2015.07.29 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/4512-371/15/ES
z 29 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 kwietnia 2015 r. (data wpływu 24 kwietnia 2015 r.) uzupełnionym pismem z 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku prowadzonych szkoleń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2015 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku przeprowadzonych szkoleń.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 25 czerwca 2015 r. (data wpływu 29 czerwca 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 18 czerwca 2015 r. znak: IBPP1/4512-371/15/ES.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – (…) jest firmą działająca na rynku od 2 sierpnia 2010 r. Wiodąca działalność to „Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane” - PKD 85.59.B. Ponadto firma jest wpisana do Rejestru Instytucji Szkoleniowych pod nr (…).

Od czerwca 2014 r. firma jest czynnym podatnikiem podatku VAT - rezygnacja ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 lub 9 uVAT.

Wnioskodawca przystąpił do realizacji szkoleń wygranych w odpowiedzi na zapytania ofertowe Uniwersytetu na organizację następującej tematyki:

"Poz" - 8 godz. i „P” - 6 godz. (zapytanie z dn. 22 września 2014 r.),
"Po" - 8 godz. i „Pro” - 6 godz. (zapytanie z dn. 17 grudnia 2014 r.),
"Pr" - 2 szkolenia x 6 godz. i „A” - 2 szkolenia po 6 godz. (zapytanie z dn. 27 lutego 2015 r.).

Szkolenia realizowane są w ramach projektu pt. „D” ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (PO KL Poddziałanie 8.2.2 „Regionalne strategie innowacji”).

Usługi, które są podzlecane Wnioskodawcy są finansowane w zależności od roku budżetowego w 86 bądź 87% ze środków pochodzących z UE. Reszta finansowania pochodzi z dotacji oraz wkładu własnego.

Odbiorcami usług szkoleniowych są doktoranci kształcący się w dziedzinach nauki i dyscyplinach naukowych oraz przygotowujących pracę doktorską o zakresie i tematyce zgodnej z kluczowymi obszarami technologicznymi wskazanymi w Programie (…) na lata 2010-2020 (PRT), tj. uznanymi za szczególnie istotne z punktu widzenia rozwoju województwa.

Wystawiając faktury za przedmiotowe szkolenia Wnioskodawca uwzględnia stawkę 23% podatku VAT.

Finalizując szkolenia z drugiego zapytania ofertowego Kwestor Uniwersytetu zakwestionował zasadność zapisu podatku VAT na wystawionych fakturach, powołując się na:

Interpretację Ogólną nr PT1/033/46/751/KCO/13/14/RD50004 Ministra Finansów z dn. 30 maja 2014 r.,
Art. 44 Rozporządzenia Wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z dn. 15 marca 2011 r.,
Art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia będą odbywała się na identycznych zasadach, a zatem opłata od wydania interpretacji indywidualnej wniesiona w kwocie odpowiednio 40 zł od stanu faktycznego sprawy i 40 zł od zdarzenia przyszłego dotyczy łącznie wszystkich szkoleń opisanych we wniosku.

Opisane szkolenia stanowią jeden stan faktyczny - tak jak jest on rozumiany w doktrynie prawa podatkowego. Należy przyjąć, że "zaistniały stan faktyczny", o którym mowa w przepisach o.p., znaczy tyle co stan rzeczywisty, który ma miejsce i co do którego wnioskodawca przedstawia we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej własne stanowisko w sprawie oceny prawnopodatkowej tego stanu. Warunkiem jest także i to, aby stan ten nie był już przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego lub postępowania kontrolnego bądź przedmiotem podjętego już rozstrzygnięcia co do istoty. Z kolei pojęcie zdarzenia przyszłego - jako przedmiotu wniosku o wydanie interpretacji ogólnej - odnosi się do hipotetycznego stanu faktycznego w sprawie podatkowej. Nie chodzi przy tym o "futurologię podatkową", lecz o przeciwstawność wobec pojęcia zaistniałego stanu faktycznego. Oznacza to, że przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji nie mogą być pytania o to, czy wobec wskazanego zdarzenia przyszłego przewiduje się opodatkowanie lub wyłączenie, lub zwolnienie od podatku. Zdarzenie przyszłe nie odnosi się bowiem do stanu prawa podatkowego, lecz do zachowania wnioskodawcy (tak C. Kosikowski, Ordynacja Podatkowa - Komentarz, LEX 2013 r.).

Jeśli zatem Wnioskodawca przedstawił jeden stan faktyczny, jak i jedno zdarzenie przyszłe, które dotyczy jednego rodzaju szkolenia (ze względów rozliczania podatku), to nazwa konkretnego szkolenia ma wyłącznie charakter informacyjny.

Szkolenia będące przedmiotem interpretacji są zatem realizowane na takich samych zasadach, a więc Wnioskodawca jest zainteresowany oceną podatkową tylko i wyłącznie schematu realizowanych szkoleń w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego.

Przedstawiony przez Wnioskodawcę stan faktyczny nie jest zbiorem różnych informacji wynikających z różnych umów regulujących różne relacje pomiędzy kontrahentami. Mamy zatem do czynienia z takimi samymi usługami szkoleniowymi - przeprowadzanymi na takich samych zasadach i w oparciu o takie same przepisy prawa (również jednolity wzór umowy).

Wnioskiem jest zatem objęty jeden rodzaj szkoleń w zakresie stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Wnioskodawca działa w oparciu o:

ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, jako jednoosobowy przedsiębiorcza będący osobą fizyczną (Dz. U. 2010 Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.),
wpis rejestru instytucji szkoleniowych (…), stanowiący załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 27 października 2004 r. w sprawie rejestru instytucji szkoleniowych (Dz. U. Nr 235, poz. 2365 z późn. zm.).

Usług szkoleniowych, o których mowa we wniosku Wnioskodawca nie będzie świadczyć jako jednostka systemu oświaty. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. W przypadku szkoleń komercyjnych akredytacja nie stanowi narzędzia wspierającego jakość świadczonych usług.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 uVAT.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę nie pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkoleń.

Nauczanie w ramach szkoleń nie ma na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy dla celów zawodowych.

Zgodnie z zapisem wniosku o dofinansowanie projektu realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz doktorantów Uniwersytetu szkolenia traktowane są jako działania towarzyszące (seminaryjne) do osiągnięcia celu głównego. A celem głównym projektu jest: podniesienie poziomu rozwoju technologicznego i innowacyjności Województwa (…) poprzez udzieloną w latach 2013-2015 pomoc stypendialną dla 226 doktorantów kształcących się na kierunkach uznanych za szczególnie istotne z punktu widzenia innowacyjności regionu, wpisujących się w kluczowe obszary technologiczne, określone w Programie (…) na lata 2010-2020.

Zdaniem Wnioskodawcy, pozyskane umiejętności na szkoleniach prowadzonych przez Wnioskodawcę okażą się pomocne nie w ramach wykonywanej pracy, a w ramach prowadzonych badań naukowych.

Należy też zwrócić szczególną uwagę na to, że grupa docelowa doktorantów nie jest jednorodna i prezentuje różne obszary technologiczne, m.in.:

Medyczne (ochrona zdrowia),
Energetyki i górnictwa Ochrony środowiska,
Informacyjne i telekomunikacyjne,
Produkcji i przetwarzania materiałów,
Transportu i infrastruktury transportowej,
Przemysłu maszynowego, samochodowego, lotniczego i górniczego,
Nanotechnologii nanomateriałów.

Realizowane szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach wynikających z odrębnych przepisów.

Specyficznych form i zasad nie narzucił również Wnioskodawcy Zlecający.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi szkoleniowe nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Szkolenia finansowane są ze środków unijnych, więc jeśli te można zaliczyć do środków publicznych, to szkolenia były finansowane ze środków publicznych.

Za przedmiotowe usługi szkoleniowe Wnioskodawcy płaci Uniwersytet.

Środki pochodzą z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Tytuł projektu: „D.”, Program Operacyjny Kapitał Ludzki, Numer i nazwa priorytetu: VIII Regionalne kadry gospodarki, Nazwa i numer działania: 8.2 Transfer wiedzy, Nazwa i numer poddziałania: 8.2.2 Regionalne Strategie Innowacji.

Na pytanie tut. organu, kto jest realizującym ten projekt, Wnioskodawca odpowiedział:

Projektodawca: Samorząd Województwa /Wydział (…).

Partner: Uniwersytet.

Zleceniodawcą dla Wnioskodawcy jest Uniwersytet.

Na pytanie tut. organu, od kogo Wnioskodawca otrzymuje płatność środkami unijnymi, Wnioskodawca odpowiedział, że płatności dla Wnioskodawcy dokonuje Uniwersytet.

Na pytanie tut. organu, czy środki, którymi Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za usługi, są środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usług świadczonych przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca odpowiedział: „Tak, każde szkolenie realizowane przez Wnioskodawcę w budżecie projektu stanowi oddzielną pozycję w kategorii: Zadanie 2 - wsparcie towarzyszące.”

Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę stanowić będzie dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego przez niego projektu. Każda faktura projektowa jest przypisana do konkretnej pozycji budżetowej w danym roku.

Na pytanie tut. organu, czy Wnioskodawca otrzyma w całości zapłatę z rachunku bankowego Zleceniodawcy, na którym znajdują się wyłącznie środki publiczne, tj. otrzyma zapłatę w całości wyłącznie środkami publicznymi, Wnioskodawca odpowiedział, że jego zdaniem całość zapłaty pochodzi z rachunku bankowego projektu Zleceniodawcy.

Na pytanie tut. organu, czy też Zleceniodawca zapłaci Wnioskodawcy za wykonaną usługę częściowo środkami publicznymi (jaki stanowić będą % ceny), a częściowo środkami własnymi (jaki stanowić będą % ceny), Wnioskodawca odpowiedział, że w budżecie projektu przy szkoleniach Wnioskodawcy nie jest zaznaczony checkbox wkładu własnego.

Uczestnicy szkoleń nie wnoszą żadnych kwot stanowiących wkład własny.

Przedmiotowe szkolenia dla doktorantów są bezpłatne.

Na pytanie tut. organu, czy szkolenia, o których mowa we wniosku są elementem kształcenia na poziomie wyższym świadczonego przez Uniwersytet, czy też są elementem kształcenia innego niż na poziomie wyższym świadczonym przez Uniwersytet, Wnioskodawca odpowiedział, że jego zdaniem przedmiotowe szkolenia nie są elementem kształcenia na poziomie wyższym. Uczestnictwo w szkoleniach nie jest uwarunkowane poziomem wykształcenia.

Projekt nie stanowi oferty edukacyjnej studiów i uczestnictwo w nim nie jest niezbędne do zaliczenia danego semestru studiów i w efekcie do ukończenia studiów.

Na pytanie tut. organu, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe stanowią usługi ściśle związane z usługą edukacyjną zwolnioną od podatku VAT świadczoną przez Uniwersytet na rzecz studenta, jeśli tak to na czym ten ścisły związek polega, Wnioskodawca odpowiedział, że nie posiada informacji odnośnie stanu faktycznego objętego tym pytaniem i uważa, że nie dotyczy ono bezpośrednio Wnioskodawcy.

Na pytanie tut. organu, czy świadczone przez Wnioskodawcę usługi szkoleniowe są niezbędne do wykonania przez Uniwersytet na rzez studenta usługi edukacyjnej zwolnionej od podatku VAT, jeśli tak to na czym ta niezbędność polega, Wnioskodawca odpowiedział, że nie posiada informacji odnośnie stanu faktycznego objętego tym pytaniem i uważa, że nie dotyczy ono bezpośrednio Wnioskodawcy.

W ocenie Wnioskodawcy celem usług szkoleniowych wykonywanych przez Wnioskodawcę na rzecz Uniwersytetu nie jest/nie będzie osiągnięcie dodatkowego dochodu przez konkurencyjne wykonanie czynności o których mowa we wniosku, w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności wykonuje na rzecz innych podmiotów usługi szkoleniowe zwolnione od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lub art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT. Taka sytuacja miała miejsce w grudniu ubiegłego roku, gdzie świadczone były usługi szkolenia zawodowego dla uczestników projektu „Ak” (7.2.1 PO KL),

-Faktura nr (…) z dnia 20 grudnia 2014 r. na kwotę (…) PLN. Zwolnienie z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Nazwa szkolenia:

Opiekun osoby starszej, dziecka, osoby niepełnosprawnej,
Spawacz MAG,
Kosmetyczka,
Magazynier z obsługą wózków widłowych,
Sprzedawca z elementami marketingu,
Kelner-Barman,
Administrator sieci TCP/IP wraz z Linuxem,
Pracownik biurowy z elementami marketingu,
Pracownik biurowy z elementami kadry/płace i księgowości.

-Faktura nr (…)z dnia 20 grudnia 2014 r. na kwotę (…) PLN.

Zwolnienie z VAT zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o podatku od towarów i usług.

Nazwa usługi: Zwrot kosztów dojazdów (bilety) na szkolenia zawodowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, które traktuje wykonywanie usług szkoleniowych na rzecz Uniwersytetu jako usługi inne niż usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 uVAT, w związku z czym niekorzystające ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie i rodzące obowiązek opodatkowania wykonywania tych usług stawką 23% podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywanie usług szkoleniowych opisanych w przedstawionym stanie faktycznym nie będzie korzystało ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 uVAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 29 uVAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Przedmiotowe zwolnienie dotyczące usług kształcenia zawodowego ma zatem ściśle celowy charakter - ma poprawiać wartość zawodową bądź pozycję na rynku pracy osoby szkolonej.

Ustawa nie definiuje terminów "usługa kształcenia zawodowego" oraz "usługa przekwalifikowania zawodowego". W pierwszej kolejności należy więc sięgnąć do rozporządzenia Rady Nr 282/2011, które w art. 44 przewiduje, że usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i dyrektywy 2006/112 obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że rozporządzenie wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio, tj. nie wymaga szczególnej implementacji do prawa krajowego, lecz stało się elementem polskiego porządku prawnego z chwilą wejścia w życie na terytorium UE.

Tym samym zakres usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 VATU, należy przede wszystkim określić w kontekście art. 44 rozporządzenia Rady Nr 282/2011. Usługi te obejmować więc będą wszelkie nauczanie (jednakże, jak wymaga tego art. 132 ust. 1 lit. 1 dyrektywy 2006/112 - prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie), które:

pozostaje w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, bądź
ma na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Literalna oraz celowościowa wykładnia terminów "kształcenie zawodowe" oraz "przekwalifikowanie zawodowe" nie pozwala powiązać tych terminów z usługami wykonywanymi przez Wnioskodawcę na rzecz doktorantów. Pozyskiwanie środków na finansowanie badań - nie pozostaje w związku z żadnym zawodem lub branżą, może dotyczyć każdej osoby - aktywnej zawodowo lub nie, zaś zdobyta wiedza w tym zakresie nie jest wykorzystywana do celów zawodowych. Doktoranci uzyskają pewnie techniczne informacje związane z możliwością pozyskiwania środków finansowych, jednak będzie to miało wtórny charakter w zakresie wykonywanej przez nich działalności naukowej, nie zaś zawodowej. Podobnie w przypadku szkolenia dotyczącego prowadzenia własnej działalności gospodarczej. Już literalna wykładnia tego terminu prowadzi do wniosku, że trudno jest powiązać termin "zawodowy" z prowadzeniem działalności gospodarczej, która może być prowadzona w różnych branżach, zaś uzyskiwane informacje nie dotyczą konkretnej wiedzy zawodowej, tylko pewnego zespołu wiedzy praktycznej, która umożliwia rozpoczęcie własnej działalności.

Szkolenie z zakresu autoprezentacji i wystąpień publicznych nie ma również charakteru zawodowego. Zdobyte umiejętności mogą być z powodzeniem wykorzystane w pracy zawodowej, ale również podczas pracy naukowej, społecznej lub w innych okolicznościach. Fakt, iż nie można powiązać autoprezentacji i wystąpień publicznych konkretnie z zawodowym charakterem - przekreśla możliwość uznania tych usług za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Przygotowanie zgłoszeń patentowych ma przede wszystkim wymiar techniczny i naukowy, nie zaś zawodowy.

W ocenie Wnioskodawcy w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania interpretacja ogólna Nr PT1/033/46/751/KCO/l3/14/RD50004 Ministra Finansów z dnia 30 maja 2014 r. Dotyczy ona wprawdzie opodatkowania podatkiem VAT czynności wykonywanych przez podwykonawców (Wnioskodawca) na rzecz podmiotów świadczących usługi kształcenia zawodowego finansowane m.in. ze środków z UE, jednak charakter wykonywanych czynności nie ma charakteru "kształcenia zawodowego" lub "przekwalifikowania zawodowego". Zgodnie z cytowaną interpretacją: Świadczenie przez podwykonawcę (dalszych podwykonawców) na rzecz zlecającego usługę (zrealizowanie dostawy), która nie stanowi wprawdzie usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, lecz stanowi usługę (dostawę towaru) ściśle związaną z usługą podstawową (co wymaga odrębnego zweryfikowania), podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT (odpowiednio § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r.) pod warunkiem, że:

usługa (dostawa towaru) jest niezbędna do wykonania usługi podstawowej,
podwykonawca jest podmiotem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lub 29 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 13 lub 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r.,
świadczenie jest - z ekonomicznego punktu widzenia - finansowane (w całości lub w co najmniej 70%) ze środków publicznych,
celem wykonania tej usługi nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

W przedstawionym stanie faktycznym nie znalazła zastosowania przesłanka dotycząca wymogu bycia podmiotem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lub pkt 29 uVAT lub § 3 ust. 1 pkt 13 lub 14 rozporządzenia MF. Wnioskodawca jest podmiotem prywatnym, który nie wykonuje usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, przez co nie można uznać, iż jako podwykonawca wykonuje usługi ściśle związane z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, które są świadczone przez Uniwersytet.

Podwykonawca (Wnioskodawca) nie wykonuje usług kształcenia zawodowego, ani przekwalifikowania zawodowego.

Wykonywane usługi należy zaliczyć do tzw. miękkich umiejętności - przede wszystkim interpersonalnych, dotyczących ogólnej wiedzy życiowej bądź naukowej. Wnioskodawca jest podmiotem, który jest nastawiony przede wszystkim na osiąganie zysków z prowadzonej działalności gospodarczej (profil komercyjnej działalności) dlatego wykonywane usługi nie będą korzystać ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 uVAT i będą skutkowały rozliczeniem podatku należnego w wysokości 23% z tytułu wykonanych usług szkoleniowych.

Obowiązek wykonywania usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego przez podwykonawcę jako warunek zastosowania zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 29 uVAT potwierdził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 1 lutego 2012 r. sygnatura: IBPP1/443-1587/11/LG.

Należy zatem uznać, iż Wnioskodawca nie ma prawa do zastosowania przedmiotowego zwolnienia, zaś wystawione faktury za wykonane usługi powinny uwzględniać stawkę 23% podatku VAT należnego w odniesieniu do wykonanych usług, jak i do usług wykonywanych na tożsamych warunkach w przyszłości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że z uwagi na charakter sprawy będącej przedmiotem interpretacji tut. organ postanowił ująć kwestie dotyczące stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w jednej interpretacji.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust 1.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu podkreślić należy, iż nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz.U. z 2013 r., poz. 1722), zwanego dalej „rozporządzeniem”, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu zaznaczyć należy, że aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Z treści art. 43 ust. 17 ustawy o VAT wynika, że zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub,
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 17a ustawy o VAT zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18a, 23, 26, 28, 29 i 33 lit. a, mają zastosowanie do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

W myśl § 3 ust. 8 ww. rozporządzenia, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Na mocy § 3 ust. 9 rozporządzenia zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 13, 14, 18 i 19, lub
ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Aby ustalić, czy dana czynność ma ścisły związek z usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, należy zastosować w pierwszym rzędzie wykładnię językową przepisu posiłkując się w tym zakresie definicją słownikową. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1994, s. 1170), „związek” to stosunek różnych elementów łączących się ze sobą, wpływających na siebie, oddziaływających na siebie; spójność, łączność, powiązanie.

Przepisy krajowe, jak i europejskie, nie definiują usług „ściśle związanych”. Niemniej jednak, z brzmienia art. 43 ust. 17 oraz § 3 ust. 9 rozporządzenia, wynika, że nie dotyczą one usług, które nie są niezbędne do wykonania usługi podstawowej lub których głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej rozstrzygnął, że świadczenie usług lub dostawa towarów mogą być uznane za „ściśle związane” z działalnością edukacyjną, a przez to traktowane tak samo na gruncie podatkowym zgodnie z art. 13 część A ust. 1 lit. i) Szóstej Dyrektywy - Dz. Urz. UE L Nr 145, s. 1 ze zm. (obecnie art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE – Dz. Urz. UE L 347, s. 1 ze zm.) tylko, gdy mają one rzeczywiście charakter pomocniczy w stosunku do działalności edukacyjnej stanowiącej świadczenie główne (wyrok w sprawie Horizon College C-434/05). Z orzecznictwa Trybunału wynika, że określone świadczenie może być uznane za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli nie stanowi celu samego w sobie, lecz środek służący jak najlepszemu skorzystaniu ze świadczenia głównego.

Zgodnie z ww. regulacjami zwolnienia dotyczące dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi (przykładowo szkoleniowymi) mają zastosowanie, jeżeli:

usługi te są wykonywane przez podmiot korzystający ze zwolnienia przy świadczeniu usługi podstawowej,
usługi te są niezbędne do wykonania usługi podstawowej,
ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Ponadto, należy wskazać, że zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej całe świadczenie kompleksowe podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie kompleksowe, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne. Pogląd taki został ukształtowany w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd (CPP), w którym Trybunał stwierdził, że „Z jedną usługą mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub kilka elementów należy uznać za usługę główną, a jeden lub kilka elementów za usługi pomocnicze, objęte tym samym reżimem podatkowym, co usługa główna” (podobnie w orzeczeniu w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu fatycznego/zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest firmą działająca od 2 sierpnia 2010 r., której główną działalnością są „Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane” - PKD 85.59.B. Firma jest wpisana do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. Od czerwca 2014 r. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT - rezygnacja ze zwolnienia zgodnie z art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

Wnioskodawca przystąpił do realizacji szkoleń wygranych w odpowiedzi na zapytania ofertowe Uniwersytetu na organizację następującej tematyki:

"Poz" - 8 godz. i „P” - 6 godz. (zapytanie z dn. 22 września 2014 r.),
"Po" - 8 godz. i „Pro” - 6 godz. (zapytanie z dn. 17 grudnia 2014 r.),
"Pr" - 2 szkolenia x 6 godz. i „A” - 2 szkolenia po 6 godz. (zapytanie z dn. 27 lutego 2015 r.).

Szkolenia realizowane są w ramach projektu pt. „D” ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (PO KL Poddziałanie 8.2.2 „Regionalne strategie innowacji”).

Realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia będą odbywały się na identycznych zasadach.

Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i usług szkoleniowych, o których mowa we wniosku Wnioskodawca nie będzie świadczyć jako jednostka systemu oświaty. Wnioskodawca nie posiada statusu uczelni, jednostki naukowej Polskiej Akademii Nauk lub jednostki badawczo-rozwojowej w zakresie kształcenia na poziomie wyższym. Wnioskodawca nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę nie pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkoleń. Nauczanie w ramach szkoleń nie ma na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy dla celów zawodowych.

Zgodnie z zapisem wniosku o dofinansowanie projektu realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz doktorantów Uniwersytetu szkolenia traktowane są jako działania towarzyszące (seminaryjne) do osiągnięcia celu głównego. A celem głównym projektu jest: podniesienie poziomu rozwoju technologicznego i innowacyjności Województwa poprzez udzieloną w latach 2013-2015 pomoc stypendialną dla 226 doktorantów kształcących się na kierunkach uznanych za szczególnie istotne z punktu widzenia innowacyjności regionu, wpisujących się w kluczowe obszary technologiczne, określone w Programie (…) na lata 2010-2020.

Pracodawcy nie kierują na przedmiotowe szkolenia swoich pracowników. Doktoranci samodzielnie zgłaszali swój akces do projektu. Ponadto na etapie rekrutacji nie obowiązywało kryterium zatrudnialności. Pozyskane umiejętności na szkoleniach prowadzonych przez Wnioskodawcę okażą się pomocne nie w ramach wykonywanej pracy, a w ramach prowadzonych badań naukowych. Grupa docelowa doktorantów nie jest jednorodna i prezentuje różne obszary technologiczne. Realizowane szkolenia nie są prowadzone w formach i na zasadach wynikających z odrębnych przepisów. Specyficznych form i zasad nie narzucił również Wnioskodawcy Zlecający. Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi szkoleniowe nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Szkolenia finansowane są ze środków unijnych. Za przedmiotowe usługi szkoleniowe Wnioskodawcy płaci Uniwersytet. Środki pochodzą z Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki.

Projektodawcą jest Samorząd Województwa /Wydział (…), Partnerem Uniwersytet. Zleceniodawcą dla Wnioskodawcy jest Uniwersytet, który dokonuje płatności dla Wnioskodawcy.

Środki, którymi Zleceniodawca płaci Wnioskodawcy za usługi, są środkami uwzględnionymi w realizowanym przez ten podmiot projekcie właśnie na nabycie danego rodzaju usług świadczonych przez Wnioskodawcę, każde szkolenie realizowane przez Wnioskodawcę w budżecie projektu stanowi oddzielną pozycję w kategorii: Zadanie 2 - wsparcie towarzyszące. Faktura wystawiona przez Wnioskodawcę stanowić będzie dla Zleceniodawcy dowód poniesienia wydatku przewidzianego w planie realizowanego przez niego projektu. Każda faktura projektowa jest przypisana do konkretnej pozycji budżetowej w danym roku. Całość zapłaty pochodzi z rachunku bankowego projektu Zleceniodawcy. Uczestnicy szkoleń nie wnoszą żadnych kwot stanowiących wkład własny. Przedmiotowe szkolenia dla doktorantów są bezpłatne.

Przedmiotowe szkolenia nie są elementem kształcenia na poziomie wyższym. Uczestnictwo w szkoleniach nie jest uwarunkowane poziomem wykształcenia.

Projekt nie stanowi oferty edukacyjnej studiów i uczestnictwo w nim nie jest niezbędne do zaliczenia danego semestru studiów i w efekcie do ukończenia studiów.

Wystawiając faktury za przedmiotowe szkolenia Wnioskodawca uwzględnia stawkę 23% podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy odnoszą się do kwestii, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, które traktuje wykonywanie usług szkoleniowych na rzecz Uniwersytetu jako usługi inne niż usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego określone w art. 43 ust. 1 pkt 29 uVAT, w związku z czym niekorzystające ze zwolnienia przewidzianego w tym przepisie i rodzące obowiązek opodatkowania wykonywania tych usług stawką 23% podatku VAT.

Dla oceny tego, czy szkolenia wykonywane przez Wnioskodawcę są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

czy są to usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostkę objętą systemem oświaty lub
czy są to usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz

czy są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub
czy są świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub
czy szkolenia finansowane są w całości ze środków publicznych.

W opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że nie jest podmiotem objętym systemem oświaty w zakresie świadczenia przedmiotowych usług w postaci szkoleń.

Ponadto Wnioskodawca nie jest uczelnią, jednostką naukową czy też badawczo-rozwojową świadczącą usługi kształcenia na poziomie wyższym.

Biorąc pod uwagę powyższe wskazać należy, że realizowane przez Wnioskodawcę szkolenia, nie spełniają przesłanek umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Usługi te nie mogą również korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, jako świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, gdyż jak wskazał Wnioskodawca, przedmiotowe szkolenia nie są elementem kształcenia na poziomie wyższym oraz projekt nie stanowi oferty edukacyjnej studiów i uczestnictwo w nim nie jest niezbędne do zaliczenia danego semestru studiów i w efekcie ukończenia studiów. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę nie są zatem usługami ściśle związanymi ze świadczonymi przez Zleceniodawcę usługami edukacyjnymi i nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

W związku z czym należy przeanalizować, czy spełnione zostaną przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a-c powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

W tym miejscu należy wskazać, że w świetle art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE, państwa członkowskie zwalniają kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W dniu 1 lipca 2011 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 77 str. 1 ze zm.). Rozporządzenie Rady nr 282/2011 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, że przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2011 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy.

Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 282/2011 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Zatem, jak wyżej wskazano, aby dane usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie wskazanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a – c tego przepisu.

Tym samym, dla zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT, istotne jest – w pierwszej kolejności – uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, a następnie spełnienie dodatkowych warunków wynikających z niniejszego przepisu, tj. prowadzenie danego szkolenia w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub uzyskanie akredytacji na dany rodzaj szkolenia lub finansowanie danego szkolenia w całości ze środków publicznych lub też finansowanie danego szkolenia w co najmniej 70% ze środków publicznych.

W odniesieniu do opisanych we wniosku usług szkoleniowych należy zauważyć, że aby w ogóle można było rozpatrywać wymienione szkolenia w kategoriach zwolnienia od podatku w kontekście art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT lub § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia należy rozstrzygnąć, czy mamy do czynienia z usługą kształcenia lub przekwalifikowania zawodowego, co stanowi podstawową przesłankę warunkującą zastosowanie tego zwolnienia.

I tak, kierując się wskazówkami ww. rozporządzenia Rady UE zawierającymi definicję kształcenia zawodowego, należy stwierdzić, że kształcenie zawodowe jest procesem mającym na celu nauczenie, przekazanie wiedzy z określonej dziedziny, które ma posłużyć zdobyciu bądź uaktualnieniu wiedzy obecnie posiadanej przez uczestnika takiego szkolenia. Definicja usług kształcenia zawodowego i przekwalifikowania, zawarta w ww. rozporządzeniu, kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z daną branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy.

Z wniosku wynika, że projekt nie stanowi oferty edukacyjnej studiów i uczestnictwo w nim nie jest niezbędne do zaliczenia danego semestru studiów i w efekcie do ukończenia studiów.

Przedmiotowe szkolenia nie są elementem kształcenia na poziomie wyższym. Uczestnictwo w szkoleniach nie jest uwarunkowane poziomem wykształcenia.

Świadczone usługi szkoleniowe nie stanowią usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego. Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę nie pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkoleń. Nauczanie w ramach szkoleń nie ma na celu uzyskania lub uaktualnienia wiedzy dla celów zawodowych.

Mając na uwadze opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawne należy stwierdzić, że w przedstawionej sytuacji Wnioskodawca nie świadczy usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, gdyż jak wskazał we wniosku, szkolenia te nie pozostają w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem uczestnika szkoleń oraz nie mają na celu uzyskania bądź uaktualnienia wiedzy do celów zawodowych.

Taka kwalifikacja prawnopodatkowa sprawia, że w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT oraz § 3 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Tym samym bez znaczenia dla zastosowania zwolnienia w tym przypadku pozostaje fakt, czy spełnione są pozostałe przesłanki warunkujące to zwolnienie, wymienione w tych przepisach, w tym kwestia finansowania realizowanego projektu ze środków publicznych.

Mając powyższe na uwadze, prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia, o których mowa we wniosku będą opodatkowane stawką 23% podatku VAT na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin