INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2011 r. (data wpływu 15 listopada 2011 r.), uzupełnionym w dniach 27 stycznia i 3 lutego 2012 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług:

• w zakresie stawki podatku obowiązującej do przekazania budynku mieszkalnego na cele osobiste - jest prawidłowe,
• w zakresie podstawy opodatkowania z tytułu przekazania budynku mieszkalnego na cele osobiste -
jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 listopada 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 27 stycznia i 3 lutego 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku obowiązującej do przekazania budynku mieszkalnego na cele osobiste oraz podstawy opodatkowania tej czynności.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Od dnia 11 grudnia 2006 r. prowadzi Pani działalność gospodarczą jako podatnik VAT. Przeważający rodzaj działalności to roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych (PKD 4120.Z). Pozostałe rodzaje działalności to wynajem, zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi (PKD 68.20.Z), sprzedaż detaliczna sprzętu sportowego (PKD 47.64.Z). Z dniem 2 września 2008 r. rozpoczęła Pani budowę budynku mieszkalnego 4-rodzinnego. Poniesione wydatki traktuje Pani jako towar handlowy, wykazywany na koniec roku w remanencie. Z uwagi na brak nabywcy i środków na zakończenie inwestycji, postanowiła Pani przekazać budynek na potrzeby osobiste. Czynność tę zamierza udokumentować fakturą wewnętrzną, w której podstawą opodatkowania (zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług) będzie koszt wytworzenia budynku mieszkalnego - na podstawie poniesionych i udokumentowanych dotychczas wydatków, tj. do dnia przekazania budynku mieszkalnego. Transakcję należy traktować jako dostawę towarów na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż obniżyła Pani kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków związanych z budową. Budynek spełnia obecnie, jak również będzie spełniać w dniu przekazania, warunki kwalifikujące go do obiektów budownictwa mieszkaniowego (PKOB 11), wobec czego zastosowanie znajdzie obniżona, 8% stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 12 ustawy. Nie posiada Pani rozdzielności majątkowej i przekazany budynek na cele osobiste stanowiłby majątek wspólny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo udokumentuje Pani ww. czynność fakturą wewnętrzną i opodatkuje stawką 8%, przyjmując za podstawę opodatkowania poniesione dotychczas nakłady...

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie budynku mieszkalnego, powstałego w ramach prowadzonej działalności (wydatki traktowane jako towar handlowy), jest dostawą towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Stwierdziła Pani, iż z uwagi na to, że budynek spełnia warunki budownictwa społecznego, jego przekazanie winno być opodatkowane stawką obniżoną - 8%, a podstawą opodatkowania będą poniesione do dnia przekazania wszelkie nakłady wynikające z faktur i rachunków związanych z budową tego obiektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe w zakresie stawki podatku obowiązującej do przekazania budynku mieszkalnego na cele osobiste,
• nieprawidłowe w zakresie podstawy opodatkowania z tytułu przekazania budynku mieszkalnego na cele osobiste.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towarów zawarta została w art. 2 pkt 6 ustawy, zgodnie z którym, towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Ustawodawca dla celów podatku od towarów i usług zrównał z odpłatną dostawą towarów niektóre nieodpłatne czynności. I tak, zgodnie z treścią ust. 2 powołanego wyżej artykułu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

W art. 29 ust. 10 ustawy wskazano, że w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Stawka podatku, w oparciu o art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W ust. 2 powołanego artykułu podano, iż dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Przepis art. 146a ustawy określa, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W świetle ust. 12a tegoż artykułu, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis ust. 12b ww. artykułu stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Należy również zwrócić uwagę na brzmienie art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

W myśl postanowień art. 106 ust. 7 ustawy, w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz świadczenia usług, dla którego podatnikiem jest ich usługobiorca, są wystawiane faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Z treści złożonego wniosku wynika, że z dniem 2 września 2008 r., będąc czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, rozpoczęła Pani budowę budynku mieszkalnego 4-rodzinnego. Z uwagi na brak nabywcy i środków na zakończenie inwestycji, postanowiła Pani przekazać budynek na potrzeby osobiste. Budynek w dniu przekazania będzie spełniać warunki kwalifikujące go do obiektów budownictwa mieszkaniowego.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że przekazanie ww. budynku mieszkalnego na cele osobiste stanowić będzie dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem przysługiwało Pani prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy jego budowie. Skoro budynek ten - jak wynika z treści wniosku - jest obiektem zaliczonym do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowanym w PKOB w dziale 11, czynność ta, jak słusznie Pani stwierdziła, na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy, będzie podlegać opodatkowaniu 8% stawką podatku. Podstawą opodatkowania ww. czynności, zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, będzie koszt wytworzenia budynku określony na dzień, w którym dojdzie do jego nieodpłatnego przekazania na cele osobiste, a nie - jak wskazano we wniosku - „nakłady wynikające z faktur i rachunków związanych z budową tego budynku”. W związku z powyższym stanowisko Pani w tym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).