Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/443-375/15/JP
z 28 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego z dnia 22 kwietnia 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 kwietnia 2015 r. (data wpływu 6 maja 2015 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 maja 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla świadczonych przez Wnioskodawcę usług.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą „E”, będąc zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W celu sprawnego prowadzenia działalności gospodarczej Wnioskodawca oprócz zarządzania i osobistego zaangażowania przy produkcji, zatrudnia na podstawie umów o pracę kilku pracowników, posiadających kwalifikacje odpowiednie do realizacji powierzonych im czynności.

Podstawowym przedmiotem działalności firmy jest świadczenie usług w zakresie projektowania i wykonywania różnych przedmiotów, najczęściej na zlecenie innych podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Wnioskodawca stwierdza, że z zakładanego szerokiego wachlarza możliwości firmy, po przeszło 4 latach jej działalności, odpowiadając i reagując na potrzeby rynku, działalność firmy sprowadza się w ok. 90% do projektowania i wykonywania przebrań dla animatorów, zwanych najczęściej jako stroje reklamowe, a w ok. 10% do projektowania i wykonywania maskotek.

Wnioskodawca ponadto zauważa, że większość realizacji to pojedyncze egzemplarze, rzadko powielane, a powtarzalność już zrealizowanych projektów, jest zaiste znikoma, choć i w tych przypadkach zdarzają się projekty konstruowane w całości od podstaw.

Z uwagi, że formularz w tej postaci nie zezwala na załączanie obrazów, Wnioskodawca zamieścił odsyłacz do jednej z podstron swej firmowej witryny internetowej, gdzie w przystępny sposób zobrazowano i omówiono proces twórczy, począwszy od wszystkich faz planowania i projektowania (http://www....) aż do wykonania gotowego przedmiotu. Gdyby ta informacja, mająca na celu możliwie jak najbardziej precyzyjnie, szczegółowo i wyczerpująco opisać zdarzenie przyszłe, nie była wystarczająca, Wnioskodawca ma nadzieję, że poniższy opis będzie równie pomocny.

Podmiot pragnący skorzystać z usług firmy Wnioskodawcy, telefonicznie lub za pośrednictwem poczty elektronicznej przedstawia opisowo lub za pomocą załączonej grafiki obiekt, który ma być przedmiotem projektu i wykonania. W przykładzie wskazanym powyżej Wnioskodawcy zlecono opracowanie stroju w postaci ryby znanej jako konik morski. Wyjściowa fotografia przekazana przez klienta Wnioskodawcy nie stanowiła nawet inspiracji do uzyskanego efektu końcowego. Kolejne fazy prac nad realizacją zlecenia będące efektem zindywidualizowanej i kreatywnej pracy zespołu ludzi (szkic wstępny, dostosowywanie kształtu do sylwetki ludzkiej, szkice z uwzględnieniem barw, powstanie wykrojów, wykrawanie konstrukcji oraz tekstury zewnętrznej kadłuba oraz głowy, łączenie elementów konstrukcji, zszywanie pokrowca zewnętrznego z naniesionymi elementami grafiki, wykonanie i malowanie oczu oraz montaż głowy, wykonanie butów, szycie spodni i rękawiczek) prowadzą w trakcie procesu twórczego do powstania przedmiotu o unikalnym i indywidualnym charakterze.

Wnioskodawca zauważa, że opisany powyżej proces twórczy dotyczy wszystkich przedmiotów, które powstają w jego firmie a ich przekazanie zamawiającym wiąże się jednocześnie z przekazaniem praw autorskich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Ponieważ Wnioskodawca od początku prowadzonej przez siebie działalności jako zarejestrowany i czynny podatnik podatku od towarów i usług stosował i nadal stosuje na świadczone przez siebie usługi stawkę podatku VAT w wysokości 23% zapoznając się wnikliwie z obowiązującymi przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r., Nr 177,poz. 1054 ze zm.) oraz przepisami ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.) zadaje pytanie, czy ma prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów, zarówno dostawa towarów jak i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT, najczęściej w wysokości (obecnie) 23%. Do wymienionej ustawy, ustawodawca dołączył również załącznik nr 3, z którego zapisów w poz. 181 wynika, że w stosunku do usług twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania bez względu na symbol PKWiU, można zastosować obniżoną stawkę podatku od towarów i usług (obecnie) 8%.

Ponieważ w zapisach ustawy o podatku od towarów i usług nie omówiono definicji twórcy oraz praw autorskich posiłkując się i pochylając się nad zapisem treści art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, uzyskujemy definicję przedmiotu prawa autorskiego, czyli utworu którym okazuje się każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia.

Kontynuując, za ust. 2 wskazanego wyżej art. 1, okazuje się, że przedmiotem prawa autorskiego są utwory wyrażone: …znakami graficznymi…plastyczne…wzornictwa przemysłowego.

Gdy do tego dodamy definicje twórcy, rozumianego przez ustawę, jako każda osoba o charakterze kreacyjnym prowadząca faktycznie działalność twórczą czyli działalność której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, zestawienie zapisów cytowanych przepisów z opisywanym przez Wnioskodawcę stanem faktycznym każe jednoznacznie stwierdzić, że świadczone przez niego usługi wraz z przeniesieniem autorskich praw majątkowych i praw pokrewnych każdorazowo wyczerpują znamiona niezależnego dzieła o charakterze autorskim.

A w konsekwencji, stawką właściwą dla opodatkowania opisanych przedmiotowo usług wydaje się zgodnie z art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146a pkt 2 w zw. z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy – stawka 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…). Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Art. 5a ustawy o VAT stanowi, że towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynności, które podlegają opodatkowaniu, tj. dostawa towarów oraz świadczenie usług powinny mieć charakter odpłatny, z tym, że pomiędzy otrzymaną zapłatą a wykonanym świadczeniem powinien istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonanego świadczenia, a zatem wynagrodzenie musi być należne za wykonanie tego świadczenia.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i ust. 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W myśl zaś ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast, w myśl obowiązującego art. 146a pkt 1 2 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
• stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
  
  

W załączniku nr 3 do ustawy o VAT stanowiącym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, pod poz. 181 wymieniono usługi twórców i artystów wykonawców w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynagradzane w formie honorariów za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania - bez względu na symbol PKWiU.

Wskazać należy, że co do zasady stawka podatku od towarów i usług wynosi 23%, jeżeli zatem w treści wskazanej ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca nie przewidział opodatkowania konkretnej usługi stawkami obniżonymi lub zwolnienia od podatku, to należy taką usługę opodatkować ww. stawką podstawową w wysokości 23%.

Natomiast z uwagi na ww. poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy o VAT należy przeanalizować możliwość zastosowania przez Wnioskodawcę preferencyjnej stawki opodatkowania dla usług w zakresie projektowania i wykonywania przedmiotów (przebrań dla animatorów, maskotek), stworzonych przez Wnioskodawcę razem z zatrudnionymi pracownikami.

Ustawa o VAT nie zawiera definicji twórcy, ustawodawca w powyższym zakresie odsyła do przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Jak stanowi art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2006 r. Nr 90 poz. 631 ze zm.), zwanej dalej ustawą o prawie autorskim, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim, w szczególności przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, z

1. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

W prawie autorskim mamy do czynienia z dwoma rodzajami praw: autorskimi prawami osobistymi oraz autorskimi prawami majątkowymi. Zasadą jest, że z utworu może korzystać lub nim rozporządzać tylko osoba uprawniona. Najczęściej będzie to sam twórca lub – jeżeli z mocy ww. ustawy autorskie prawa majątkowe przysługują innej osobie niż twórca – osoba, której te prawa przysługują, albo osoba, która je nabyła lub na rzecz której została ustanowiona licencja.

W myśl art. 8 ust. 1 – ust. 3 ustawy o prawie autorskim, prawo autorskie przysługuje twórcy, o ile ustawa nie stanowi inaczej. Domniemywa się, że twórcą jest osoba, której nazwisko w tym charakterze uwidoczniono na egzemplarzach utworu lub której autorstwo podano do publicznej wiadomości w jakikolwiek inny sposób w związku z rozpowszechnianiem utworu. Dopóki twórca nie ujawnił swojego autorstwa, w wykonywaniu prawa autorskiego zastępuje go producent lub wydawca, a w razie ich braku – właściwa organizacja zbiorowego zarządzania prawami autorskimi.

Zatem, aby określone dzieło mogło być przedmiotem prawa autorskiego musi posiadać następujące cechy:

• mieć źródło w pracy człowieka (twórcy),
• stanowić przejaw działalności twórczej,
• posiadać indywidualny charakter.
  
  

Zaznaczyć należy, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w myśl ww. art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Natomiast użyte w art. 1 analizowanej ustawy określenie: przejaw działalności twórczej oznacza jakikolwiek uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym. Przesłanka ta jest spełniona, gdy mamy do czynienia z subiektywnym nowym wytworem intelektu.

Twórcy przysługują autorskie prawa osobiste. Przepis art. 16 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowi, że jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, autorskie prawa osobiste chronią nieograniczoną w czasie i niepodlegającą zrzeczeniu się lub zbyciu więź twórcy z utworem, a w szczególności prawo do: autorstwa utworu, oznaczenia utworu swoim nazwiskiem lub pseudonimem albo do udostępniania go anonimowo, nienaruszalności treści i formy utworu oraz jego rzetelnego wykorzystania, decydowania o pierwszym udostępnieniu utworu publiczności, nadzoru nad sposobem korzystania z utworu.

Zgodnie z art. 17 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, twórcy przysługuje wyłączne prawo do korzystania z utworu i rozporządzania nim na wszystkich polach eksploatacji oraz do wynagrodzenia za korzystanie z utworu (autorskie prawa majątkowe).

Należy podkreślić, że autorskie prawa majątkowe mogą przysługiwać w niektórych przypadkach także innym podmiotom niż twórca.

W rozdziale 5 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych uregulowano kwestie dotyczące przejścia autorskich praw majątkowych. Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej:

1. autorskie prawa majątkowe mogą przejść na inne osoby w drodze dziedziczenia lub na podstawie umowy;
2. nabywca autorskich praw majątkowych może przenieść je na inne osoby, chyba że umowa stanowi inaczej (art. 41 ust. 1 powołanej ustawy).
   
   

Należy również wskazać na przepis art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, który reguluje kwestie autorskich praw majątkowych w przypadku „utworów pracowniczych”. Zgodnie z tą regulacją, jeżeli ustawa lub umowa o pracę nie stanowią inaczej, pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy, nabywa z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron.

Z powołanych powyżej unormowań ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych wynika, że twórcą może być wyłącznie osoba fizyczna (człowiek) będący autorem utworu w rozumieniu tej ustawy. Jeżeli utwór powstaje w ramach funkcjonowania określonej osoby prawnej, np. spółki z o.o., to de facto jest on kreowany przez osoby fizyczne, przez tą osobę prawą zatrudnione, np. w charakterze pracowników albo przyjmujących zamówienie na podstawie umowy.

Zatrudniając pracowników Wnioskodawca jest pracodawcą i zgodnie z art. 12 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przysługują mu autorskie prawa majątkowe do utworów stworzonych przez pracownika lub grupę pracowników, w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy. Jednakże nie przysługują mu autorskie prawa osobiste, a w szczególności – prawo do autorstwa utworu.

Niespełniona więc zostaje przesłanka do uznania Wnioskodawcy za twórcę w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z uwagi na powyższe należy stwierdzić, że do świadczonych przez Wnioskodawcę usług projektowania i wykonywania przedmiotów (przebrań dla animatorów, zwanych najczęściej jako stroje reklamowe oraz maskotek), nie będzie miał zastosowania art. 41 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług w związku z poz. 181 załącznika nr 3 do ustawy, a tym samym nie ma zastosowania stawka VAT w wysokości 8%.

Tym samym świadczone usługi powinny być opodatkowane stawką podatku w wysokości 23%, na podstawie art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.