Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4511-10/15/EN
z 21 maja 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 10 marca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie kosztów uzyskania przychodu ze źródła przychodu jakim jest najem oraz możliwości ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla wskazanego we wniosku budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie kosztów uzyskania przychodu ze źródła przychodu jakim jest najem oraz możliwości ustalenia indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla wskazanego we wniosku budynku.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca wraz z małżonką, z którą łączy go wspólność majątkowa, nabył w dniu 16 września 2014 r. lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość (dalej: lokal mieszkalny), znajdujący się w bloku mieszkalnym. Jak wynika z treści aktu notarialnego, na mocy którego nabyty został wspomniany lokal, poprzedni właściciele nabyli go w 2001 r. Założenie Księgi Wieczystej w wyniku wyodrębnienia lokalu nastąpiło w 2003 r. i od tego czasu był on użytkowany przez poprzednich właścicieli. Oznacza to, że ww. lokal, przed nabyciem go przez Wnioskodawcę, był wykorzystywany przez okres przekraczający 60 miesięcy.

Zakup ww. lokalu mieszkalnego został sfinansowany zaciągniętym na ten cel kredytem bankowym. Odsetki od tego kredytu nie były odliczane w żadnej formie. W dniu 1 grudnia 2014 r. zawarta została umowa najmu, na mocy której przedmiotowy lokal został po raz pierwszy oddany w najem osobom trzecim, a najemcy uiszczają z tego tytułu czynsz.

Wnioskodawca wraz z małżonką zamierza wynajmować wspomniany lokal mieszkalny w okresie dłuższym niż rok. Wnioskodawca jak również jego małżonka nie prowadzi działalności gospodarczej. Przedmiotowy lokal mieszkalny nie jest wynajmowany w ramach działalności gospodarczej, stanowiąc tzw. najem prywatny. Lokal mieszkalny nie stanowi składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca oraz jego małżonka nie dokonali wyboru opodatkowania ww. przychodów (dochodów) w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych (nie złożyli oświadczenia, o którym mowa w art. 9 ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - Dz.U. z 1998 r., Nr 144, poz. 930, ze zm.). Tym samym, dochody te będą opodatkowane w całości na zasadach ogólnych (zgodnie ze skalą podatkową).

Lokal mieszkalny został oddany w najem w grudniu 2014 r. W miesiącu tym Wnioskodawca założył dla lokalu ewidencję środków trwałych, w której został ujęty lokal, jako środek trwały. Wartość początkowa lokalu mieszkalnego została przyjęta według wartości nabycia.

Stosownie do art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, ustalona została indywidualna stawka amortyzacyjna w wysokości 10%, a odpisy amortyzacyjne będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów ze źródła przychodów jakim jest najem (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT).

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy odpisy amortyzacyjne dokonywane w związku z amortyzacją środka trwałego w postaci lokalu mieszkalnego, który jest wynajmowany, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu ze źródła przychodu jakim jest najem?
2. Czy w opisanym wyżej stanie faktycznym Wnioskodawca może ustalić indywidualnie stawkę amortyzacyjną w wysokości 10% dla celów amortyzacji środka trwałego będącego opisanym we wniosku lokalem mieszkalnym?
3. Czy odsetki od kredytu bankowego zaciągniętego na nabycie lokalu mieszkalnego, który jest obecnie wynajmowany, mogą stanowić koszt uzyskania przychodu ze źródła przychodu jakim jest najem?

(pytania oznaczone we wniosku Nr 1-3)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Najem jako odrębne źródło przychodów.

W świetle art. 659 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz. Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm. - dalej: „Ustawa o PIT”), rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. W myśl art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o PIT pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3), oraz najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT). Co do zasady więc, wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią powołanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

Koszty uzyskania przychodów.

W odniesieniu do przychodów z najmu zastosowanie ma ogólna definicja kosztu podatkowego, zawarta w art. 22 ust. 1 ustawy o PIT. Tym samym, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zatem kosztami uzyskania przychodów - z danego źródła przychodu wymienionego w ustawie - są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z tym źródłem przychodu.

Jeżeli więc w związku z uzyskiwanym przychodem z tytułu wynajęcia mieszkania, poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z tego źródła (pozostaje w związku przyczynowo - skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu), nie został wymieniony na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, zawartej w art. 23 ust. 1 ww. ustawy i jest właściwie udokumentowany, to może on stanowić koszt uzyskania przychodów z danego źródła.

W myśl art. 22 ust. 8 ustawy o PIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Amortyzacja.

W myśl art. 22a ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania m.in. na podstawie umowy najmu lub dzierżawy.

Stosownie do powołanego art. 22a ust. 1, środek trwały (w przedmiotowej sprawie lokal mieszkalny) podlega amortyzacji w sytuacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Składnik majątku spełnia te kryteria, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie, zgodnie z przeznaczeniem. Poprzez sformułowanie „zdatny do użytku” należy rozumieć przede wszystkim możliwość faktycznego oraz prawnego użytkowania, co ma miejsce w niniejszej sprawie i było warunkiem wprowadzenia lokalu do ewidencji środków trwałych i rozpoczęcia jego amortyzacji.

Wskutek powyższych okoliczności lokal mieszkalny stanowi więc środek trwały wprowadzony do ewidencji środków trwałych i podlegający amortyzacji, a dokonywane w związku z tym odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów z najmu.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 kwietnia 2012 r. (znak ILPB1/415-38/12-4/TW),
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31 maja 2012 r. (znak IPTPB1/415-196/12-2/KSU).
  
  

Ad. 2

Przyspieszona amortyzacja.

Na podstawie art. 22i ust. 1 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 22j-22ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1.

Zgodnie z Wykazem rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym Załącznik Nr 1 do ustawy o PIT, lokale mieszkalne (grupa 01, podgrupa 122) amortyzuje się przy zastosowaniu stawki 1,5%. Zgodnie natomiast z art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, podatnicy, z zastrzeżeniem art. 221 (zastrzeżenie to nie ma jednak zastosowania w niniejszej sprawie), mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, z tym że okres amortyzacji dla budynków (lokali) (z zastrzeżeniem wymienionych w tym przepisie wyjątków, nie mających jednak zastosowania do przedmiotowego lokalu mieszkalnego) nie może być krótszy niż 10 lat. Przy czym, w myśl art. 22j ust. 3 ustawy o PIT, środki trwałe w postaci m.in. ww. lokalu mieszkalnego uznaje się za używane m.in. wówczas jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy.

Skoro więc lokal mieszkalny stanowiący odrębną własność, po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych, znajduje się w budynku z 2001 r, jak również wiadomo, że lokal ten był wykorzystywany przez poprzednich właścicieli przez okres co najmniej 60 miesięcy, możliwe jest więc ustalenie indywidualnej stawki amortyzacyjnej, która nie może w opisanym stanie faktycznym przekroczyć 10%.

Na potwierdzenie prezentowanego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez działającego w imieniu Ministra Finansów:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31 maja 2012r, (znak IPTPB1/415-196/12-2/KSU),
• Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 czerwca 2012r. (znak IPPB1/415-280/12-2/JB).
  
  

Ad. 3

Odnośnie stanowiska dotyczącego pytania 3 aktualne pozostają zaprezentowane w stanowisku do pytania 1 uwagi ogólne dotyczące kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 32 i 33 ustawy o PIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów naliczonych, lecz niezapłaconych albo umorzonych odsetek od zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów) (pkt 32), a także odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów) zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych inwestycji (pkt 33). Z przepisów tych wynika, że odsetki z tytułu kredytu bankowego zapłacone przez podatnika na nabycie lokalu mieszkalnego, który jest wynajmowany, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów ze źródła przychodów jakim jest najem.

W przypadku Wnioskodawcy, w związku z tym, że odsetki te wynikają z umowy kredytu zaciągniętego w celu nabycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego, z wynajmowania którego wnioskodawca uzyskuje przychody, będą one stanowić koszty uzyskania przychodów z tytułu najmu, z zastrzeżeniem poniższych uwag dotyczących odsetek naliczonych i zapłaconych do dnia przekazania środka trwałego do używania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.