Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-39/15/MZ
z 18 sierpnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z 26 maja 2015 r. (data wpływu do Biura – 29 maja 2015 r.), uzupełnionym 13 i 28 lipca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych podziału spółki przez wydzielenie. Wniosek uzupełniono 13 lipca 2015 r. (data wpływu opłaty od wniosku) oraz 28 lipca 2015 r. (data wpływu pisma).

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest jednoosobową spółką z o.o. prawa polskiego z siedzibą w K. i jest rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej. Jedynym wspólnikiem Wnioskodawcy jest inna osoba prawna – spółka akcyjna prawa polskiego z siedzibą w K., która również jest rezydentem podatkowym Rzeczypospolitej Polskiej. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na wynajmie nieruchomości. Wnioskodawca jest właścicielem m.in. trzech budynków komercyjnych położonych w K. pod adresami: R. (o łącznej powierzchni użytkowej ok. 2.538 m²), B. (o łącznej powierzchni użytkowej ok. 2.199 m²), P. (o łącznej powierzchni użytkowej ok. 852 m²).

Każdy z tych budynków stanowi osobne centrum biurowo-magazynowo-usługowe z własnym zapleczem sanitarnym, technicznym, parkingiem itd., zwane dalej w skrócie łącznie „Biurowcami”, a każdy z osobna „Biurowcem”. Każdy z Biurowców posiada własnego, osobnego administratora (zarządzającego), który swoje usługi świadczy tylko w odniesieniu do tego konkretnego Biurowca. Usługi te administrator świadczy bądź to w oparciu o zawartą z Wnioskodawcą umowę o pracę, bądź to w oparciu o odpowiednią umowę cywilnoprawną. Wnioskodawca rozlicza każdego z administratorów z osobna także z osiągniętych przez nich wyników finansowych z komercjalizacji powierzchni najmu oraz innych wykonanych obowiązków. Tym samym każdy z administratorów (zarządzających) danego Biurowca czyni starania o maksymalną rentowność oraz utrzymanie pełnego stanu wynajmu powierzchni tylko jednego, „swojego” Biurowca. Pomimo zatem, iż wszystkie trzy Biurowce należą do tego samego właściciela (Wnioskodawcy) to w rzeczywistości stanowią one „same dla siebie” konkurencję rynkową. Z tej przyczyny każdy z Biurowców posiada własną stronę internetową, na której znajdują się dotyczącego danego Biurowca informacje o ofertach wynajmu, lokalizacji, sposobie dojazdu, dane kontaktowe do administratora, adres email, itd. Każdy z Biurowców posiada własne oznaczenie i logo, które umieszczone jest m.in. na jego stronie internetowej. Wnioskodawca systematycznie usiłuje uczynić rozpoznawalnym i rozróżnialnym każde logo każdego z Biurowców. Wnioskodawca zawarł z bankiem umowy o prowadzenie kilku rachunków bankowych, przy czym wewnętrznie przyporządkował każdy Biurowiec do osobnego rachunku bankowego. W ten sposób przychody i rozchody dotyczące danego Biurowca są księgowane i rozliczane tylko za pomocą odpowiednio przypisanych do danego Biurowca rachunków bankowych Wnioskodawcy. Powyższe pozwala na księgowe wyodrębnienie każdego z posiadanych Biurowców, ustalenie i przypisanie przychodów dotyczących danego Biurowca, wpłaconych przez najemców tego Biurowca kaucji, kosztów działalności Biurowca (w tym związanych m.in. z kosztami wynagrodzeń, opłatami za domenę internetową, kosztami serwisowymi). System księgowy i rozliczeniowy Wnioskodawcy wyodrębnia zatem ewidencyjnie należności i zobowiązania bezpośrednio związane z działalnością danego Biurowca. Takie wyodrębnienie finansowe jest zresztą zgodne z wymaganiami banków finansujących Wnioskodawcę w zakresie inwestycji dotyczących poszczególnych Biurowców. Banki te oczekują (żądają od Wnioskodawcy), aby każdy Biurowiec finansował się w sposób samodzielny z jednoczesnym wykluczeniem przepływów pomiędzy poszczególnymi projektami inwestycyjnymi. Stanowisko banków motywowane jest koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa każdego z banków kredytujących zamierzenia inwestycyjne Wnioskodawcy na poszczególnych Biurowcach oraz zwiększenia przejrzystości stanu finansowego i ekonomicznego poszczególnych projektów inwestycyjnych będących przedmiotem finansowania kredytowego pozyskanego od tych banków.

W uzupełnieniu opisu składników majątkowych służących do prowadzenia i obsługi każdego z Biurowców Wnioskodawca wskazuje, iż jest posiadaczem trzech samochodów, a to: Nissana Micra, Renault Master, Skoda Fabia, przy czym każdy z samochodów został „przypisany” przez Wnioskodawcę do konkretnego Biurowca, wykorzystywany jest zatem tylko i wyłącznie przez administratora (zarządzającego) danym Biurowcem, przechowywany (parkowany) jest wyłącznie na parkingu danego Biurowca, itd. W każdym z Biurowców znajduje się dodatkowo inny majątek ruchomy Wnioskodawcy, który służy obsłudze tego Biurowca, a którego nie sposób enumeratywnie wymienić w treści niniejszego wniosku. Dla przykładu można jedynie wskazać, iż są to np. urządzenia biurowe, meble, urządzenia elektroniczne służące do utrzymywania zabezpieczeń Biurowca, temperatury itd. Majątek ten, pomimo iż stanowi majątek Wnioskodawcy to jest bezpośrednio „przypisany” do danego Biurowca i wykorzystywany tylko na terenie Biurowca i tylko na jego potrzeby. Majątek ten nigdy nie jest „wypożyczany” pomiędzy Biurowcami. Dla przykładu można wskazać, że jeżeli dochodzi do zablokowania strony internetowej jednego z Biurowców i adresu internetowego, to Wnioskodawca nie korzysta w celu obsługi Biurowca z adresu internetowego i z poczty elektronicznej e-mail innego z Biurowców. Podobnie w przypadku awarii sprzętu elektronicznego nie dochodzi do wypożyczania ich z innych Biurowców, itd. W rzeczywistości bowiem każdy z tych Biurowców zachowuje swoją całkowitą faktyczną odrębność i realizuje swój cel gospodarczy – tj. maksymalizacja zysków z wynajmu przy minimalizacji kosztów.

Tym samym każdy z ww. Biurowców wraz z przypisanymi do niego składnikami materialnymi i niematerialnymi stanowi organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie Wnioskodawcy zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym przypisane do niego zobowiązania) i przeznaczony do realizacji określonego zadania gospodarczego i mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania, a zatem stanowi osobną zorganizowaną część przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, zwaną dalej „ZCP”. w rozumieniu art. 2 ust. 27e) ustawy o podatku od towarów i usług.

Obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać swojego podziału przez wydzielenie, w ten sposób, iż:

1. ZCP Wnioskodawcy obejmująca m.in. Biurowiec przy ul. R. – pozostanie u Wnioskodawcy,
2. ZCP Wnioskodawcy obejmująca m.in. Biurowiec przy ul. B. – zostanie wydzielona i przeniesiona do nowo powstałej w wyniku podziału Spółki z o.o. z siedzibą w K., tj. X Sp. z o.o.,
3. ZCP Wnioskodawcy obejmująca m.in. budynki komercyjne przy ul. P. – zostanie wydzielona i przeniesiona do nowo powstałej w wyniku podziału Spółki z o.o. z siedzibą w K., tj. Y Sp. z o.o.
   
   

Reasumując – obecnie Wnioskodawca zamierza dokonać swojego podziału w ten sposób, iż jedno dotychczasowe ZCP pozostanie u Wnioskodawcy, zaś pozostałe dwa ZCP zostaną wydzielone i przeniesione – każde do innej nowopowstałej Spółki z o.o. (tzw. podział przez wydzielenie, o którym mowa w art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu Spółek handlowych). Podkreślenia wymaga, iż dotychczasowy jedyny wspólnik Wnioskodawcy będzie w nowo powstałych w wyniku podziału Spółkach z o.o. jedynym, wyłącznym wspólnikiem tych Spółek, bowiem podział Wnioskodawcy ma usankcjonować dotychczas istniejący stan faktyczny. W ramach procedury podziału, Wnioskodawca po podjęciu odpowiednich uchwał dotyczących podziału spółki oraz ukonstytuowaniu się nowopowstałych spółek z o.o. w organizacji, będzie dodatkowo zobowiązany do złożenia oświadczenia o przeniesieniu prawa własności każdego z Biurowców na odpowiednią, nowopowstałą w wyniku podziału Spółkę z o.o. w organizacji. Oświadczenie o przeniesieniu tego prawa własności zostanie złożone przez Wnioskodawcę w formie aktu notarialnego, zaś causae (zobowiązaniem) do przeniesienia prawa własności Biurowców na nowopowstałe Spółki z o.o. będzie odpowiednia uchwała o podziale Wnioskodawcy. Powyższe zresztą zostanie wskazane w treści stosownych aktów notarialnych. Zgodnie bowiem z przepisem art. 156 Kodeksu cywilnego w umowie przenoszącej prawo własności nieruchomości winno być wymienione zobowiązanie, które legło u podstaw tej umowy przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Wnioskodawca wskazał, iż:

1. dotychczasowy jedyny wspólnik Wnioskodawcy obejmie w nowopowstałych w wyniku podziału Wnioskodawcy Spółkach z o.o. wszystkie utworzone w tych nowopowstałych spółkach udziały, zaś w każdej ze spółek będzie utworzonych więcej niż jeden udział, każdy udział o równej wartości nominalnej,
2. w nowych, powstających w wyniku podziału Wnioskodawcy, spółkach z o.o. utworzony zostanie (w ramach procedury podziału Wnioskodawcy) kapitał zakładowy w wysokości odpowiadającej wartości rynkowej odpowiednio wydzielanych do ich majątków poszczególnych ZCP, bądź w wysokości mniejszej od tej wartości,
3. konieczność dokonania podziału wnioskodawcy spowodowana jest nie tylko zamiarem prawnego usankcjonowania istniejącego już w rzeczywistości faktycznego i księgowego, pełnego wyodrębnienia każdej z ZCP, ale także zamiarem polepszenia standingu finansowego i kredytowego Wnioskodawcy, jak i każdej z nowopowstałych w wyniku podziału Spółek z o.o. oraz uzyskania przez Wnioskodawcę oraz każdą z nowopowstałych w wyniku podziału Spółek z o.o. lepszych (czyt. tańszych) warunków finansowania kredytowego. Przy czym jak już wcześniej wspomniano, oczekiwania co do podziału Wnioskodawcy opisanego w niniejszym wniosku sformułowały w odniesieniu do Wnioskodawcy już wcześniej same instytucje bankowe, które zaangażowane są kredytowo w inwestycyjne przedsięwzięcia Wnioskodawcy na poszczególnych Biurowcach. Tym samym celem ww. opisanego podziału nie jest uniknięcie, bądź uchylenie się przez Wnioskodawcę od opodatkowania.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko, iż w świetle przepisów art. 1 ust. l pkt l lit. k) i pkt 2 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych planowany przez Wnioskodawcę podział przez wydzielenie nie będzie powodował powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym, iż nie będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych następujące czynności prawne:

1. zawarcie umów spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (które powstaną jako nowe Spółki z o.o. w procesie podziału Wnioskodawcy),
2. zawarcie umów w formie aktu notarialnego przenoszących prawo własności określonych Biurowców (wchodzących w skład określonych ZCP) na określone nowopowstałe w wyniku podziału Spółki z o.o.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przepisów art. 1 ust. l pkt l lit. k) i pkt 2 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych planowany przez Wnioskodawcę podział przez wydzielenie nie będzie powodował powstania obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, a tym samym nie będą podlegać podatkowi od czynności cywilnoprawnych następujące czynności prawne:

1. zawarcie umów spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (które powstaną jako nowe Spółki z o.o. w procesie podziału Wnioskodawcy),
2. zawarcie umów w formie aktu notarialnego przenoszących prawo własności określonych Biurowców (wchodzących w skład określonych ZCP) na określone nowopowstałe w wyniku podziału Spółki z o.o.?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 1 ust. l pkt l lit. k) i pkt 2 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi temu podlegają umowy spółki i jej zmiany, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4. Przy czym, jak wskazuje Wnioskodawca, w przypadku umowy spółki ustawodawca w art. 1 ust. 3 ww. ustawy nie wymienił zdarzenia w postaci podziału spółki kapitałowej, jako zdarzenia, które należy uznać dla potrzeb ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych za zmianę umowy spółki. W ocenie Wnioskodawcy, uwzględniając powyższe, podkreślić należy, iż ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych zawiera zamknięty katalog czynności objętych tym podatkiem. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają czynności wymienione w przywołanej regulacji art. 1 ust. 1 tej ustawy.

Wnioskodawca podkreślił, że biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych znajdujące zastosowanie w przedmiotowej sprawie, wskazać należy, że podział spółki kapitałowej nie mieści się w katalogu czynności objętych podatkiem od czynności cywilnoprawnych zawartym w art. 1 tej ustawy. Powyższe wynika z obowiązującej od dnia 1 stycznia 2009 r. nowelizacji art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – dokonanej na mocy ustawy z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 209, poz. 1319) – skutkiem czego było zniesienie opodatkowania podziału spółek jako czynności restrukturyzacyjnych w świetle Dyrektywy Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.Urz. UE L 46 z dnia 21 lutego 2008 r., s. 11). Takie stanowisko znalazło odzwierciedlenie w uzasadnieniu do projektu przytoczonej ustawy zmieniającej.

Zdaniem Wnioskodawcy, jedynie do 31 grudnia 2008 r. podział spółek podlegał, zgodnie z art. 1 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu, jeżeli jego wynikiem było zwiększenie majątku spółki lub podwyższenie kapitału zakładowego (por. interpretacja indywidualna z 23 września 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu). W ocenie Wnioskodawcy, nawet gdyby uznać, że podział spółki kapitałowej jest czynnością wymienioną w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, to należałoby podnieść, iż w świetle art. 1 ust. l pkt 1 lit. k) i pkt 2 w zw. z art. 1 ust. 3 pkt 2 w zw. z art. 2 pkt 6 lit c) tiret pierwsze ww. ustawy podział Wnioskodawcy przez wydzielenie nie skutkowałby w niniejszej sprawie opodatkowaniem podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Od 22 kwietnia 2010 r. zmieniono art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wskazując wprost, iż jeżeli majątek wnoszony do spółki kapitałowej, w zamian za jej udziały lub akcje będzie stanowił „przedsiębiorstwo” lub „zorganizowaną część przedsiębiorstwa” – wówczas taka czynność nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych (por. interpretacja indywidualna z 22 października 2010 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie). Na przedsiębiorstwo Wnioskodawcy składają się w rzeczywistości trzy odrębne ZCP, bowiem każdy z Biurowców Wnioskodawcy wraz z przypisanymi do niego składnikami materialnymi i niematerialnymi stanowi odrębne ZCP. Każdy z Biurowców jest bowiem finansowo i organizacyjnie wyodrębniony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy. Każdy Biurowiec jest oddzielnie administrowany, każdy z zarządców dba o maksymalizację zysków z danego Biurowca i jest z osiągnięcia tego celu rozliczany przez Wnioskodawcę. Każdy Biurowiec posiada oddzielny przypisany do niego majątek (materialny i niematerialny), który nie jest „użyczany” na potrzeby obsługi innych Biurowców Wnioskodawcy. Każdy z Biurowców generuje „własne” zobowiązania i koszty uzyskania przychodu oraz każdy z nich reguluje swoje zobowiązania za pomocą „własnych” (tj. przypisanych do niego) rachunków bankowych. Każdy z Biurowców posiada swoją własną nazwę, logo i stronę internetową. W rzeczywistości już teraz każdy Biurowiec faktycznie stanowi własne przedsiębiorstwo, oddzielnie zarządzane i funkcjonujące niezależne od innych Biurowców.

W ocenie Wnioskodawcy, z tej przyczyny nie tylko nie będą objęte podatkiem od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne mające za przedmiot zawarcie umów nowopowstających w wyniku podziału spółek z o.o., ale także nie będą podlegać temu podatkowi umowy – akty notarialne dotyczące przeniesienia prawa własności Biurowców z Wnioskodawcy na rzecz nowopowstałych Spółek z o.o. – co zgodne będzie z przywołanym przepisem art. 2 pkt 6 lit c) tiret pierwsze ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. k) i pkt 2 ww. ustawy podatkowi temu podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4.

Jednocześnie w myśl art. 1 ust. 3 ww. ustawy, w przypadku umowy spółki, za zmianę umowy uważa się:

1. przy spółce osobowej – wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania;
2. przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty;
3. przekształcenie lub łączenie spółek, jeżeli ich wynikiem jest zwiększenie majątku spółki osobowej lub podwyższenie kapitału zakładowego;
4. przeniesienie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim:
1. rzeczywistego ośrodka zarządzania spółki kapitałowej, jeżeli jej siedziba nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego,
   
2. siedziby spółki kapitałowej, jeżeli jej rzeczywisty ośrodek zarządzania nie znajduje się na terytorium państwa członkowskiego
-także wtedy, gdy czynność ta nie powoduje podwyższenia kapitału zakładowego.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów wyłącznie wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z powyższego przepisu wynika zatem, że do zakresu zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie kwalifikuje się m.in. podział spółek przez wydzielenie.

Ww. uregulowania wynikają ze zmian wprowadzonych z dniem 1 stycznia 2009 r. ustawą z dnia 7 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 209, poz. 1319). Zmiany te miały na celu dostosowanie przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania kapitału do obowiązującego prawa Unii Europejskiej. W nowelizacji wdrożono postanowienia Dyrektywy Rady Nr 2008/7/WE z dnia 12 lutego 2008 r. dotyczącej podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.Urz. UE L 46 z dnia 21 lutego 2008 r., s.11). Dyrektywa ta zastąpiła Dyrektywę Rady z dnia 17 lipca 1969 r. Nr 69/335/EWG dotyczącą podatków pośrednich od gromadzenia kapitału (Dz.Urz.UE 249 z dnia 03 października 1969 r., s. 25) oraz jej zmiany. Nowy akt wspólnotowy uprościł i uporządkował prawo Unii Europejskiej w materii opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych. Wprowadził korzystne regulacje dla spółek kapitałowych, przez ograniczenie katalogu czynności podlegających podatkowi kapitałowemu.

Zgodnie z powyższym, w celu zapewnienia zgodności polskich przepisów z prawem Unii Europejskiej, zmieniona ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych realizuje zasadę jednokrotnego opodatkowania kapitału w spółkach kapitałowych.

Za zmiany o najistotniejszym znaczeniu należy uznać m.in. zawężenie katalogu czynności objętych podatkiem jako zmiana umowy spółki kapitałowej, tj. zniesienie opodatkowania podziału spółek jako czynności restrukturyzacyjnych w świetle dyrektyw.

Stosownie do art. 529 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1030, z późn. zm.) podział może być dokonany przez przeniesienie części majątku spółki dzielonej na istniejącą spółkę lub na spółkę nowo zawiązaną (podział przez wydzielenie).

Ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Spółka z o.o.) planuje dokonanie podziału przez wydzielenie ze spółki dwóch odrębnych zespołów składników majątkowych i niemajątkowych (obejmujących m.in. dwa Biurowce), stanowiących zorganizowane części przedsiębiorstwa i przeniesienie tych części majątku Wnioskodawcy – każdej z nich do dwóch innych nowopowstałych Spółek z o.o. Podział zostanie dokonany na podstawie art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych. W Spółce (Wnioskodawcy) pozostanie natomiast trzeci odrębny zespół składników majątkowych (obejmujący m.in. trzeci Biurowiec), stanowiący zorganizowaną część przedsiębiorstwa

Jak już wcześniej wskazano, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlegają umowy spółki oraz zmiany tych umów wyłącznie wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Do zakresu zmian umowy spółki podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie kwalifikuje się zatem podział spółek (w tym podział przez wydzielenie). Stwierdzić należy więc, że opisany we wniosku podział spółki poprzez wydzielenie z niej dwóch zespołów składników majątkowych i niemajątkowych (obejmujących m.in. dwa Biurowce), stanowiących zorganizowane części przedsiębiorstwa i przeniesienie ich do dwóch nowopowstałych spółek z o.o., przeprowadzony w ramach procedury przewidzianej przepisem art. 529 § 1 pkt 4 Kodeksu spółek handlowych, nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Opodatkowaniu wymienionym podatkiem nie będą również podlegać czynności dokonywane w ramach podziału Spółki, które dotyczyć będą zawarcia umów spółek z ograniczoną odpowiedzialnością (które powstaną jako nowe Spółki z o.o. w procesie podziału Wnioskodawcy oraz zawarcia umów w formie aktu notarialnego przenoszących prawo własności określonych Biurowców (wchodzących w skład określonych ZCP) na określone nowopowstałe w wyniku podziału Spółki z o.o.

Tym samym, skoro czynność podziału spółki przez wydzielenie nie będzie czynnością skutkującą powstaniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych, zatem zbędna jest analiza zastosowania wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 2 pkt 6 lit. c) tiret pierwsze cyt. ustawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji organów podatkowych należy stwierdzić, że interpretacje te zostały wydane w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.