Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-127b/14/MK
z 12 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione
we wniosku z dnia 10 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego z tytułu działalności gospodarczej prowadzonej w specjalnej strefie ekonomicznej – ustalenia, czy prowadzenie na terenie strefy działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych w oparciu o więcej niż jedno zezwolenia skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - Spółka z o.o. (dalej: „Spółka" lub „Wnioskodawca") prowadzi działalność gospodarczą w branży meblarskiej oraz tartacznej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej na podstawie:

1. Zezwolenia nr Z z dnia ZZ 2007 r. („Zezwolenie 1”), które zostało wydane przez Zarząd SSE i jest ważne do 15 października 2017 roku;
2. Zezwolenia nr ZZ S.A./2012 z dnia ZZ 2012 r., które zostało wydane przez Zarząd Specjalnej Strefy Ekonomicznej („Zezwolenie 2").

Zezwolenia uzyskane przez Spółkę określają rodzaje prowadzonej przez nią działalności objęte zwolnieniem z podatku dochodowego od osób prawnych, jak również wskazują warunki uprawniające Spółkę do korzystania ze zwolnienia. Rodzaj prowadzonej działalności gospodarczej wskazany w ww. Zezwoleniach obejmuje działalność gospodarczą prowadzoną na terenie Stref, rozumianą jako działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie SSE. Podstawową działalnością Spółki jest produkcja mebli i wyrobów tartacznych (właściwe grupowania statystyczne uwzględnione zostały w treści poszczególnych, wskazanych powyżej zezwoleń). Zezwolenia uwzględniają także grupowania statystyczne właściwe dla prac badawczo rozwojowych; Zezwolenie 2 uwzględnia także grupowania właściwe dla usług logistycznych.

Dodatkowo, w związku z kolejnymi projektami inwestycyjnymi rozważanymi do realizacji w ramach tej samej działalności podstawowej Spółki, możliwe jest, iż Wnioskodawca ubiegać będzie się o kolejne zezwolenia na prowadzenie działalności na terenie SSE.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy prowadzenie na terenie SSE działalności zwolnionej z podatku dochodowego od osób prawnych („PDOP") na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011, nr 74, poz. 397 z późn. zm.; „ustawa o PDOP"), w oparciu o więcej niż jedno zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE, skutkuje obowiązkiem prowadzenia ewidencji rachunkowej odrębnie dla każdego z zezwoleń? W konsekwencji, czy istnieje obowiązek dodatkowego podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE na części przypadające na każde zezwolenie osobno?
2. Czy Spółka może dokonać zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych całości dochodu z prowadzonej na terenie SSE działalności gospodarczej, w zakresie posiadanych zezwoleń strefowych, w ten sposób, że w pierwszej kolejności wykorzystywany jest limit dostępnej pomocy publicznej w ramach zezwolenia wydanego najwcześniej (tj. w ramach Zezwolenia 1), a po jego wyczerpaniu limity dostępne w ramach zezwoleń wydanych chronologicznie w dalszej kolejności (tj. Zezwolenia 2), a także w ramach ewentualnych, dalszych Zezwoleń uzyskanych przez Spółkę?

Przedmiot niniejszej interpretacji indywidualnej stanowi odpowiedź na pytanie pierwsze. Wniosek Spółki w pozostałym zakresie jest przedmiotem odrębnej interpretacji indywidualnej.

Wnioskodawca – w odniesieniu do pytania oznaczonego numerem drugim – wskazał, że pomocą publiczną z tytułu prowadzenia działalności na terenie Strefy jest zwolnienie od opodatkowania dochodów uzyskanych na terenie SSE w oparciu o otrzymane zezwolenia strefowe. Rozporządzenie Rady Ministrów z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (Dz. U. 2004.194.1983, ze zm.) w § 4 pkt 2a stanowi, że dla ulgi podatkowej, polegającej na obniżeniu wysokości podatku, a w szczególności na zwolnieniu z podatku, pomoc publiczną stanowi różnica między kwotą podatku należnego bez uwzględniania ulgi a kwotą podatku
po jej uwzględnieniu.

Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 11b ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. Z 2007, nr 59, poz. 404, z późn. zm.), pod pojęciem dnia udzielenia pomocy rozumie się dzień, w którym zgodnie z odrębnymi przepisami upływa termin złożenia zeznania rocznego - w przypadku udzielenia pomocy w formie ulgi w podatku dochodowym.

W konsekwencji powyższego, a także z uwagi na fakt, iż rok podatkowy Spółki trwa od 1 września do 31 sierpnia, dniem uzyskania pomocy publicznej, tj. dniem faktycznego skorzystania ze zwolnienia w PDOP, jest 30 listopada roku następującego po danym roku podatkowym.

W celu określenia limitu dostępnej pomocy publicznej oraz pomocy publicznej faktycznie wykorzystanej, Spółka obowiązana jest do stosowania mechanizmu określonego wzorem zdefiniowanym w § 7 ust. 6 rozporządzenia w sprawie pomocy. Zgodnie z § 7 ust. 1 ww. rozporządzenia, koszty inwestycji oraz wielkość pomocy są dyskontowane na dzień uzyskania zezwolenia (analogiczne regulacje zostały zawarte w § 8 rozporządzenia właściwego dla Zezwolenia 1).

Zgodnie z ugruntowaną praktyką organów podatkowych, w przypadku posiadania więcej niż jednego zezwolenia, przedsiębiorca winien w pierwszym rzędzie dyskontować całość uzyskanej pomocy publicznej na dzień wydania zezwolenia strefowego wydanego najwcześniej, a po wyczerpaniu limitu zwolnienia dostępnego w ramach tego zezwolenia, całość uzyskiwanej pomocy publicznej powinna być dyskontowana na dzień wydania kolejnego zezwolenia (ewentualnie kolejnych zezwoleń). Takie stanowisko zostało zaprezentowane m.in. przez:

• Dyrektora izby Skarbowej w Bydgoszcz w interpretacji indywidualnej z dnia 9 grudnia 2013 r., znak ITPB3/423-475b/13/ DK;
  
• Dyrektora izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 15 listopada 2013 r., znak IPTPB3/423-382/13-2/KJ;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2013 r., znak IBPBI/2/423-1060/13/PC;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 29 października 2013 r., znak IBPBI/2/423-1007/13/CzP;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 24 października 2013 r., znak IPTPB3/423-302/13-2/PM;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 3 października 2013 r. znak IBPBI/2/423-815/13/SD;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 4 czerwca 2013 r., znak IBPBI/2/423-306/13/SD;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2012 r.; znak IBPBI/2/423-1151/12/SD;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 5 listopada 2012 r.; znak ILPB3/423-310/12-3/AO;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2011 r,, znak IBPBI/2/423-996/11/SD;
  
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 2 sierpnia 2011 r., znak IBPBI/2/423-506/11/AP.

W konsekwencji, z uwagi na wskazany mechanizm dyskontowania oraz chronologię wydania zezwoleń strefowych, Spółka, na dzień udzielenia pomocy publicznej (30 listopada roku kolejnego), wykorzystuje dostępne limity zwolnienia na podstawie poszczególnych zezwoleń, chronologicznie względem dat wydania tych zezwoleń.

Tym samym, na dzień udzielenia pomocy (30 listopada roku kolejnego), Spółka dokonuje dyskontowania całkowitej wartości udzielonej pomocy publicznej udzielonej za rok poprzedni (wartość niezapłaconego podatku względem dochodów osiągniętych w ramach działalności na terenie SSE, na podstawie zezwoleń), na dzień zezwolenia wydanego najwcześniej - Zezwolenia 1 (w okresie ważności tego zezwolenia ~ do 15 października 2017 r.).

Po wykorzystaniu puli pomocy publicznej wynikającej z Zezwolenia 1, Spółka będzie korzystała z puli zwolnienia podatkowego dostępnej na podstawie Zezwolenia 2 (oraz ewentualnie, z puli potencjalnie dostępnej na podstawie kolejnych uzyskanych przez Spółkę Zezwoleń).

Przywołana metodologia pozwoli Spółce na precyzyjne obliczenie wartości dostępnej oraz faktycznie wykorzystanej pomocy publicznej. Wyeliminuje także ryzyko skorzystania ze zwolnienia w PDOP w kwocie nienależnej, tj. przekraczającej wartość dostępnej pomocy publicznej.

Zdaniem Spółki, zaproponowana metodologia zgodna jest z przepisami prawa dotyczącymi obliczania pomocy publicznej należnej podmiotom prowadzącym działalność na terenie SSE. Przedstawiony mechanizm obliczania dostępnej i wykorzystanej pomocy publicznej

w czytelny i oczywisty sposób pozwoli określić w oparciu, o które zezwolenie strefowe Spółka korzysta ze zwolnienia od opodatkowania PDOP oraz czy i kiedy zostanie przekroczony próg wartości pomocy publicznej, do wykorzystania której Spółka jest uprawniona. Mając na uwadze powyższe, Spółka wnioskuje o potwierdzenie prawidłowości przedstawionej powyżej metodologii.

Dodatkowo, Spółka pragnie wskazać, iż zgodnie z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z 8 maja 2007 r. (sygn. Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 8 maja 2007 r., 1 SA/Rz 254/07), przepisy Rozporządzenia regulujące szczegółowe kwestie związane z korzystaniem ze zwolnienia z PDOP (w tym kalkulacji limitu pomocy publicznej) stanowią normy prawa podatkowego, do których zastosowanie winny mieć przepisy art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Podobnie uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 21 listopada 2007 r. (sygn. III Sa/Wa 1737/07), w którym stwierdził,
iż nie można obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego zawężać wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie podnieść należy, że - ze względu na przedmiotowy zakres wniosku
kwestia możliwości korzystania z danego zwolnienia przedmiotowego w podatku dochodowym od osób prawnych na podstawie określonego zezwolenia (zezwoleń) nie była przedmiotem oceny w niniejszej interpretacji. Przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają żadnych podstaw do dokonania przez Ministra Finansów interpretacji decyzji administracyjnych wydanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego. Wątpliwości co do treści decyzji administracyjnej wyjaśniane są w drodze postanowienia na wniosek strony, przez organ, który wydał decyzję (art. 113 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego).

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Co do zasady przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego, który jest przedmiotem wątpliwości interpretacyjnych wnioskodawcy. Z tych też względów organy nie są również uprawnione w tym postępowaniu do dokonywania ustaleń w zakresie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego na podstawie działu IV Ordynacji podatkowej dokonujące jedynie oceny prawnej przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 lutego 2007 r. I FSK 134/06).

Ustawodawca w Ordynacji podatkowej bowiem przyjął, że do załatwienia wniosku o interpretację stosuje się odpowiednio przepisy art. 169 § 1 i 2 oraz art. 170 § 1 Ordynacji podatkowej. Oznacza to, że postępowanie o interpretację co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie jest postępowaniem podatkowym w rozumieniu działu IV Ordynacji podatkowej. Pełna weryfikacja prawidłowości rozliczenia Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że instytucja interpretacji indywidualnych służy rozwiązywaniu wątpliwości dotyczących prawa podatkowego - nie zaś do przeprowadzania klasyfikacji statystycznych w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej
czy do sposobu prowadzenia, oceny podejmowanych czynności w ramach wykonywanej działalności gospodarczej danego podmiotu gospodarczego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie określone skutki prawne.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, tutejszy organ wskazuje, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych (zdarzeń przyszłych) i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego, co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego
Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia,
w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.