Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-125/14-2/TK
z 17 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2014 r. (data wpływu 19 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie:

• zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do dosuszania ziaren zbóż dla potrzeb własnego gospodarstwa rolnego – jest prawidłowe,
• pozostałym – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 19 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą gospodarstwo rolne. Zainteresowany rozważa od przyszłego roku uprawę kukurydzy. W polskich warunkach klimatycznych koniecznym jest dosuszanie ziaren kukurydzy. Wnioskodawca zamierza zakupić suszarnię, w której do dosuszania ziarna używany będzie węgiel kamienny. Zainteresowany rozważa nadto rozpoczęcie działalności gospodarczej w ramach, której chciałby wykonywać dla innych rolników usługę dosuszania ziarna kukurydzy, bądź skupować od rolników po zbiorach mokre ziarno kukurydzy by je następnie dosuszyć i sprzedać dalej innym podmiotom, np. młynom czy zakładom zbożowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przedstawionym wyżej zdarzeniu przyszłym węgiel zakupiony do celów suszenia ziarna kukurydzy powinien być zwolniony z podatku akcyzowego?
2. Czy z takiego zwolnienia korzystać powinien węgiel zarówno używany do dosuszania własnego ziarna dla potrzeb gospodarstwa rolnego, czy także węgiel do dosuszania ziarna kukurydzy w ramach działalności gospodarczej dla innych rolników, bądź do dosuszenia ziarna kupionego od innych rolników i po dosuszeniu sprzedawanego dalej w ramach działalności gospodarczej?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 3la ust. l pkt 6 ustawy o podatku akcyzowym zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie. Zainteresowany uważa, że dosuszanie ziaren kukurydzy jest pracą rolniczą, niezbędną przy hodowli tej rośliny w polskich warunkach klimatycznych. Zakupiony do dosuszania ziaren kukurydzy w profesjonalnych suszarniach węgiel kamienny powinien być zwolniony z podatku akcyzowego. Bez znaczenia przy tym powinno być czy węglem tym dosuszane jest ziarno wyprodukowane we własnym gospodarstwie rolnym, czy zakupione dla potrzeb własnego gospodarstwa rolnego, czy też ziarno przyjęte od rolników w ramach działalności gospodarczej i wysuszone w ramach usługi suszenia ziarna, bądź skupione wysuszone i sprzedane innym podmiotom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w zakresie:

• zwolnienia od akcyzy wyrobów węglowych zużywanych do dosuszania ziaren zbóż dla potrzeb własnego gospodarstwa rolnego – jest prawidłowe,
• pozostałym – jest nieprawidłowe.
  
  

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2014 r. Nr 752, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – użyte w ustawie określenia oznaczają: wyroby węglowe to wyroby energetyczne, określone w poz. 19-21 załącznika nr 1 do ustawy.

Pod poz. 19 tego załącznika został wymieniony węgiel; brykiety, brykietki i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN 2701.

Pod poz. 20 wyżej wskazanego załącznika został wymieniony węgiel brunatny (lignit), nawet aglomerowany, z wyłączeniem gagatu – jeżeli jest przeznaczony do celów opałowych o kodzie CN 2702.

Z kolei pod poz. 21 ww. załącznika został wymieniony koks i półkoks, z węgla, węgla brunatnego (lignitu) lub torfu, nawet aglomerowany; węgiel retortowy – jeżeli są przeznaczone do celów opałowych o kodzie CN 2704 00.

W myśl art. 9a ust. 1 pkt 1 ustawy – w przypadku wyrobów węglowych przedmiotem opodatkowania akcyzą jest sprzedaż wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu.

W świetle art. 2 ust. 1 pkt 23c ustawy – finalny nabywca węglowy – podmiot, który:

1. nabywa na terytorium kraju, importuje lub nabywa wewnątrzwspólnotowo wyroby węglowe, lub
2. posiada uzyskane w sposób inny niż w drodze nabycia wyroby węglowe

– niebędący pośredniczącym podmiotem węglowym.

W myśl art. 89 ust. 1 pkt 1 ustawy – stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 – 1,28 zł/1 gigadżul (GJ).

Prawodawca w określonych przypadkach przewidział jednak zwolnienia dla wyrobów węglowych.

Zgodnie z art. 31a ust. 1 ustawy – zwalnia się od akcyzy czynności podlegające opodatkowaniu, których przedmiotem są wyroby węglowe przeznaczone do celów opałowych:

1. w procesie produkcji energii elektrycznej;
2. w procesie produkcji wyrobów energetycznych;
3. przez gospodarstwo domowe, organ administracji publicznej, jednostkę Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, podmiot systemu oświaty, o którym mowa w art. 2 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.), żłobek i klub dziecięcy, o których mowa w ustawie z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2013 r. poz. 1457), podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 217 oraz z 2014 r. poz. 24), jednostkę organizacyjną pomocy społecznej, o której mowa w art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182, ze zm.), organizacje, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2010 r. Nr 234, poz. 1536, z późn. zm.);
4. do przewozu towarów i pasażerów koleją;
5. do łącznego wytwarzania ciepła i energii elektrycznej;
6. w pracach rolniczych, ogrodniczych, w hodowli ryb, oraz w leśnictwie;
7. w procesach mineralogicznych, elektrolitycznych i metalurgicznych oraz do redukcji chemicznej;
8. przez zakład energochłonny wykorzystujący wyroby węglowe;
9. przez podmiot gospodarczy, w którym wprowadzony został w życie system prowadzący do osiągania celów dotyczących ochrony środowiska lub do podwyższenia efektywności energetycznej.
   
   

W myśl art. 31a ust. 3 pkt 1 ustawy – warunkiem zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, w przypadku sprzedaży wyrobów węglowych na terytorium kraju finalnemu nabywcy węglowemu, jest wystawienie przez podmiot sprzedający wyroby węglowe dokumentu dostawy lub faktury, jeżeli określa ona pozycję CN wyrobów węglowych, ich ilość w kilogramach i ich przeznaczenie uprawniające do zwolnienia od akcyzy, oraz potwierdzenie podpisem nabycia tych wyrobów przez finalnego nabywcę węglowego.

Z opisu przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą gospodarstwo rolne. Zainteresowany rozważa od przyszłego roku uprawę kukurydzy. Wnioskodawca zamierza zakupić suszarnię, w której do dosuszania ziarna używany będzie węgiel kamienny. Zainteresowany rozważa nadto rozpoczęcie działalności gospodarczej w ramach, której chciałby wykonywać dla innych rolników usługę dosuszania ziarna kukurydzy, bądź skupować od rolników po zbiorach mokre ziarno kukurydzy by je następnie dosuszyć i sprzedać dalej innym podmiotom, np. młynom czy zakładom zbożowym.

Powyższe przepisy umożliwiają zwolnienie od podatku wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych m.in. w pracach rolniczych. Ustawa nie zawiera jednak definicji legalnej tego pojęcia.

Z Małego słownika j. polskiego, wydawnictwo naukowe PWN Warszawa 1999 str. 789 wynika, że rolniczy to odnoszący się do rolnictwa; związany z rolnictwem, zajmujący się rolnictwem. Rolnictwo to uprawa i hodowla roślin oraz chów i hodowla zwierząt gospodarskich. Praca – str. 699 ww. słownika – to działalność człowieka zmierzająca do wytworzenia określonych dóbr materialnych (…).

Prace rolnicze to zatem działalność związana z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt gospodarskich.

Zatem w przypadku, gdy węgiel będzie używany do dosuszania własnego ziarna dla potrzeb gospodarstwa rolnego, to będzie on korzystał ze zwolnienia od akcyzy.

Natomiast w przypadku, gdy węgiel ten zużywany będzie do dosuszania ziarna kukurydzy w ramach działalności gospodarczej dla innych rolników, bądź do dosuszenia ziarna kupionego od innych rolników i po dosuszeniu sprzedawanego dalej w ramach działalności gospodarczej, to Zainteresowany będzie wykonywać inną działalność niż ww. rolnicza uprzywilejowana zwolnieniem od podatku (działalność ta nie mieści się w zdefiniowanym powyżej zakresie prac rolniczych czy też ogrodniczych, w hodowli ryb oraz w leśnictwie).

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie korzystał ze zwolnienia od podatku, gdy węgiel będzie używany do dosuszania własnego ziarna dla potrzeb gospodarstwa rolnego. W przypadku gdy nabywany węgiel zużywany będzie do dosuszenia ziarna kukurydzy w ramach działalności gospodarczej dla innych rolników, bądź do dosuszenia ziarna kupionego od innych rolników, bądź do dosuszania ziarna kupionego od innych rolników i po dosuszeniu sprzedawanego dalej w ramach działalności gospodarczej, Zainteresowany będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od zużywanych w tym procesie wyrobów węglowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.