Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-123/15/DP
z 12 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z daty wpływu do Biura – 17 lutego 2015 r., uzupełnionym 24 kwietnia 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania wypłaconego osobom fizycznym prowadzącym działalność rolniczą za szkody wyrządzone przez gatunki zwierząt chronionych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania wypłaconego osobom fizycznym prowadzącym działalność rolniczą za szkody wyrządzone przez gatunki zwierząt chronionych.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych w piśmie z 20 kwietnia 2015 r. znak: IBPB II/1/4511-123/15/DP wezwano do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 24 kwietnia 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest instytucją publiczną, która odpowiada za realizację polityki ochrony środowiska. Urząd powstał na mocy ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz.U. Nr 119, poz. 1227, ze zm.)

Zgodnie z art. 150 pkt 8 ustawy o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz art. 126 ust. 1 ustawy o ochronie przyrody Wnioskodawca ma obowiązek oszacowania i wypłaty odszkodowań za szkody wyrządzone przez gatunki zwierząt chronionych, za które odpowiada Skarb Państwa.

Szkody wyrządzane przez dzikie gatunki zwierząt, za które w trybie art. 126 ustawy o ochronie przyrody Skarb Państwa wypłaca odszkodowanie, mogą polegać na:

1.Szkody wyrządzane przez bobry:

• ścinanie (zgryzanie) drzew rosnących w lasach, ale również na nieużytkach, gruntach rolnych (wchodzących w skład gospodarstw rolnych) oraz drzew owocowych, ozdobnych,
• niszczenie grobli obiektów stawowych poprzez drążenie jam i nor, co w efekcie prowadzi do przerwania grobli (wałów) i może skutkować wypłynięciem wody z obiektu stawowego,
• zalewanie gruntów rolnych, płodów rolnych (na których prowadzona jest działalność rolnicza) wskutek tamowania cieków (kanałów, rzek, potoków, rowów melioracyjnych) tamami bobrowymi.

2.Szkody wyrządzane przez wilki:

• zabijanie zwierząt gospodarskich (np. owiec, kóz, jagniąt i innych).

3.Szkody wyrządzane przez niedźwiedzie:

• zabijanie zwierząt gospodarskich (np. owiec, kóz, jagniąt i innych),
• niszczenie pasiek pszczelich (uli, rodzin pszczelich i innych).

4.Szkody wyrządzane przez żubry:

• niszczenie gruntów rolnych/płodów rolnych (na których prowadzona jest działalność rolnicza) jak np. upraw kukurydzy, innych poprzez tratowanie płodów,
• niszczenie elementów ogrodzeń (zbudowanych z siatki, drewna).
  
  

Do Wnioskodawcy wpływają wnioski o wypłatę odszkodowań. Na podstawie złożonych wniosków dokonuje się oględzin w terenie, szacowania wartości szkody i wypłaty odszkodowania jako rekompensaty za poniesione szkody wyrządzone w wyniku działania zwierząt prawnie chronionych. Wypłata odszkodowania następuje na podstawie ugody zawartej pomiędzy poszkodowanym a Wnioskodawcą reprezentującym Skarb Państwa. Kwota odszkodowania przekazywana jest na wskazany w ugodzie rachunek bankowy.

W związku z powyższym po przeformułowaniu zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien wystawiać PIT-8C osobom fizycznych prowadzącym działalność rolniczą z tytułu otrzymanego odszkodowania za szkody wyrządzone przez zwierzęta prawnie chronione?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on wystawiać druków PIT-8C osobom fizycznym prowadzącym działalność rolniczą w myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wypłaconymi odszkodowaniami za szkody wyrządzone przez zwierzęta prawnie chronione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361, ze zm.), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Stosownie do art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc – w przypadku roślin,
2. 16 dni – w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3. 6 tygodni – w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4. 2 miesiące – w przypadku pozostałych zwierząt
   

–licząc od dnia nabycia.

Mając na uwadze powyższe, stwierdzić w tym miejscu należy, że ustawodawca precyzuje wyraźnie, co dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych należy rozumieć przez działalność rolniczą, a wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskiwanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzącym z uprawy (produkty roślinne), chowu lub hodowli (produkty zwierzęce). Definicja ta określa więc w ujęciu rzeczowym rodzaje działalności zaliczane do działalności rolniczej. Przyjmując zatem tę działalność za źródło przychodów, wszystkie przychody z tego źródła uznać należy za ich integralną część. Do przychodów z działalności rolniczej zaliczyć również należy wszystkie świadczenia, które mają na celu pokrycie strat w prowadzonych uprawach.

Natomiast wszelkie inne przychody pośrednio związane z działalnością rolniczą, czy też powstające przy okazji prowadzenia działalności rolniczej – nie stanowią przychodów z tej działalności. Przychody te, mimo iż uzyskiwane są przez osoby prowadzące działalność rolniczą, pochodzą jednakże z innych źródeł niż ta działalność i w związku z tym, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, według zasad określonych w ustawie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest instytucją publiczną, który odpowiada za realizację polityki ochrony środowiska. Do Wnioskodawcy wpływają wnioski o wypłatę odszkodowań. Na podstawie złożonych wniosków dokonuje się oględzin w terenie, szacowania wartości szkody i wypłaty odszkodowania jako rekompensaty za poniesione szkody wyrządzone w wyniku działania zwierząt prawnie chronionych. Wypłata odszkodowania następuje na podstawie ugody zawartej pomiędzy poszkodowanym a Wnioskodawcą reprezentującym Skarb Państwa. Kwota odszkodowania przekazywana jest na wskazany w ugodzie rachunek bankowy.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa stwierdzić należy, że w przypadku osób prowadzących działalność rolniczą szkody wyrządzone przez zwierzęta wpływają na zmniejszenie przychodów z działalności rolniczej. Odszkodowanie ma na celu rekompensatę tych strat. Odszkodowanie to powoduje, że osoba je otrzymująca ma możliwość uzyskania przychodów z działalności rolniczej w takiej wysokości, w jakiej uzyskałaby te przychody, gdyby zwierzęta szkody nie wyrządziły. W takiej sytuacji otrzymane odszkodowania uznać należy za przychód uzyskany z działalności rolniczej, niepodlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z uwagi na fakt, że przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mają zastosowania do przychodów z działalności rolniczej, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do wystawiania informacji PIT-8C dla osób fizycznych prowadzących działalność rolniczą, którym są wypłacane przedmiotowe odszkodowania.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.