Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-89/15-4/MW
z 6 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2015 r. (data wpływu 12 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 kwietnia 2015r. (data wpływu 23 kwietnia 2015r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania czynności wniesienia aportem do Spółki urządzeń kotłowni,
  

• wskazania czy ustalona przez rzeczoznawcę wartość ww. urządzeń będąca podstawą opodatkowania jest kwotą netto czy brutto,
  

• sposobu dokumentowania czynności wniesienia aportem do Spółki urządzeń kotłowni,
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania czynności wniesienia aportem do Spółki urządzeń kotłowni,
  

• wskazania czy ustalona przez rzeczoznawcę wartość ww. urządzeń będąca podstawą opodatkowania jest kwotą netto czy brutto,
  

• sposobu dokumentowania czynności wniesienia aportem do Spółki urządzeń kotłowni.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 23 kwietnia 2015r. w zakresie doprecyzowania zdarzenia przyszłego oraz uiszczenia dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

Gmina … (dalej: Gmina) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest termomodernizacja publicznych obiektów szkolnych oraz zaplecza technicznego koniecznego do funkcjonowania powyższych obiektów. Gmina … w tym zakresie zrealizowała w 1998 roku modernizację kotłowni przy Szkole Podstawowej Nr … w … przy ul. …. Modernizacja polegała na koncepcji zmiany istniejącej kotłowni wodnej niskotemperaturowej opalanej paliwem stałym na kotłownię opalaną gazem ziemnym i olejem opałowym. Kotłownia miała wytwarzać ciepło dla obiektów szkoły oraz powstającej obok szkoły pływalni krytej. Wytworzone ciepło było przeznaczone na ogrzewanie obiektów, wentylację mechaniczną, przygotowanie cwu, podgrzewanie wody „basenowej".

W 2014 roku Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne pn. „…”. Niniejsze zadanie inwestycyjne było dofinansowane przez Wojewódzki Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w … z programu priorytetowego dotyczącego racjonalizacji zużycia energii pn. „Racjonalizacja zużycia energii w budynkach użyteczności publicznej oraz zasobach komunalnych należących do jednostek samorządu terytorialnego w celu zmniejszenia emisji zanieczyszczeń do atmosfery” oraz RPO ….

W ramach przedmiotu zamówienia wykonano następujące prace:

1. Wymiana stolarki okiennej i drzwiowej zewnętrznej wg załączonego wykazu okien i drzwi.
2. Ocieplenie dachu przykrywającego część sportową budynku szkoły i dach ze świetlikiem.
3. Ocieplenie stropodachu.
4. Docieplenie ścian.
5. Rozbudowa instalacji c.w.u. w obrębie kotłowni wraz z układem kolektorów słonecznych:
   1. Montaż kolektorów słonecznych o pow. 24 m².
   2. Wykonanie instalacji grzewczej łączącej je z wymiennikami.
   3. Montaż wymienników.
   4. Montaż układów pomiarowych.
6. Wykonanie układu zasilania w energię elektryczną, w tym:
7. Wykonanie wentylacji mechanicznej i ogrzewania nadmuchowego Sali Gimnastycznej.
8. Wymiana instalacji c.o.
   
   

Wykonawcy zadania realizowanego w 1998 roku oraz w 2014 roku w zakresie modernizacji Szkoły Podstawowej Nr … oraz kotłowni obsługującej m.in. budynek szkoły, wyłonieni zostali w trybie przetargu nieograniczonego. W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji Gmina poniosła wydatki związane głównie z usługami budowlanymi. Przedmiotowe wydatki związane z robotami zostały udokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Wartość poszczególnych inwestycji przekroczyła 15 tys. PLN netto.

Kotłownia wraz ze wszystkimi urządzeniami oraz budynek szkoły znajdują się na ewidencji środków trwałych Szkoły Podstawowej Nr …. Zostały przekazane w trwały zarząd. Po zakończeniu przedmiotowej inwestycji w 1998 roku poniesione nakłady powiększyły wartość środka trwałego-kotłowni będącego w ewidencji Szkoły Podstawowej Nr ….

Gmina zamierza przekazać w formie aportu do spółki komunalnej składniki majątkowe (ruchomości), które stanowią urządzenia kotłowni (dalej jako: urządzenia kotłowni).

Spółka komunalna to Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. w … ze 100% udziałami Gminy (dalej jako: Spółka).

Przedmiotowe urządzenia mieszczą się w kotłowni, która jest przekazana w trwały zarząd jednostce budżetowej — Szkole Podstawowej Nr … w …. Urządzenia, jak i cała kotłownia służy zaopatrzeniu w ciepło budynków Szkoły Podstawowej Nr … w … oraz Centrum Sportu i Rekreacji w …(w skrócie CSiR - jednostka budżetowa Gminy …). Umowa z PGNiG na dostawę gazu jest zawarta z CSiR w …. Jednostka ta jest podatnikiem podatku VAT. W ramach dostawy gazu dokonuje rozliczeń za dostawę gazu ze Szkołą Podstawową Nr … na podstawie faktury VAT.

Zdaniem Gminy, jednoznacznie nie można stwierdzić, że urządzenia będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku, ponieważ służą również dostawie ciepła do jednostki - CSiR w …, która w ramach swojej działalności realizuje zadania podlegające opodatkowaniu.

Po wniesieniu aportu urządzenia mają być dodatkowo wykorzystywane do produkcji i sprzedaży ciepła przez spółkę PEC Sp. z o.o. do budynków … Spółdzielni Mieszkaniowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy wniesienie aportem do Spółki urządzeń kotłowni podlegać będzie opodatkowaniu VAT, czy też można zastosować w tym przypadku zwolnienie z opodatkowania VAT?
2. W przypadku, gdyby w stosunku do wymienionych składników nie przysługiwało zwolnienie od podatku VAT, to ustalona przez rzeczoznawcę wartość składników majątkowych, będąca podstawą do określenia wysokości aportu, przekładająca się bezpośrednio na ilość udziałów, będzie kwotą netto czy brutto?
3. Jak udokumentować wniesienie aportu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Wniesienie aportem do Spółki przedmiotowych urządzeń kotłowni podlegać będzie opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wskazuje natomiast, iż świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Z brzmienia powołanych przepisów wynika, iż pojęcia dostawy towarów i świadczenia usług na gruncie ustawy o VAT uzupełniają się w tym sensie, iż co do zasady, czynności podejmowane przez podatników należy uznać za świadczenie usług, o ile nie stanowią one dostawy towarów. Takie skonstruowanie zakresu czynności opodatkowanych prowadzi do zapewnienia zasady powszechności opodatkowania.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki komunalnej spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów, o której mowa ww. art. 7 ust 1 cyt. ustawy, a tym samym, w rozumieniu powołanego art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

Zgodnie natomiast z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Na podstawie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, prawo do zwolnienia danej dostawy towarów z opodatkowania VAT przysługuje wyłącznie, gdy:

• towar mający być przedmiotem dostawy wykorzystywany byt wyłącznie na cele działalności zwolnionej z opodatkowania VAT oraz
  

• z tytułu nabycia przedmiotowego towaru podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego.
  
  

Jak Gmina wskazała w opisie sprawy, przy nabyciu urządzeń kotłowni Gminie nie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego, jednakże przedmiotowe urządzenia kotłowni zostały nieodpłatnie udostępnione na rzecz szkoły, tj. wykorzystywane były na cele działalności będącej w opinii Gminy działalnością niepodlegającą opodatkowaniu VAT. Mając zatem na uwadze powyższy przepis, zdaniem Gminy, przy przedmiotowej transakcji nie będzie przysługiwać jej prawo do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. W konsekwencji, aport przedmiotowych urządzeń kotłowni do Spółki będzie, zdaniem Gminy, podlegał opodatkowaniu VAT według podstawowej stawki VAT, tj. obecnie 23%.

Ad. 2

W przypadku, gdyby w stosunku do wymienionych składników nie przysługiwało zwolnienie od podatku VAT, to ustalona przez rzeczoznawcę wartość urządzeń powinna stanowić kwotę brutto.

Organy podatkowe zgadzają się od pewnego czasu, aby strony ustalały ”cenę netto” towarów i usług wnoszonych aportem oraz doliczały do tej ceny VAT należny zwracany podmiotowi wnoszącemu aport przez podmiot otrzymujący aport. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 11 maja 2011 r. (IPPP1-443-251/11-2/ES), "określając cenę towaru lub usługi należy sprecyzować wartość przedmiotu transakcji (w tym przypadku aportu) brutto czy netto. Umowa spółki zatem powinna precyzować czy w przypadku wniesienia przedmiotowego aportu obejmowane udziały, będą w wysokości brutto czy netto. W przedmiotowej sprawie przyjąć należy, że strony ustaliły cenę, tzn. w zamian za aport - wnoszący ten aport otrzymał udziały o określonej wartości (udziały w zamian za wnoszony aport). Wartość udziałów została wyrażona w pieniądzu (wartość netto ceny aportu). Natomiast kwotę VAT (w przypadkach, w których zgodnie z przepisami wystąpiła), spółka do której wniesiono aport będzie zobowiązana zapłacić wspólnikowi. Reasumując, strony transakcji określiły wartość transakcji w pieniądzu (tj. określono cenę), zatem Wnioskodawca wnosząc aport, obowiązany będzie w myśl art. 106 ust. 1 wystawić fakturę VAT, której podstawę opodatkowania stanowić będzie obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o VAT, tj. wartość netto ceny aportu”.

Ad.3.

Wniesienie aportu powinno się udokumentować fakturą VAT.

W związku z zaistniałą sytuacją, na mocy art. 106b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wnioskodawca zobowiązany będzie do wystawienia faktury VAT, dokumentującej dokonaną na rzecz spółki komunalnej czynność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 ust. 6 ustawy).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 2 pkt 22 ustawy sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa cywilnego lub handlowego spełnia definicję dostawy zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy, a tym samym uznawane jest za sprzedaż w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, gdyż czynność ta odbywa się za wynagrodzeniem (wniesienie aportu wiąże się z odpłatnością, istnieje bowiem bezpośredni związek pomiędzy dostawą mającą charakter rzeczowy, a otrzymanym wynagrodzeniem w formie udziałów lub akcji w podwyższonym kapitale zakładowym), a jej efektem jest przeniesienie na inny podmiot prawa do rozporządzania wnoszonym towarem jak właściciel.

Wniesienie aportu rzeczowego skutkuje więc powstaniem obowiązku podatkowego po stronie wnoszącego aport, jako podmiotu dokonującego odpłatnej dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Podmiot wnoszący aport zobowiązany jest do udokumentowania czynności za pomocą faktury VAT, a także do rozliczenia podatku należnego na ogólnych zasadach, tj. z zastosowaniem stawek podatku właściwych dla towarów wnoszonych aportem lub zastosowaniem zwolnienia, o ile takie wynika z przepisów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L. Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in.: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3).

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Powołane wyżej przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jednoznacznie wskazują, iż zwolnieniem od podatku nie są objęte czynności realizowane przez jednostki samorządu terytorialnego, wykonywane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, umów prawa cywilnego.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, iż planowane wniesienie aportem ruchomości będzie niewątpliwie czynnością cywilnoprawną (nie zaś publicznoprawną), dla zamierzonej czynności Gmina będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Jak już wyżej wskazano, obecnie obowiązujące przepisy co do zasady nie przewidują zwolnienia od podatku od towarów i usług aportów wnoszonych do spółek prawa handlowego i cywilnego, w związku z powyższym czynność ta jest opodatkowana. Jednakże sposób jej opodatkowania (właściwa stawka podatku VAT, zwolnienie lub wyłączenie) zależy od tego, co jest przedmiotem aportu.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki obniżone, jak również zwolnienie od podatku VAT. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m. in. w art. 43 ustawy.

Wskazać należy, iż zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższy przepis umożliwia zastosowanie zwolnienia od podatku dla dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku, jeżeli przy nabyciu lub wytworzeniu tych towarów nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem zwolnienie to dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest termomodernizacja publicznych obiektów szkolnych oraz zaplecza technicznego koniecznego do funkcjonowania powyższych obiektów. Gmina … w tym zakresie zrealizowała w 1998 roku modernizację kotłowni przy Szkole Podstawowej Nr …. Modernizacja polegała na koncepcji zmiany istniejącej kotłowni wodnej niskotemperaturowej opalanej paliwem stałym na kotłownię opalaną gazem ziemnym i olejem opałowym. Kotłownia miała wytwarzać ciepło dla obiektów szkoły oraz powstającej obok szkoły pływalni krytej. Wytworzone ciepło było przeznaczone na: ogrzewanie obiektów, wentylacje mechaniczną, przygotowanie cwu, podgrzewanie wody „basenowej". W związku z realizacją przedmiotowej inwestycji Gmina poniosła wydatki związane głównie z usługami budowlanymi. Przedmiotowe wydatki związane z robotami zostały udokumentowane przez dostawców/wykonawców wystawianymi na Gminę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami VAT naliczonego. Wartość poszczególnych inwestycji przekroczyła 15 tys. PLN netto. Kotłownia wraz ze wszystkimi urządzeniami oraz budynek szkoły znajdują się na ewidencji środków trwałych Szkoły Podstawowej. Zostały przekazane w trwały zarząd. Po zakończeniu przedmiotowej inwestycji w 1998 roku poniesione nakłady powiększyły wartość środka trwałego-kotłowni będącego w ewidencji Szkoły Podstawowej. Gmina zamierza przekazać w formie aportu do spółki komunalnej składniki majątkowe (ruchomości), które stanowią urządzenia kotłowni. Spółka komunalna to Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Sp. z o.o. w … ze 100% udziałami gminy (dalej jako: Spółka). Przedmiotowe urządzenia mieszczą się w kotłowni, która jest przekazana w trwały zarząd jednostce budżetowej — Szkole Podstawowej. Urządzenia, jak i cała kotłownia służy zaopatrzeniu w ciepło budynków Szkoły oraz Centrum Sportu i Rekreacji. Zdaniem Gminy, jednoznacznie nie można stwierdzić, że urządzenia będące przedmiotem wniosku były wykorzystywane na cele działalności zwolnionej od podatku, ponieważ służą również dostawie ciepła do jednostki - CSiR, która w ramach swojej działalności realizuje zadania podlegające opodatkowaniu.

W świetle art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r., poz. 518 z późn. zm.), do gminnego zasobu nieruchomości należą nieruchomości, które stanowią przedmiot własności gminy i nie zostały oddane w użytkowanie wieczyste, oraz nieruchomości będące przedmiotem użytkowania wieczystego gminy.

Zgodnie z art. 18 ww. ustawy, nieruchomości mogą być oddawane jednostkom organizacyjnym w trwały zarząd, najem i dzierżawę oraz użyczenie na cele związane z ich działalnością. Przez jednostkę organizacyjną, o której mowa w cytowanym wyżej przepisie – w myśl art. 4 pkt 10 cyt. ustawy – należy rozumieć państwową lub samorządową jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej.

W myśl art. 43 ust. 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami, trwały zarząd jest formą prawną władania nieruchomością przez jednostkę organizacyjną.

Stosownie do treści art. 44 ust. 1 i art. 45 ust. 1 powołanej ustawy, trwały zarząd właściwy organ ustanawia na czas nieoznaczony lub czas oznaczony w drodze decyzji, z zastrzeżeniem art. 60 ust. 2 oraz art. 60a ust. 3.

Wyżej wymienione przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, na podstawie których następuje oddanie nieruchomości gminnych w trwały zarząd ich jednostkom organizacyjnym, wskazują na inny niż cywilnoprawny charakter przekazania nieruchomości w trwały zarząd.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie Gmina oddając nieodpłatnie jednostce budżetowej (szkole) w trwały zarząd urządzenia kotłowni, nie działa w odniesieniu do tej transakcji w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Tak więc, przekazanie urządzeń kotłowni przez Wnioskodawcę w trwały zarząd jednostce organizacyjnej gminy nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że dla aportu urządzeń kotłowni, nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie został spełniony warunek wykorzystywania ww. kotłowni wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku.

W związku z powyższym wniesienie aportem ww. majątku ruchomego w postaci urządzeń kotłowni, nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku, określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym transakcja dostawy przedmiotowych ruchomości będzie opodatkowana podstawową stawką podatku VAT, tj. 23 %.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

Katalog elementów dodatkowych wchodzących w skład podstawy opodatkowania określony został w art. 29a ust. 6 ustawy. Stosownie do ww. przepisu podstawa opodatkowania obejmuje: podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku; koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

Dotyczy on kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.

Należy zauważyć, że w ramach nowelizacji nie wprowadzono do art. 29a przepisu art. 29 ust. 9 ustawy określającego podstawę opodatkowania na podstawie wartości rynkowej dla czynności, dla których nie ustalono ceny. Przepisy Dyrektywy, na co uwagę zwrócił również Wnioskodawca, nie przewidują w takim przypadku odwołania do wartości rynkowej. Zatem, do określonej wyżej sytuacji należy zastosować zasadę ogólną ustalania podstawy opodatkowania zgodnie z tym, że obejmuje ona wszystko, co stanowi zapłatę. Przy czym, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie zawiera podatku VAT.

Podkreślić trzeba, że z orzecznictwa TSUE wynika, że zapłata musi być wyrażalna w formie pieniężnej, choć niekoniecznie w jednostkach pieniężnych (może to być np. świadczenie usługi lub dostawa towarów). Podstawą opodatkowania jest zapłata faktycznie otrzymana (którą ma otrzymać podatnik), a nie wartość oszacowana według obiektywnych kryteriów (m.in. wyroki w sprawie C-33/93 czy C-154/80).

Z uwagi na przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności wniesienia aportem do spółki kapitałowej składników majątkowych niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części - będzie, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy w związku z art. 29a ust. 6 pkt 1 ww. ustawy, wszystko, co stanowi zapłatę, którą Wnioskodawca otrzyma od nabywcy, tj. spółki kapitałowej, z tytułu dokonania aportu, pomniejszone o kwotę podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, wartość aportu ustalana jest dla potrzeb VAT na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy. Suma wartości nominalnej udziałów jako całkowite odzwierciedlenie wartości wkładu wnoszonego do spółki stanowi zatem „kwotę należną” z tytułu wniesienia tego aportu, obejmującą całość świadczenia należnego Wnioskodawcy od nabywcy (spółki) kapitałowej, którą - w celu określenia podstawy opodatkowania - należy pomniejszyć o kwotę należnego podatku. Wskazuje to, że suma wartości nominalnej udziałów stanowi kwotę brutto z tytułu wniesienia aportu, to znaczy kwotę zawierającą w sobie podatek. Podatek z tytułu tej czynności należy więc liczyć od sumy wartości udziałów, tj. „w stu”. Każdorazowo bowiem w przypadku wniesienia aportu do spółki kapitałowej podstawą opodatkowania, określoną zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, będzie wartość nominalna objętych w zamian udziałów i wartość ta będzie kwotą brutto.

Zatem podstawą opodatkowania VAT z tytułu dokonania aportu w postaci składników majątku Wnioskodawcy (urządzeń kotłowni), będzie wartość nominalna udziałów wydanych przez Spółkę kapitałową w zamian za wkład niepięniężny. Tym samym w przypadku, gdy Strony umowy określą, że wartość planowanej transakcji stanowi kwotę brutto, ustalona przez rzeczoznawcę wartość ww. urządzeń będzie stanowiła kwotę brutto.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędacej podatnikiem.

Stosownie do art. 106e ust. 1 ustawy, faktura powinna zawierać:

1. datę wystawienia;
2. kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
4. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
5. numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
6. datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
7. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
8. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
9. cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
10. kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
11. wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
12. stawkę podatku;
13. sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
14. kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
15. kwotę należności ogółem;
16. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy "metoda kasowa";
17. w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
18. w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";
19. w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:
    1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
    2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
    3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
20. w przypadku, o którym mowa w art. 106c - nazwę i adres organu egzekucyjnego lub imię i nazwisko komornika sądowego oraz jego adres, a w miejscu określonym dla podatnika - imię i nazwisko lub nazwę dłużnika oraz jego adres;
21. w przypadku faktur wystawianych w imieniu i na rzecz podatnika przez jego przedstawiciela podatkowego - nazwę lub imię i nazwisko przedstawiciela podatkowego, jego adres oraz numer, za pomocą którego jest on zidentyfikowany na potrzeby podatku;
22. w przypadku gdy przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy są nowe środki transportu - datę dopuszczenia nowego środka transportu do użytku oraz:
    1. przebieg pojazdu - w przypadku pojazdów lądowych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. a,
    2. liczbę godzin roboczych używania nowego środka transportu - w przypadku jednostek pływających, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. b, oraz statków powietrznych, o których mowa w art. 2 pkt 10 lit. c;
23. w przypadku faktur wystawianych przez drugiego w kolejności podatnika, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 4 lit. b i c, w wewnątrzwspólnotowej transakcji trójstronnej (procedurze uproszczonej) - dane określone w art. 136;
24. w przypadkach, o których mowa w art. 97 ust. 10 pkt 2 i 3:
    1. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, poprzedzony kodem PL,
    2. numer, za pomocą którego nabywca towaru lub usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w danym państwie członkowskim, zawierający dwuliterowy kod stosowany na potrzeby podatku od wartości dodanej właściwy dla tego państwa członkowskiego.
    
    
    

W myśl art. 106i ust. 1 pkt 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do art. 2 pkt 31 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o fakturze – rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Wniesienie przez Wnioskodawcę aportu składników majątkowych w postaci urządzeń kotłowni do spółki komunalnej powinna zostać udokumentowana fakturą, zgodnie z art. 106b ust. 1 ustawy. Faktura powinna być wystawiona, zgodnie z ww. przepisami, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.