Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB1/415-1402/14-2/KS
z 10 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2014 r. (data wpływu 15 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez osobę bezrobotną dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej:

• w części dotyczącej określenia źródła przychodu (dochodu) z tytułu otrzymanej dotacji – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez osobę bezrobotną dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 20 listopada 2014 r. jako osoba bezrobotna podpisał z Powiatowym Urzędem Pracy umowę o przyznanie środków finansowych na podjęcie działalności gospodarczej. Umowa ta została zawarta na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r., poz. 674 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 kwietnia 2012 roku w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r., poz. 45 z późn. zm.). W § 1 pkt 3 tej umowy zawarto stwierdzenie, że środki o których mowa w § 1 pkt 1 współfinansowane są z Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach projektu "W Twoich rękach przyszłość", Program Operacyjny Kapitał Ludzki Poddziałanie 6.1.3.

Środki zostały przekazane na konto Wnioskodawcy, gdy nie prowadził on jeszcze działalności gospodarczej (21 listopada). Z dniem 1 grudnia 2014 r. Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług szkoleniowych z zakresu prawa i podatków zgodnie z przyznanym dofinansowaniem.

Wnioskodawca stosuje zasady ogólne opodatkowania i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów.

W ramach przyznanych środków Wnioskodawca dokonuje zakupu niskocennych składników majątku poniżej 3500 zł. Zakupy finansowane z dotacji powyżej 1.500 zł wpisuje do ewidencji wyposażenia. Wnioskodawca zamierza dokonane z dotacji zakupy uznać za koszty uzyskania przychodu i wpisać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów po stronie kosztów. Wnioskodawca nie zamierza wpisywać uzyskanych z dotacji wskazanej powyżej środków w kwocie 21.000 zł do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, lecz uznać je za przychód z innych źródeł. Wnioskodawca otrzymał zaświadczenie o udzielonej pomocy de minimis, które wraz z umową przedkłada w załączeniu do niniejszego wniosku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca prawidłowo planuje uznać, że środki uzyskane z dotacji stanowią przychód z innych źródeł i nie należy ujmować go w podatkowej księdze przychodów i rozchodów?
   
2. Czy zakupione towary i wyposażenie w ramach środków finansowych na podjęcie działalności Wnioskodawca może uznać za koszty uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Środki uzyskane z dotacji stanowią przychód z innych źródeł, określony w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który jednocześnie jest zwolniony z podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym Wnioskodawca powinien wykazać otrzymane środki jako przychód z innych źródeł i nie wpisywać otrzymanej kwoty dofinansowania do podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Za uznaniem tego stanowiska przemawia fakt, że środki na podjęcie działalności gospodarczej zostały podatnikowi przekazane jeszcze przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, w związku z czym stanowiły dla niego przychód w momencie wpływu na Jego konto. Rozpoczęcie działalności gospodarczej pozostaje bez wpływu na otrzymane uprzednio dofinansowanie.

Ponadto Wnioskodawca miał możliwość także w okresie od otrzymania środków do dnia założenia działalności gospodarczej wydatkować przyznane środki i przyjmować faktury imienne. Już w związku z tym nie ma możliwości uznania przekazanych środków za przychód z tytułu działalności gospodarczej, ponieważ kwota tego przychodu mogła się różnić w momencie rozpoczynania działalności gospodarczej, gdyby podatnik dokonał zakupów przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej.

Ad. 2.

Zakupione towary, materiały i wyposażenie, nie stanowiące środków trwałych, może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 56 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów "wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47e, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137".

Wnioskodawca otrzymał środki finansowe na podjęcie działalności gospodarczej na podstawie art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i w związku z tym przychód ten zwolniony jest z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a nie na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 137.

W związku z tym, że pkt 121 nie został wymieniony w art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca będzie posiadał uprawnienie do zaliczenia dokonanych zakupów do kosztów uzyskania przychodów.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240, z późn. zm.). Przepis ten jednakże nie ma zastosowania do niniejszej sytuacji, ponieważ w umowie jasno określono, że dofinansowanie zostało przyznane na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, nie zaś jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich. Dotowanie Funduszu Pracy z zewnętrznych źródeł nie powoduje od razu uznania, że spełniona jest przesłanka określona w art. 21 ust. 1 pkt 137. Podobne stanowisko w zakresie projektów z tego samego poddziałania wyrażali już Dyrektorzy Izb Skarbowych w Łodzi (IPTPB1/415-141/11-2/ASZ) oraz Poznaniu (ILPB1/415-1395/10-2/AO).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie skutków podatkowych otrzymania przez osobę bezrobotną dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej w części dotyczącej określenia źródła przychodu (dochodu) z tytułu otrzymanej dotacji – jest nieprawidłowe, a w pozostałej części - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy, źródłami przychodów są m. in.:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
  
• inne źródła (pkt 9).
  
  

Zgodne z treści art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r., przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Natomiast zgodnie z brzmieniem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Mając na uwadze brzmienie powołanych przepisów, a zwłaszcza treść art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy należy stwierdzić, że ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
  
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej.
  
  

Zatem wszelkie dotacje, subwencje, dopłaty, otrzymane środki pieniężne związane z działalnością gospodarczą w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne stanowią przychów z pozarolniczej działalności gospodarczej, (art. 10 ust. 1 pkt 3 w związku z art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), a nie przychód z innych źródeł (w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Nie można więc podzielić poglądu Wnioskodawcy, środki uzyskane z dotacji stanowią przychód z innych źródeł, określony w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wyjaśnić bowiem należy, że skoro w przedmiotowej sprawie otrzymanie środki na podjęcie działalności gospodarczej wypełniają dyspozycję art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, to tym samym, wbrew stanowisku Wnioskodawcy nie stanowią one przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym wyjaśnić należy, że otrzymane przez Wnioskodawcę jako osobę bezrobotną środki pieniężne na podjęcie działalności gospodarczej, będą korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osob fizycnzych.

Zgodnie bowiem z art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.

W myśl z art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013 r., poz. 674 z późn. zm.), starosta z Funduszu Pracy może przyznać bezrobotnemu jednorazowo środki na podjęcie działalności gospodarczej, w tym na pokrycie kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa związane z podjęciem tej działalności, w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 6-krotnej wysokości przeciętnego wynagrodzenia (...).

W rezultacie otrzymane przez Wnioskodawcę środki pieniężne, zgodnie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowią przychodów z pozarolniczej działalności działalności gospodarczej, zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 tej ustawy.

Ponadto, wskazać należy, że w myśl art. 22 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kosztami uzyskania przychodu są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. Aby określony wydatek mógł zostać zaliczony do ww. kosztów, należy ocenić jego związek z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz możliwość osiągnięcia przychodu z danego źródła.

Poniesiony wydatek może zatem zostać uznany za koszt uzyskania przychodów w myśl powołanego przepisu, o ile spełnia łącznie następujące warunki:

• pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
  
• nie znajduje się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, enumeratywnie wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
  
• został właściwie udokumentowany.
  
  

Fakt sfinansowania ze środków przyznanych osobie bezrobotnej z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej wydatków, poniesionych na zakup niskocennych składników majątku o wartości nieprzekraczającej 1.500 zł, nie wyklucza możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów, mimo że przyznane środki korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać należy, że ww. przepis nie został wymieniony w treści art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129, 136, 137.

Dodać ponadto należy, że zgodnie z § 3 pkt 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152, poz. 1475 z późn. zm.), przez wyposażenie rozumieć należy rzeczowe składniki majątku, związane z wykonywaną działalnością, niezaliczone zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych. Na podstawie § 4 ust. 2 ww. rozporządzenia, wyposażenie o wartości przekraczającej 1.500 zł należy objąć ewidencją wyposażenia.

W związku z powyższym, wydatki poniesione na niskocenne składniki majątku, nieprzekraczającej 1500 zł sfinansowane przedmiotową dotacją mogą stanowić koszty uzyskania przychodów tej działalności (o ile składniki majątku, o których mowa we wniosku, nie zostały zaliczone do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych).

Odnosząc się natomiast do sposobu ujmowania otrzymanej przez Wnioskodawcę dotacji z Urzędu Pracy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, wskazać należy, że „Objaśnienia do podatkowej księgi przychodów i rozchodów” określają w jakich kolumnach wpisywać przychody i rozchody.

Zgodnie z objaśnieniami do księgi, jedynym miejscem, gdzie fakultatywnie można księgować otrzymane dotacje oraz wydatki, które nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, jest kolumna 16 (Uwagi), gdzie mogą być ewidencjonowane faktycznie otrzymane przez podatnika przychody, a także dotyczące tego przychodu wydatki. Poza tą kolumną dotacje oraz wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów nie powinny być w księdze ewidencjonowane jako niemające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

W konsekwencji, przychody (dochody) nie podlegają ujęciu w prowadzonej przez Wnioskodawcę podatkowej księdze przychodów i rozchodów, ponieważ nie mają one wpływu na wysokość zobowiązania podatkowego. Przychody (dochody) te mogą być jednak ujęte w kolumnie 16 Księgi „Uwagi”.

W świetle ww. przepisów oraz na gruncie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, stwierdzić należy, że:

• o ile w istocie otrzymane przez Wnioskodawcę jako osobę bezrobotną, jednorazowe środki finansowe są środkami, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (kwestia ta jako nieuregulowana przepisami prawa podatkowego, nie jest przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej), to w części nie przeznaczonej na cele inwestycyjne, stanowią przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże zwolniony z opodatkowania, na podstawie ww. art. 21 ust. 1 pkt 121 ww. ustawy. Przychody (dochody) te nie podlegają ujęciu w prowadzonej przez Wnioskodawcę podatkowej księdze przychodów i rozchodów, mogą być jednak ujęte w kolumnie 16 Księgi „Uwagi”,
  
• zakup niskocennych składników majątku, w ramach środków finansowych na podjęcie działalności, wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (o ile nabyte składniki majątku faktycznie nie spełniają kryteriów uznania ich za środki trwałe) mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.
  
  

Krańcowo należy podkreślić, że przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje dotyczące przepisów prawa wydane zostały w indywidualnych sprawach i nie mogą być źródłem praw i obowiązków w innych sprawach. Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 roku - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.) źródłami powszechnie obowiązującego prawa w Rzeczypospolitej Polskiej są: Konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe oraz rozporządzenia. Powoływane interpretacje indywidualne dotyczyły tylko konkretnych sprawy podatnika, wydanych w określonym stanie faktycznym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa. Z uwagi na powyższe przywołane rozstrzygnięcia organów podatkowych nie są wiążące dla tut. Organu podatkowego. Każdą sprawę Organ podatkowy jest zobowiązany traktować indywidualnie

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.