Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-1022/14-4/HW
z 30 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 4 listopada 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) oraz z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki, na której dzierżawca wybudował halę produkcyjno-magazynową oraz nieruchomości zabudowanych budynkami – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki, na której dzierżawca wybudował halę produkcyjno-magazynową oraz nieruchomości zabudowanych budynkami. Wniosek uzupełniono pismami z dnia 3 listopada 2014 r. (data wpływu 5 listopada 2014 r.) oraz z dnia 7 listopada 2014 r. (data wpływu 10 listopada 2014 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe, pytanie oraz własne stanowisko Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem, z którym łączy Ją wspólnota majątkowa w dniu 28 marca 2001 r. zakupiła za kwotę 90.000 zł nieruchomość o powierzchni 0,4534 ha zabudowaną budynkami:

• szopa niska garażowa o powierzchni 387 m².
  
  

W dniu 4 kwietnia 2001 r. dokupiła do majątku wspólnego małżeńskiego za kwotę 180.000 zł nieruchomość o powierzchni 0,07622 ha zabudowaną budynkami:

• magazyn paliw o powierzchni użytkowej 12,3 m²,
• magazyn środków chemicznych o powierzchni użytkowej 123 m²,
• budynek warsztatowy o powierzchni użytkowej 300 m²,
• szopa wysoka o powierzchni użytkowej 193,5 m²,
• rampomyjnia,
• komin stalowy CO,
• waga wozowa z zasiekiem na opał.
  
  

Małżonek Zainteresowanej w dniu 5 kwietnia 2001 r. oddał w odpłatną dzierżawę ww. nieruchomości Spółce i do dnia dzisiejszego Spółka użytkuje te nieruchomości na podstawie umowy z dnia 5 kwietnia 2001 r., a małżonek Wnioskodawczyni reguluje zobowiązania podatkowe wynikające z osiąganych korzyści materialnych.

W okresie dzierżawy Spółka z o.o. wybudowała na dzierżawionej nieruchomości halę produkcyjno-magazynową. Wartość nakładów Spółki wynosi około 360.589,00 zł, Spółka z o.o. dokonała również modernizacji linii energetycznej za kwotę 20.988,00 zł, wykonała przyłącze gazowe za kwotę 47.855,00 zł, przygotowała plac za kwotę 77.000 zł oraz dokonywała niezbędnych remontów i modernizacji, które wpłynęły na podniesienie wartość, nieruchomości. Wartość inwestycji Spółki znacznie przekroczyła wartość dzierżawionej nieruchomości.

Wnioskodawczyni zażądała, aby Spółka nabyła od Niej i męża własność gruntu za wynagrodzeniem w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego. Spółka wyraziła zgodę na nabycie gruntu zajętego pod wzniesiony przez Sp. z o.o. budynek zgodnie z powołanym przepisem Kodeksu cywilnego.

1. Przedmiotem Planowanej przez Wnioskodawczynię i jej męża sprzedaży będą:
   1. nieruchomość o powierzchni 0,4534 ha zabudowana budynkiem:
      • szopa niska garażowa o powierzchni 387 m²,
   2. nieruchomość o powierzchni 0,07622 ha zabudowana budynkami:
      • magazyn paliw o powierzchni użytkowej 12,3 m²,
      • magazyn środków chemicznych o powierzchni użytkowej 12,3 m²,
      • budynek warsztatowy o powierzchni użytkowej 300 m²,
      • szopa wysoka o powierzchni użytkowej 193,5 m²,
      • rampomyjnia,
      • komin stalowy CO,
      • waga wozowa z zasiekiem na opał.
2. Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu budynków wskazanych w pkt 1, Zainteresowana nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej obiektów, budynki wraz z gruntem były przedmiotem umowy dzierżawy ze Spółką od dnia nabycia przez Wnioskodawczynię i jej męża. Budynki były wykorzystywane na cele działalności opodatkowanej prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni.
3. Przed dokonaniem przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, nie nastąpi pomiędzy Wnioskodawczynią, a dzierżawcą rozliczenie nakładów poniesionych na wybudowanie hali, która znajduje się na gruncie należącym do Wnioskodawczyni i jej męża.
   
   

Natomiast w piśmie z dnia 7 listopada 2014 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowana poinformowała, że przedmiotem planowanego przeniesienia w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego będą wszystkie nieruchomości i budynki położone na tych nieruchomościach, czyli:

1. działka, na której dzierżawca wybudował halę, nieruchomość o powierzchni 0,4534 ha zabudowana budynkami:
   • szopa niska garażowa o powierzchni 387 m²,
2. nieruchomość o powierzchni 0,07622 ha położona zabudowana budynkami:
   • magazyn paliw o powierzchni użytkowej 12,3 m²,
   • magazyn środków chemicznych o powierzchni użytkowej 123 m²,
   • budynek warsztatowy o powierzchni użytkowej 300 m²,
   • szopa wysoka o powierzchni użytkowej 193,5 m²,
   • rampomyjnia,
   • komin stalowy CO,
   • waga wozowa z zasiekiem na opał.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy stosując art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, przeniesienie własności działki w formie aktu notarialnego pod budynkiem produkcyjnym będzie zwolnione od podatku od towarów i usług?

Natomiast w piśmie z dnia 7 listopada 2014 r. – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – Zainteresowana poinformowała, że przedmiotem zapytania w sprawie podatku od towarów i usług jest zwolnienie od podatku VAT – na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy – przeniesienia własności wszystkich nieruchomości, oraz budynków znajdujących się na tych nieruchomościach, czyli:

1. działka, na której dzierżawca wybudował halę, nieruchomość o powierzchni 0,4534 ha zabudowana budynkiem:
   • szopa niska garażowa o powierzchni 387 m²,
2. nieruchomość o powierzchni 0,07622 ha zabudowana budynkami:
   • magazyn paliw o powierzchni użytkowej 12,3 m²,
   • magazyn środków chemicznych o powierzchni użytkowej 123 m²,
   • budynek warsztatowy o powierzchni użytkowej 300 m²,
   • szopa wysoka o powierzchni użytkowej 193,5 m²,
   • rampomyjnia,
   • komin stalowy CO,
   • waga wozowa z zasiekiem na opał.
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, planowane przeniesienie własności ww. nieruchomości zabudowanej na podstawie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt l0a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy.

Jak bowiem wskazano w tym przepisie zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
   
   

Ponieważ Wnioskodawczyni i Jej małżonek nie dokonywali żadnych nakładów związanych z wybudowaniem hali produkcyjnej, nie mogli skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu ww. wydatków, a ponieważ zakupione nieruchomości zwolnione były od podatku VAT, Wnioskodawczyni i jej małżonek nie mogli skorzystać z prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia nieruchomości, stąd nawiązując do ww. przepisów również przeniesienie własności nieruchomości zabudowanej korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT.

Ponadto w piśmie z dnia 7 listopada 2014 r. – stanowiącym uzupełnienie do wniosku – Zainteresowana wskazała, że przeniesienie własności wszystkich nieruchomości i budynków położonych na tych nieruchomościach, oraz działki, na której dzierżawca wybudował halę korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a w zw. z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem budynki i grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług – w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, że planowana dostawa dotyczy majątku wspólnego małżonków należy przytoczyć przepisy ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59, z późn. zm.). W myśl art. 31 § 1 tej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać lub zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku (art. 35 ww. Kodeksu). Wspólność ustawowa obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 ww. Kodeksu, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Przedmiotami majątkowymi służącymi małżonkowi do wykonywania zawodu lub prowadzenia działalności zarobkowej małżonek ten zarządza samodzielnie. W razie przemijającej przeszkody drugi małżonek może dokonywać niezbędnych bieżących czynności (art. 36 § 3 Kodeksu).

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 cyt. ustawy, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług małżonkowie nie są uznawani za jeden podmiot podatkowy. Powyższe stwarza dla małżonków prowadzących działalność gospodarczą szczególną sytuację prawną, bowiem żaden z przepisów ustawy nie zabrania im prowadzenia działalności gospodarczej jako odrębnym podatnikom. Nie ma przy tym przeszkód, aby pomiędzy małżonkami prowadzącymi odrębne działalności istniała ustawowa wspólność majątkowa.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem z którym łączy ją wspólnota majątkowa w dniu 28 marca 2001 r. zakupiła za kwotę 90.000 złotych powierzchni 0,4534 ha zabudowaną budynkami:

• szopa niska garażowa o powierzchni 387 m².
  
  

W dniu 4 kwietnia 2001 r. dokupiła do majątku wspólnego małżeńskiego za kwotę 180.000 złotych nieruchomość o powierzchni 0,07622 ha zabudowaną budynkami:

• magazyn paliw o powierzchni użytkowej 12,3 m²,
• magazyn środków chemicznych o powierzchni użytkowej 123 m²,
• budynek warsztatowy o powierzchni użytkowej 300 m²,
• szopa wysoka o powierzchni użytkowej 193,5 m²,
• rampomyjnia,
• komin stalowy CO,
• waga wozowa z zasiekiem na opał.
  
  

Małżonek Zainteresowanej w dniu 5 kwietnia 2001 r. oddał w odpłatną dzierżawę ww. nieruchomości Spółce i do dnia dzisiejszego Spółka użytkuje te nieruchomości na podstawie umowy z dnia 5 kwietnia 2001 r., a małżonek Wnioskodawczyni reguluje zobowiązania podatkowe wynikające z osiąganych korzyści materialnych.

W okresie dzierżawy Spółka z o.o. wybudowała na dzierżawionej nieruchomości halę produkcyjno-magazynową. Wartość nakładów Spółki wynosi około 360.589,00 zł, Spółka z o.o. dokonała również modernizacji linii energetycznej za kwotę 20.988,00 zł, wykonała przyłącze gazowe za kwotę 47.855,00 zł, przygotowała plac za kwotę 77.000 zł oraz dokonywała niezbędnych remontów i modernizacji które wpłynęły na podniesienie wartość, nieruchomości. Wartość inwestycji Spółki znacznie przekroczyła wartość dzierżawionej nieruchomości.

Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu budynków wskazanych w pkt 1, Zainteresowana nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynków stanowiących co najmniej 30% wartości początkowej obiektów, budynki wraz z gruntem były przedmiotem umowy dzierżawy ze Spółką od dnia nabycia przez Wnioskodawczynię i jej męża. Budynki były wykorzystywane na cele działalności opodatkowanej prowadzonej przez męża Wnioskodawczyni.

Przed dokonaniem przeniesienia własności nieruchomości w trybie art. 231 § 2 Kodeksu cywilnego, nie nastąpi pomiędzy Wnioskodawczynią, a dzierżawcą rozliczenie nakładów poniesionych na wybudowanie hali, która znajduje się na gruncie należącym do Wnioskodawczyni i jej męża.

Wątpliwości Wnioskodawczyni w niniejszej sprawie dotyczą kwestii opodatkowania sprzedaży działki, na której dzierżawca wybudował halę produkcyjno-magazynową oraz nieruchomości zabudowanych.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa, prowadzi do stwierdzenia, że z tytułu planowanej sprzedaży gruntu, na którym dzierżawca wybudował halę produkcyjno-magazynową, dostawy budynków i budowli (tj. szopy niskiej garażowej o powierzchni 387 m², magazynu paliw o powierzchni użytkowej 12,3 m², magazynu środków chemicznych o powierzchni użytkowej 123 m², budynku warsztatowego o powierzchni użytkowej 300 m², szopy wysokiej o powierzchni użytkowej 193,5 m², rampomyjni, komina stalowego CO, wagi wozowej z zasiekiem na opał) Wnioskodawczyni nie będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, gdyż – jak wynika z treści wniosku – mąż Zainteresowanej wykorzystywał ww. nieruchomości w prowadzonej działalności gospodarczej (odpłatna dzierżawa) i jak wynika z wydanej na jego wniosek interpretacji indywidualnej, to mąż z tytułu całej transakcji sprzedaży będzie występować w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Wobec powyższego z tytułu planowanej czynności Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku od towarów i usług. Tym samym ocena stanowiska w zakresie zwolnienia od podatku od towarów i usług dla tej czynności stała się bezprzedmiotowa.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki, na której dzierżawca wybudował halę produkcyjno-magazynową oraz nieruchomości zabudowanych budynkami. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.