Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBII/1/4511-319/15/MD
z 5 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z daty wpływu do Biura – 13 marca 2015 r., uzupełnionym 22 maja 2015 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania od Banku kwoty 7.189,25 zł – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania od Banku kwoty 7.189,25 zł.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 15 maja 2015 r., znak: IBPB II/1/4511-319/15/MD wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 22 maja 2015 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W 2011 r. Bank zaproponował, aby oszczędności, które Wnioskodawczyni odkładała wraz z mężem z emerytur na wspólne konto oszczędnościowe, zainwestować w certyfikaty, zapewniając, że jest to bezpieczna lokata. Wnioskodawczyni zainwestowała swoje oszczędności w wysokości 20.000,- zł w certyfikaty na okres 3 lat. W 2014 r. Wnioskodawczyni przeżyła szok w Banku, kiedy zamiast kapitału i odsetek oszczędności zostały pomniejszone o kwotę 7.189,25 zł. Na rachunek ROR przelano Wnioskodawczyni 12.810,25 zł. Nie godząc się z sytuacją jaka zaistniała, Wnioskodawczyni składała pisemne reklamacje. Kilka reklamacji zostało rozpatrzonych odmownie, ale Wnioskodawczyni dochodząc swoich racji wskazała, że będzie zmuszona napisać do Centralnego Banku w F., do Prezesa, w celu przedstawienia jak się traktuje klienta w Polsce. Wtedy Wnioskodawczyni otrzymała powiadomienie, że otrzyma zwrot swoich oszczędności.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała:

• Bank nie określił na jakiej podstawie prawnej Wnioskodawczyni ma zapłacić podatek dochodowy.
• Na PIT-8C jest określenie „odszkodowanie”.
• W piśmie powiadamiającym Wnioskodawczynię, że reklamacje zostały uwzględnione, Bank podjął decyzję, że zwrot jest w formie rekompensaty.
• Umowa zawarta między Wnioskodawczynią a Bankiem sformułowana jest tak, że jest to zwrot utraconych aktywów.
• Kwota 7.189,25 zł jest to kwota zwrócona z utraconych oszczędności zainwestowanych w certyfikaty. Wnioskodawczyni nieświadoma dała się namówić na certyfikaty, nie rozumiejąc, na jakiej zasadzie działają. Po kilku reklamacjach uznano jej roszczenia i dostała zwrot utraconych oszczędności.
  
  

W stosunku do tak przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawczyni zajęła następujące stanowisko:

Wnioskodawczyni uważa, że nie jest to jej dochód, tylko zwrot utraconych oszczędności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną. Każde bowiem przysporzenie majątkowe, które uzyskują osoby fizyczne podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wyjątki od opodatkowania ww. przysporzeń zostały wyraźnie wymienione w ustawie i jest to katalog zamknięty.

Katalog źródeł przychodu ustawodawca zawarł w art. 10 ust. 1 pkt 1-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że na mocy umowy z Bankiem Wnioskodawczyni zwrócono środki, które wpłaciła w celu zainwestowania w oferowane przez bank produkty. Wnioskodawczyni zostało zwróconych w efekcie 100% wpłaconych przez nią środków. Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi konieczność opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwoty zwrotu.

Zauważyć zatem należy, że uzyskany przez Wnioskodawczynię na podstawie ugody z Bankiem zwrot 100% środków nie stanowi dla niej przychodu z żadnego ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwrócona Wnioskodawczyni kwota to nie kwota otrzymana z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a ww. ustawy.

Ponadto ww. zwrot nie stanowi również przychodu z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl bowiem art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Jak dowodzi użycie sformułowania „w szczególności”, definicja przychodów z innych źródeł ma charakter przykładowy i otwarty, zatem do tej kategorii należy zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ww. ustawy.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlega dochód uzyskiwany w wyniku określonych czynności faktycznych i prawnych, w następstwie których mamy do czynienia z przyrostem mienia. Tak więc podstawą uzyskania przychodów z innych źródeł mogą być tylko takie czynności, w wyniku których następuje po stronie osoby fizycznej przysporzenie majątkowe.

W przedstawionej sprawie zwrot środków pieniężnych przez Bank na rzecz Wnioskodawczyni na podstawie ugody nie doprowadził do powstania po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego i tym samym nie może być uznany za przychód, podatkowy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli bowiem zwrot ten miał na celu jedynie przywrócenie stanu majątku Wnioskodawczyni sprzed dokonanej wpłaty, to zwrot środków przez Bank nie doprowadził do powiększenia majątku Wnioskodawczyni, a jedynie do odzyskania przez nią własnych środków pieniężnych.

Podsumowując, o ile rzeczywiście dokonany przez bank na rzecz Wnioskodawczyni na podstawie ugody zwrot środków był jedynie działaniem o charakterze restytucyjnym, czyli przywracającym stan sprzed zawarcia umowy z bankiem, to nie spowodował on po stronie Wnioskodawczyni przysporzenia majątkowego, a tym samym nie stanowił przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Oznacza to, że Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do odprowadzenia podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z otrzymaniem od banku środków pieniężnych stanowiących zwrot wpłaconej wcześniej kwoty.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.