Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/4510-98/15-2/AM
z 27 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2015 r. (data wpływu 11 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów z tytułu ponoszonej przez Spółkę opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej oraz opłaty za zwiększenie mocy, która następnie zostanie w całości lub części przeniesiona na klienta Spółki - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kwalifikacji kosztów uzyskania przychodów z tytułu ponoszonej przez Spółkę opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej oraz opłaty za zwiększenie mocy, która następnie zostanie w całości lub części przeniesiona na klienta Spółki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podstawowym przedmiotem działalności gospodarczej Spółki jest sprzedaż i dystrybucja energii elektrycznej, sprzedaż oleju napędowego oraz świadczenie usług elektroenergetycznych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (tekst jednolity Dz. U. z 2012 r., poz. 1059 ze zm., dalej: „Prawo energetyczne”) Spółka jako podmiot zajmujący się sprzedażą i dystrybucją energii elektrycznej jest obowiązana do zawarcia umowy o przyłączenie do sieci z podmiotami ubiegającymi się o przyłączenie do sieci, jeżeli tylko istnieją techniczne i ekonomiczne warunki przyłączenia do sieci i dostarczania energii. Istnieją sytuacje, w których w celu zapewnienia technicznych warunków dostarczania energii do odbiorcy, Spółka sama musi najpierw wystąpić z wnioskiem do innego przedsiębiorstwa energetycznego o przyłączenie do sieci elektroenergetycznej i dopiero po przyłączeniu Spółki, istnieje możliwość przyłączenia klienta (odbiorcy Spółki). Występują również przypadki gdy Spółka mając na celu zapewnienie klientowi Spółki odpowiedniej mocy przyłączeniowej musi wystąpić do innego przedsiębiorstwa energetycznego o zwiększenie mocy przyłączeniowych.

W celu przyłączenia odbiorców energii elektrycznej oraz zapewnienia odpowiednio dużej mocy przyłączeniowej Spółka może wybudować: (i) nową stację elektroenergetyczną, tzw. Rozdzielczy Punkt Zasilania („RPZ”), (ii) nową podstacje trakcyjną („PT”), (iii) nowe urządzenia elektroenergetyczne, (iv) nowe zespoły urządzeń elektroenergetycznych (dalej razem: „obiekty elektroenergetyczne”), które będą stanowić środki trwałe Spółki w rozumieniu art. 16a ust. 1 updop. W celu realizacji umowy przyłączenia do sieci elektroenergetycznej klienta Spółki, spółka może być również zobowiązana do ulepszenia (w rozumieniu art. 16g ust. 13 updop) istniejących obiektów elektroenergetycznych. W celu zapewnienie odpowiedniej mocy przyłączeniowej odbiorcom Spółka może również zwiększyć moce przyłączeniowe istniejących obiektów elektroenergetycznych. Spółka ponosi więc wydatki na opłatę za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej operatora systemu dystrybucyjnego (dalej: „opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej” lub „opłata za przyłączenie”), która jest ponoszona bezpośrednio w związku z przyłączeniem klienta Spółki. Tak więc, w niektórych sytuacjach Spółka, żeby móc przyłączyć klienta do swojej sieci, sama musi najpierw ponieść opłatę za przyłączenie. Warunkiem biznesowym rozpoczęcia inwestycji przez Spółkę jest uzyskanie od przedsiębiorstwa energetycznego warunków przyłączenia obiektów elektroenergetycznych Spółki do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej lub uzyskanie od przedsiębiorstwa elektroenergetycznego zgody na zwiększenie mocy przyłączeniowej dla istniejącego obiektu elektroenergetycznego Spółki. Podkreślić należy, że Spółka, pełniąca obowiązki operatora systemu dystrybucyjnego, zobowiązana jest do pokrycia 100% kosztów ponoszonych przez przedsiębiorstwo energetyczne na realizację przyłącza.

Przyłączanie obiektów elektroenergetycznych Spółki do sieci dystrybucyjnych innych przedsiębiorstw energetycznych lub zwiększenie mocy dla istniejących obiektów elektroenergetycznych Spółki, będzie więc następować w związku z rozbudową sieci dystrybucyjnej Spółki, która jest przeprowadzana w celu przyłączenia do sieci klienta Spółki. Przyłączanie obiektów elektroenergetycznych Spółki lub zwiększenie mocy przyłączeniowej istniejących obiektów elektroenergetycznych Spółki będzie miało na celu zapewnienie możliwości pobierania energii elektrycznej, którą następnie Spółka (za pośrednictwem wybudowanych lub ulepszonych obiektów elektroenergetycznych) odsprzeda na zasadzie świadczenia kompleksowych usług sprzedaży i dostawy energii lub też będzie świadczyć wyłącznie usługi dystrybucji energii elektrycznej.

W celu dokonania przyłączeń do sieci elektroenergetycznej lub zwiększenia mocy przyłączeniowej, Spółka podpisuje z przedsiębiorstwami energetycznymi umowy o przyłączenie. Na podstawie podpisanej umowy pomiędzy Spółką a przedsiębiorstwem energetycznym, zostanie określana wysokość opłaty za przyłączenie, którą Spółka jest zobowiązana zapłacić w związku z realizacją danej inwestycji lub zwiększeniem mocy przyłączeniowej. Przedsiębiorstwo energetyczne wystawia na rzecz Spółki fakturę, w której określone jest wynagrodzenie należne przedsiębiorstwu energetycznemu.

Opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej pobierana jest zgodnie z zasadami określonymi w art. 7 ust. 8 Prawa energetycznego. W związku z przyłączeniem klienta do sieci Spółka ponieś i więc wydatki na realizacje inwestycji jak również opłatę za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej przedsiębiorstwa energetycznego, warunkującą przyłączenie inwestycji Spółki do sieci przedsiębiorstwa energetycznego lub zwiększenie mocy przyłączeniowej.

Podpisywana przez Spółkę z odbiorcą (klientem) umowa o przyłączenie zawiera wymagane przepisami prawa energetycznego elementy. W wyniku prac przyłączeniowych Spółka ponosi koszty rozbudowy własnej infrastruktury oraz koszty opłaty za przyłączenie, które na mocy przepisów Prawa energetycznego stanowią podstawę do obliczenia wysokości opłaty przyłączeniowej, którą będzie zobowiązany ponieść odbiorca (klient) Spółki. W art. 7 ust. 8 Prawa energetycznego są określone dokładne zasady ustalania opłat za przyłączenie do sieci, które nakładane są przez przedsiębiorstwo energetyczne na podmiot przyłączany. Do wartości rzeczywistych nakładów poniesionych na realizację przyłączenia, stanowiących podstawę ustalenia wysokości opłaty za przyłączenie, którą Spółka obciąży odbiorcę (klienta) jest zaliczana poniesiona przez Spółkę opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej operatora systemu dystrybucyjnego lub opłata za zwiększenie mocy oraz nakłady związane z realizacją nowego obiektu elektroenergetycznego lub ulepszeniem istniejącego obiektu elektroenergetycznego.

W momencie poniesienia wydatku z tytułu opłaty za przyłączenie lub opłaty za zwiększenie mocy, Spółka jest w stanie określić jaka część (dokładna kwota) czy też całość opłaty, zostanie przeniesiona na klienta/klientów Spółki. W zależności od sytuacji odbiorca (klient Spółki) jest zobowiązany do zapłaty Spółce opłaty przyłączeniowej, której wysokość jest równa całości lub części poniesionych przez Spółkę wydatków na wybudowanie nowego obiektu elektroenergetycznego lub ulepszenie istniejącego obiektu elektroenergetycznego oraz poniesionej przez Spółkę opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej operatora systemu dystrybucyjnego lub opłata za zwiększenie mocy.

Należne opłaty przyłączeniowe Spółka wykazuje jako przychody podatkowe.

Mając na celu zobrazowanie możliwych sytuacji faktycznych Spółka przedstawia 2 przykłady liczbowe.

Przykład 1

Koszty wybudowania obiektów elektroenergetycznych Spółki wyniosły 1000. Koszt opłaty za przyłączenie do sieci poniesiony przez Spółkę na rzecz operatora systemu dystrybucyjnego wyniósł 100. Spółka pobrała od klienta, którego obiekt jest przyłączany do sieci elektroenergetycznej Spółki opłatę za przyłączenie w kwocie stanowiącej X% np. 25% sumy kosztów wybudowania obiektu elektroenergetycznego Spółki (1000) i opłaty za przyłączenie do sieci poniesionej przez Spółkę na rzecz operatora systemu dystrybucyjnego (100). Opłata za przyłączenie pobierana przez Spółkę wyniosła 275 (25%*1100).

Przykład 2

Koszty wybudowania obiektów elektroenergetycznych Spółki wyniosły 1000. Koszt opłaty za przyłączenie do sieci poniesiony przez Spółkę na rzecz operatora systemu dystrybucyjnego wyniósł 100. Spółka pobrała od klienta, którego obiekt jest przyłączany do sieci elektroenergetycznej Spółki opłatę za przyłączenie w kwocie stanowiącej 62,5% sumy kosztów wybudowania obiektu elektroenergetycznego Spółki (1000) i opłaty za przyłączenie do sieci poniesiony przez Spółkę na rzecz operatora systemu dystrybucyjnego (100). Opłata za przyłączenie pobierana przez Spółkę wyniosła 687,50 (62,5%*1100).

Podkreślić należy, że przedstawione w przykładach wielkości procentowe są przykładowe.

W otrzymanych przez Spółkę indywidualnych interpretacjach wydanych w imieniu Ministra Finansów przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie: z dnia 13 listopada 2012 r., IPPB5/423-707/12-2/IŚ, z dnia 16 listopada 2012 r., nr IPPB5/423-706/12-2/IŚ, oraz z dnia 20 listopada 2012 r. nr IPPB5/423-744/12-2/IŚ i IPPB5/423-745/12-2/IŚ, zostało potwierdzone, że wydatki na opłaty za przyłączenie: (i) Rozdzielczego Punktu Zasilania (ii) podstacji trakcyjnej (iii) wybudowanych przez Spółkę budowli, budynków, urządzeń elektroenergetycznych lub zespołów urządzeń elektroenergetycznych do elektroenergetycznej sieci dystrybucyjnej stanowią pośredni koszt podatkowy i są zaliczane do podatkowych kosztów uzyskania przychodów w momencie ich poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d updop. Opisy stanów faktycznych w złożonych przez Spółkę wnioskach o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczyły jednak sytuacji, w których Spółka nie przenosi na klienta/klientów, ponoszonej przez Spółkę opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej innych przedsiębiorstw energetycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Spółka zwraca się z wnioskiem o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do następującego zagadnienia:

1. Czy opłaty za przyłączenie do sieci oraz opłaty za zwiększenie mocy, których wartość stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu przyłączenia klientów do sieci dystrybucyjnej Spółki stanowią w całości koszty bezpośrednio związane z przychodami podatkowymi Spółki z tytułu opłat za przyłączenie do sieci pobieranymi przez Spółkę?
2. Czy koszty opłat za przyłączenie do sieci oraz koszty opłaty za zwiększenie mocy, których wartość stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu przyłączenia klientów do sieci dystrybucyjnej Spółki powinny być potrącalne w roku podatkowym, w którym powstaje przychód podatkowy z tytułu opłaty za przyłączenie do sieci pobieranej przez Spółkę?

Zdaniem Wnioskodawcy,

Zdaniem Spółki, całość opłaty ponoszonej za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej operatora systemu dystrybucyjnego, która zostanie następnie w całości lub w części przeniesiona na odbiorcę (klienta) stanowi koszt uzyskania przychodu bezpośrednio związany z przychodami i powinna zostać zaliczona do podatkowych kosztów uzyskania przychodów w momencie osiągnięcia przez Spółkę przychodu należnego z tytułu opłaty za przyłączenie pobieranej przez Spółkę od klienta Spółki.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Ustawowy podział kosztów na: (i) koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz (ii) koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami tzw. koszty pośrednie, funkcjonuje od 1.01.2007 r. Powyższy podział kosztów na koszty bezpośrednie oraz koszty inne niż bezpośrednie (pośrednie) wynika z art. 15 ust. 4 i 4d updop. Ustawodawca nie zamieścił w przepisach updop wyjaśnienia, jak należy rozumieć bezpośrednie związanie kosztu podatkowego z przychodem.

W języku polskim "bezpośredni" oznacza taki który dotyczy czegoś wprost, bez pośrednictwa kogokolwiek (Nowy słownik języka polskiego, B. Dunaj, Warszawa 2005). Należy zwrócić uwagę, że przy powyższym znaczeniu, uznanie danego kosztu za bezpośredni zależy od konkretnego stanu faktycznego, dany rodzaj kosztów w zależności od okoliczności może być traktowany jako koszt bezpośredni lub koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami. Potwierdza to orzecznictwo. W wyroku z dnia 11 kwietnia 2012 r., sygn. akt II FSK 924/11 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że „o uznaniu danego kosztu za bezpośredni będzie przesądzał konkretny stan faktyczny, gdyż ten sam rodzaj kosztu u różnych przedsiębiorców może być odmiennie kwalifikowany. Zarówno przychód, jak i koszt są wielkościami określonymi kwotowo. Powyższe oznacza, że jeśli koszt uzyskania przychodów można powiązać z osiąganym przychodem, czyli pozostaje on w widocznym związku z konkretnym przychodem, to taki koszt jest potrącany w roku, w którym przychód związany z danym kosztem wystąpił albo powinien wystąpić”.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 20 września 2012r., sygn. II FSK 369/11 stwierdził:

Przypomnieć należy, że do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodów zalicza się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, a do kosztów innych, niż bezpośrednio związane z przychodami, zaliczyć należy wszystkie te wydatki, które są ponoszone w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów (por. A. Gomułowicz, w: "Podatek dochodowy od osób prawnych. Komentarz", praca zbiorowa, Wyd. Unimex 2010, s. 511 i powołana tam obszernie literatura). Pogląd ten, wyprowadzony z brzmienia art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. obowiązującego od dnia 1 stycznia 2007 r., Naczelny Sąd Administracyjny podziela, dodając, że dla zróżnicowania obydwu kategorii kosztów użyteczna jest ocena związku funkcjonalnego pomiędzy kosztem a przychodem, wskazująca na niezbędność poniesienia określonego kosztu dla uzyskania określonego przychodu. Związek o charakterze funkcjonalnym, rozumianym jako ocena przeznaczenia wydatku, świadczy bowiem o celu, w jakim został poniesiony - czy jest to chęć zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodu, czy też wprost zamiar uzyskania przychodu z określonego źródła.

W sytuacji opisanej w stanie faktycznym zachodzi, zdaniem Spółki, ścisły funkcjonalny związek pomiędzy kosztem opłaty za przyłączenie do sieci ponoszonej przez Spółkę, a przychodem z tytułu opłaty za przyłączenie do sieci uzyskiwanym przez Spółkę. Bez poniesienia kosztu (opłaty za przyłączenie) nie byłoby możliwe uzyskanie przychodu. Dlatego też koszt opłaty za przyłączenie do sieci powinien zostać uznany w całości za koszt bezpośrednio związany z przychodem z tytułu opłaty za przyłączenie do sieci pobieranej przez Spółkę.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 4 marca 2014 r., sygn. II FSK 739/12 stwierdził: Powyższe rozważania prowadzą do wniosku, że jeżeli dany wydatek odnosi się do konkretnego przychodu, należy zaliczyć go do bezpośrednich kosztów uzyskania przychodów. W przypadku natomiast, gdy dany wydatek dotyczy szerszego spektrum aktywności gospodarczej podatnika i nie można go powiązać ze skonkretyzowanym przychodem, zasadna jest jego kwalifikacja do kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodem. Inaczej mówiąc, bezpośrednio związane z przychodami są takie koszty, gdy można wskazać konkretny przychód, do którego odnoszą się koszty mające na celu jego generowanie albo zabezpieczenie bądź zachowanie źródła przychodów.

Opłata za przyłączenie ponoszona przez Spółkę na rzecz operatora systemu dystrybucyjnego stanowi podstawę kalkulacji opłaty za przyłączenie pobieranej przez Spółkę. Podkreślenia wymaga fakt, że sposób określenia wysokości opłaty za przyłączenie do sieci pobieranej przez Spółkę regulowany jest przepisami Prawa energetycznego. To z zapisów Prawa energetycznego wynika jaki procent kosztów poniesionych w związku z przyłączeniem klienta Spółka może pobrać od klienta w postaci opłaty za przyłączenie do sieci (w szczególnych przypadkach jest to nawet 100%). To z uwagi na przepisy Prawa energetycznego wysokość opłaty za przyłączenie do sieci pobierana przez Spółkę z reguły nie może być równa 100% kosztów poniesionych przez Spółkę w związku z przyłączeniem obiektu klienta do sieci elektroenergetycznej Spółki. Nie zmienia to jednak faktu, że koszt opłaty za przyłączenie do sieci pozostaje w całości w bezpośrednim związku z przychodem uzyskiwanym przez Spółkę z tytułu pobieranej od klienta opłaty za przyłączenie.

Oczywiście koszt opłaty za przyłączenie do sieci wiąże się w sposób pośredni również z przychodami Spółki, które Spółka będzie uzyskiwała z tytułu świadczenia usług dystrybucji energii elektrycznej lub z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, niemniej jednak koszt ten w pierwszej kolejności wiąże się z konkretnym przychodem podatkowym z tytułu opłaty za przyłączenie do sieci pobieranej przez Spółkę. Podkreślenia wymaga fakt, iż z żadnego przepisu updop nie wynika, że koszt bezpośrednio związany z konkretnym przychodem nie może być jednocześnie kosztem pośrednio związanym z innymi przychodami. Z updop wynika bowiem, że jeżeli dany koszt jest kosztem bezpośrednio związanym z przychodami, to powinien on zostać potrącony w roku, w którym osiągnięte zostały odpowiadające mu przychody (art. 15 ust. 4 updop). Dopiero gdy dany koszt stanowi koszt inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami, stosuje się do niego zasadę potrącania kosztu w dacie jego poniesienia (art. 15 ust. 4d updop). Oznacza to, że nawet jeżeli dany koszt jest zarówno kosztem bezpośrednio związanym z przychodami, jak i kosztem pośrednio związanym z inną grupą przychodów, należy do niego zastosować zasady właściwe dla kosztów bezpośrednich (nie jest bowiem spełniona hipoteza normy prawnej zawartej w art. 15 ust. 4d updop, ponieważ nie jest to koszt inny niż koszt bezpośrednio związany z przychodami).

Rodzaj kosztów uzyskania przychodów wpływa na zasady ich potrącania w czasie. Zgodnie z art. 15 ust. 4 updop koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody. Reguła ta ulega modyfikacji w przypadku kosztów poniesionych po zakończeniu roku podatkowego, co wynika z treści art. 15 ust. 4b updop. Natomiast koszty pośrednie, w myśl art. 15 ust. 4d updop, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli jednak dotyczą one okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Stosownie do art. 15 ust. 4e updop za dzień poniesienia kosztu uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury, albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dokumentu w przypadku braku faktury, z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego, nie ma wątpliwości, że w przypadku całości ponoszonej przez Spółkę opłaty za przyłączenie, która zostanie następnie przeniesiona na odbiorcę, istnieje zarówno bezpośredni związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy poniesionym a uzyskanym przez Spółkę przychodem, jak i związek kwotowy. Opłata za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej jest ponoszona przez Spółkę bezpośrednio w celu przyłączenia do sieci klienta Spółki.

Koszty opłat za przyłączenie do sieci oraz koszty opłaty za zwiększenie mocy, których wartość stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu przyłączenia klientów do sieci dystrybucyjnej Spółki powinny być potrącalne w roku podatkowym, w którym powstaje przychód podatkowy z tytułu opłaty za przyłączenie do sieci pobieranej przez Spółkę, jeżeli koszty te zostały poniesione (ujęte w księgach rachunkowych Spółki):

1. w latach poprzedzających roku podatkowy, w którym powstał przychód podatkowy, lub
2. w roku podatkowy, w którym powstał przychód podatkowy, lub
3. po zakończeniu roku podatkowego, w którym powstał przychód podatkowy, do dnia:
   1. sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
   2. złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego.
   
   
   

Jeżeli koszt opłaty za przyłączenie do sieci oraz koszt opłaty za zwiększenie mocy, których wartość stanowi podstawę kalkulacji wynagrodzenia należnego Spółce z tytułu przyłączenia klientów do sieci dystrybucyjnej Spółki zostanie poniesiony po dniu, o którym mowa w pkt 3 powyżej, wówczas koszt ten jest potrącalny w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie (zgodnie z art. 15 ust. 4c updop).

Podsumowanie

Zdaniem Spółki, całość ponoszonej przez Spółkę opłaty za przyłączenie do sieci elektroenergetycznej oraz opłaty za zwiększenie mocy, która następnie zostanie w całości lub w części przeniesiona na klienta Spółki, stanowi koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związany z przychodami i powinna być ujmowana w podatkowych kosztach uzyskania przychodu w momencie osiągnięcia odpowiadających jej przychodów na podstawie art. 15 ust. 4 updop.

Mając powyższe na uwadze, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości stanowiska przedstawionego we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.