Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB2/4511-178/15-4/AK
z 1 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2015 r. (data wpływu 23 marca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 czerwca 2015 r., (data wpływu 16 czerwca 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci oraz zastosowania ulgi z tytułu wychowywania dzieci – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 marca 2015 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci oraz zastosowania ulgi z tytułu wychowywania dzieci.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613). Pismem z dnia 3 czerwca 2015 r., nr IPTPB2/4511-178/15-2/AK Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wezwanie wysłano w dniu 3 czerwca 2015 r. (data doręczenia 8 czerwca 2015 r.), natomiast w dniu 16 czerwca 2015 r. do tutejszego Organu wpłynęła odpowiedź na ww. wezwanie (data nadania 15 czerwca 2015 r.).

We wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni samotnie wychowuje córkę, która obecnie studiuje na III roku w Wyższej Szkole. Córka urodziła się 11 sierpnia 1990 r. Za 2014 r. Wnioskodawczyni korzystała z ulgi z tytułu wychowywania dzieci i rozliczyła dochody w sposób przewidziany dla osoby samotnie wychowującej dzieci, ponieważ w 2014 r. córka była na Jej utrzymaniu. W 2014 r. Wnioskodawczyni przysługiwało prawo do ulgi z tytułu wychowywania dzieci na 1 dziecko.

W 2014 r. córka uzyskała przychody w kwocie 4 050,00 zł.

Koszty uzyskania przychodu – 878,12 zł,

Dochód – 3 171,88 zł,

Zaliczka podatkowa – 440,00 zł,

Składki na ubezpieczenie społeczne – 143,96 zł,

Dochód po odliczeniu składek na ubezpieczenie społeczne – 3 027,92 zł.

Córka Wnioskodawczyni po odliczeniu obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne osiągnęła w 2014 r. dochód w kwocie 3 027,92 zł, obliczony na podstawie art. 26 ustawy, niepowodujący powstania zobowiązania podatkowego.

W stosunku do Wnioskodawczyni i Jej córki nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Zarówno dochody Wnioskodawczyni jak i Jej córki są dochodami ze stosunku pracy i umowy zlecenia. Wnioskodawczyni nie posiada informacji, czy ojciec córki korzystał w 2014 r. z odliczenia od podatku dochodowego z tytułu tzw. „ulgi prorodzinnej”. Ojciec w ogóle nie przyczynia się do utrzymania córki. Od 2012 r. Wnioskodawczyni jest rozwiedziona i nie ma żadnego kontaktu z ojcem córki. Córka przez cały 2014 r. zamieszkiwała z Wnioskodawczynią, a z ojcem nie utrzymuje kontaktu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku).

Czy dochód pełnoletniego dziecka określony w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący warunek rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osób wychowujących samotnie dzieci oraz skorzystania z ulgi prorodzinnej należy wyliczyć po pomniejszeniu składek na ubezpieczenie społeczne zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), ulga z tytułu wychowywania dzieci oraz opodatkowanie dochodów Wnioskodawczyni jako osoby samotnie wychowującej jest Jej należna. Celem wprowadzenia ulg jest pomoc dla rodziny niepełnej, ponoszącej koszty kształcenia dziecka. Wnioskodawczyni spotkała się z interpretacją sądów WSA w Gdańsku (sygn. akt I SA/Gd 485/14), WSA w Łodzi w wyroku z 25 kwietnia 2013 r. (sygn. akt I SA/Łd 93/13), WSA w Kielcach w wyroku z dnia 20 grudnia 2012 r. (sygn. akt I SA/Ke 640/12) i WSA w Olsztynie z dnia 19 stycznia 2012 r. (sygn. I SA/OL 734/11), gdzie stwierdzono, że określając wysokość podstawy opodatkowania, należy pomniejszyć dochód o kwoty odliczeń wymienionych w art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w tym m.in. o kwoty składek na ubezpieczenie społeczne). Dopiero wyliczona w ten sposób wysokość podstawy opodatkowania pozwala na określenie dochodu podlegającego opodatkowaniu oraz ustaleniu czy został przekroczony dochód pełnoletniego dziecka określony w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowiący warunek rozliczenia dochodów w sposób przewidziany dla osób wychowujących samotnie dzieci oraz skorzystania z ulgi prorodzinnej. Wnioskodawczyni uważa, że ustawodawca wprowadzając ulgę z tytułu wychowywania dziecka kierował się celem prorodzinnym aby pomóc rodzicom w wychowywaniu dzieci i zmniejszenie kosztów utrzymania. Dla Wnioskodawczyni dochodem, który podlega opodatkowaniu jest dochód po odliczeniu obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) z wnioskiem o określenie podatku w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci może wystąpić rodzic lub opiekun prawny, podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ww. ustawy, będący panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której sąd orzekł separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, pod warunkiem, że ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
2. bez względu na ich wiek, które z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczypospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8 na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci z uwzględnieniem art. 7, z tym, że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w ww. ustawie.

Stosownie do art. 6 ust. 8 i ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powyższe ma zastosowanie przy spełnieniu warunku, że ani do tego rodzica lub opiekuna, ani do jego dziecka w roku podatkowym nie mają zastosowania przepisy:

• art. 30c ustawy (dotyczące opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz działów specjalnych produkcji rolnej 19% stawką podatku),
  

• ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, regulujące opodatkowanie niektórych przychodów (dochodów) osób fizycznych w formie karty podatkowej, ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub zryczałtowanego podatku dochodowego od przychodów osób duchownych. Warunek ten nie dotyczy podatników, o których mowa w art. 1 pkt 2 w związku z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym tj. podatników osiągających przychody z tytułu najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej,
  

• ustawy o podatku tonażowym.
  
  

Wniosek o opodatkowanie dochodów w sposób przewidziany dla osób samotnie wychowujących dzieci składa ta osoba nie później niż w terminie określonym dla złożenia zeznania za rok podatkowy.

Natomiast zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy, odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112.000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56.000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko.
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:
   1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
   3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 3 powyższej ustawy, w przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

W myśl art. 27f ust. 5 ww. ustawy, odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą, a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 6 cytowanej ustawy, przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6 (art. 27f ust. 7 ww. ustawy).

W świetle art. 6 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jednocześnie art. 6 ust. 9 powyższej ustawy stanowi, że zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c albo w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, albo w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Jak z powyższego wynika, z ulgi, o której mowa powyżej mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym m.in. dzieci pełnoletnie, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dzieci do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej (w 2014 r. ustalona w ten sposób kwota wynosiła 3 089 zł).

Zatem, negatywną przesłanką skorzystania z możliwości opodatkowania dochodów w sposób przewidziany w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy lub skorzystania z ulgi z tytułu utrzymywania pełnoletniego, uczącego się dziecka w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego lub sprawowania funkcji rodziny zastępczej, o której mowa art. 27f ust. 6 ww. ustawy, jest uzyskiwanie w roku podatkowym przez pełnoletnie, uczące się dziecko dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b (innych niż renta rodzinna) w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 9 ust. 1a ww. ustawy, jeżeli podatnik uzyskuje dochody z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29-30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Z kolei w myśl art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 29-30c oraz art. 30e, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 25, po odliczeniu kwot potrąconych w roku podatkowym przez płatnika ze środków podatnika, z tym że w przypadku podatnika osiągającego przychody określone w art. 12 ust. 6, tylko w części obliczonej, w sposób określony w art. 33 ust. 4, od przychodu podlegającego opodatkowaniu - odliczenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy, oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak z powyższych przepisów wynika, ustawodawca jasno w treści ustawy podatkowej zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając jednocześnie, w treści art. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od tegoż dochodu - podstawę opodatkowania (podstawę obliczenia podatku). I tak, podstawę opodatkowania stanowi dochód po odliczeniu m.in. kwot uiszczonych tytułem składek na ubezpieczenie społeczne.

Określając natomiast warunki uprawniające do możliwości opodatkowania dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci oraz skorzystania z ulgi prorodzinnej ustawodawca wyraźnie odesłał do kwoty dochodu, a nie kwoty dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania.

Zatem, aby ustalić czy istnieje uprawnienie do skorzystania z ww. ulgi należy od przychodu dziecka odliczyć jedynie koszty uzyskania przychodu. Wynik takiego działania – to dochód podlegający opodatkowaniu, od którego można dokonać odliczenia składek na ubezpieczenie społeczne i wówczas ustalona zostanie podstawa obliczenia podatku (podstawa opodatkowania).

Reasumując, stwierdzić należy, że dla potrzeb stosowania preferencji, o której mowa w art. 6 ust. 4 oraz art. 27f ust. 6 ww. ustawy, za dochody pełnoletniego dziecka uważa się dochody ustalone jako przychód minus koszty. W kwocie dochodów nie uwzględnia jedynie dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Tylko ten sposób ustalania dochodów w pełni odzwierciedla intencje ustawodawcy oraz respektuje konstytucyjną zasadę równości, która polega na tym, że wszystkie podmioty prawa (adresaci norm prawnych), charakteryzujące się daną cechą istotną (relewantną) w równym stopniu, mają być traktowane równo.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że kwota uzyskanego przez córkę Wnioskodawczyni w 2014 r. dochodu, ustalonego poprzez pomniejszenie przychodu o koszty uzyskania przychodu, przekroczyła kwotę 3 089 zł.

Dochód uzyskany w 2014 r. przez dziecko ma wpływ na możliwość opodatkowania dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci oraz skorzystania z „ulgi prorodzinnej” bądź jej brak, bowiem z powyższych możliwości, o których mowa powyżej, mogą skorzystać podatnicy wychowujący w roku podatkowym dzieci, jeżeli dzieci te, przy spełnieniu pozostałych warunków określonych ustawą, nie uzyskały dochodów przekraczających ustawowy limit, z wyjątkiem renty rodzinnej.

Należy w tym miejscu również podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Zatem, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy należy:

• osiągnąć dochody opodatkowane według skali podatkowej, określonej w art. 27 ww. ustawy,
  

• wychowywać w roku podatkowym dzieci własne lub przysposobione m.in. dzieci do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym, jeżeli w roku dzieci te nie uzyskiwały dochodów podlegających opodatkowaniu w kwocie przekraczającej określony limit, z wyjątkiem renty rodzinnej,
  

• wykazać podatek (po odliczeniu składki na ubezpieczenie zdrowotne).
  
  

Reasumując, z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pełnoletnie, uczące się dziecko Wnioskodawczyni w 2014 r. uzyskało dochód w wysokości, która pozbawia Wnioskodawczynię możliwości skorzystania w 2014 r. z opodatkowania dochodów, jako osoby samotnie wychowującej dziecko oraz z ulgi prorodzinnej, o której mowa art. 27f powołanej ustawy. Dziecko uzyskało bowiem dochód przekraczający kwotę 3 089 zł, tj. kwotę o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo – odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawczynię wyroków Sądów Administracyjnych – wskazać należy, że tutejszy Organ przeanalizował rozstrzygnięcia w nich zawarte. Jednakże wskazać należy, że orzeczenia te dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników podjętych w określonym stanie faktycznym i są wiążące tylko w tych sprawach. Dlatego, stosownie do art. 87 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. – Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz.483 z późn. zm.), nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla organu wydającego interpretację indywidualną.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.