Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/415-698/14-5/MG
z 22 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 12 września 2014 r.) oraz w uzupełnieniu wniosku z dnia 12 listopada 2014 r. (data nadania 12 listopada 2014 r., data wpływu 14 listopada 2014 r.) na wezwanie tut. organu z dnia 30 października 2014 r. Nr IPPB2/415-698/14-2/MG (data nadania 31 października 2014 r., data doręczenia 4 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z finansowaniem uczestnictwa lekarzy, farmaceutów, dystrybutorów w wydarzeniach, organizowanych w ramach umowy sponsoringu, w sytuacji gdy uczestnicy prowadzą działalność gospodarczą obejmującą swoim zakresem obrót produktami z zakresu ochrony zdrowia, ochrony roślin, materiałów specjalnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika związanych z finansowaniem uczestnictwa lekarzy, farmaceutów, dystrybutorów w wydarzeniach, organizowanych w ramach umowy sponsoringu, w sytuacji gdy uczestnicy prowadzą działalność gospodarczą obejmującą swoim zakresem obrót produktami z zakresu ochrony zdrowia, ochrony roślin, materiałów specjalnych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Działalność Spółki obejmuje dystrybucję na polskim rynku produktów marki X. z zakresu trzech głównych segmentów działalności: (i) środków ochrony zdrowia, (ii) środków ochrony roślin, (iii) materiałów specjalnych. Spółka dąży do zapewnienia ciągłego rozwoju oferowanych produktów i usług, jak również pogłębiania świadomości na temat działalności i produktów grupy X.. W tym celu Spółka zapewnia udział lekarzy, farmaceutów, dystrybutorów, itp. (dalej jako: Uczestnicy) w konferencjach, zjazdach lub kongresach naukowych, marketingowych lub o charakterze mieszanym. Organizowanych przez podmioty niezależne od X. zarówno w kraju, jak i zagranicą. Uczestnicy stanowią grupę docelową, do której skierowana jest działalność marketingowa Spółki zmierzająca do zwiększenia sprzedaży produktów oferowanych przez Spółkę (m.in. poprzez zwiększenie świadomości o asortymencie marki X., efektach działania produktów, najnowszych wynikach ich badań). Należy podkreślić, iż uczestnicy nie są pracownikami Spółki. Organizatorem konferencji, zjazdów lub kongresów jest towarzystwo, stowarzyszenie, fundacja lub inny podmiot profesjonalnie zajmujący się organizacją tego typu wydarzeń, np. firma szkoleniowa, doradcza, spółka z grupy kapitałowej.

Ze względu na specyfikę działalności przedmiotowe wydarzenia są zwykle wydarzeniami z zakresu ochrony zdrowia, które mogą mieć zarówno charakter naukowy, jak i reklamowy (informacyjny lub promocyjny). Tym niemniej, aktywność związana z organizacją konferencji, zjazdów lub kongresów może dotyczyć także pozostałych segmentów działalności, tj. środków ochrony roślin oraz materiałów specjalnych. Dzięki zapewnieniu uczestnictwa lekarzy/farmaceutów/dystrybutorów, itp. w przedmiotowych wydarzeniach Spółka dąży do zwiększania świadomości na temat działalności grupy X. oraz jej produktów przez co ma możliwość osiągnięcia korzyści finansowych wynikających ze zwiększenia sprzedaży produktów marki X.

Aby zapewnić udział uczestników w danym wydarzeniu, Spółka pokrywa za nich określone koszty. Koszty ponoszone są co do zasady bezpośrednio przez Wnioskodawcę, tj. tylko w wyjątkowych sytuacjach następuje zwrot kosztów poniesionych w pierwszej kolejności przez uczestnika. Wśród ponoszonych wydatków znajdują się w szczególności koszty:

• dojazdu/powrotu na/z danego wydarzenia,
  
• noclegów w trakcie wydarzenia,
  
• dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
  
• jak również zwrot kosztów przejazdu uczestników w podróży samochodem niebędącym własnością Spółki (dojazd/powrót na/z wydarzenia oraz przemieszczanie się w miejscowości gdzie wydarzenie się odbywa).
  
  

W sytuacjach, gdy dla uczestnika wydarzenia z tytułu finansowania udziału w wydarzeniu powstaje przychód podatkowy Spółka sporządza zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r., (dalej jako: ustawa o PIT) informację o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego przekazuje ją podatnikowi i właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego (art. 42a ustawy o PIT).

W szczególności, dla celów sporządzenia informacji PIT-8C Spółka bada, czy finansowane koszty mogą skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT. W tym zakresie, Spółka bada, czy zostały przekroczone limity dotyczące finansowania podróży krajowej i zagranicznej określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. (Dz.U.2013.167, dalej jako: rozporządzenie w sprawie podróży służbowych).

Jako objęte zwolnieniem Spółka zamierza traktować sfinansowane koszty:

• dojazdu/powrotu na/z danego wydarzenia,
  
• sfinansowane koszty noclegu w trakcie wydarzenia,
  
• dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
  
• zwrot kosztów przejazdu w podróży samochodem niebędącym własnością Spółki (dojazd/powrót na/z wydarzenia oraz przemieszczanie się w miejscowości gdzie wydarzenie się odbywa),
  
• do wysokości wynikającej z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych oraz rozporządzenia ministra infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz.U.2002.27.271, dalej jako: rozporządzenie w sprawie zwrotu kosztów używania samochodów osobowych).
  
  

W zakresie finansowania kosztów noclegu w trakcie wydarzenia, w uzasadnionych przypadkach zdarza się, że Spółka pokrywa koszty noclegów, stwierdzone rachunkiem, w wysokości przekraczającej określone w rozporządzeniu limity. Uzasadnione przypadki występują m.in. gdy w danej lokalizacji nie ma możliwości zapewnienia noclegu w placówce umożliwiającej zachowanie limitu, np. wydarzenie jest organizowane w miejscowości, w której nocleg może być zapewniony jedynie po cenach powodujących przekroczenie limitu, umieszczenie uczestników w „droższej” lokalizacji jest uzasadnione ze względu na efektywność ich uczestnictwa w wydarzeniu (m.in. lepszy dojazd do miejsca wydarzenia, lotniska, dworca etc.) lub nocleg znajduje się w tym samym miejscu co wydarzenie. Tym samym, gdy limit dotyczący pokrycia kosztów noclegu przekroczony zostanie z uzasadnionych przyczyn Spółka zamierza traktować taką sytuacje, jak zachowanie limitu i w efekcie objętą zwolnieniem z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b).

W rezultacie, jeżeli wskazane koszty, pokryte przez Spółkę, nie przekraczają limitów wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, a w przypadku pokrycia kosztów noclegu limity te są przekroczone z uzasadnionych przyczyn, Spółka zamierza traktować ich finansowanie jako zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym u uczestników. Jednocześnie, Spółka pragnie podkreślić, że przedmiotowe świadczenia będą traktowane jako zwolnione z opodatkowania, gdyż spełnione zostaną warunki z art. 21 ust. 13 ustawy o PIT, tj. poniesione wydatki nie będą stanowić kosztów podatkowych uczestników (są one co do zasady bezpośrednio ponoszone przez Spółkę) i zostały poniesione w celu uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Przedmiotowy wniosek obarczony był brakami formalnymi, w związku z tym pismem z dnia 30 października 2014 r. Nr IPPB2/415-698/14-2/MG (data nadania 31 października 2014 r., data doręczenia 4 listopada 2014 r.), na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku poprzez wyjaśnienie:

• czy udział lekarzy, farmaceutów, dystrybutorów (uczestników) w poszczególnych wydarzeniach, których koszty pokrywa Spółka nastąpi w oparciu o zawarte przez Spółkę z uczestnikami umowy cywilnoprawne, czy też ich udział następować będzie w oparciu zawartą ze Spółka umowę sponsoringu, czy też inną umowę?
  
• czy uczestnicy wydarzeń prowadzą obrót produktami z zakresu ochrony zdrowia, ochrony roślin, materiałów specjalnych w ramach prowadzonej przez te osoby działalności gospodarczej, jeżeli tak to proszę o wskazanie, których uczestników dotyczy taka sytuacja?
  
  

Wnioskodawca uzupełnił braki formalne wniosku w ustawowym terminie pismem z dnia 12 listopada 2014 r. (data nadania 12 listopada 2014 r., data wpływu 14 listopada 2014 r.), w którym wyjaśnił, że możliwe są następujące sytuacje:

1. udział uczestników w poszczególnych wydarzeniach jest organizowany na podstawie umowy cywilnoprawnej (np. umowy zlecenia / umowy o dzieło), lub
   
2. udział uczestników w poszczególnych wydarzeniach jest organizowany na podstawie zawartej umowy sponsoringu.
   
   

Tym niemniej, w ramach złożonego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, zadane przez Spółkę pytania dotyczą sytuacji, gdy udział uczestników w wydarzeniach jest organizowany na podstawie zawartej umowy sponsoringu.

Ponadto Spółka wskazała, że możliwe są następujące sytuacje:

1. uczestnikami mogą być osoby prowadzące działalność gospodarczą, która swoim zakresem obejmuje obrót produktami z zakresu ochrony zdrowia, ochrony roślin, materiałów specjalnych, lub
   
2. uczestnikami mogą być osoby, które nie prowadzą działalności gospodarczej obejmującej swoim zakresem obrotu produktami z zakresu ochrony zdrowia, ochrony roślin, materiałów specjalnych.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka postąpi prawidłowo traktując jako zwolnione z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowane koszty dojazdu/powrotu na/z wydarzenia do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych?
   
2. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka postąpi prawidłowo traktując jako zwolnione z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowane koszty noclegu w trakcie wydarzeń do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych?
   
3. Czy dla celów skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania kosztów noclegu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, Spółka uprawniona będzie do zastosowania § 8 ust. 2 oraz § 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, tj. w uzasadnionych przypadkach brak opodatkowania pokrycia kosztów noclegu przekraczających limity określone w rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych?
   
4. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka postąpi prawidłowo traktując jako zwolnione z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowane koszty dojazdów środkami komunikacji miejscowej do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych?
   
5. Czy w przedstawionym stanie faktycznym Spółka postąpi prawidłowo traktując jako zwolniony z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowany zwrot kosztów przejazdu w podróży samochodem osobowym niebędącym własnością Spółki, do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych oraz rozporządzenia w sprawie zwrotu kosztów używania samochodów osobowych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy,

W przedstawionym stanie faktycznym:

1. Postąpi prawidłowo traktując, jako zwolnione z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowane koszty dojazdu/powrotu na/z wydarzenia do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych.
   
2. Postąpi prawidłowo traktując, jako zwolnione z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowane koszty noclegu w trakcie wydarzeń do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych.
   
3. Dla celów skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania kosztów noclegu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, Spółka uprawniona będzie do zastosowania § 8 ust. 2 oraz § 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, tj. w uzasadnionych przypadkach brak opodatkowania pokrycia kosztów noclegu przekraczających limity określone w rozporządzeniu w sprawie podróży służbowych.
   
4. Postąpi prawidłowo traktując, jako zwolnione z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowane koszty dojazdów środkami komunikacji miejscowej do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych?
   
5. Postąpi prawidłowo traktując jako zwolniony z opodatkowania u uczestników wydarzeń, finansowany zwrot kosztów przejazdu w podróży samochodem osobowym niebędącym własnością Spółki, do wysokości i na zasadach wynikających z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych oraz rozporządzenia w sprawie zwrotu kosztów używania samochodów osobowych.
   
   

1. Uzasadnienie stanowiska Spółki.
   
   

1.1. Limity zwolnienia świadczeń z tytułu podróży.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są diety i inne należności za czas:

1. podroży służbowej pracownika,
   
2. podróży osoby niebędącej pracownikiem
   
   - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez Ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13. Jednocześnie, zgodnie z przywołanym art. 21 ust. 13 ustawy o PIT zwolnienie dotyczące diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione m.in. w celu osiągnięcia przychodów.
   
   

Jak wynika z powyższych przepisów, przedmiotowe zwolnienie jest ograniczone przez limity wskazane w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, tj. przez rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. (rozporządzenie w sprawie podróży służbowych). Przy czym, zgodnie z literalnym brzmieniem przepisu, jak również ugruntowanym poglądem organów podatkowych oraz sądów administracyjnych, zwolnienie to (w zakresie wynikającym z rozporządzenia w sprawie podróży służbowych) w przypadku osób niebędących pracownikami dotyczy podróży, która nie musi mieć charakteru służbowej, tj. dotyczy wszelkich podróży osób niebędących pracownikami, pod warunkiem, że zostały spełnione przesłanki z art. 21 ust. 13 ustawy o PIT (tak m.in. WSA w wyroku z dnia 15 listopada 2013 r., sygn. III SA/Wa 966/13).

Zgodnie z § 2 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, z tytułu podróży krajowej oraz podróży zagranicznej, odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują (i) diety oraz (ii) zwrot kosztów:

1. przejazdów,
   
2. dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
   
3. noclegów,
   
4. innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.
   
   

W dalszej kolejności przepisy rozporządzenia w sprawie podróży służbowych wskazują wysokość oraz warunki ustalania należności przysługujących w czasie podróży, które dla osób niebędących pracownikami nie są ograniczone do podróży służbowej. Wskazane w dalszej części rozporządzenia w sprawie podróży służbowych wysokości należności stanowią limity, do których sfinansowanie kosztów podróży osoby niebędącej pracownikiem jest dla tej osoby zwolnione z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) jeżeli spełnione są jednocześnie warunki z art. 21 ust. 13 ustawy o PIT. W dalszej części niniejszego wniosku Spółka przedstawi argumentację wskazującą, iż finansowane przez nią koszty w trakcie wydarzeń korzystają ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), jako nieprzekraczające limitów określonych w rozporządzeniu.

1.1. Pokrycie kosztów dojazdu do/z miejsca wydarzenia.

§ 3 ust. 2 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych stanowi, iż z tytułu podróży krajowej i zagranicznej przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej przez pracownika ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje. Tym samym, limit zwolnienia wskazany w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit b) obejmuje całą kwotę należności (całą cenę biletu/biletów plus ewentualne opłaty dodatkowe) z tytułu przejazdów międzymiastowych/międzynarodowych (np. koleją, samolotem) uczestników w ramach odbywanych podróży na/z wydarzenia, która to należność wynika z odpowiedniego dokumentu potwierdzającego cenę biletu oraz ewentualne opłaty dodatkowe. Stanowisko to jest również wyrażane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych, w tym m.in.:

• interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-729/13-2/JK
  
  „Odnośnie ponoszonych przez Spółkę kosztów przejazdów międzymiastowych, związanych z przelotem/przejazdem lekarza z miejscowości, w której zamieszkuje lekarz, do miejscowości, w której będzie odbywało się wydarzenie oraz z powrotem, organ podatkowy stwierdza, że koszty te pokrywane przez Spółkę zarówno w podróży krajowej jak i zagranicznej będą korzystały ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości, jaka wynika z treści zacytowanego powyżej § 3 ust. 2 rozporządzeniu ministra pracy i polityki społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, tj. do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi”.
  
• interpretacji indywidualnej z dnia 19 kwietnia 2013 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-111/13-2/MK
  
  „Pokrywane przez Spółkę koszty przelotów/przejazdów lekarza z określonego miejsca, np. miejsca zamieszkania lekarza, do miejscowości, w której odbywa się wydarzenie oraz z powrotem zarówno w podróży krajowej i zagranicznej korzystać będą ze zwolnienia z podatku dochodowego do wysokości, jaka wynika z treści zacytowanego powyżej § 3 ust. 2 rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej, tj. do wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi.”
  
• interpretacji indywidualnej z dnia 12 kwietnia 2013 r. wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-56/13-2/MK
  
  „Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa jak i przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane z pokryciem kosztów transportu związanych z przejazdem / przelotem lekarza (z miejsca zamieszkania lekarza do miejscowości, w której odbywa się wydarzenie oraz z powrotem, na terytorium Polski, jak i poza granicami kraju, stanowią przychód lekarza, który na mocy art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) objęty jest zwolnieniem z podatku dochodowego od osób fizycznych do wysokości limitu, określonego w ww. rozporządzeniach, jaki wynika z treści zacytowanego powyżej § 5 ust. 2 rozporządzenia krajowego, tj. do wysokości udokumentowanej biletami obejmującymi cenę biletu określonego środka transportu, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga ta przysługuje oraz z treści ww. § 8 ust. 2 rozporządzenia zagranicznego, tj. do wysokości udokumentowanej biletami obejmującymi cenę biletu określonego środka transportu, wraz z opłatami dodatkowymi, z uwzględnieniem przysługującej pracownikowi ulgi, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga na dany środek transportu przysługuje”.
  
  

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki postąpi prawidłowo traktując jako zwolnioną z opodatkowania u uczestników wartość finansowanych w przedstawionym stanie faktycznym kosztów przejazdu na dane wydarzenia (i z powrotem) odbywające się na terytorium Polski, jak i zagranicą.

1.1.2. Pokrycie kosztów noclegu w trakcie wydarzenia.

Podczas podróży krajowej, za nocleg w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety (§ 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych). Jednocześnie, zgodnie z § 8 ust. 2 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Gdy, pracownikowi, któremu nie zapewniono bezpłatnego noclegu i który nie przedłożył rachunku, o którym mowa w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, przysługuje mu ryczałt za każdy nocleg w wysokości 150% diety. Ryczałt za nocleg przysługuje, jeżeli nocleg trwa co najmniej 6 godzin pomiędzy godzinami 21 i 7. Zwrot kosztów noclegu lub ryczałt za nocleg nie przysługuje za czas przejazdu, a także jeżeli pracodawca uzna, że pracownik ma możliwość codziennego powrotu do miejscowości stałego lub czasowego pobytu.

Podczas podróży zagranicznej za nocleg przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do rozporządzenia w sprawie podróży służbowych (§ 16 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych). W razie nieprzedłożenia rachunku za nocleg, pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 25% limitu, o którym mowa w § 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Ryczałt ten nie przysługuje za czas przejazdu (§ 16 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych). Jednocześnie, zgodnie z § 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Limitów wynikających z art. 16 ust. 1 i 2 nie stosuje się, jeżeli pracodawca lub strona zagraniczna zapewniają pracownikowi bezpłatny nocleg.

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym Spółka zapewnia uczestnikom wydarzenia nocleg w jego trakcie. Przy ustalaniu przychodu dla celów sporządzenia informacji o wysokości osiągniętych przychodów (PIT-8C), Spółka zamierza uwzględnić zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o PIT do wysokości limitów określonych w przedstawionych powyżej przepisach rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, tj.

• w przypadku noclegu podczas podróży krajowych w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie do wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety określonej zgodnie z przepisami rozporządzenia w sprawie podróży służbowych (§ 8 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych);
  
• w przypadku noclegu podczas podróży zagranicznej do wysokości stwierdzonej rachunkiem, do granic limitu określonego dla poszczególnych państw w załączniku do rozporządzenia w sprawie podróży służbowych ( § 16 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych).
  
  

Jednocześnie, w uzasadnionych przypadkach Spółka finansuje uczestnikowi koszty noclegu ponad limit określony w § 8 ust. 1 i § 16 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Sytuacje takie są zazwyczaj uzasadnione, gdy w danej lokalizacji nie ma możliwości zapewnienia noclegu w placówce umożliwiającej zachowanie limitu (np. wydarzenie jest organizowane w miejscowości, w której nocleg może być zapewniony jedynie po cenach powodujących przekroczenie limitu) lub umieszczenie uczestników w „droższej” lokalizacji jest uzasadnione ze względu na efektywność ich uczestnictwa w wydarzeniu, np. lepszy dojazd do miejsca wydarzenia, lotniska, dworca etc., czy też nocleg znajduje się w tym samym miejscu co wydarzenie.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Spółki postąpi prawidłowo traktując jako zwolnioną z opodatkowania u uczestników, wartość finansowania kosztów noclegu podczas wydarzenia do wysokości limitu określonego (i) w § 8 ust. 1 i § 16 ust. 1 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, a (ii) w uzasadnionych przypadkach wskazanych powyżej również wartości przekraczającej ten limit (§ 8 ust. 2 i § 16 ust. 3 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych).

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w:

• interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-729/13-2/JK
  
  „Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka pokryje koszty noclegu w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony za uprzednio wyrażoną przez siebie zgodą, wówczas pokryte przez Spółkę koszty w wysokości stwierdzonej rachunkiem w odniesieniu do lekarza uczestniczącego w danym wydarzeniu, będą wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
  
• interpretacji indywidualnej z dnia 30 stycznia 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-813/13-3/MK1
  
  „Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka pokryje koszty noclegu w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony, wówczas pokryte przez Spółkę koszty w wysokości stwierdzonej rachunkiem w odniesieniu do lekarza uczestniczącego w danym wydarzeniu, będą wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  W przedstawionym stanie faktycznym, mając na uwadze, iż w przedmiotowej sprawie Spółka, zawsze za uprzednio wyrażoną przez siebie zgodą ponosić będzie koszty związane z zakwaterowaniem / noclegiem lekarza w miejscowości, w której odbywać się będzie wydarzenie, równowartość pokrywanych przez Spółkę kosztów obejmujących całą wysokość rachunku hotelowego zwolniona będzie z podatku dochodowego od osób fizycznych.”
  
• interpretacji indywidualnej z dnia 24 stycznia 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB2/415-779/13-2/AS
  
  „Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy Spółka pokryje koszty noclegu w wysokości przekraczającej limity określone w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony, wówczas pokryte przez Spółkę koszty w wysokości stwierdzonej rachunkiem w odniesieniu do profesjonalisty uczestniczącego w danym wydarzeniu, będą wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli w przedmiotowej sprawie Spółka, zawsze za uprzednio wyrażoną przez siebie zgodą ponosić będzie koszty związane z zakwaterowaniem / noclegiem profesjonalisty w miejscowości, w której odbywać się będzie wydarzenie, równowartość pokrywanych przez Spółkę kosztów obejmujących całą wysokość rachunku hotelowego zwolniona będzie z podatku dochodowego od osób fizycznych.”
  
  

1.1.3. Pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w trakcie wydarzenia.

Zgodnie z § 9 ust. 1-3 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych, za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży krajowej pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety. Ryczałt ten nie przysługuje, jeżeli pracownik nie ponosi kosztów dojazdów. Jednocześnie, ust. 1 § 9, nie stosuje się, jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej.

W przypadku odbywania podróży zagranicznej § 17 ust. 1-4 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych wskazuje, że pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdu z i do dworca kolejowego, autobusowego, portu lotniczego lub morskiego w wysokości jednej diety w miejscowości docelowej zagranicą oraz w każdej innej miejscowości za granicą, w której pracownik korzystał z noclegu. W przypadku gdy pracownik ponosi koszty dojazdu, o których mowa w ust. 1, wyłącznie w jedną stronę, przysługuje ryczałt w wysokości 50% diety. Na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej pracownikowi przysługuje ryczałt w wysokości 10% diety za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży zagranicznej.

Wskazane ryczałty nie przysługują jednak, jeżeli pracownik odbywa podróż zagraniczną służbowym lub prywatnym pojazdem samochodowym, motocyklem lub motorowerem, ma zapewnione bezpłatne dojazdy, nie ponosi kosztów, na pokrycie których są przeznaczone te ryczałty.

W rezultacie, pokrycie przez Spółkę kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w trakcie wydarzenia, do wysokości i na zasadach ustalonych zgodnie z powyższymi przepisami będzie dla uczestnika zwolnione z opodatkowania.

Stanowisko zaprezentowane w tym zakresie jest również wyrażane przez organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych w tym m.in.:

• interpretacji indywidualnej z dnia 31 stycznia 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/416-729/13-2/JK
  
  „Natomiast w kwestii dotyczącej pokrywanych przez spółkę kosztów przejazdów lokalnych w miejscowości, w której będzie odbywało się wydarzenie w przypadku podróży:
  • krajowej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety, jednakże jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej - ryczałt w wysokości 20% diety nie przysługuje (§ 9 ust. 1-3 rozporządzenia),
    
  • zagranicznej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej ryczałt w wysokości 10% diety za dobę podróży w danym państwie, zgodnie z załącznikiem do przedmiotowego rozporządzenia (§ 17 ust. 3 rozporządzenia).
  Z treści wniosku wynika, że Spółka w niektórych przypadkach pokrywać będzie koszty przejazdów lokalnych w miejscowości, w której odbywa się wydarzenie obejmujące koszty przejazdów środkami komunikacji miejscowej w pełnej wysokości (cała cena biletu), zatem w przypadku podróży krajowych zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w przypadku podróży zagranicznej, jeżeli kwota pokrytych przez Spółkę kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej (przejazdów lokalnych) przekroczy limit, o którym mowa w § 17 ust. 3 ww. rozporządzenia, nadwyżka ponad przewidziany limit stanowić będzie przychód danego lekarza z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy)”.
  
• interpretacji indywidualnej z dnia 3 stycznia 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-629/13-5/JK2
  
  „Natomiast w kwestii dotyczącej pokrywanych przez Spółkę kosztów przejazdów lokalnych w przypadku podróży:
  • krajowej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety, jednakże jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej - ryczałt w wysokości 20% diety nie przysługuje (§ 9 ust. 1-3 rozporządzenia),
    
  • zagranicznej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej ryczałt w wysokości 10% diety za dobę podróży w danym państwie, zgodnie z załącznikiem do przedmiotowego rozporządzenia (§ 17 ust. 3 rozporządzenia).
  Zatem, jeżeli kwota pokrytych przez spółkę kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej (przejazdów lokalnych) przekroczy limit, o którym mowa w § 9 ust. 1 ww. Rozporządzenia z wyjątkiem, wyrażenia zgody przez Spółkę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdu oraz gdy przekroczy limit, o którym mowa w § 17 ust. 3 ww. Rozporządzenia, nadwyżka ponad przewidziany limit stanowić będzie przychód danego uczestnika spotkania z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy).”
  
• interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2014 r., wydanej za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygn. IPPB4/415-817/13-2/JK4
  
  „Natomiast w kwestii dotyczącej pokrywanych przez Spółkę kosztów przejazdów lokalnych w miejscowości, w której będzie odbywało się wydarzenie w przypadku podróży:
  • krajowej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje ryczałt na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej w wysokości 20% diety, jednakże jeżeli na wniosek pracownika pracodawca wyrazi zgodę na pokrycie udokumentowanych kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej - ryczałt w wysokości 20% diety nie przysługuje (§ 9 ust. 1-3 rozporządzenia),
    
  • zagranicznej - za każdą rozpoczętą dobę pobytu w podróży pracownikowi przysługuje na pokrycie kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej ryczałt w wysokości 10% diety za dobę podróży w danym państwie, zgodnie z załącznikiem do przedmiotowego rozporządzenia (§ 17 ust. 3 rozporządzenia).
  Z treści wniosku wynika, że Spółka w niektórych przypadkach pokrywać będzie koszty przejazdów lokalnych w miejscowości, w której odbywa się wydarzenie obejmujące koszty przejazdów środkami komunikacji miejscowej w pełnej wysokości (cała cena biletu), zatem w przypadku podróży krajowych zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast w przypadku podróży zagranicznej, jeżeli kwota pokrytych przez Spółkę kosztów dojazdów środkami komunikacji miejscowej (przejazdów lokalnych) przekroczy limit, o którym mowa w § 17 ust. 3 ww. rozporządzenia, nadwyżka ponad przewidziany limit stanowić będzie przychód danego lekarza z tytułu nieodpłatnego świadczenia (art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy)”.
  
  

1.1.4. Zwrot kosztów przejazdu w podróży samochodem osobowym.

Jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym mogą wystąpić sytuacje, gdy podczas odbywanej podróży, uczestnik będzie wykorzystywał niebędący własnością Spółki samochód (dojazd /powrót na/z wydarzenia oraz przemieszczanie się w miejscowości gdzie wydarzenie się odbywa). Okoliczność taka została przewidziana w § 3 ust. 3 i 4 rozporządzenia w sprawie podróży służbowych. Zgodnie z przedmiotowymi przepisami na wniosek pracownika pracodawca może wyrazić zgodę na przejazd w podróży krajowej lub podróży zagranicznej samochodem osobowym, motocyklem lub motorowerem niebędącym własnością pracodawcy. W takiej sytuacji pracownikowi przysługuje zwrot kosztów przejazdu w wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu, ustaloną przez pracodawcę, jednak nie wyższą niż określona w przepisach rozporządzenia w sprawie zwrotu kosztów używania samochodów osobowych.

Mając na uwadze powyższe, pokrycie przez Spółkę kosztów wykorzystania przez uczestnika samochodu osobowego (do dojazdu/powrotu na/z wydarzenia oraz przemieszczania się w miejscowości gdzie wydarzenie się odbywa) niebędącego własnością Spółki, do wysokości stanowiącej iloczyn przejechanych kilometrów przez stawkę za jeden kilometr przebiegu nie wyższą niż określona w rozporządzeniu w sprawie zwrotu kosztów używania samochodów osobowych będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania PIT.

1.2. Warunki zastosowania zwolnienia.

Zgodnie z art. 21 ust. 13 ustawy o PIT, zwolnienie określone w ust. 1 pkt 16 lit. b) tegoż artykułu stosuje się, jeżeli i otrzymane świadczenia nie zostały (i) zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione m.in. w celu osiągnięcia przychodów (pkt 1 art. 21 ust. 13 ustawy o PIT). W tym zakresie należy wskazać, iż określone w niniejszym przepisie warunki do zastosowania zwolnienia sfinansowanych przez Spółkę kosztów podróży zostały spełnione. Wnioskodawca, stosuje bowiem zwolnienie jednie w przypadku gdy koszty nie zostały zaliczone przez uczestników jako koszty podatkowe.

Jednocześnie, jak wskazano w przedstawionym stanie faktycznym pokrywając przedstawione koszty Wnioskodawca dąży do zwiększenia sprzedaży oferowanych produktów. W konsekwencji, warunek poniesienia kosztów w celu osiągnięcia przychodów jest spełniony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na gruncie prawa podatkowego przychodem podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jest każda forma przysporzenia majątkowego, tzn. zarówno pieniężna jak i niepieniężna.

Świadczenia ponoszone za osoby biorące udział w wydarzeniach odbywających się zarówno na terytorium Polski, jak i poza granicami kraju, niewątpliwie należą do nieodpłatnych świadczeń, jakie osoby te otrzymują od Spółki.

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Zgodnie z art. 353 § 2 ww. Kodeksu, świadczenie może polegać na działaniu albo na zaniechaniu. Dla celów podatkowych pojęcie „nieodpłatnego świadczenia” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje nie tylko działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby, ale również wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest nie związane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku innej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego i jego uzupełnienia wynika, że działalność Spółki obejmuje dystrybucję na polskim rynku produktów marki X. z zakresu trzech głównych segmentów działalności, tj. środków ochrony zdrowia, środków ochrony roślin oraz materiałów specjalnych. Spółka dążąc do zapewnienia ciągłego rozwoju oferowanych produktów i usług, jak również pogłębiania świadomości na temat działalności i produktów grupy, ma możliwość osiągnięcia korzyści finansowych wynikających ze zwiększenia sprzedaży produktów. W tym celu Spółka zapewnia udział lekarzy, farmaceutów, dystrybutorów (Uczestnicy) w konferencjach, zjazdach lub kongresach naukowych, marketingowych lub o charakterze mieszanym, organizowanych przez podmioty niezależne od Spółki, zarówno w kraju, jak i zagranicą. Uczestnicy nie są pracownikami Spółki. Uczestnikami mogą być osoby prowadzące działalność gospodarcza, która swoim zakresem obejmuje obrót produktami z zakresu ochrony zdrowia, ochrony roślin, materiałów specjalnych. Udział uczestników w wydarzeniach jest organizowany na podstawie zawartej umowy sponsoringu. Spółka pokrywa za uczestników określone koszty, które ponoszone są co do zasady bezpośrednio przez Spółkę, tj. tylko w wyjątkowych sytuacjach następuje zwrot kosztów poniesionych w pierwszej kolejności przez uczestnika. Wśród ponoszonych wydatków znajdują się w szczególności koszty dojazdu/powrotu na/z danego wydarzenia, noclegów w trakcie wydarzenia, dojazdów środkami komunikacji miejscowej, zwrot kosztów przejazdu uczestników w podróży samochodem niebędącym własnością Spółki (dojazd/powrót na/z wydarzenia oraz przemieszczanie się w miejscowości gdzie wydarzenie się odbywa). W pierwszej kolejności Spółka bada, czy finansowane koszty mogą skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. czy nie zostały przekroczone limity dotyczące finansowania podróży krajowej i zagranicznej określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie podróży służbowych. W sytuacjach, gdy dla uczestnika wydarzenia z tytułu finansowania udziału w wydarzeniu powstaje przychód podatkowy, w związku z przekroczeniem limitów wynikających z ww. rozporządzenia Spółka sporządzać będzie informację o wysokości przychodów (PIT-8C) i w terminie do końca lutego przekazywać ją podatnikowi i właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.

Należy stwierdzić, że finansowanie przez Spółkę kosztów podróży związanych z udziałem uczestników w przedmiotowych wydarzeniach, na które składają się: koszty dojazdu/powrotu na/z danego wydarzenia, noclegów w trakcie wydarzenia, dojazdów środkami komunikacji miejscowej, zwrot kosztów przejazdu uczestników w podróży samochodem niebędącym własnością Spółki (dojazd/powrót na/z wydarzenia oraz przemieszczanie się w miejscowości gdzie wydarzenie się odbywa) stanowić będą dla tych uczestników prowadzących działalność gospodarczą nieodpłatne świadczenie.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
   
   - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
   
   

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Cytowany wyżej art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawiera ogólną definicję przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, natomiast w art. 14 ust. 2 wymienione zostały jedynie przykładowe zdarzenia powodujące powstanie tego przychodu. Z powyższego wynika, że przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej są wszelkie przysporzenia lub korzyści majątkowe związane z tą działalnością. Zauważyć przy tym należy, że korzyść ta nie musi skutkować bezpośrednim zwiększeniem aktywów podmiotu gospodarczego. Korzyścią taką może być także zwolnienie podatnika z obowiązku wydatkowania określonych środków, co skutkuje brakiem uszczerbku w majątku podatnika jaki nastąpiłby w przypadku gdyby do takiego nieodpłatnego świadczenia nie doszło, a podatnik musiałby taką kwotę wydatkować.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

W myśl powołanych przepisów wszystkie nieodpłatne przysporzenia osób prowadzących działalność gospodarczą należy zaliczyć do przychodów z działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne stwierdzić należy, że jeżeli uczestnik danego wydarzenia prowadzący działalność gospodarczą uzyskuje przychód z nieodpłatnych świadczeń, to przychód ten należy zakwalifikować do przychodów z działalności gospodarczej.

Odnosząc się do zatem do obowiązków Spółki jako płatnika w stosunku do uczestników wydarzeń prowadzących działalność gospodarczą, wskazać należy, że obowiązki płatnika regulują przepisy art. 41 oraz art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

W myśl natomiast art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z przepisów tych nie wynika, aby Spółka była zobowiązana jako płatnik do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, czy też wystawienia informacji PIT-8C dla osób fizycznych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą.

Skoro jak stwierdzono powyżej uczestnicy prowadzący działalność gospodarczą z tytułu udziału w wydarzeniach uzyskają przychód z działalności gospodarczej, to na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika oraz obowiązki informacyjne.

W związku z tym, że z tytułu uczestnictwa w wydarzeniach uczestnicy prowadzący działalność gospodarczą uzyskają przychód z działalności gospodarczej, a na Wnioskodawcy nie będą ciążyły obowiązki płatnika, czy też obowiązki informacyjne tut. organ nie dokonał analizy zwolnienia wynikającego z treści art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) oraz z art. 21 ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku ze sformułowanymi przez Wnioskodawcę pytaniami Nr 1-5 złożonego wniosku. W zakresie możliwości zastosowania powyższego zwolnienia Wnioskodawca nie jest osobą zainteresowaną. Osobami zainteresowanymi są bowiem podatnicy (uczestnicy wydarzeń) uzyskujący z tego tytułu przychód z nieodpłatnych świadczeń.

Odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych - wskazać należy, że orzeczenia te nie są wiążące dla tutejszego organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnej, indywidualnej sprawy, osadzonej w określonym stanie faktycznym i tylko w tej sprawie rozstrzygnięcie w każdej z nich zawarte jest wiążące. W związku z tym, organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami – nie tylko innych organów podatkowych, jednak nie stosują wprost tych rozstrzygnięć także i z tego zwykłego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.