INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 15.02.2012 r. (data wpływu 27.02.2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• amortyzacji podatkowej nabytego budynku – jest prawidłowe,
• amortyzacji podatkowej nabytych Urządzeń – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27.02.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie amortyzacji podatkowej nabytego budynku i nabytych Urządzeń.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka F. Sp. z o.o. („F.”) w dniu 16 listopada 2011 roku nabyła prawo własności do budynku niemieszkalnego wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na której ten budynek jest położony (nazywane dalej łącznie „Nieruchomością”), oraz prawo własności do systemu drzwi suwanych (KST, rodzaj 653 „Urządzenia klimatyzacyjne”) i urządzeń klimatyzacyjnych (KST, rodzaj 669 „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”) (nazywanych dalej łącznie „Transakcją”). Cena została zapłacona, a budynek wydany F. w dniu 17 listopada 2011 roku. Prawo użytkowania wieczystego gruntu tej nieruchomości jest ważne do dnia 5 grudnia 2089 roku.Sprzedającym był syndyk, a nieruchomość stanowiła część masy upadłości spółki N. sp. z o.o. która była spółką prawa handlowego i podatnikiem podatku VAT (Sprzedający).

Sprzedający na dzień zawarcia Transakcji był:

1. wieczystym użytkownikiem działki ewidencyjnej oznaczonej następującymi cechami identyfikacyjnymi: numer działki 127/1, m², gdzie w dziale II księgi wieczystej jako właściciel wpisany jest Skarb Państwa. Po zawarciu Transakcji F. jest użytkownikiem wieczystym tej działki;
2. właścicielem budynku („Budynek”) o wskazanej w akcie notarialnym lokalizacji, który stanowił odrębną oznaczoną odrębnym identyfikatorem — nieruchomość. Łączna powierzchnia budynku wynosi około 4000 m² i składa się z:
   1. powierzchni magazynowej — około 3000 m²
   2. powierzchni handlowej — około 500 m²
   3. powierzchni biurowej - około 500 m²
3. właścicielem systemu drzwi suwanych i urządzeń klimatyzacyjnych („Urządzenia”). Drzwi i urządzenia klimatyzacyjne były zainstalowane w Budynku na dzień zawarcia Transakcji. Automatyczne drzwi wejściowe rozsuwane zainstalowane w budynku nie są trwale połączone i przypisane do Budynku, gdyż można je wymontować bez uszczerbku dla nich i Budynku, wymienić lub ponownie zainstalować w innym miejscu. Ponadto, posiadają one wszystkie elementy konstrukcyjne niezbędne do prawidłowego funkcjonowania, jako całość, zgodnie z przeznaczeniem, niezależnie od zmiany miejsca ich Instalacji. Klimakonwektory - urządzenia klimatyzacyjne wraz z okablowaniem służą do utrzymywania zadanej temperatury w pomieszczeniu i składają się z wymiennika, wentylatora, tacy ociekowej, zaworu sterującego itd. z punktu widzenia kryteriów techniczno - użytkowych, a w szczególności możliwości eksploatacji klimakonwektora po jego ewentualnym demontażu, urządzenie należałoby uznać za kompletne i w konsekwencji zdatne do użytku na moment Transakcji.
   
   

Istniejący Budynek, którego właścicielem był Sprzedający:

1. został wzniesiony w 1971 roku,
2. na dzień wydania Budynku F., budynek ten znajdował się w dobrym stanie technicznym tzn. był i jest zdatny do użytkowania.

Cała powierzchnia w Budynku wraz z terenem przyległym została wynajęta. Budynek posiadał na dzień Transakcji umowę z 2008 roku dot. wynajmu powierzchni magazynowo-handlowej o powierzchni 490 m² wraz z przylegającym terenem wokół Budynku o powierzchni 410 m². Budynek posiadał także Warunkową Umowę Najmu z 2011 na wynajem pozostałej powierzchni Budynku wraz z przyległym terenem wokół budynku.

Przedmiotem działalności F. są m.in. inwestycje długoterminowe oraz wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKO 6820Z). F. nie zawiesił wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, ani też nie zaprzestał działalności polegającej na wynajmie nieruchomości. F. jest podatnikiem podatku VAT i rozlicza obrót z tyt. najmu w deklaracjach podatku VAT.

F.:

1. wyodrębnił z ceny Budynku niemieszkalnego wartość prawa wieczystego użytkowania związanego z tym Budynkiem na podstawie informacji o wartości prawa wieczystego użytkowania zawartej w akcie notarialnym,
2. wprowadził Budynek niemieszkalny wraz z drzwiami oraz urządzeniem klimatyzacyjnym jako jeden obiekt Inwentarzowy do ewidencji długoterminowych inwestycji. W związku z faktem, że budynek jest inwestycją długoterminową a nie środkiem trwałym, jego przyjęcie do używania nie zostało udokumentowane formularzem OT,
3. na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych, rozpoczął amortyzację budynku niemieszkalnego od miesiąca następnego po miesiącu jego zakupu stosując 10% roczną stawkę amortyzacji.

Wszystkie wymienione we wniosku aktywa (Budynek i Urządzenia) stanowią własność Spółki, zostały przez Nią nabyte oraz są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, zaś ich okres używania jest dłuższy niż rok. Nabycie nieruchomości oraz Urządzeń zostało udokumentowane fakturami VAT, przy czym sprzedaż nieruchomości przez sprzedającego korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, natomiast sprzedaż Urządzeń była opodatkowana 23% stawką odatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy i od którego miesiąca można zastosować 10% roczną stawkę amortyzacji do amortyzacji podatkowej używanego budynku niemieszkalnego nabytego w listopadzie 2011 roku, aby pełna wartość odpisów amortyzacyjnych była kosztem uzyskania przychodów z chwilą ich zaewidencjonowania. Pytanie nie dotyczy prawa wieczystego użytkowania związanego z tym Budynkiem, które zostało wyodrębnione z ceny budynku niemieszkalnego. Zwracamy uwagę, że przedmiot inwestycji długoterminowej został wprowadzony do ewidencji inwestycji długoterminowych oraz umożliwia F. uzyskiwanie bieżących przychodów z najmu. Jeśli przedmiotowa inwestycja nie może być amortyzowana wg 10% rocznej stawki amortyzacyjnej, wówczas prosimy o wskazanie odpowiedniej stawki amortyzacyjnej. Jeśli F. nie przysługuje prawo do amortyzacji używanego budynku niemieszkalnego, wówczas F. prosi o wskazanie odpowiedniego sposobu rozliczenia kosztów tej inwestycji oraz przychodów z najmu w rozliczeniach dot. podatku dochodowego od osób prawnych.
2. Czy Urządzenia należy potraktować jako odrębne środki trwałe, czy też można zwiększyć wartość inwestycji (Budynku) o ich wartość. Jeśli Urządzenia powinny stanowić odrębne środki trwałe to czy i od którego miesiąca F. może amortyzować Urządzenia oraz jaki procent rocznej stawki amortyzacyjnej umożliwi zaliczanie pełnej wartości odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów z chwilą ich zaewidencjonowania.
3. Czy F. miała prawo do odliczenia 23% podatku naliczonego VAT od faktur dokumentujących zakup Urządzeń wystawionych przez Sprzedającego, jeśli nabycie Budynku zostało udokumentowane przez Sprzedającego fakturą VAT podlegającą zwolnieniu z podatku VAT.

Niniejsza interpretacja dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych, tj. zagadnień zawartych w pytaniu nr 1 i 2. Natomiast w zakresie pytania nr 3 zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Zdaniem Wnioskodawcy.

Ad. 1)

Zgodnie z zezwoleniem na użytkowanie oraz faktycznym przeznaczeniem budynku, zdaniem F. budynek powinien zostać zaliczony do 103 KST (Budynki handlowo-usługowe). W związku z tym spełnia warunki do zastosowania 2,5% rocznej stawki amortyzacyjnej zgodnie z załącznikiem nr 1 „Wykaz rocznych stawek amortyzacyjnych” do CIT.

Zgodnie z art. 16j ust. 3 ClT środki trwałe, o których mowa w art. 16j ust. 1 pkt 3 CIT, uznaje się za:

1. używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2. ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Przepisy podatkowe:

1. nie zawierają kryteriów ustalenia okresu, kiedy środki trwałe były używane przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych podatnika („wieku obiektu”) w przypadku braku odpowiedniej dokumentacji świadczącej o dacie pierwszego oddania budynku do używania,
2. b) nie regulują jakimi dowodami należy udokumentować używanie środka trwałego.

Zgodnie z art. 180 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Ponadto, zgodnie z treścią art. 181 Ordynacji podatkowej dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin.

Zdaniem F.:

1. Budynek spełnia warunki uznania go za używany w rozumieniu art. 16j ust. 1 pkt 4 CIT a w konsekwencji pozwala na zastosowanie 10% stawki amortyzacji na potrzeby rozliczenia podatku dochodowego od osób prawnych w związku z tym, że został wzniesiony w 1971 i od tego czasu jest używany; był także przebudowywany.
2. Budynek należy amortyzować od miesiąca następnego po jego zakupie, ponieważ pierwsze „użycie” Budynku przez F. nastąpiło w dniu zawarcia Transakcji.
   
   

Ad. 2)

KŚT wskazuje, iż budynkami są obiekty budowlane, trwale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiadające fundamenty i dach. Do wyposażenia budynku zalicza się natomiast wszystkie instalacje wbudowane w konstrukcje budynku na stałe, np. instalacje sanitarne, elektryczne, sygnalizacyjne, komputerowe, telekomunikacyjne, przeciwpożarowe oraz normalne wyposażenie budynku np. wbudowane meble. W skład budynku, jako pojedynczego obiektu inwentarzowego, wlicza się również tzw. „obiekty pomocnicze” obsługujące dany budynek, np. chodniki, dojazdy, podwórka, place, ogrodzenia, studnie, itp.

Nabyte Urządzenia nie są wbudowane na stałe w konstrukcję Budynku (Urządzenia mogą zostać w każdej chwili zdemontowane i zamontowane w innym miejscu), jednak są funkcjonalnie związane z tym Budynkiem. W związku z tym należy je zaliczyć do wyposażenia Budynku, które powiększa jego wartość początkową. Zaznaczamy, że wszystkie Urządzenia zostały nabyte przez Spółkę we własnym zakresie, stanowią jej własność, są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, mają przewidywany okres używania dłuższy niż rok oraz są wykorzystywane na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą.

W związku z tym, że zwiększyły wartość inwestycji (Budynku) to Urządzenia nie będą stanowić oddzielnych środków trwałych podlegających amortyzacji wg odpowiedniej stawki oraz sposobu amortyzacji zgodnie z Wykazem Rocznych Stawek Amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik numer 1 do CIT, tzn.:

1. 10% stawka amortyzacji dla Urządzenia klimatyzacyjnego (KST, rodzaj 653 „Urządzenia klimatyzacyjne”),
2. 10% stawka amortyzacji dla Drzwi Przesuwanych (KST, rodzaj 669 „Pozostałe urządzenia nieprzemysłowe”).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r. Nr 0, poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.