2015.03.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/423-668/14-6/KS
z 17 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z 15 grudnia 2014 r. (data wpływu 17 grudnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potwierdzenia, czy przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż maszyn (o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty nadwyżki całkowitych wydatków inwestycyjnych ponad maksymalną wysokość wydatków kwalifikowanych‚ określoną w zezwoleniu) przed upływem 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, powoduje całkowitą lub częściową utratę prawa Spółki do zwolnienia w podatku dochodowym – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek – uzupełniony pismem z dnia 16 lutego 2015 r. (data wpływu 17 luty 2015 r.) oraz z dnia 09 marca 2015 r. (data wpływu 11 marca 2015 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie potwierdzenia, czy przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż maszyn (o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty nadwyżki całkowitych wydatków inwestycyjnych ponad maksymalną wysokość wydatków kwalifikowanych‚ określoną w zezwoleniu) przed upływem 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, powoduje całkowitą lub częściową utratę prawa Spółki do zwolnienia w podatku dochodowym.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność w zakresie produkcji herbaty na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) na podstawie zezwolenia wydanego w dniu 19.02.2010 r. (dalej: „Zezwolenie”).

W ramach działalności objętej Zezwoleniem, Spółka zobowiązana jest do:

utworzenia 240 miejsc pracy na terenie SSE i ich utrzymania do 30 czerwca 2017 r.
poniesienia wydatków na nową inwestycję na terenie SSE w wysokości 150.000.000,00 zł, jednak w przypadku korzystania ze zwolnienia z tytułu nowej inwestycji maksymalna kwota wynosi 190.000.000,00 zł.

Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych całości inwestycji Spółki, określona w Zezwoleniu wynosi 190.000.000,00 zł, przy czym koszty te powinny zostać poniesione do dnia 30.06.2013 r. W rzeczywistości do dnia 30.06.2013 r. Spółka dokonała wydatków związanych z inwestycją objętą Zezwoleniem na łączną kwotę 205.065.649,52 zł. W związku z czym nadwyżka faktycznych wydatków poniesionych przez Spółkę nad maksymalną wysokością kosztów kwalifikowanych, określonych w Zezwoleniu, wynosi 15.065.649,52 zł.

Spółka chciałaby podkreślić, że wydatki w kwocie nadwyżki (15.065.649,52 zł) stanowią koszty związane z realizacją inwestycji w ramach Zezwolenia, jakkolwiek jej zdaniem nie wpływają na wysokość uzyskanego prawa do zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych z uwagi na przekroczenie limitu 190.000.000,00 zł, określonego w Zezwoleniu.

Z uwagi na strategiczną decyzję centrali grupy, do której należy Spółka, Spółka rozważa obecnie sprzedaż części swych maszyn produkcyjnych (łącznie 13 maszyn), używanych dotąd w działalności strefowej do produkcji jednego z asortymentów herbat, tj. herbat pakowanych w odrębnych kopertkach (technologia „A”). Ww. maszyny posiadają bowiem przestarzałą technologię, co powoduje mniejszą wydajność produkcji herbat. Jakość wyrobów produkowanych przez maszyny A nie spełnia wymagań tzw. kategorii Premium, dlatego też obecnie Spółka ukierunkowuje się na produkcję przy użyciu maszyn marki – Premium, a nie A.

Maszyny A zostały przyjęte do użytkowania przez Spółkę w dniu 11.04.2012 r., a ich łączna wartość początkowa wynosi 11.586.000,00 zł.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 16 lutego 2015 r. Spółka doprecyzowała, że:

wydatek na zakup 13 maszyn, które Spółka zamierza sprzedać, zaliczony został do kosztów inwestycji wg rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 10.12.2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), z tytułu których Spółce przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych;
wartość sprzedawanych 13 maszyn (o łącznej wartości początkowej wynoszącej 11.586.000,00 zł), ujętych w ewidencji środków trwałych Spółki w dniu 11.04.2012 r. mieści się we wskazanej nadwyżce, tj. kwocie 15.065.649,52 zł.

Ponadto, w uzupełnieniu wniosku z dnia 9 marca 2015 r. Spółka wskazała, że:

Na podstawie Zezwolenia z dn. 19.02.2010 r. na prowadzenie przez Spółkę działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „Zezwolenie”), warunkiem prowadzenia działalności na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) jest m.in. poniesienie na terenie SSE przez Spółkę wydatków inwestycyjnych (w rozumieniu § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dn. 10.12.2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. z 2008 r. Nr 232, poz. 1548 ze zm.), dalej: („Rozporządzenie”) w wysokości co najmniej 150.000.000,00 zł w terminie do 30.06.2012 r. (na podstawie Decyzji Ministra Gospodarki), termin ten został przedłużony do dn. 30.06.2013 r.).

Jednocześnie, w przypadku korzystania ze zwolnienia podatkowego przez Spółkę z tytułu kosztów nowej inwestycji, maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji (w rozumieniu § 6 Rozporządzenia) wynieść może maksimum 190.000.000,00 zł.

Jak wynika z analizy Zezwolenia:

w przypadku wydatków inwestycyjnych, Zezwolenie określa wyłącznie minimalną kwotę, tj. 150.000.000,00 zł - nie wskazuje na maksymalną kwotę wydatków inwestycyjnych związanych z Zezwoleniem;
w przypadku kosztów kwalifikowanych (pojęcie węższe niż wydatki inwestycyjne) Zezwolenie nie określa górnej granicy kwotowej;
przedział kwotowy, w którym muszą zawierać się koszty kwalifikowane inwestycji Spółki, aby Spółka skorzystała z pomocy publicznej to minimum 150.000.000,00 zł (z pewnością nie mogą być niższe niż minimum wydatków inwestycyjnych) i maksimum 190.000.000,00 zł;
Zezwolenie nie wskazuje, że wydatki kwalifikowane Spółki powinny dotyczyć konkretnych środków trwałych (np. konkretnych modeli maszyn, urządzeń); w związku z tym, Spółka w swej ewidencji księgowej nie wyodrębnia środków trwałych, z tytułu zakupu których przysługuje jej pomoc publiczna oraz środki trwałe, z tytułu zakupu których pomoc ta przysługuje;
korzystając ze zwolnienia podatkowego, przy kalkulacji wielkości pomocy publicznej jako kwotę kosztów kwalifikowanych inwestycji Spółka może przyjąć maksymalnie 190.000.000,00 zł, a zatem jakakolwiek nadwyżka kosztów kwalifikowanych ponad tą kwotę (próg), nie wpływa na wysokość pomocy publicznej udzielonej Spółce;
w konsekwencji, zdaniem Spółki, Zezwolenie dotyczy wszystkich wydatków inwestycyjnych Spółki (koszty nowej inwestycji), kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, przy czym pomoc publiczna (zwolnienie podatkowe) dotyczy tylko tych z nich, które zawierają się w przedziale od 150.000.000,00 zł do 190.000.000,00 zł;
powyższe nie oznacza jednak, że wszelkie wydatki inwestycyjne Spółki związane z Zezwoleniem, przekraczające kwotę 190.000.000,00 zł nie stanowią kosztów kwalifikowanych inwestycji, a jedynie to, że nadwyżka ponad ww. kwotę (próg) nie może mieć wpływu na wysokość pomocy publicznej (tj. wysokość zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych). Oznacza to jednak, iż gdyby określony w Zezwoleniu próg uprawniający do przyznania zwolnienia w podatku dochodowym od osób prawnych był wyższy to wspomniana nadwyżka kosztów kwalifikowanych mogłaby także zostać wykorzystana dla potrzeb wspomnianego zwolnienia podatkowego;
gdyby „kosztami kwalifikowanymi” były wyłącznie koszty, z tytułu których przysługuje Spółce pomoc publiczna, pkt II. ust. 1 Zezwolenia, w brzmieniu obecnym: „[...] maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych inwestycji, o których mowa w § 6 Rozporządzenia wyniesie 190.000.000 zł [...]” nadałoby brzmienia następującego:
„[...] koszty kwalifikowane inwestycji, o których mowa § 6 Rozporządzenia wyniosą 190.000.000 zł [...]”.

Zezwolenie posługuje się terminami „wydatków inwestycyjnych” oraz „kosztów kwalifikowanych inwestycji” w oparciu o § 6 Rozporządzenia. Analiza przepisów Rozporządzenia wskazuje, że:

„za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia [...]” (§ 6 Rozporządzenia);
zdaniem Spółki „koszty inwestycji” jest pojęciem szerszym niż „wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą” i oznacza wszelkie wydatki związane z nową inwestycją (w rozumieniu § 3 ust. 4 Rozporządzenia); koszty inwestycji, po spełnieniu określonych warunków, stanowią wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną w postaci zwolnienia podatkowego, jednakże wysokość faktycznej pomocy publicznej (zwolnienie podatkowe) zależy od maksymalnego progu kosztów kwalifikowanych określonego w Zezwoleniu (próg ten służy wyłączenie określeniu maksymalnej wysokości pomocy publicznej, nie decyduje natomiast o wykreśleniu z kosztów kwalifikowanych wydatków na środki trwałe, przewyższających ww. próg);
użyte w Zezwoleniu wyrażenie „wydatki inwestycyjne” jest tożsame z pojęciem „koszty inwestycji”, użytym w Rozporządzeniu;
użyte w Zezwoleniu wyrażenie „koszty kwalifikowane inwestycji” jest tożsame z pojęciem „wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą”, użytym w Rozporządzeniu;
zgodnie z § 5 ust. 1-2 Rozporządzenia, zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej, m.in. pod warunkiem utrzymania własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym;
reasumując, zwolnienie podatkowe dotyczy wydatków inwestycyjnych Spółki, będących kosztami kwalifikowanymi zgodnie z Rozporządzeniem, które nie przekraczają progu (kwoty) określonego w Zezwoleniu.

W przypadku będącym przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną, do dn. 30.06.2013 r. Spółka poniosła koszty nowej inwestycji (wydatki inwestycyjne), kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną, związanej z Zezwoleniem na łączną kwotę 205.065.649,52 zł, co zostało potwierdzone w protokole z kontroli z dnia 30.09.2013 r. przeprowadzonym przez Specjalną Strefę Ekonomiczną.

W związku z tym, nadwyżka faktycznych kosztów nowej inwestycji (kosztów kwalifikowanych) poniesionych przez Spółkę nad maksymalną wysokością kosztów kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną (tj. zwolnienia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych), określonych w Zezwoleniu, wynosi 15.065.649,52 zł. Łączna wartość początkowa 13 maszyn, które Spółka planuje sprzedać, wynosi natomiast 11.586.000,00 zł.

Sprzedaż tychże maszyn spowoduje zatem, że łączna wysokość kosztów nowej inwestycji (wydatków inwestycyjnych) Spółki, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, zmniejszy się do 193.479.649,52 zł. Transakcja ta nie spowoduje jednakże obniżenia kwoty poniesionych kosztów kwalifikowanych, tj. 190.000.000 zł, w oparciu o którą Spółka kalkuluje wysokość zwolnienia podatkowego. Mimo sprzedaży 13 maszyn, nadal będzie bowiem występowała nadwyżka kosztów kwalifikowanych (3.479.649,52 zł).

Podsumowując, w odpowiedzi na pytanie zawarte w wezwaniu Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu nr ILPB3/423-668/14-4/KS z dn. 24.02.2015 r. Spółka stwierdza jednoznacznie, iż:

wydatek na zakup 13 maszyn, które Spółka zamierza sprzedać, zaliczony został do kosztów inwestycji wg Rozporządzenia, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, ale przekraczającej przyjęty próg dla kalkulacji maksymalnego zwolnienia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. 190.000.000 zł;
wartość 13 maszyn (o łącznej wartości początkowej inwestycji wynoszącej 11.586.000 zł), które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki w dniu 11.04.2012 r. mieści się więc we wskazanej nadwyżce, tj. kwocie 15.065.649,52 zł (205.065.649,52 zł - 190.000.000 zł).

Zważywszy na powyższe Spółka uważa, iż w udzielonej przez nią na pierwsze wezwanie odpowiedzi nie ma sprzeczności.

Dodatkowo Spółka chciałaby zauważyć, iż ponieważ pomoc publiczna określona dla Spółki w Zezwoleniu nie została przyznana na konkretne modele maszyn a maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych, określona dla celów kalkulacji zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych, wynosi 190.000.000,00 zł, sprzedaż ww. maszyn, nawet gdyby hipotetycznie uznać, (co nie miało jednakże miejsce w przypadku Spółki), że ich wartość początkowa mieści się w kwocie 190.000.000,00 zł), to nie spowoduje to w ujęciu całościowym (globalnym) także, zdaniem Spółki, obniżenia tego maksymalnego progu kwotowego po sprzedaży maszyn.

Ww. zdanie obrazuje następująca kalkulacja:

nawet gdyby wartość początkowa ww. 13 maszyn, mieściła się w kwocie 190.000.000,00 zł, to ich sprzedaż spowoduje tylko hipotetycznie (przejściowo) obniżenie maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych stanowiących podstawę dla przyznanej ulgi w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych o ich wartość początkową do kwoty 178.414.000,00 zł (tj. 190.000.000,00 zł - 11.586.000,00 zł);
w całościowym bowiem ujęciu, kwota 178.414.000,00 zł zostanie uzupełniona automatycznie i ostatecznie przez wartość początkową 11.586.000,00 zł innych środków trwałych, z tytułu których wydatki stanowią koszty nowej inwestycji, kwalifikujące się do objęcia pomocą publiczną; tym samym maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych stanowiących podstawę dla przyznanej ulgi w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych w kwocie 190.000.000,00 zł nie zostanie ostatecznie obniżona.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż maszyn (o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty nadwyżki całkowitych wydatków inwestycyjnych ponad maksymalną wysokość wydatków kwalifikowanych‚ określoną w Zezwoleniu) przed upływem 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, powoduje całkowitą lub częściową utratę prawa Spółki do zwolnienia w podatku dochodowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować w ten sposób, że Spółka nie utraci (ani częściowo, ani w całości) prawa do zwolnienia w podatku dochodowym wskutek sprzedaży przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych maszyn o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty nadwyżki całkowitych wydatków inwestycyjnych ponad maksymalną wysokość wydatków kwalifikowanych, określoną w Zezwoleniu.

Uzasadnienie.

Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 1 pkt 34 ww. ustawy, wolne od podatku są dochody:

„[...] uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych [...], przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami”.

Z wykładni powyższego przepisu wynika, iż wielkość zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych nie może przekroczyć maksymalnej dopuszczalnej na danym obszarze pomocy, zaś ocena uprawnienia Spółki do korzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego, powinna opierać się na przepisach ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych oraz wydanych na jej podstawie przepisów wykonawczych.

W analizowanym przypadku są nimi przepisy m.in. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10.12.2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U.2008.232.1548, ze zm., dalej: „Rozporządzenie”).

Zgodnie z przepisami § 3 ust. 1, § 5 ust. 2 oraz § 6 ust. 1 Rozporządzenia:

za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące m.in. ceną nabycia środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątkowych podatnika;

Planowana sprzedaż dotyczy 13 maszyn, które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki w dniu 11.04.2012 r. i dotyczą inwestycji objętej Zezwoleniem.
pomoc publiczna udzielana na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi pomoc regionalną z tytułu:
1. kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych m.in. w pkt 1) powyżej lub
2. tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, także jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.
Zdaniem Spółki, intencją ustawodawcy (wyrażoną także w ustawie o specjalnych strefach ekonomicznych) było nie tylko wskazanie dolnej, ale i górnej granicy wydatków inwestycyjnych, będących podstawą udzielenia pomocy publicznej, polegającej na zwolnieniu z podatku dochodowego od osób prawnych. Dlatego też wyłącznie wydatki mieszczące się w przedziale pomiędzy dolną i górną granicą kwot wydatków kwalifikowanych, określonych w Zezwoleniu dla Spółki, mogą wpływać na prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.

Zezwolenie Spółki określa maksymalną sumę kosztów kwalifikowanych do 30.06.2013 r. w wysokości 190.000.000,00 zł. Wszystkie poniesione zatem przez Spółkę do 30.06.2013 r. wydatki inwestycyjne w kwocie 205.066.000,00 zł wprawdzie zostały poniesione w związku z realizacją inwestycji na terenie SSE na podstawie uzyskanego Zezwolenia, jakkolwiek przekraczają częściowo ww. próg i dlatego też część nadwyżki ponad ww. maksymalny limit nie wpływa na prawo Spółki do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych.
jednym z warunków skorzystania przez Spółkę ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu kosztów nowej inwestycji jest:
„utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym”.

Powyższy przepis oznacza, że uchybienie powyższych warunków skutkuje utratą prawa do zwolnienia podatkowego w części, w jakiej było ono związane ze zbytym składnikiem majątku. Zdaniem Spółki, zasada ta dotyczy jedynie tych wydatków inwestycyjnych, które były konieczne do uzyskania Zezwolenia przez Spółkę (minimalna wysokość wydatków kwalifikowanych) oraz które nie przekraczały maksymalnej kwoty kosztów kwalifikowanych określonych w Zezwoleniu. Jedynie bowiem te wydatki wpływają na wysokość zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. W konsekwencji, dopiero zbycie składników majątku Spółki o wartości początkowej powyżej 15.066.000,00 zł (nadwyżka faktycznych wydatków Spółki ponad limit 190.000.000,00 zł wpłynęłoby na (częściową lub całkowitą) utratę prawa do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych przez Spółkę.

Cytowany przepis nie odnosi się natomiast do wydatków ponad limit maksymalnych wydatków kwalifikowanych, będących przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację. Ponieważ Spółka nie przeniosła dotąd własności żadnych innych składników majątku związanych z działalnością strefową, należy uznać, iż zbycie przez Spółkę części tych składników, których wartość nie przekracza nadwyżki zadeklarowanej wartości kosztów nad maksymalną kwotą kosztów kwalifikowanych, tj. 15.066.000,00 zł, nie zmniejszy dopuszczalnej pomocy regionalnej w związku z działalnością w SSE oraz nie wpłynie na zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że Spółka, sprzedając analizowane maszyny produkcyjne o wartości początkowej 11.586.000,00 zł, nadal będzie spełniać wszelkie warunki określone w Zezwoleniu i przepisach, na podstawie których zostało wydane, a tym samym sprzedaż ta nie wpłynie na utratę Zezwolenia, czy prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób prawnych. Uzyskane Zezwolenie oraz zwolnienie z podatku dochodowego od osób prawnych nie warunkują bowiem udzielenia pomocy publicznej od poniesienia kosztów kwalifikowanych ponad 190.000.000 zł, lecz do tego limitu.

Stanowisko Spółki znajduje również potwierdzenie m.in. w:

interpretacji indywidualnej Dyrektora IS w Łodzi z 21.08.2014 r. (IPTPB3/423-181/14-3/KJ):
„Ponieważ ww. przepis [dotyczący 5-letniego okresu] nie mówi o inwestycji jako całości, lecz jedynie o poszczególnych składnikach majątkowych i momencie ich ujawnienia w księgach, uznać należy, że rozpatrywanie ewentualnego obowiązku zwrotu pomocy winno odnosić się do poszczególnych środków trwałych w kontekście spełnienia wymogów określonych przepisami Rozporządzenia. […] Sprzedaż innych środków trwałych (maszyn i urządzeń) zaliczonych do wydatków kwalifikowanych, co do których okres 5 lat […] nie minął, skutkować będzie utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, w tej części, w jakiej zwolnienie związane było z tymi środkami trwałymi, których własność została przeniesiona”.
interpretacji indywidualnej Dyrektora IS w Katowicach z 08.08.2011 r. (IBPBI/2/423-520/11/SD):
„[...] przeniesienie w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne – przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego wyłącznie w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku którego własność została przeniesiona (w okresie następującym po zbyciu składnika majątkowego), o ile zostaną spełnione pozostałe warunki zezwolenia”.
interpretacji indywidualnej Dyrektora IS w Bydgoszczy z 27.05.2010 r. (ITPB3/423-107/10/MK):
„[...] przeniesienie w jakiejkolwiek formie składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne z uchybieniem powyższych warunków [m.in. okresu 5 lat] stanowi wystarczającą przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona. Innymi słowy, przepis ogranicza przeniesienie własności składników majątkowych związanych z tymi wydatkami inwestycyjnymi, które były konieczne do osiągnięcia, uzyskania zwolnienia podatkowego od całości dochodów”.
interpretacji indywidualnej Dyrektora IS w Katowicach z 15.10.2010 r. (IBPBI/2/423-965/10/AP):
„[...] przeniesienie w jakiejkolwiek formie własności składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne - przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych – stanowi przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego wyłącznie w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona (w okresie następującym po zbyciu składnika majątkowego), o ile zostaną spełnione pozostałe warunki zezwolenia”.

Wobec powyższego, stanowisko Spółki należy uznać za w pełni uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 282), Rada Ministrów, na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki, ustanawia strefę w drodze rozporządzenia.

Na mocy art. 12 ww. ustawy, dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy w ramach zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1, przez osoby prawne lub osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą są zwolnione od podatku dochodowego, odpowiednio na zasadach określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych lub w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie to stanowi pomoc publiczną, przy czym wielkość tej pomocy nie może przekroczyć jej maksymalnej wielkości określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 4.

Podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej, zwane dalej „zezwoleniem”. Określa ono przedmiot i warunki prowadzenia działalności (art. 16 ust. 1 i 2 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych) – art. 16 ust. 1 i 2 ww. ustawy.

Stosownie do art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm.), wolne od podatku są dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. Nr 42, poz. 274 ze zm.), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Pomocą publiczną udzielaną przedsiębiorcy prowadzącemu działalność gospodarczą na terenie strefy jest niezapłacony przez tego przedsiębiorcę podatek obliczony od dochodu osiąganego wyłącznie z działalności prowadzonej na terenie strefy na podstawie właściwego zezwolenia. Wielkość tego zwolnienia jest uzależniona od wysokości poniesionych przez przedsiębiorcę wydatków inwestycyjnych.

Równocześnie art. 17 ust. 4 ww. ustawy stanowi, że powyższe zwolnienie przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie strefy.

Przystępując do analizy ww. przepisów zauważyć należy, że w orzecznictwie zarówno Sądu Najwyższego, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także w piśmiennictwie ukształtowany jest pogląd, w myśl którego przepisy prawa podatkowego należy wykładać ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem, a jedynie w sytuacjach wątpliwych, gdy językowa wykładnia nie doprowadza do ustalenia jednoznacznej treści normy prawnej, należy skorzystać z innych metod wykładni w taki sposób, by wyinterpretowana norma spójna była z innymi normami skorelowanymi, jak również by jednocześnie w pełni odzwierciedlała intencje racjonalnego ustawodawcy. Stanowisko to ma swoje oparcie przede wszystkim w założeniu, że źródłem wiedzy, zarówno dla podatnika, jak i organów stosujących prawo, jest i zawsze będzie tylko językowe znaczenie norm prawnych, albowiem przekaz językowy rozumiany jako możliwy sens słów jest powszechną metodą komunikowania się ustawodawcy z podatnikiem i organami stosującymi prawo.

Z powyższego wynika, że dla skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, konieczne jest łączne spełnienie dwóch warunków, a mianowicie działalność gospodarcza musi być prowadzona:

na podstawie uzyskanego zezwolenia,
na terenie specjalnej strefy ekonomicznej.

Oznacza to, że zwolnienie od podatku przysługuje wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z prowadzonej na terenie strefy działalności gospodarczej, określonej w zezwoleniu. Jeżeli dany rodzaj (przedmiot) działalności gospodarczej nie jest wymieniony w zezwoleniu, to dochód z takiej działalności nie podlega zwolnieniu. Podobnie w przypadku gdy dany rodzaj działalności jest prowadzony poza terenem strefy wówczas również działalność taka nie będzie podlegała zwolnieniu.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia z dnia 19 lutego 2010 r.

Ponadto, z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach działalności objętej zezwoleniem, Spółka zobowiązana jest do poniesienia wydatków na nową inwestycję na terenie SSE w wysokości 150.000.000,00 zł, jednak w przypadku korzystania ze zwolnienia z tytułu nowej inwestycji maksymalna kwota wynosi 190.000.000,00 zł. Maksymalna wysokość kosztów kwalifikowanych całości inwestycji Spółki, określona w zezwoleniu wynosi 190.000.000,00 zł, przy czym koszty te powinny zostać poniesione do dnia 30 czerwca 2013 r. W rzeczywistości do dnia 30 czerwca 2013 r. Spółka dokonała wydatków związanych z inwestycją objętą zezwoleniem na łączną kwotę 205.065.649,52 zł w związku z czym, nadwyżka faktycznych wydatków poniesionych przez Spółkę nad maksymalną wysokość kosztów kwalifikowanych, określonych w zezwoleniu wynosi 15.065.649,52 zł. Obecnie Spółka rozważa sprzedaż 13 maszyn produkcyjnych. Maszyny te zostały przyjęte do użytkowania przez Spółkę w dniu 11 kwietnia 2012 r., a ich łączna wartość początkowa wynosi 11.586.000,00 zł.

Kwestią będącą przedmiotem rozstrzygnięcia jest ustalenie, czy przepis art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należy interpretować w ten sposób, że sprzedaż maszyn (o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty nadwyżki całkowitych wydatków inwestycyjnych ponad maksymalną wysokość wydatków kwalifikowanych‚ określoną w Zezwoleniu) przed upływem 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, powoduje całkowitą lub częściową utratę prawa Spółki do zwolnienia w podatku dochodowym.

Ustosunkowując się do stanowiska Wnioskodawcy należy zauważyć, że zwolnienie wynikające z przepisu art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy ma charakter uprawnienia w sensie odstępstwa od zasady powszechności opodatkowania. Mając na uwadze brzmienie art. 16 ust. 1 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, przedmiotowe zwolnienie, będące formą pomocy publicznej, zostało uzyskane przez Spółkę z mocy prawa w związku z przyznaniem jej zezwolenia na prowadzenie działalności w specjalnej strefie ekonomicznej. Uzyskanie takiego zezwolenia stanowiło konsekwencję decyzji gospodarczej Spółki oraz spełnienie przez nią lub zobowiązanie się do spełnienia określonych wymogów i warunków uzyskania zezwolenia. Zarówno zezwolenie na prowadzenie działalności w specjalnych strefach ekonomicznych, jak i będące jego konsekwencją zwolnienie z opodatkowania, stanowią uprawnienia Spółki. Uprawnienia te przysługują Spółce w związku z uczynieniem przez nią zadość wymogom określonym przepisami prawa.

W tym miejscu, wskazać należy na obowiązujące Spółkę na dzień wydania zezwolenia, tj. na dzień 19 lutego 2010 r. przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (Dz.U. Nr 232, poz. 1548).

Zgodnie z § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r. poz. 851, z późn. zm.) albo na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub
tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Przez nową inwestycję należy rozumieć inwestycję w środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne polegającą na utworzeniu nowego lub rozbudowie istniejącego przedsiębiorstwa, dywersyfikacji produkcji przedsiębiorstwa przez wprowadzenie nowych dodatkowych produktów bądź na zasadniczej zmianie dotyczącej całościowego procesu produkcyjnego istniejącego przedsiębiorstwa. Za nową inwestycję uznaje się również nabycie przedsiębiorstwa, które jest w likwidacji albo zostałoby zlikwidowane, gdyby nie zostało nabyte, albo zorganizowanej części takiego przedsiębiorstwa, o ile nabywca nie jest powiązany ze zbywcą – § 3 ust. 4 ww. rozporządzenia.

§ 5 ust. 1 cytowanego rozporządzenia stanowi, że zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

W myśl § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia, warunkiem korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, jest:

utrzymanie własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;
utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Z kolei § 6 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;
ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;
kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;
ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;
kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;
ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

W przepisie § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych ustawodawca zawarł katalog przesłanek skutkujących utratą zwolnień.

Mianowicie podmiot traci prawo do zwolnień od podatku dochodowego, m.in.: jeżeli nie utrzyma własności składników majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne - przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres 3 lat.

Powołane powyżej unormowania przewidują sankcję w postaci utraty prawa do zwolnienia w przypadku m.in. przeniesienia własności składników majątkowych, z którymi związane były wydatki inwestycyjne przed upływem 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przed upływem 3 lat.

Analiza powyższych przepisów pozwala na stwierdzenie, że przeniesienie w jakiejkolwiek formie własnego składnika majątku, z którym związane były wydatki inwestycyjne z uchybieniem powyższych warunków stanowi wystarczającą przesłankę do utraty prawa do zwolnienia podatkowego w tej części, w jakiej związane ono było z tym składnikiem majątku, którego własność została przeniesiona. Innymi słowy, przepis ogranicza przeniesienie własności składników majątkowych związanych z tymi wydatkami inwestycyjnymi, które były konieczne do uzyskania zwolnienia podatkowego.

W opisanym zdarzeniu przyszłym, wydatek na zakup 13 maszyn, które Spółka zamierza sprzedać, zaliczony został do kosztów inwestycji wg Rozporządzenia, kwalifikujących się do objęcia pomocą publiczną, ale przekraczającej przyjęty próg dla kalkulacji maksymalnego zwolnienia w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, tj. 190.000.000,00 zł. Wartość 13 maszyn (o łącznej wartości początkowej wynoszącej 11.586.000,00 zł), które zostały ujęte w ewidencji środków trwałych Spółki w dniu 11 kwietnia 2012 r. mieści się we wskazanej nadwyżce, tj. kwocie 15.065.649,52 zł (205.065.649,52 zł minus 190.000.000,00 zł). Jak wskazał Wnioskodawca, transakcja sprzedaży maszyn nie spowoduje obniżenia kwoty poniesionych kosztów kwalifikowanych, tj. 190.000.000,00 zł, w oparciu o którą Spółka kalkuluje wysokość zwolnienia podatkowego. Ich wartość początkowa nie mieści się w kwocie 190.000.000,00 zł, tj. kwocie kosztów inwestycji z tytułu których Spółce przysługuje zwolnienie od podatku dochodowego od osób prawnych. Wobec powyższego, Spółka sprzedając maszyny nie obniży wartości poniesionych kosztów kwalifikowanych o kwotę ich nabycia. Tym samym, Spółka nie utraci prawa do zwolnienia z podatku dochodowego o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy.

Wobec powyższego, sprzedaż maszyn (o wartości początkowej nieprzekraczającej kwoty nadwyżki całkowitych wydatków inwestycyjnych ponad maksymalną wysokość wydatków kwalifikowanych‚ określoną w zezwoleniu) przed upływem 5 lat od dnia ich wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, nie powoduje całkowitej ani częściowej utraty prawa Spółki do zwolnienia w podatku dochodowym o którym stanowi art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednocześnie zwrócić uwagę, że w niniejszej interpretacji indywidualnej ocenie nie podlegały kwestie interpretacji załączonych decyzji administracyjnych – przepisy Ordynacji podatkowej nie zawierają żadnych podstaw do dokonania przez Ministra Finansów interpretacji decyzji administracyjnych wydanych na podstawie ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267), do których należy również zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zezwolenie jest decyzją o charakterze indywidualnym, szczegółowo określającą warunki realizacji inwestycji na terenie specjalnej strefy ekonomicznej. Zgodnie z art. 16 ust. 3 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, zezwolenie może być udzielone, jeżeli podjęcie działalności na terenie strefy przyczyni się do osiągnięcia celów określonych w planie rozwoju strefy, o którym mowa w art. 9. Minister właściwy do spraw gospodarki udziela, cofa i zmienia zezwolenie. Cofnięcie i zmiana zezwolenia następuje na warunkach określonych w art. 19 ust. 2-4 – (art. 16 ust. 4 cyt. ustawy). W myśl natomiast art. 16 ust. 6 ustawy o specjalnych strefach ekonomicznych, do postępowania w sprawie udzielania, cofania i zmiany zezwolenia stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267, z późn. zm.).

Ponadto, jak wynika z treści art. 113 § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego, organ, który wydał decyzję, wyjaśnia w drodze postanowienia na żądanie organu egzekucyjnego lub strony wątpliwości co do treści decyzji.

W odniesieniu do powołanych bądź przytoczonych we wniosku interpretacji indywidualnych Dyrektorów Izb Skarbowych, podkreślić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach w określonych stanach faktycznych, a więc tylko do nich się odnoszą i nie były wiążące dla organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Organ wydając przedmiotową interpretację indywidualną wskazał zakres i sposób zastosowania norm prawa podatkowego ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego oraz postawionego pytania. Jednocześnie ocenił stanowisko Wnioskodawcy pod względem zgodności z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin