ust. 17a ustawy – zwolnienia, o których mowa w 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 31, 32 i 33 lit. a, stosuje się, pod warunkiem że podmioty wykonujące czynności, o których mowa w tych przepisach, nie osiągają w sposób systematyczny zysków z tej działalności, a w przypadku ich osiągnięcia są one przeznaczane w całości na kontynuację lub doskonalenie świadczonych usług (art. 43 ust. 18 ustawy).

W myśl art. 43 ust. 19 ustawy – zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 33, nie ma zastosowania do:

1. usług związanych z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach;
2. wstępu:
   1. na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego,
   2. do wesołych miasteczek, parków rozrywki, cyrków, dyskotek, sal balowych,
   3. do parków rekreacyjnych, na plaże i do innych miejsc o charakterze kulturalnym;
3. wstępu oraz wypożyczania wydawnictw w zakresie usług świadczonych przez biblioteki, archiwa, muzea i innych usług związanych z kulturą;
4. usług związanych z produkcją filmów i nagrań na wszelkich nośnikach;
5. działalności agencji informacyjnych;
6. usług wydawniczych;
7. usług radia i telewizji, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 34;
8. usług ochrony praw.
   
   

Biorąc pod uwagę opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z usługami wstępu na wydarzenie kulturalne, jakim jest festiwal „A”, co oznacza, że dla wykonywanych usług Wnioskodawca nie ma prawa do skorzystania ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, ponieważ zgodnie z art. 43 ust. 19 pkt 2 lit. a ustawy – zwolnienie nie ma zastosowania do wstępu na spektakle, koncerty, przedstawienia i imprezy w zakresie twórczości i wykonawstwa artystycznego i literackiego.

Reasumując, należy stwierdzić, że świadczone przez Wnioskodawcę usługi wstępu na wydarzenie kulturalne jakim jest festiwal, nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy, ponieważ są objęte dyspozycją art. 43 ust. 19 pkt 2 lit. a ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.