INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 422/09 oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt I FSK 1745/11 – stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2008 r. (data wpływu 10 października 2008 r.) uzupełnionym pismem z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 53/55 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działki nr 53/55. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 grudnia 2008 r. (data wpływu 15 grudnia 2008 r.) o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem na prawach małżeńskiej wspólności majątkowej, jest współwłaścicielką gruntów rolnych, nabywanych w następującej kolejności:

• dnia 24 lutego 1997 r. zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu rolnego, działka 53/34 – 5.0960 ha;
• dnia 2 kwietnia 1997 r. zakup prawa wieczystego użytkowania gruntu rolnego, działka 53/37 – 14.1903 ha. Prawo wieczystego użytkowania zostało przekształcone w prawo własności dnia 19 sierpnia 1998 r.;
• dnia 9 kwietnia 1997 r. zakup działki gruntu rolnego, działka 2/2 – 1.9575 ha, który wszedł w skład istniejącego gospodarstwa rolnego;
• dnia 29 kwietnia 1999 r. zakup gruntu rolnego, działki 53/36, 53/41 – 5.8777 ha, który wszedł w skład istniejącego gospodarstwa rolnego;
• dnia 25 maja 2002 r. zakup działek przylegających do gruntów Zainteresowanej, działki 53/49 (droga), 53/50 (droga) w celu poprawy zagospodarowania terenu;
• dnia 16 sierpnia 2006 r. zakup działki 128 – 1.2455 ha, grunt rolny, który wszedł w skład gospodarstwa rolnego;
• dnia 6 czerwca 2007 r. zakup działki 131 – 1.2428 ha, grunt rolny, który wszedł w skład gospodarstwa rolnego;
• dnia 25 lipca 2007 r. zakup działki 220 i 221/5 – 7.2415 ha (powierzchnia łączna), grunt rolny, który wszedł w skład gospodarstwa rolnego;
• dnia 28 listopada 2007 r. zakup działki 131 – 0.7779 ha, grunt rolny, który wszedł w skład gospodarstwa rolnego.
  
  

Decyzją burmistrza Gminy działka (grunt rolny) 53/34 została podzielona na działki o nr: 53/46 (1.0035 ha), 53/47 (1.0111 ha), 53/55 (3.0660 ha), 53/54 (0.0154 ha). Działka nr 53/46 została przekazana w drodze darowizny córce. Natomiast działki nr: 53/47 i 53/54 zostały w dniu 5 grudnia 2004 r. sprzedane. W gospodarstwie rolnym pozostała jeszcze działka 53/55 (3.0660 ha). Działki nr: 53/57 i 53/41 zostały podzielone ze względu na budowę drogi przez „A” na działki nr: 53/62, 53/63, 53/58, 53/59. Na ten podział Wnioskodawczyni i jej mąż nie mieli żadnego wpływu. Po tym podziale działki nr 53/63 i 53/59 w 2004 r. zostały wykupione przez „A”. Działki nr: 53/62, 53/63 i 53/58 grunty rolne, zostały sprzedane w dniu 19 lipca 2007 r.

W najbliższej przyszłości Zainteresowana wraz z mężem zamierzają sprzedać działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, tj.: 53/55, 53/49, 2/2. Dwie pierwsze działki są gruntami rolnymi przeznaczonymi w planach zagospodarowania przestrzennego Gminy pod aktywację gospodarczą. Natomiast działka 2/2 jest gruntem rolnym nie objętym planem zagospodarowania przestrzennego. Zakup wszystkich gruntów związany był wyłącznie z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, a nie z zamiarem ich dalszej odsprzedaży.

Obecnie Wnioskodawczyni wraz z mężem mają zamiar sprzedać wskazane działki (53/55, 53/49 i 2/2) z uwagi na ich usytuowanie. Znajdują się one w bezpośrednim sąsiedztwie trasy szybkiego ruchy oraz wiaduktów. Zainteresowana wraz z mężem uważają, że działalność rolnicza na tych gruntach nie będzie mogła być w przyszłości prowadzona. Na powyższych gruntach rolnych nie dokonali oni żadnych nakładów i nie służyły one do pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nieruchomości gruntowe będące przedmiotem zapytania, zostały zakupione w 1997 r. Zainteresowana wraz z mężem prowadzą gospodarstwo rolne do dnia dzisiejszego. Nie prowadzą działalności gospodarczej, wynajmują dom, pomieszczenia użytkowe – najem rozliczają według skali podatkowej. Z tego tytułu mąż Wnioskodawczyni jest podatnikiem podatku VAT.

Grunty rolne nr: 53/55, 53/49, 2/2 nie są terenami budowlanymi. Zainteresowana wraz z mężem są osobami fizycznymi, a wymienione grunty rolne są ich majątkiem osobistym.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, iż zarówno ona jak i jej mąż posiadają status rolnika ryczałtowego korzystającego ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT-czynni w związku z prowadzeniem działalności rolniczej. Mąż Zainteresowanej, który jest współwłaścicielem nieruchomości, uzyskuje przychody z najmu i dzierżawy gruntów, budynków, biura, hali i z tego tytułu jest podatnikiem VAT. Przedmiotowe grunty zostały nabyte w celu prowadzenia działalności rolniczej – gospodarstwa rolnego oraz były i nadal są wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej – Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonują siewu, zbioru i sprzedaży zbóż. Działalność ta jest prowadzona do dnia dzisiejszego, a wskazane grunty nigdy nie służyły innym celom niż działalność rolnicza (nie służyły do innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT). W ewidencji gruntów, wszystkie trzy działki (53/55, 53/49, 2/2) zaklasyfikowane są jako grunty orne. Według miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego działki nr: 53/55 i 53/49 mogą być przeznaczone pod działalność gospodarczą, usługi, przemysł, składowanie. Natomiast decyzją z dnia 25 września 2008 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, uchylając decyzję Prezydenta Miasta z dnia 5 maja 2008 r., ustaliło dla działki 2/2 warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie zespołu hotelowo-serwisowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż gruntu rolnego – działki nr 53/55 – podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem VAT...

Zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż trzech działek rolnych należących do gospodarstwa rolnego nie rodzi obowiązku w podatku VAT. Wynika to z ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz obowiązującej Polskę dyrektywy 2006/112/WE. Mając na uwadze treść przepisów unijnych stwierdzić należy, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem VAT jest łączne spełnienie dwóch przesłanek:

• dana czynność musi być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług,
• dana czynność musi być wykonana przez podmiot, będący podatnikiem, który w świetle art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku VAT, jest osobą prawną, jednostką organizacyjną niemającą osobowości prawnej, osobą fizyczną wykonującą działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
  
  

Ustawa o VAT definiuje również pojęcia działalności gospodarczej, stanowiąc w art. 15 ust. 2, że jest to wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Ze wskazanych przepisów wynika jasno, że status podatnika w podatku od wartości dodanej, wynika z wykonywania czynności opodatkowanej, ale wykonywanej wyłącznie w ramach działalności gospodarczej. Uzależnienie podatnika od prowadzenia działalności gospodarczej wynika z charakteru tego podatku, występującego wyłącznie w obrocie gospodarczym (aby zagwarantować neutralność tego podatku). Skoro przedmiotowe działki należą do majątku osobistego, zostały nabyte w celu wykorzystania ich do prowadzenia gospodarstwa rolnego, do działalności rolniczej a nie do działalności handlowej, to ich sprzedaż nie podlega podatkowi VAT. Przy zakupie tych działek nie naliczono podatku VAT. Naliczenie tego podatku przy sprzedaży naruszałoby zasadę neutralności tego podatku. Stanowisko takie, zdaniem Zainteresowanej, prezentowane jest obecnie w orzecznictwie NSA i WSA, np.: w wyroku z dnia 24 kwietnia 2007 r., sygn. akt I FSK 603/06 (LEX nr 261626) oraz w wyroku z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FSK 3/07 (LEX nr 304985).

Na tle przedstawionego opisu sprawy oraz własnego stanowiska Zainteresowanej, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając z upoważnienia Ministra Finansów, wydał w dniu 6 stycznia 2009 r. interpretację indywidualną nr ILPP2/443-926/08-4/SJ, w której stanowisko Wnioskodawczyni uznał za nieprawidłowe.

W ocenie tut. Organu, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zamierzona sprzedaż działki nr 53/55 wykorzystywanej w prowadzonej działalności rolniczej (działalności gospodarczej) przez rolnika ryczałtowego, przeznaczonej w obowiązującym planie zagospodarowania przestrzennego pod działalność gospodarczą, usługi, przemysł, składowanie, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku w wysokości 22%, stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy.

Pismem z dnia 21 stycznia 2009 r. (data wpływu 26 stycznia 2009 r.) Wnioskodawczyni, wezwała Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu działającego w imieniu Ministra Finansów do usunięcia naruszenia prawa w interpretacji indywidualnej z dnia 6 stycznia 2009 r. nr ILPP2/443-926/08-4/SJ.

W wyniku ponownej analizy sprawy, w piśmie z dnia 24 lutego 2009 r. nr ILPP2/443/W-12/09 -2/SJ Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził brak podstaw do zmiany interpretacji w przedmiotowej sprawie.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni wniosła w dniu 23 marca 2009 r. skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu. Sąd po rozpoznaniu sprawy wydał wyrok w dniu 4 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 422/09, w którym uchylił zaskarżoną interpretację.

Pismem z dnia 7 grudnia 2009 r. Minister Finansów złożył skargę kasacyjną od wyżej powołanego wyroku WSA.

Wyrokiem z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt I FSK 1745/11 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 grudnia 2011 r., sygn. akt I FSK 1745/11 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 4 listopada 2009 r., sygn. akt l SA/Po 422/09 – stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle przytoczonych wyżej przepisów zauważyć należy, iż status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej ustawy.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, 19 i 20 ustawy:

• przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...) a także świadczenie usług rolniczych;
• przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;
• przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.
  
  

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku zdarzenia Wnioskodawczyni w celu dokonania sprzedaży gruntu podjęła aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania jej za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu – a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej – Dz. U. UE L 347.1 ze zm. – (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Z zawartego we wniosku opisu nie wynika jakiekolwiek działanie Wnioskodawczyni, które wskazywałoby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami, bowiem nie podjęto żadnych czynności zmierzających do przygotowania działek do sprzedaży. Jedynie, zgodnie z decyzją burmistrza Gminy, dokonano podziału działki nr 53/34, z której została wydzielona m.in. działka o nr 53/55 będąca przedmiotem wniosku, jak również dokonano podziału działki nr: 53/57 i 53/41 ze względu na budowę drogi przez „A”, na co jednak Wnioskodawczyni wraz z mężem nie mieli żadnego wpływu.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180 i C-181, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Przy spełnieniu powyższych warunków nie ma znaczenia fakt, iż podmiot dokonujący dostawy jest „rolnikiem ryczałtowym”.

W tym miejscu – dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności – konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks Cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (…) (Edward Gniewek „Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

Z powyższych wyjaśnień wynika zatem, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawczyni wraz z mężem na prawach małżeńskiej wspólności majątkowej, jest współwłaścicielką gruntów, które nabywane były w latach 1997-2007, a które zostały nabyte w celu prowadzenia działalności rolniczej. Zarówno Zainteresowana, jak i jej mąż posiadają status rolnika ryczałtowego korzystającego ze zwolnienia od podatku w zakresie wynikającym z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT. W najbliższej przyszłości Zainteresowana wraz z mężem zamierzają sprzedać działki wchodzące w skład gospodarstwa rolnego, tj.: 53/55, 53/49, 2/2. Dwie pierwsze działki są gruntami rolnymi przeznaczonymi w planach zagospodarowania przestrzennego Gminy pod aktywację gospodarczą. Natomiast działka 2/2 jest gruntem rolnym nie objętym planem zagospodarowania przestrzennego. Zakup wszystkich gruntów związany był wyłącznie z prowadzeniem gospodarstwa rolnego, a nie z zamiarem ich dalszej odsprzedaży. Wnioskodawczyni ma zamiar sprzedać wskazane działki z uwagi na ich usytuowanie, bowiem znajdują się one w bezpośrednim sąsiedztwie trasy szybkiego ruchy oraz wiaduktów. Zainteresowana wraz z mężem uważają, że działalność rolnicza na tych gruntach nie będzie mogła być w przyszłości prowadzona. Na powyższych gruntach rolnych nie dokonali oni żadnych nakładów i nie służyły one do pozarolniczej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do powyższego, WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 4 listopada 2009 r. wskazał, że: „(…) Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku jednoznacznie wynika, iż w chwili nabycia gruntu Skarżąca nie miała zamiaru jego sprzedaży w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. (…) Dotychczasowe zbywanie działek dotyczyło przede wszystkim darowizny oraz sprzedaży na rzecz podmiotu budującego drogi „A”. W tym ostatnim przypadku odmowa sprzedaży spowodowałaby wywłaszczenie działek i wypłatę odszkodowania. Również w odniesieniu do będącej przedmiotem interpretacji działki, z uwagi na jej usytuowanie wskazane w stanie faktycznym przez podatniczkę zachodzi wątpliwość co do możliwości jej dalszego wykorzystywania do produkcji rolnej z uwagi na planowane sąsiedztwo trasy komunikacyjnej. (…) Wobec przyjęcia tego, iż zamiarem Skarżącej w 1997 r. było powiększenie gospodarstwa rolnego oraz wobec wskazania w stanie faktycznym przez podatniczkę, że grunty te były wykorzystywane w działalności rolniczej, to nie można przypisać jej w tym zakresie prowadzenia działalności handlowej polegającej na sprzedaży nieruchomości (…).”

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w przedmiotowej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać, że dokonując dostawy przedmiotowych gruntów Wnioskodawczyni wystąpi w charakterze podatnika. Jak wcześniej wyjaśniono, aby uznać określoną sprzedaż za opodatkowaną podatkiem VAT nie wystarcza stwierdzić jedynie dostawę towarów, lecz wymagane jest określenie podmiotu dokonującego dostawy za występującego w związku ze sprzedażą jako podatnika podatku od towarów i usług. W niniejszej sprawie takich przesłanek brak. Powyższe wynika z faktu, iż sprzedaż przez rolnika ryczałtowego nieruchomości gruntowej wykorzystywanej w działalności rolniczej, stanowi zwykłe wykonywanie prawa własności. Z opisu sprawy nie wynika ponadto, że Zainteresowana dokonywała także aktywnych działań, które mogłyby świadczyć o zamiarze profesjonalnego obrotu nieruchomościami, tj. nie podejmowała jakichkolwiek starań mających na celu przygotowanie do sprzedaży gruntu takich jak np. uzbrojenie terenu, czy ogłoszenie w mediach. Skutkiem powyższego także i z tego względu – stosownie do obowiązującego orzecznictwa – transakcja zbycia działek, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż w niniejszej sprawie mamy do czynienia z czynnościami mieszczącymi się w ramach zarządu majątkiem prywatnym niemającym cech działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

A zatem, Wnioskodawczyni w związku z sprzedażą przedmiotowej działki nie będzie występowała w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej. Tym samym, sprzedaż gruntu rolnego – działki nr 53/55 – nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji nr ILPP2/443-926/08-4/SJ, tj. 6 stycznia 2009 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.