Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-935/14-4/WM
z 24 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana ……….. przedstawione we wniosku z 11 września 2014 r. (data wpływu: 15 września 2014 r.), uzupełnionym pismem z 20 listopada 2014 r. (data wpływu: 24 listopada 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

W związku ze stwierdzeniem braków formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 i § 4 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów, pismem z 13 listopada 2014 r. nr ILPB2/415-935/14-2/WM, wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Jednocześnie poinformowano, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano 13 listopada 2014 r. (skutecznie doręczono: 17 listopada 2014 r.), zaś w dniu 24 listopada 2014 r. do siedziby tut. Biura KIP wpłynęło pismo z 20 listopada 2014 r. stanowiące uzupełnienie wniosku (data nadania pisma w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego: 21 listopada 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dnia 14 października 2010 r. Wnioskodawca wraz z małżonką na prawie wspólności ustawowej nabyli mieszkanie, które 5 września 2011 r. zostało sprzedane.

Małżonkowie złożyli do urzędu skarbowego PIT-39 dla celów uzyskania zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że uzyskane ze sprzedaży środki przeznaczymy w ciągu dwóch lat na cele mieszkaniowe.

Dnia 5 lipca 2012 r. Zainteresowany wspólnie z żoną zakupili, na prawie wspólności ustawowej, nieruchomość będącą mieszkaniem w chwili zakupu.

Decyzją Starosty z 27 czerwca 2012 r. wyżej wymienieni uzyskali pozwolenie na przebudową i budowę, tak by przedmiotowy budynek spełniał oczekiwania małżonków pod względem mieszkalnym. Powyższe zmiany wymagały pozwolenia na budowę i obejmowały wymianę okien, wstawienie drzwi, poprawienie instalacji wodnej i kanalizacyjnej oraz instalacji elektrycznej, a także ogrodzenia posesji. Dodatkowe prace budowlane były niezbędne, by dostosować budynek do potrzeb Wnioskodawcy i Jego żony.

Zainteresowany zdobył wszystkie potrzebne dokumenty, by przedstawić kupowany budynek jako budynek wolno stojący, jednorodzinny i w chwili jego kupna miał status mieszkania. Wnioskodawca nadmienia, że przed kupnem był w pełnym kontakcie ze sprzedającym, który we własnym zakresie uzyskał niezbędne dokumenty pozwalające mu sprzedać swoją własność jako mieszkanie. Zainteresowany żywi przekonanie, że w chwili kupna, przedmiotem zakupu był dom jednorodzinny. W chwili obecnej Wnioskodawca wymienił okna i dostosował pokoje dla potrzeb rodziny.

Na podstawie informacji uzyskanej od inspektora urzędu skarbowego Zainteresowany powziął informację, że podatek od sprzedaży nieruchomości będzie naliczony. Wnioskodawca zapłacił ten podatek, który niestety spowolnił prace i oddalił możliwość szybkiego zamieszkania w kupionym mieszkaniu. Przedstawiciel urzędu skarbowego poinformował o możliwości uzyskania indywidualnej interpretacji podatkowej, ponieważ jego kompetencje do rozstrzygnięcia, czy Starosta wydając decyzję w sprawie zmiany sposobu użytkowania z chwilą wydania takiej decyzji zmienił budynek usługowy na dom jednorodzinny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wydatkiem na cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 UoPIT, jest zakup budynku mieszkalnego jednorodzinnego dokonany 5 lipca 2012 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-d) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy. Stosownie do art. 21 ust. 25 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione m.in. na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

– położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Na podstawie art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Zatem, mając na uwadze powyższe, należy wskazać, że istnieje możliwość skorzystania z ulgi określonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 UoPIT, o ile podatnik w ww. terminie przeznaczy środki ze sprzedaży nieruchomości na zakup nieruchomości na cele mieszkaniowe.

Zainteresowany stoi na stanowisku, że przeznaczając środki ze sprzedaży mieszkania (5 września 2011 r.) na zakup budynku mieszkalnego jednorodzinnego (5 lipca 2012 r.) spełnił warunki wynikające z art. 21 ust. 1 pkt 131 UoPIT. Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, należy przyjąć, że dochody z odpłatnego zbycia mieszkania (5 września 2011 r.) zwolnione są z podatku dochodowego w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe (poprzez zakup budynku mieszkalnego jednorodzinnego 5 lipca 2012 r.) w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo, podkreślić należy, że w niniejszej interpretacji oparto się na przedstawionym przez Wnioskodawcę opisie stanu faktycznego, z którego wynika, że budynek zakupiony ze środków pochodzących ze sprzedaży dokonanej 5 lipca 2011 r. na dzień zakupu stanowił budynek mieszkalny.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu informuje bowiem, że w myśl art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie zaś z przepisem art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Jak wynika z treści powołanego przepisu, przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna zdarzenia przyszłego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację rozstrzyga, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego. Stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) przedstawiony we wniosku musi być skonkretyzowany i dotyczyć zindywidualizowanego podmiotu.

Zatem to z wyczerpującego opisu przedstawionego przez Wnioskodawcę musi wynikać stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) sprawy umożliwiający wydanie interpretacji indywidualnej zawierającej ocenę stanowiska Zainteresowanego wraz z uzasadnieniem tej oceny (art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa).

W konsekwencji, stwierdzić należy, że Organ podatkowy wydając interpretację indywidualną rozpatruje sprawę tylko i wyłącznie na kanwie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego we wniosku oraz wyrażonej przez wnioskodawcę oceny prawnej tego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Nadmienić należy, że w przypadku, gdyby tak przedstawiony opis tego stanu faktycznego różnił się od stanu, który wystąpił w rzeczywistości, to wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Zainteresowanego w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego, gdyż tut. Organ w toku wydawania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego nie ma stosownego umocowania umożliwiającego weryfikację przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego – w szczególności brak jest przepisów regulujących postepowanie o wydanie interpretacji indywidualnej pozwalających na ustalenie, czy Starosta wydając decyzję w sprawie zmiany sposobu użytkowania z chwilą wydania takiej decyzji dokonał zmiany kwalifikacji budynku usługowego na dom jednorodzinny. Należy też zauważyć, że to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi dla siebie korzystne skutki prawne.

Ponadto, wskazać należy, że z uwagi na to, iż wniosek o udzielenie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych został złożony przez Wnioskodawcę – jednego ze współwłaścicieli zbywanego lokalu mieszkalnego, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. żony Wnioskodawcy.

Żona Zainteresowanego, chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.