2014.12.18 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-991/14-2/AM
z 18 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 29 września 2014 r. (data wpływu 1 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania momentu powstania przychodu – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie rozpoznania momentu powstania przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z o.o. prowadzi i będzie prowadzić internetowy serwis muzyczny zarówno samodzielnie jak i we współpracy z operatorem telekomunikacyjnym na podstawie zawartej umowy. Wnioskodawca dokonał odpłatnego rozporządzenia prawami autorskimi do treści i utworów wykorzystywanych w ramach realizacji umowy zarówno w formie przenoszenia całości praw autorskich do audycji jak i poprzez udzielenie licencji.

Z tytułu realizacji umowy oraz udzielonych / przeniesionych praw autorskich do treści i utworów Spółka będzie pobierać od kontrahenta wynagrodzenie w ustalonej umownie wysokości. Wynagrodzenie będzie pobierane na podstawie faktury VAT wystawianej przez Spółkę na rzecz kontrahenta.

Za usługi świadczone na rzecz operatora Spółka będzie wystawiać faktury z tytułu miesięcznego wynagrodzenia na podstawie zatwierdzonych przez operatora raportów sporządzonych do 10 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, którego dotyczy raport.

Ponadto Spółka współpracuje z podmiotem zajmującym się obsługą tzw. agregowania ruchu SMS-owego / telefonicznego od wielu operatorów sieci komórkowych. Na podstawie zawartej umowy Agregator będzie integrować oraz koordynować ruch telekomunikacyjny pochodzący od różnych operatorów sieci komórkowych. Oznacza to, że Agregator będzie przyjmować masowy ruch telekomunikacyjny i kierować go do Spółki na Jej urządzenia. Ponadto, w ramach współpracy na podstawie umowy, Agregator może przesyłać przygotowane przez Spółkę informacje dla użytkowników telefonów komórkowych. Dystrybucja takich informacji (w ruchu masowym, na urządzenia operatorów telekomunikacyjnych) będzie dokonywana przez Agregatora, jednak w ramach współpracy to Wnioskodawca przygotuje treść przekazu oraz określi krąg adresatów informacji.

Czynności podejmowane przez Agregatora w ramach współpracy ze Spółką będą miały charakter wyłącznie techniczny, a Agregator będzie zasadniczo pełnić rolę „przekaźnika”.

Przychód ten będzie dokumentowany fakturą wystawioną przez Spółkę na Agregatora. Raporty stanowiące bazę do ustalenia należnego Spółce wynagrodzenia za dany miesiąc są dostarczane dopiero pod koniec kolejnego miesiąca.

Spółka VAT rozlicza kwartalnie. W związku z tym do terminu sporządzenia deklaracji VAT-7 D nie ma informacji o pełnej sprzedaży (bowiem raporty są generowane dopiero w następnym miesiącu).

Spółka powzięła wątpliwość, czy podatek od towarów i usług powinien być rozliczany za okres w którym Spółka otrzyma raport od kontrahenta o faktycznym ruchu sms za który należne jest dla niej wynagrodzenie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powinien rozpoznać przychód na koniec okresu rozliczeniowego czy w momencie wystawienia faktury?
Czy w związku z wejściem w życie nowych zasad dotyczących momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług (art. 19a ust. 1 -3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług), Spółka:

prawidłowo określa moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dotyczący wykonywania przez nią na rzecz kontrahentów usług wskazanych w opisie stanu faktycznego czyniąc to na zasadach ogólnych, tj. na podstawie art. 19a ust. 1 tej ustawy o VAT?

prawidłowo określa moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług dotyczący usług wskazanych w opisie stanu faktycznego jako dzień otrzymania od danego kontrahenta raportu o ruchu wiadomości i liczbie użytkowników biorąc pod uwagę, że raporty są otrzymywane do ostatniego dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego raporty te dotyczą?

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie nr 1 wniosku w zakresie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wniosek w pozostałym zakresie, tj. ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie nr 2) zostanie rozpatrzony odrębnym rozstrzygnięciem.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1)

Stosownie do postanowień art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. nr 74, poz. 397 ze zm.), dalej „updop”, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Natomiast moment uzyskania przychodów określają przepisy art. 12 ust. 3a, 3c, 3d i 3e updop.

Zgodnie z przepisem art. 12 ust. 3a updop za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

wystawienia faktury albo
uregulowania należności.

Zgodnie z art. 12 ust. 3c updop, jeżeli strony ustalą że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

W myśl art. 12 ust. 3d updop - przepis ust. 3c stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej, cieplnej oraz gazu przewodowego.

Natomiast art. 12 ust. 3e updop stanowi, że w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Zasadą jest, że datą powstania przychodu należnego jest dzień określony w art. 12 ust. 3a updop.

Odstępstwo od powyższej zasady unormowane zostało m.in. w art. 12 ust. 3c, zgodnie z którym jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Na podstawie wyżej powołanych przepisów Wnioskodawca uważa, że w tak przedstawionych stanie faktycznych przychód powstanie zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 12 ust 3a updop.

Samo zawarcie w umowie sformułowania, iż strony będą rozliczać się w okresach rozliczeniowych nie jest wystarczające aby określić moment powstania przychodu zgodnie z zasadą szczególną zawartą w art. 12 ust. 3c updop.

Rozumienie pojęcia „rozliczanie w okresach rozliczeniowych” wynika z wykładni literalnej przepisu art. 12 ust. 3c updop. Przywołując internetowy słownik Języka polskiego (http://sjp.pwn.pl) „Rozliczyć się” to „Załatwić/uregulować z kimś sprawy finansowe”, „Rozliczenie” zaś to „Uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.”, natomiast „okres” to „czas trwania czegoś”, „czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego uptywle powtarza się jego przebieg”.

Gdyby przyjąć, że okresem rozliczeniowym w przedstawionym stanie faktycznym będzie miesiąc - bo zgodnie z umową między stronami za taki okres będzie następowało rozliczenie, to zastosowanie art. 12 ust. 3c updop wymuszałoby rozpoznanie przez Wnioskodawcę przychodu podatkowego w ostatnim dniu miesiąca, gdyż przepis ten precyzyjnie wskazuje na ostatni dzień okresu rozliczeniowego.

Jednakże, w przedmiotowej sprawie nie można przyjąć za okres rozliczeniowy miesiąca kalendarzowego, gdyż zgodnie z umową w tym okresie nie następuje rozliczenie między stronami - następuje ono w miesiącu następnym.

Jak należy rozumieć moment „rozliczenia”, o którym mowa w art. 12 ust. 3c ustawy wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku sygn. akt III SA/Wa 57/10, stwierdzając: „(...) dla ustalenia momentu uzyskania przychodu istotne jest określenie wymagalności należności wynikających z zawartej pomiędzy stronami umowy. Przez wymagalność należności wynikających z umowy należy rozumieć stan, w którym wierzyciel ma prawną możliwość zaspokojenia przysługującej mu wierzytelności. 2 tą bowiem chwilą wierzyciel uzyskuje uprawnienie do żądania od dłużnika spełnienia określonego świadczenia. Okoliczność nabycia przez wierzytelność cech wymagalności jest decydująca dla wskazania określonego przepisami momentu, w którym przychód staje się należny. Z reguły dzień, w którym należność staje się wymagalna, określony jest w umowie”.

W związku z powyższym w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 12 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zastosowanie znajdzie natomiast art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co oznacza, że przychód powstanie z dniem zaistnienia najwcześniejszego ze zdarzeń wymienionych w tym przepisie, tj. wykonania usługi, wystawienia faktury, uregulowania płatności. A z uwagi na fakt, iż usługi będą uważane za wykonane po otrzymaniu raportu to przychód powstanie z chwilą otrzymania raportu od kontrahenta o faktycznym ruchu sms i liczbie użytkowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W zakresie określenia momentu powstania przychodu należy zauważyć, że zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Stosownie do treści art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Podstawowa zasada określania daty powstania przychodu związanego z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej została uregulowana przez ustawodawcę w treści art. 12 ust. 3a omawianej ustawy.

Na mocy tego przepisu, za datę powstania przychodu uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

wystawienia faktury albo
uregulowania należności.

Z powołanego przepisu wynika, że jeżeli nawet nie nastąpiło jeszcze wydanie rzeczy, zbycie prawa majątkowego lub przynajmniej częściowe wykonanie usługi, ale miało miejsce wystawienie faktury, względnie uregulowanie należności - to z tym dniem podatnik obowiązany jest wykazać przychód.

Jednocześnie, w art. 12 ust. 3c - 3e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca przewidział wyjątki od powyższej zasady ogólnej. W szczególności, na podstawie art. 12 ust. 3c omawianej ustawy, jeżeli strony ustalą, iż usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Z uwagi na powyższe, w przypadku świadczenia usług, zasadą generalną jest, że przychód podatkowy powstaje w dniu wykonania usługi jednak nie później niż w dniu wystawienia faktury lub w dniu otrzymania zapłaty za wykonaną usługę (art. 12 ust. 3a ustawy podatkowej). Jeżeli jednak strony transakcji postanowią, że usługa zostanie rozliczana w okresach rozliczeniowych i będzie to postanowienie odzwierciedlone w umowie lub na fakturze, to za datę powstania przychodu – zgodnie z powołanym powyżej art. 12 ust. 3c tej ustawy – uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.

Zgodnie z definicją słownikową (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN):

„okres” to m.in. «czas, w którym ma miejsce jakieś zjawisko cykliczne i po jego upływie powtarza się jego przebieg»;

„rozliczeniowy” to m.in. «dotyczący rozliczenia – uregulowania wzajemnych należności»;

„rozliczenie” to «uregulowanie wzajemnych należności, zobowiązań między przedsiębiorstwem i dostawcami, dłużnikami i wierzycielami, pracodawcami i pracownikami itp.».

Tym samym pojęcie „okres rozliczeniowy” oznacza umownie zdefiniowany powtarzalny przedział czasowy, którego upłynięcie pociąga za sobą obowiązek uregulowania przez dane podmioty wzajemnych zobowiązań finansowych, np. miesiąc, kwartał, rok. Skutkiem tego o usługach ciągłych nie można mówić w przypadku stosunków umownych, które co prawda dotyczą oznaczonego przedziału czasowego, jednakże finansowe rozliczenie całości usługi następuje jednorazowo – nie dochodzi bowiem do periodycznych rozliczeń będących istotą stosowania regulacji art. 12 ust. 3c ustawy. Co więcej, umieszczenie na fakturze zapisu o rozliczaniu usługi w okresach rozliczeniowych samo w sobie nie przesądza o faktycznym istnieniu tego rodzaju postanowienia w umowie wiążącej strony, jak i nie stanowi potwierdzenia takiej okoliczności.

W ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych nie zostało zdefiniowane co należy rozumieć pod pojęciem „usługa”, czy też „umowa o świadczenie usług”. Zgodnie zatem z językowym znaczeniem, zwrot „usługa” oznacza „pomoc okazana komuś” (www.sjp.pwn.pl), natomiast „umowa o świadczenie usług” to „umowa, w której jedna strona podejmuje się wykonania pewnej czynności faktycznej lub prawnej – z reguły odpłatnie (np. umowa o dzieło, umowa zlecenia, komisu, spedycji)” (…).

Usługa zatem to środek zaspokojenia potrzeb ludzkich, jeden z rodzajów wytworów działalności gospodarczej. Zespół czynności wykonywanych przez jedne podmioty gospodarcze na rzecz innych podmiotów w celu zaspokojenia ich potrzeb konsumpcyjnych lub produkcyjnych, zwykłe w celach zarobkowych. W znaczeniu cywilistycznym świadczenie usługi polega na wykonaniu określonej czynności faktycznej na rzecz drugiej strony, z którą mogą łączyć się także elementy dodatkowe, nie wyłączając przeniesienia własności. Cechą charakterystyczną świadczenia w ramach usług jest ich wzajemność i, co do zasady, cel zarobkowy (odpłatność). Odpłatność usługi zachodzi wtedy gdy występuje bezpośredni związek pomiędzy jednym a drugim otrzymanym świadczeniem wzajemnym.

Należy dodatkowo zauważyć, iż w oparciu o art. 12 ust. 3e ustawy w przypadku otrzymania przychodu, o którym mowa w ust. 3, do którego nie stosuje się ust. 3a, 3c, 3d, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.

Jednocześnie zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do przychodów nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych lub zwróconych pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów).

W celu określenia momentu powstania przychodu u Wnioskodawcy w stanie faktycznym opisanym we wniosku, należy rozstrzygnąć, który z wymienionych przepisów znajdzie zastosowanie odnośnie przedstawionej w nim sytuacji.

W przedstawionych we wniosku okolicznościach Spółka prowadzi i będzie prowadzić internetowy serwis muzyczny zarówno samodzielnie jak i we współpracy z operatorem telekomunikacyjnym na podstawie zawartej umowy. Wnioskodawca dokonał odpłatnego rozporządzenia prawami autorskimi do treści i utworów wykorzystywanych w ramach realizacji umowy zarówno w formie przenoszenia całości praw autorskich do audycji jak i poprzez udzielenie licencji. Z tytułu realizacji umowy oraz udzielonych / przeniesionych praw autorskich do treści i utworów Spółka będzie pobierać od kontrahenta wynagrodzenie w ustalonej umownie wysokości. Wynagrodzenie będzie pobierane na podstawie faktury VAT wystawianej przez Spółkę na rzecz kontrahenta. Za usługi świadczone na rzecz operatora Spółka będzie wystawiać faktury z tytułu miesięcznego wynagrodzenia na podstawie zatwierdzonych przez operatora raportów sporządzonych do 10 dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, którego dotyczy raport.

Czynności podejmowane przez Agregatora w ramach współpracy ze Spółką będą miały charakter wyłącznie techniczny, a Agregator będzie zasadniczo pełnić rolę „przekaźnika”.

Spółka będzie uzyskiwać przychód z tytułu generowanego przez Spółkę ruchu SMS-owego, którego wysokość będzie uwzględniać całość funkcji pełnionych przez strony w ramach umowy o współpracę. Przychód ten będzie dokumentowany fakturą wystawioną przez Spółkę na Agregatora. Raporty stanowiące bazę do ustalenia należnego Spółce wynagrodzenia za dany miesiąc są dostarczane dopiero pod koniec kolejnego miesiąca.

W odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego trudno mówić o „wykonywaniu” jakichkolwiek usług na rzecz kontrahenta w trakcie realizacji umowy (Spółka nie wykonuje na rzecz kontrahenta żadnych prac, czy czynności).

Według serwisu internetowego Wikipedia pojęcie usługi oznacza „działanie podejmowane zwykle w celach zarobkowych w celu zaspokojenia potrzeb innego człowieka lub organizacji”.

Umowy o świadczenie usług zostały przez ustawodawcę wymienione w art. 750 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16, poz. 93 ze zm.). Pojęcie usług jest bardzo pojemne i obejmuje wykonywanie czynności (faktycznych, jak i prawnych) dla innej osoby fizycznej, prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której ustawa Kodeks cywilny przyznaje zdolność prawną.

Jednakże nawet tak szerokie rozumienie usługi nie uprawnia do twierdzenia, iż pod pojęciem usługi mieści się działalność polegająca na rozporządzaniu prawami autorskimi do treści i utworów w formie przenoszenia całości praw autorskich do audycji jak i poprzez udzielenie licencji (chyba, że dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych Ustawodawca zdecydowałby się na analogiczne rozwiązanie jak w ustawie o podatku od towarów i usług, tj. enumeratywne zaliczenie licencji do kategorii usług, czego jednak nie uczynił).

Zatem metoda rozpoznawania przychodów podatkowych określona w art. 12 ust. 3c nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

W tym stanie rzeczy, w analizowanym przypadku przychód Wnioskodawcy powstaje zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w dacie zaistnienia najwcześniejszego z wymienionych zdarzeń:

zbycia przedmiotowych praw,

wystawienia faktury,

uregulowania należności (czyli otrzymania wynagrodzenia od kontrahenta).

Co do zasady zatem przychód (związany ze zbyciem prawa majątkowego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej) powstaje w dniu zbycia prawa majątkowego nie później niż dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności.

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że stosownie do treści art. 12 ust. 3 ww. ustawy, za przychody związane z działalnością gospodarczą i działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. Przychody należne zatem to takie, które w szczególności wynikają z działalności gospodarczej i stały się w jej następstwie należnością (wierzytelnością), tyle tylko, że jeszcze faktycznie nieuzyskaną. Przychód należny oznacza więc przysporzenie majątkowe, które jeszcze nie powiększyło majątku podatnika, chociaż ten może żądać jego wydania (podatnik wykonał na rzecz kontrahenta usługę, wydał towar z magazynu). Przychód należny powstanie również wówczas, gdy podatnik w ogóle nie otrzyma przysporzenia (nie otrzyma zapłaty), zrezygnuje z jego otrzymania albo zgodzi się na odroczenie terminu płatności należności.

Bazę do ustalenia należnego Spółce wynagrodzenia za dany miesiąc stanowią, dostarczane pod koniec kolejnego miesiąca, raporty o faktycznym ruchu sms i liczbie użytkowników.

Z uwagi na powyższe w opisanym stanie faktycznym przychód Spółki powstaje zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 1), tj. w dniu wystawienia faktury.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin